Vraag...

Ja verdraagzaamheid is ver te zoeken...

Ik denk niet dat de hond beloond wordt met het koekje voor de aanval. De hond wordt beloond voor het komen en zitten. Ik zie het als 2 totaal losstaande dingen en het roepen/zitten/koekje heeft dan ook geen enkele invloed op het uitvallen.
Dit zou het wel hebben als ze de hond roept en laat zitten VOORDAT hij aanvalt. Dan beloond ze hem om aandacht op haar te hebben terwijl er een andere hond loopt.
Nu is het een beetje 'onzin achteraf' en in mijn ogen ook onnodig. Want ze negeert hiermee het aanvallen zonder er iets aan te doen waardoor het beter wordt. Ook vind ik het overkomen alsof ze het gedrag beloond.. Ook als is het dan misschien niet zo, het is niet zo netjes om dit zo te doen nadat haar hond is uitgevallen. Dan zou ze beter de hond mee kunnen laten lopen en pas belonen met een koekje als hij een stuk netjes heeft meegelopen zonder terug te gaan of te kijken, en ze een stuk verder op zijn.

Ik begrijp dat jouw hond al eerder door deze hond is aangevallen? Dan vind ik het helemaal stom dat die vrouw niet eerder haar hond bij zich geroepen heeft..

Ik denk niet dat ze haar hond beloond voor het uitvallen, maar ze los het probleem er ook absoluut niet mee op zo.. Jammer.

Gr. Alexandra

dank je wel alexandra voor ook jou visie hierop...zoals ik het heb gade kunnen slaan geeft jouw beeld hierop precies hetgeen wat ik op dat moment zag..

' Denk ik ook dat ze met jou nog geluk heeft gehad Ik kan me voorstellen dat er ook mensen hele ruzies om zouden maken wanneer ze echt denken dat deze vrouw haar hond 'beloond voor het aanvallen'.

Misschien als je haar nog eens treft kun je het eens hebben over het 'waarom'.
Misschien is dit kleinere hondje wel gewoon wat onzeker en heeft het per toeval geleerd grotere honden, die toch wel wat eng zijn, op afstand te houden door zo te doen.

Misschien wat off topic:
Timing met belonen is altijd belangrijk. Ik heb Mikey eens tijdelijk verpest, doordat ze iets wat ze gepikt had (van tafel of buiten) los moest laten en dit deed ik door gelijk een koekje voor te houden.
Dit werkte eerst goed, want ze liet prima los. Totdat ze de link legde - om los te laten, moet je eerst wat pakken.. -
Heb toen met moeite de meeste dingen maar genegeerd tot ze het los liet en alleen in gevaarlijke gevallen het koekje gebruikt en toen ging het gelukkig beter en nu gaat het heel soms alleen buiten nog fout, dat ze iets pakt en mij aankijkt van kijk! moet ik het loslaten? .

Weer on topic:
Mocht deze vrouw de fout gaan maken de hond het koekje te geven zodra hij aan/terugkomt (dus zonder te zitten) en eigenlijk vlak of gelijk na een uitval.. dan kan het misschien wel gekoppeld gaan worden.

Nu ik er langer over nadenk hoop ik niet dat deze mevrouw de hond alleen maar zo laat zitten nadat hij is uitgevallen, maar dat ze dit regelmatig doet tijdens een wandeling. Het kan namelijk wel misgaan als ze dit roepen en zitten alleen maar dan doet, Zo van: Ik moet eerst uitvallen, dan wordt ik geroepen voor mijn koekje..
Maar ik ga er maar vanuit dat dit niet zo is .

Gr. Alexandra

Ik had een goede bui, laten we het daar op houden..
Nou, ze komt onzeker over , volgens mij laat ze verkeerde signalen zien..en ik vind dat als je een herplaatser hebt, je wel wat consequenter en duidelijker zijn ( een herplaatser die een rugzakje heeft met uitvallen naar andere reuen)
 vb; de eerste aanvaring met beau en deze hond, was snel, we kruisen elkander, hond hapt beau in neus ( kleine bijtwond wat later te zien was) beau piept, en gaat zelf in de verdediging, heb ik uiteraard een halt toegeroepen, niks zeggen, doorlopen..beau was boos, haren overeind en terecht, andere hond is waarschijnlijk zelf erg geschrokken , angst agressie, staart tussen de benen, oren in de nek, onderdanig..

tweede aanvaring, was van hele andere aard, hond grommen, zonder slag of stoot, boven op beau, bijten, echt geen tekenen van angstagressie te zien...
aanval, terug roepen, koekje voor het zitten...
Ik vind het deze 3 stappen te snel gaan om daar een beloning voor te geven.. beau daarintegen was nu degen die onzekerheid liet zien...raar he ? of zie ik iets over het hoofd ?

Ja het is toch wel raar. Maar misschien komt dit niet zozeer door het zitten en koekje, maar misschien heeft ze de eerdere uitvallen (die misschien begonnen uit angst of onzekerheid van het hondje) wel gewoon laten gaan en heeft het hondje zichzelf steeds moeten redden uit voor hem moeilijke situaties. Hier heeft hij misschien wel meerdere keren succes mee gehad en is dit nu voor hem een gewone manier van zich te gedragen?

Dat zij zo onzeker is werkt ook tegen haar. Omdat de hond waarschijnlijk een beetje de leiding op zich gaat nemen en de dingen regelt op zijn manier. Iemand moet het doen toch.. Eigenlijk zou zij sterker moeten staan en zij zou moeten bepalen wat er gebeurd en dat er ook gewoon langs een grotere hond gelopen kan worden zonder dat er iets naars hoeft te gebeuren.

