Sterilisatie/Castrati,dubbel moraal op hp

Al mijn honden ga ik laten helpen.
Vino is gesteriliseerd, ik wil niet dat er toch eens een ongeluk gebeurt en dat je dan met puppy's zit waar ik niet voor kan zorgen. Of om het dan weg te laten halen vind ik persoonlijk 1000 keer erger dan het helemaal voorkomen..

Die hormonen zijn ook goed voor hun ontwikkeling en hun geestelijk welzijn.
Mijn hond heeft niet een sterke drang om te willen paren.
Ik wil hem wel een keer laten dekken omdat ik vind dat mijn duitse herder een goede aanvulling zou zijn voor het ras.
Ik vind hem mooi, hij heeft een rechte rug en een zeer goed karakter.
Maar aan de andere kant, er zijn toch ook mensen die eeuwig vrijgezel blijven en een taboo hebben aan seks.
Dan kunnen zij zich toch ook beter laten castreren?

Trouwens ik ken genoeg gecastreerde reuen die nog steeds wel drang hebben.
Ik ken zelf een reu, die een loopse teef gedekt heeft terwijl hij al heel lang gecastreerd was.
Dus het zegt allemaal niks

en dan worden er hier juist mensen met honden vergeleken. Mensen kiezen ervoor om kinderen te krijgen, als je honden hun gang zou laten gaan zouden ze dit wel doen. Maar de meningen zullen hierover verdeeld blijven.

Ik heb dit ook reeds gemerkt dat er soms hevig gereageerd word. Er zullen steeds voor- en tegens zijn.

Maar ik heb de onze laten helpen. Alsook onze 4 poezen (3 kattinnen en 1 kater). Ik ben nu iets meer op mijn gemak dat mijn katinnen geen baarmoederontsteking of dergelijke kunnen krijgen en mijn ventjes hier geen prostaat problemen ofzo. En ik dacht meer aan die problemen.

Onze kattinnen zijn ook niet op de standaard manier geopereerd maar op de "engelse" manier. Was vele beter en vele minder last.

Ook een goedenmiddag..

Ik zal niet zeggen dat het bij alle "geholpen" reuen zo is.
Maar onze "geholpen" reu dekt desnoods de poes van de buren, en heeft zelfs al een keertje bijna gekoppeld gestaan met onze complete teef.

Het is 1 grote adrenaline bom geworden, Een duidelijk geval van een totaal mislukte castratie.
Borstelen kunnen we niet, want z'n vacht is horror, en heeft aanleg om dik te worden..

Dan nog het risico van een operatie..voor mij toch nog steeds een dingetje wat ik als een zware ingreep zie..

En dit alles....had (mischien) voorkomen kunnen worden door gewoon heel simpel iets niet te doen..
Snijden.!!

Dan nog even voor de duidelijkheid..
Ik...(en met mij denk ik iedereen) ben van mening dat als je reu het hele jaar door helemaal geflipt bij het hek staat te kwijlen omdat de buurt vol met loopse teefjes loopt je de reu zou moeten laten helpen..

Dan heeft jou hond een probleem, een geestelijk probleem.
En dan moet je ingrijpen.

En Als het niet hoeft.....dan blijven alle delen gewoon aan de hond zitten...

Ja is ook zeker dom. Helaas heeft niet iedereen een gezond verstand, haha.

Mee eens!

 Off topic, maar ik wil hier even op reageren, wat te denken van de zwerfdieren, zoals bv in Oekraiene, voor het EK? Toen zijn er heel veel zwerfhonden opgepakt en weggebracht, je snapt wel wat er met hen gebeurde.
Ik ben niet zomaar voor of tegen castratie, maar als honden op deze manier leven, zich voortplanten en dan zo aan hun einde komen, vind ik die regel, als ie al bestaat, maar een domme regel.

Terry, onze eerste hond, is niet gecastreerd, die gedroeg zich redelijk normaal als er een loopse teef in de buurt was (en daarnaast woonden er toen weinig honden in de buurt, alleen een herder en een york).

