Mening

Onze Beau is als pup erg mishandeld en is daardoor bang voor een heleboel alledaagse dingen. De krant, de vliegenmepper, de stofzuiger, noem maar op. In zo verre dat hij helemaal in elkaar kruipt als je de krant mee de kamer in brengt en van de zomer als we een vlieg dood moesten meppen dan vloog hij de achtertuin in en verstopte zich achter de containers. Nou wil de gedrags therapeut dat ik met die dingen hem ga aaien zodat hij dus gaat zien dat er hier niks is om bang voor te zijn. Alleen weet ik niet of dit een goed idee is. Hij is er zo verschrikkelijk bang voor. En ik wil die angst niet verergeren. Maar ik moet wel elke dag stofzuigen en de krant opruimen en zomer zonder vliegenmepper is ook niet te doen. Wat vinden jullie van deze oplossing. Moet ik het proberen of niet? Of hebben jullie misschien andere tips dan zijn die ook van harte welkom.

Kan je de spullen niet subtiel ergens laten liggen zodat hij eraan kan? En als hij gewoon er naartoe gaat en niet bang is belonen? Van hey een krant is niet zo eng, krijg een snoepje...

Ik heb geen ervaring met angstige honden maar dit lijkt me ongeveer de goede richting?

En vooral heel rustig zijn ?

Aaien werkt erg kalmerend en ik aai zelf onder het kinnetje en op de borst. Dit zijn plekken waar een hond van gaat kalmeren.

Op dit moment is hij erg bang voor veel dingen en dit mag je gaan doorbreken.

Hij mag tevens leren dat hij naar jou toe mag komen als hij angstig is voor een voorwerp en dat hij mag vluchten naar jou toe.

Ik zou denk ik ook een voor een de spullen waar hij bang voor is gewoon in de kamer neerleggen op de grond zodat hij op zijn eigen tempo de dingen kan observeren en misschien wel eventjes er aan ruiken.


Als hij vertrouwd is met de spullen op een afstand kan je misschien proberen wat de gt voorstelde maar ik vind niet dat je moet dwingen.
Even een vergelijking: als jij doodsbang bent voor spinnen zou je het ook helemaal niet tof vinden als er een spin op je word gezet en jij nergens naar toe mag. Zou je daarmee je angst overwinnen?

mike is ook een erg bange hond

ik heb hem nu zover dat hij naar mij toe komt als hij iets eng vind maarja ik moet ook stofzuigen
dan springt hij in het raamkozijn dat vind ik een erg raar gezicht en ook niet de bedoeling dus dan begeleid ik hem naar zijn bench en krijgt hij een koekje ik ga dan stofzuigen en hij schiet er weer uit dan breng ik hem weer terug en geef hem een aai terwijl de stofzuiger aanstaat en ik moet zeggen hij gaat nu zelf zijn bench in als de stofzuiger komt en wacht op zijn koekje en ik kan stofzuigen en hij bekijkt het vanaf zijn veilige plek

dit werkte bij hem
en tuurlijk de 1ste paar keer was vaak heen en weer brengen maar het is gelukt
succes

wat gek ik ben geen gast hahaha maarja het bovenstaande is van mij
succes nogmaals

Nou Kristina dat hebben we al geprobeerd, maar als ik iets op de grond leg dan zoekt hij de grootst mogelijke weg om er omheen te lopen. Hij komt er niet bij in de buurt. Als ik ga stofzuigen dan moet ik hem in de tuin zetten. Daar voelt hij zich het meest veilig. 


Bedankt voor je reactie Esther. Dus als ik bijvoorbeeld de vliegenmepper bij me hou en ik begin hem eerst zelf onder zijn kinnetje te kriebelen en ik breng dan langzaam het object naar voren om hem vervolgens daar mee te aaien. zou dat een optie zijn? 

En ik maak me ook zorgen om oud en nieuw. Hij is verschrikkelijk bang voor onweer en harde knallen dus ik hou mijn hart al vast. Dit wordt zijn eerste oud en nieuw hier dus ik heb nog geen idee. Ik hou zelf totaal niet van medicijnen, maar is het misschien verstandig dat ik toch voor de zekerheid van die kalmerende pilletjes in huis haal?? Hoe kan ik hem dan rustig houden. Ik blijf zelf binnen want ik hou ook niet van vuurwerk, maar ik ben er niet bang voor.

Bella is ook bang aangelegd..Al sinds de eerste dag dat ik haar kocht.


