Inslapen.

  Rughernia. Daar heeft hij geen pijn van,als je dat bedoelde. Hij heeft jeuk op zijn snuit,tussen zijn ogen dat gebied,beide voorpoten,en zijn oren dan. Hij bijt en likt aan beide voorpoten. Hij gaat verder met zijn gezicht langs zijn voorpoten schuren om zo te krabben.

Zo,account aangemaakt,stukken makkelijker


Nochtans dat ik er tegen op zie omdat zijn enigste keus doof worden is,ben ik wel benieuwd hoe een hond hier mee omgaat. Het is een hele omschakeling voor hem dan. Doof geboren worden is heel wat anders dan opeens plotseling doof zijn. Ze hebben geen andere keus dan het te accepteren...

Moeilijk zeg!

Toch lijkt het me wel erg voor een hond om op eens doof te zijn...
Geboren ermee is idd anders.

Maarja wat jij denkt dat het beste is dat zal het beste vast ook zijn, ik ken je hond niet..

Succes en sterkte.

grtz

Ik zou die hernia om te beginnen al eens aanpakken. Wie weet maakt het ook zijn hoofd weer vrij....is een idee van mij...


veel sterkte....zo moeten tobben is heel zwaar...

Goed dat je een profiel aangemaakt hebt Linda.

In reactie op jouw bericht bekruipt mij het gevoel dat de kwalen als opzichzelfstaand worden bekenen, terwijl de optelsom wel medebepalend is voor de keuzes die je maakt. In hoeverre zijn de kwalen in beeld gebracht en een mogelijk behandelplan opgesteld? Voor de hond is het een totaalpakket waar hij mee moet dealen. Ik had eerder al gevraagd of je al eens voor een second opinion naar een specilist bent gegaan. Zo niet dat zou ik je dat toch willen adviseren.

Naar mijn mening kan een hond wel leren omgaan met doofheid. Hij kan er wat meer onzeker van worden, maar met goede begeleiding hoeft dit niet onoverkomelijk te zijn voor de kwaliteit van leven. Maar de doofheid is dan geen opzichzelfstaand probleem. Waarom heeft jouw hond zoveel jeuk en is daar ook iets aan te doen. Idem met de hernia.

Mijn advies is daarom om je hond nog eens aan te bieden bij een andere dierenarts met voldoende speialismes in huis en het totaal pakket in kaart te brengen. Stel dat er op alle fronten nog kwaliteit te behalen valt. Maar ook, stel dat je toch uitkomt op het slechtste scenario ... Je hebt op dat moment wel alles gedaan om een heel eerlijke keuze te kunnen maken. Een keuze uit liefde voor het dier waarbij je niet tot in lengte van dagen hoeft te twijfelen of je schuldig te voelen.

Nogmaals sterkte want het is niet niks.

huh, jij wikt, maar de dierenarts beschikt!!
twee maanden geleden ging het al erg slecht met mijn hondje.ze had al een jaar last van haar hart, pillen ervoor etc.ze kon nauwelijks nog wandelen.
begin januari  kwam ik bij de dierenarts, deze vond dat er nog genoeg leven inzat. een andere da zei hetzelfde. de laatste maand was niet meer te doen ; zij leedt en ik nog veel meer!! uiteindelijk stikte ze bijna en is in totaal 6 keer flauwgevallen, buiten lopen ging al anderhalve maand niet meer.toen mocht ze eindelijk....dat is nu 5 dagen geleden.  mis haar enorm!!!! maar blijf het verbijsterend vinden dat ze die 2 maanden nog door moest zonder dat dat nog enige pezier heeft toegevoegd niet voor mij en niet voor haar.

Linda,
Ik kwam dit topic tegen. Hoe gaat het nu? Met jou, en met je hondje?
Is het idd beter gegaan of....?

Als je het vervelend vind dat ik het vraag dan gewoon niet reageren hoor!
Kan ik me namelijk best voorstellen!

Liefs