Ze zou hem veel beter moeten begeleiden vind ik. Ook al is het misschien een kleiner hondje, uitvallen is echt vervelend en ze kan zelfs een keer de verkeerde hond tegen komen die even flinkt terug vecht.

Gr. Alexandra

Santa heeft een paar honden hier in de buurt die hij niet moet, of hij kan reageren op de uitval van de ander. Ik ben altijd erg alert op dit soort dingen, en ik leid hem dan af door zijn aandacht te vragen, of ik laat hem wat lekkers zoeken op de grond. Maar wat ik ook doe, ik beloon hem uitbundig, altijd.
Als ik te laat ben, en Santa uitvalt, praat ik niet tegen hem.
Ik heb meestal een lange lijn van 4 of 5 meter, en als de situatie het toelaat, laat ik die op de grond vallen, vaak stopt hij al zodra de spanning van de lijn valt.
Loslopend is hij nog nooit uitgevallen, dus daar kan ik niks over zeggen.
Hij rent gauw naar mij als een andere hond zijn enthousiasme met een grauw beantwoordt, de held....

Herkenbaar over dat belonen op het verkeerde moment.
Ik ben vorig jaar trouwens hier tijdens het hardlopen op mijn rug gesprongen door een grote hond.
Ik kwam aanrennen, de hond zat aan de lijn, baasje was druk aan het kwekken met iemand anders.
Ik passeer, op ruime afstand, en die hond begint te grauwen en te blaffen en zat bovenop me.
Ik heb vreselijk gevloekt en geschreeuwd, het baasje ook want haar pols was ruw de verkeerde kant opgetrokken, net goed trouwens. Moet ze maar opletten.
Toen ze de hond weer te pakken had, ging ze hem kalmeren, met 'het is goed, rustig maar, goed zo', dat soort dingen. Ik ben naar hen teruggelopen, en ben heel pissig geworden, want in mijn ogen, hij gromde nog steeds naar me, beloonden ze hem voor die aanval naar mij.

Als ik weet dat mijn hond steeds dezelfde hond probeert aan te vallen en dit steeds laat gebeuren...dan zou ik vooral mezelf eens flink corrigeren.

Toevallig zijn er bij ons in het park 3 honden waar mijn hond niet mee kan,dat heb ik 2 keer zien gebeuren en dan weet ik wel genoeg.Gelukkig waren er geen verwondingen,het is ook meer uit onzekerheid.
Dan ga ik niet zitten toekijken hoe zij weer onzeker wordt,uit/aanvalt en dan vervolgens de onzekere cirkel doorgeeft aan de volgende hond.

Dus loopt zij los dan roep ik haar bij me en dan lijn ik haar aan en loop een hele andere kant op en/of laat haar koek snuffelen in het gras.

Dus geen correctie,want ze valt niet uit,ik voorkom het gewoon.

Loslopend valt Quincy niet zo snel uit, eerder andersom en dan roep ik hem bij me om te voorkomen dat hij de uitdaging aangaat en sla z.s.m. een andere weg in. Ik heb altijd een stok, een balletje of een kluifje bij me om hem te lokken, tot nu toe werkt dit heel goed. Aan de riem is een ander verhaal, als hij uitvalt en ik ga tegen hem praten of "nee" roepen wordt hij feller, dus ik zeg niets en loop heel rustig maar wel resoluut de andere kant uit en moet hem soms wel meesleuren, helaas.

Wij lopen ook vaak in een losloopgebied. Onze Moos is acht maanden, en al twee keer aangevallen. Hij wordt er angstig van, dat lijkt me niet de bedoeling, hij heeft zelf geen greintje boosheid in zich, nooit gegromd. De reactie van het ene baasje was een angstig ertussen springen, haar hond hing echt in Moos zijn lip. Het andere baasje vond het vervelend, maar gaf aan dat haar hond 'nu eenmaal' niet van pups hield. Dan denk ik, laat je hond niet loslopen. In beide gevallen trouwens. Angstig gedrag van baasje leverde neurotisch en angstig gedrag van hond op met als gevolg agressie.Belonen zonder straffen is niet mijn visie. Negeren van fout gedrag levert niet automatisch goed gedrag of het niet meer optreden van het 'foute' gedrag op, tenminste, dat is mijn visie. Zowiezo doe ik niet graag aan het belonen met snoep, dat doe ik met mijn kinderen ook niet . Resultaat is dat hij nu bij de andere hondeneigenaren zit te schooien, zit, poot, lig hij haalt alles uit de kast .

soraya en gina, duidelijke leiders dus, het wordt gewoon niet getollereerd..

@ moniek, ook dat vind ik een vervelende bijkomstigheid, je derde zin...merk wel dat beau nu vaker gaat liggen om kalmerende signalen af te geven, hoop niet dat hij doorslaat en zijn zekerheid afneemt..

Ja Teresa, dat zou idd erg jammer zijn! Ze zitten natuurlijk ook nog in een leerproces, op zich zal het wel goed zijn, wanneer ze wat voorzichtiger worden, als pup zijn ze te onvoorzichtig, maar doorslaan is natuurlijk niet de bedoeling. je hebt een gezamenlijke verantwoordelijkheid in zo'n losloopgebied vind ik. Wanneer mijn hond agressief of onvoorspelbaar zich zou gedragen, zou ik hem niet los laten lopen.