Stofzuiger had ze het ook nooit op.
Ik doe nog steeds heel vaak,als ik de stofzuiger pak,dat ik haar roep en haar even aai(met de stofzuiger tussen ons in) En tijdens het stofzuigen praat ik op een (overdreven)lieve toon tegen haar.
Dat heeft geholpen,want als ik nu stofzuig maakt ze er een spelletje van als ik haar kant op stofzuig 
Misschien is het een idee om de stofzuiger in de woonkamer neer te zetten?Dat hij de stofzuiger ziet,en er zo aan kan wennen?

ik denk doordat jij er tegen opziet dat het zijn angst versterkt


hoe doe je als het onweerd of bij knallen?
ik bedoel hoe doe je met de hond?

om van angsten zijn af te geraken  moet Beau over zijn angsten heen komen en dat kan enkel door positieve confrontasie.
je kan de spullen waar ze bang voor is wel ergens laten liggen maar dan zal Beau die spullen gewoon meiden en er om heen gaan waardoor zijn angst niet weggaat.

je kan het wel nog op andere manieren aanpakken maar aangezien je met een gt werkt kan je dit beter met haar bespreken. julie moeten beide met Beau werken en jij en de gt kunnen dan beter op 1 zelfde lijn zitten.

Zo had ik inderdaad niet gedacht. Dat hij het gewoon zou vermijden als de pest zeg maar. En met eten werken? Helpt dat?

Want ik kan me voorstellen dat een hond zijn neus niet echt "werkt" tijdens een angst moment

Nou ja, op het moment dat je hem gaat aaien als hij nog bang is, dan bevestig je dus dat zijn angst terecht is. Lijkt me dat hij dan alleen maar angstig blijft voor de stofzuiger etcetera. Ik zou hem ook zéker niet gaan benaderen met die voorwerpen als hij nog zo bang is, want dat is alleen maar extra bedreigend voor hem.

Lijkt me inderdaad een beter idee om ze eerst gewoon los in de kamer te hebben liggen. En altijd laten merken dat er niets aan de hand is (dus niet extreem troosten of naar hem toe gaan of juist heel erg uit zijn zicht proberen te houden). Als jij de krant opruimt, niet eens naar de pup kijken of op enige manier laten merken dat er iets vreemds is met die krant. Gewoon rustig opruimen. Dan zal hij vanzelf merken dat die krant toch echt niks meer doet.

@Aurelia; Angst is een emotie. Gedrag kan je conditioneren maar emoties niet.

@TS; is hij mishandeld, hoe weet je dat? Hoe is hij gesocialiseerd, bij de fokker en de eerste plusminus 4 maanden? Als hij in die periode weinig nieuwe indrukken heeft gekregen, kan het hele angstige ook daar naar terug te leiden zijn. Is dat zijn manier van reageren op prikkels geworden. In dat geval zou het enorm kunnen helpen door te werken aan zijn zelfvertrouwen. Beetje bij beetje in kleine stapjes hem nieuwe dingen aanbieden en hem de tijd en ruimte geven te ontdekken zonder druk en zonder iets te forceren.

Als je met voer gaat werken, moet je hierbij oppassen dat hij geen aversie jegens voer gaat krijgen (iets nieuws = leuk ivm voer, maar het wordt dan: voer = IEKS omdat het nieuwe zo eng is)

Ik wet dat hij mishandeld is omdat zijn eerste eigenaar het mij verteld heeft. Van de fokker weet ik eigenlijk niks. Wel tegenstrijdige reacties. De een zegt wel doen, de ander van niet...Ik denk dat ik het eerst nog maar even ga proberen met de voorwerpen op de grond leggen.

Bayley is ook bang van kranten, niet in zo'n ernstige mate als jou Beau maar ik heb bij haar ook van alles geprobeerd (ik heb het idee dat ze bij de "fokker" is geslagen met kranten en daardoor er nu bang voor is) . Wat je kan proberen is je andere hond bij je roepen (die niet bang is) deze te aaien met de krant en Beau dus laten zien dat de krant niet eng is. Dit doe ik bij elk voorwerp waar Bayley een beetje angstig voor is en dit heeft tot nu toe het beste resultaat. Bayley is erg bang aangelegd bij onbekende dingen dus laten we het eerst zien bij een andere hond dat het niet eng is en je geen pijn doet. Daarna voorzichtig haar richting op brengen of inderdaad op de grond leggen en dan is het vaak goed en is ze er niet of minder bang voor, stapje voor stapje. Heel veel geduld hebben! '

Ik zou ze ook eerst door het huis leggen, zodat hij daaraan kan wennen.
Ineens confronteren met een angst en waarvan je niet wegkunt, lijkt mij ook niet meteen aan te raden.