Tot ie een blaasonsteking kreeg, inclusief blaasgruis.
Hij kon haast niet meer plassen (ging in heel kort tijdsbestek), kwamen hooguit wat druppels uit.
Dus dierenarts, megavolle blaas en gelijk het mes erin.
Ze konden er niet echt goed bij, want zijn balletjes zaten te dicht op de huid.
Dus gelijk gecastreerd (om overal goed bij te kunnen), blaas behandeld en hij kreeg een nieuwe plasuitgang: die van een meisje.
Toen hadden we dus een soort van hermafrodietje.

Toen dus Max en nu hebben mijn ouders Fleur. Die was niet geholpen, maar werd schijnzwanger (en behoorlijk!). Beestje was ook echt helemaal de weg kwijt, was echt zielig. Heeft heel lang geduurd. Toen is zij ook geholpen.

Tijdje geleden in het bos werd Mellow een beetje onzedelijk betast door een reu "hij kan niks meer hoor" (maar toch vond ik het niet fijn). Dus ook een geholpen reu kan nog op een geholpen teef springen (maar nou heb ik natuurlijk ook wel een héle knappe hond )

*proest*.hahahaha.

Effe denken hoor.
Dus die 2 zwaar geestelijk gehandicapte clieenten in de woongroep mogen gewoon kinderen krijgen.?
(zijn die zelfde mensen die Rusland in opvangkampen opsluit)

Kom op zeg.
Bij mensen heb ik daar mijn bedenkingen al over, laat staan over de honden of katten.
Gewoon laten helpen als daar noodzaak voor is.

Vind het onze taak om ongebreidelde fok een halt toe te roepen. Ik meen dat de asielen al overvol zitten met honden of pups die uit zo'n oepsje zijn voortgekomen.


Kun je als eigenaar niet garanderen dat je hond niet kan 'dekken' dan moet je die laten helpen.(verantwoordelijkheid nemen)

heeft de hond een ongebreidelde drift, dan is het ook een optie.(het dier heeft er dan last van)

Het is niet omdat de hond gezond is, dat alles moet blijven zitten; de resultaten van 'even niet opgelet' zijn schering en inslag.

We bedoelen het allemaal goed, maar de uitkomst is er wel....(mijn asielhond is er zo een)

In een natuurlijke omgeving zal vaak alleen de sterkste reu zich mogen voortplanten. Of een (ook) sterke reu die zijn kans schoon ziet. Een groot percentage van de reuen zal zich dus sowieso niet voortplanten. Dus aan het niet voortplanten zit niets onnatuurlijks aan.

In onze omgeving geld het recht van de sterkste niet en kan een zwak exemplaar een teef dekken.

Hoe zeer kun je dan nog zeggen dat het het beste voor de hond is om zich te laten voortplanten (of castratie als alternatief)? Voor de ontvangende teef, voor de eventuele pups en voor de reu in kwestie? Dat is gewoon niet van toepassing.

Onze teef is destijds wel gesteriliseerd omdat ze medische klachten had. Mijn vorige reu was intact. Dobby ook. Ze zijn niet vervelend bij loopse teven. Waarom zou ik hem dan laten castreren? Hoogstens om te voorkomen dat hij epilepsie niet vererft. Echter, toen ik hem net had was hij extreem onzeker en schrikachtig, dus castratie brengt een risico met zich mee voor zijn karakter en daar wil ik niet aan.

Iedereen moet gewoon een weloverwogen keuze maken. Met nadruk op weloverwogen.

Dat is zwaar omstreden wat je daar aanhaalt. Wat is ethisch verantwoord? En tot hoever ga je?
Wat versta jij onder zwaar geestelijk gehandicapt en wat verstaat een ander daar onder?
Nu wordt vaak de prikpil gebruikt om zwangerschappen bij bijvoorbeeld mensen met het syndroom van Down tegen te gaan. Maar mag dat tegen iemands wil?
Glad ijs hoor!

Bij honden heb je ook met een stukje ethiek te maken vind ik. Al is dat wel minder.

Ben bang dat ik teveel off topic ga met deze invalshoek...en hou hem daarom netjes voor me.