Als ik kijk nar mezelf, dan heb ik een gruwelijke angst van spinnen. Moest iemand mij ineens vasthouden en een vogelspin in mijn nek leggen, dan ga ik heus niet van mijn angst verlost geraken.

Moest ik echter geleidelijk aan wennen aan het gezelschap, zou ik mijn angst misschien kunnen gaan relativeren. Zo durf ik al die ontzettend grote zwarte huisspinnen dooddoen (mits ze niet op het plafond zitten :s )


Mijn paard had ook schrikvan zwepen na zijn verleden. Door geleidelijk aan de zweep in beeld te brengen ben ik er in geslaagd om terug met zweep te kunnen rijden (zonder gebruik ervan uiteraard). Echter vindt hij dit nog steeds een naar ding, hij accepteert het wel en bevriest niet meer bij het zien ervan, maar vertrouwen doet hij het ook niet.

Kranten:...Neem een oude krant die je toch niet meer lees.

Leg deze op de grond en verstop er wat brokjes in of lekkere koekjes....
Laat het gewoon liggen op de grond.
Wel op een plek dat je later de krantsnippers weer makkelijk kan opruimen.
Maar wel op een plek waar het wat rustig is, maar de hond er altijd bij kan.

Het kan mischien een paar dagen duren, maar na verloop van tijd word je hond nieuwschierig en wind de geur van de koekjes/brokjes het echt en zal je hond er op af lopen.
(Leg in het begin ook brokjes bovenop de krant)

Laat de hond gaan..laat maar scheuren...rommelen....en als de krant ''op'' is, pak je weer een nieuwe ''oude'' krant.

Is de hond wat gewend aan de krant...mischien kan je dan brokjes verstoppen in de oud papierbak.
Laat maar snuffelen.

Stofzuiger:......Pak alleen de stofzuigerbuis en voet.
En ga sjoelen met de koekjes.
Duw de koekjes met de stofzuigervoet de kamer heen...(werkt beter op laminaat of keukentegels)

Gaat dat goed?
Zet dan de stofzuiger aan en ga weer sjoelen met de koekjes.

Waar het eigenlijk op neerkomt is te spelen met de dingen waar je hond bang voor is.

Sasja was ook mishandeld en was letterlijk overal bang van.
Door alles spelenderwijs te verkennen is ze nu bijna nergens meer bang voor.

Bv handen die van boven kwamen...Sasja was bang dat die handen haar weer gingen slaan.
Ik heb haar geleerd dan handen die van boven komen...koekjes laten regenen..of een knuffel geven.

Met veel gedult, tonnen koekjes en veel lachen...komt het wel goed.
Maar neem je tijd en forseer niks.

  Dat ben ik met je eens, maar je kunt wel een emotie bevestigen, of misschien moet ik zeggen versterken? Als je hond heel hysterisch enthousiast doet bij een begroeting en jij doet heel relaxt net of er niets aan de hand is, dan zegt dat iets anders tegen je hond dan wanneer jij net zo hysterisch enthousiast mee gaat doen. Andersom als jij erg reageert op de angst van de hond, dan geef je er ook mee aan dat die terecht is. Of tenminste, zo zie ik dat ongeveer onderling gebeuren bij een border-roedel in mijn omgeving - als de superrelaxte Duitse herder van een familielid erbij is, dan vinden ze opeens dingen minder meer eng alleen omdat zij "het goede voorbeeld" geeft.

Aurelia

Gedrag en emotie zijn twee verschillende dingen. Gedrag vloeit voort uit emotie.

De emotie is angst, het gedrag is bv vluchten
De emotie is opwinding, het gedrag is bv springen en rondjes draaien

Emotie kun je niet versterken, gedrag wel dmv conditoneren.

Bij angst kan bv steun van zijn mens er voor zorgen dat de angst emotie afneemt. Hiermee kun je bv gedrag conditioneren dat je hond naar jou toe vlucht om gekalmeerd te worden in z´n angstgevoel. Het vluchten zelf is gedrag en is belonend. Het gedrag wat de hond inzet is gedrag wat hem iets oplevert, in dit voorbeeld het afnemen van angstgevoelens-emotie. De hond leert dat angst afneemt als hij ervan wegvlucht. Omdat dit vaak niet gewenst is omdat je dan als mens het nakijken hebt met alle risicovolle gevolgen vandien kun je dmv steun je hond ook laten ervaren dat vluchten naar jou kalmerend kan werken op de angst. Vanuit die rol/positie kun je dan je dier in stapjes op geleide van kunnen verder helpen in het zelfvertrouwen in omgaan met de angstopwekkende dingen.

@Hester, voor Beau lijkt het mij persoonlijke een veel te radicale stap om hem te gaan aaien met de voorwerpen waar hij zo'n enorme angst voor heeft. Er staan al goede tips in het topic. Ik denk dat je hem het best helpt om in kleine voor hem behapbare stapjes zijn angsten te reguleren en te gewennen aan de voorwerpen.

Ik snap je niet helemaal; natuurlijk kun je emoties versterken bij andere sociale wezens? Wat denk je dat er gebeurt in groepen mensen die in paniek raken of iemand gaan lynchen? Of juist andersom, dat je kalmeert als je met een rustig iemand bent? Dat geldt ook voor honden, hoor... Zowel van mens naar hond, als andersom. Dat is heus niet alleen het gedrag dat beïnvloed wordt. Zo zwartwit is het überhaupt niet in je lichaam geregeld: emotie dit, dan gedrag dat. Het is een wisselwerking, niet alleen tussen lichaam en geest, emotie en gedrag, maar ook tussen individuen.

Daarmee bedoel ik trouwens niet dat wat jij zegt geen goede methode is om een dier over zijn angst heen te helpen, hoor. Maar je kan zeker wel emoties versterken. Het zal ook per hond verschillen - zoals ik zei reageren die honden die ik noemde, veel beter op 'goed voorbeeld' dan op aaien. Maar die zijn dan ook niet extreem bang; dus je hebt gelijk, met zo'n situatie weet ik niet of dat het verstandigst is. Het líjkt mij alleen beter werken, op basis van mijn ervaring dus :P

Ik vind de tip van Ilona en Sasja eigenlijk wel een goed idee. Ik ga het eens proberen om inderdaad een krant gevuld met zijn favouriete snackje op de grond leggen. Misschien Dat de geur inderdaad de overhand krijgt. Als dat lukt kan ik misschien ook langzaam met de andere dingen spelletjes verzinnen. Een ding tegelijk. Anders wordt het misschien weer te veel voor hem. Maar wat vinden jullie van die kalmerende pilletjes voor oud en nieuw??? Ik hou zelf eigenlijk niet van dat soort medicijnen. Ik hou zelf van onweer dus als hij flipt door de klappen gaat hij bij mij op de bank liggen. Stijf tegen me aan en het liefst wil hij Milo er ook nog bij hebben. Het valt me trouwens op dat hij de laatste tijd ook wat meer zijn toevlucht tot Milo zoekt. Die is nergens bang voor. Ik aai hem dan gewoon lekker en laat hem merken dat er niks is om bang voor te zijn. Af en toe een snoepje tussendoor. Ik hou zelf niet van vuurwerk, maar ik ben er niet bang voor. Ik ga alleen liever niet naar buiten. Maar ik heb geen idee hoe Beau gaat reageren. Zijn eerste eigenaar gaf hem wel medicijnen met oud en nieuw.

@Aurelia

Je geeft nu een voorbeeld van massahysterie. Mensen steken elkaar aan in een panikerende situatie.  Natuurlijk kun je elkaar aansteken in paniek, daarmee wordt de angst niet versterkt, maar zeker ook niet minder. 

Het ging er nu om of je, zoals jij eerder opmerkte, angst kunt versterken/bevestigen door steun in de vorm van aaien . Angst is een emotie en wordt door steun juist niet versterkt, maar neemt af. Zoals je terecht opmerkte is het hierbij wel van belang dat je zelf niet bang bent en juist kalm en stabiel bent. Een veilige haven waar je hond weer kan kalmeren en weer een goed gevoel krijgt. Het enige wat je doet is een positieve associatie koppelen aan de situatie die angstig maakt en je dier laten weten dat hij voor steun bij jou terecht kan.

Zo maar met de "enge dingen" naar de hond toe gaan, om ze er mee te gaan aaien zou ik zeker niet doen. Wel met de hond naar die dingen toe gaan. Net als buiten met en andere hond, boogjes er om heen en steeds een stukje dichter bij, rust belonen met aaien. Ik kriebel onder kinnetjes, en aai bij de ooraanzet, alsof ik de oren in de niet-bange stand masseer.. Uiteindelijk kan je dan wel ieder aan een kant van het enge ding gaan zitten, of er boven op of zo en de hond lekker kroelen. Qua stofzuiger doe ik zelf altijd maar net of m'n neus bloedt. Ik zorg wel altijd voor een "vluchtweg" voor de hond. Dus als ik de kamer zuig, laat ik de deur naar de gang open, zodat hij daar heen kan als hij dat liever doet. Ollie dook in het begin onder de bank, maar nu gaat hij alleen nog maar, voor de zekerheid, een eindje verder op zitten.