Nou Margje, Landseer heeft het over twee zwaar geestelijk gehandicapten. Glad ijs? Maar daardoor vele slachtoffers! In mijn werk, andere sector,  zie ik generaties voorbij komen...

Natuurlijke voortplanting,, prima, zo lang we het hierbij over vogeltjes, eenden, muizen en konijntjes in het bos hebben.

Wanneer iedere hond er maar op los gaat 'voortplanten' krijgen we toch echt wel een behoorlijk probleempje denk ik.
Waar zouden al deze diertjes geherbergd moeten worden??


Kijk maar naar landen waar zo veel zwerfdieren zich voortplanten, dat hoef je niet te romantiseren of uberhaupt te denken dat dit goed voor het ego van de hond is,, het is vaak een doffe ellende! zo wel voor moeder hond als haar pups!

In ''de ideale wereld'' zou het inderdaad mooi zijn als ieder wezen, van paard tot kanariepiet, huismus, hond of kat, een keer het moederschap konden beleven. Maar dat is erg onrealistisch.
Gelukkig kunnen wij als mensen ons verstand boven onze basic voortplantingsdriften plaatsen, en hiermee ook voor het beste kiezen voor onze dieren.

Het blijft een enorm ethisch dilemma!!

Zeker een dilemma, mag iedere ''gek'' maar kinderen krijgen???

En met ''gek'' bedoel ik dan iemand die haar kind 3 jaar in een hondenbench houd, het zwaar verwaarloosd en diervoeders laat eten.

Weten we het nog?????

En toch mag niemand zo'n vrouw verbieden opnieuw zwanger te raken, zucht.... maar hier moeten we niet op verder gaan. Laten we ons bij de honden houden, al moeilijk genoeg!

Mag dit topic op slot?

Vast wel. Er gaan topics voor minder op slot.

Het vreemde van dit alles is dat katten geholpen MOETEN worden en dat het bij honden precies taboe is... Nu hoor ik iedereen al afkomen van straatkatten, zwervers, asielen bomvol, .... Maar er zitten ook veel hondjes in het asiel en hier (tegenover andere landen) zijn het voornamelijk katten die rondzwerven.

Je kunt een hond of kat ook onvruchtbaar maken zonder de hormonen plat te leggen. Kwestie van de leidingen doorsnijden net als ze bij mensen doen. Het is niet of / of.

Mireille

Mijn honden hebben een implantaat. Nog helemaal man, geen operatie en geen ongelukjes!

Het blijft helaas wel een 'tijdelijke' oplossing!

Men zegt dat je het schadeloos steeds opnieuw kunt laten doen, maar daar twijfel ik over!

katten is iets heel anders, veel katten leven voornamelijk buiten en hebben dus alle kans om zich voort te planten.
honden lopen niet zomaar alleen buiten

dat is inderdaad niet waar.
je kunt dit beter niet vaak herhalen want het kan wel degelijk schade brengen. (meer kans op ontstekingen en gezwellen)

@Judith, toch wel schandelijk dat mijn D.A dan beweert dat het plaatsen van een implantaat, jaar in jaar uit herhaalt kan worden! Ik heb het nu laten doen om de scherpe randjes van de pubertijd weg te halen. Het was gewoon zielig hoe ze continu aan hun piemel zaten en steeds maar zaten te janken en te piepen. Je zag gewoon de frustratie.
Uiteraard verschilt dit bij iedere hond.

Daar heb je gelijk in. Gelukkig hoeven wij die keuzes niet te maken

Ja sommige dierenartsen zien alleen dollartekens, helaas.

tja.. wij leren op school dat het schadelijk is wanneer je het blijft herhalen. het is wel handig om te "testen" of het daadwerkelijk castreren effect zou kunnen hebben

Het is niet dat ik het niet begrijp. Als ik naar mijn gevoel zou luisteren dan zou ik het ook wel weten..
Maar ethisch is het een groot dilemma.. en als je dan een beslissing hebt genomen, de uitvoering daarvan..

Maar inderdaad het is beter om het bij honden te houden de discussie. Dat is al lastig genoeg