Bange pup

Hallo allemaal,
Onlangs heb ik een Shar-pei pup aangeschaft.
Dit omdat ik het een geweldig ras vind, en zo heeft mijn andere hond, een kruising leonberger x Berner sennen, gezelschap.
Nu is hij inmiddels 4 maanden en superzindelijk.
Maar hij is niet sociaal, en ja ik weet dat een shar-pei meer op de eigen mens is. Maar hij blaft en gromt naar kinderwagens en kinderen, terwijl hij de staart tussen de benen heeft.
En verder is hij spaansbenauwd voor alles wat motorisch is oa, grasmaaiers, auto's, brommers, vrachtwagens enz.
Ik neem hem dagelijks mee naar drukke straten, en basisscholen in de hoop dat hij er aan wend.
Ook heb ik al geprobeerd om hem te negeren, of juist af te leiden met wat lekkers, niks helpt.
Wie weet hoe ik met mijn pup kan wandelen, zonder dat hij met zijn staart tussen de benen mij laat struikelen omdat hij wil wegkruipen?

Mvg Sabine

Hoi Sabine.
Een Shar-pei is inderdaad wel een eigen-mens-gerichte hond, maar zulke angst en onzekerheid is zeker niet kenmerkend of wenselijk voor het ras.
Waar komt je pupje vandaan? Hoe is hij gesocialiseerd bij de fokker?

Dat je pup zo bang is voor onbekende dingen is niet zo heel gek als hij niet voldoende gesocialiseerd is. Alles is nieuw. Bovendien zit hij juist in de angstfase wat het allemaal nog eens versterkt. Iedere dag weer wordt hij geconfronteerd met wat hij allemaal juist zo vreselijk eng vindt...
Mijn advies zou zijn om te stoppen met hem iedere dag mee te nemen de drukte in. Op deze manier overprikkel je hem en zal zijn angst alleen maar toenemen. Het is nog maar een baby, hij weet gewoonweg niet wat hij met de situatie aanmoet.
Laat hem heel rustig wennen, stapje voor stapje. Hij moet op jou als baasje gaan vertrouwen. Neem hem op je arm, lekker veilig bij het baasje, en begin met hele rustige prikkelarme omgevingen. Pas als dat goed gaat ga je steeds een heel klein beetje meer prikkels opzoeken. Gooi hem dus niet in het diepe! Hij zal uiteindelijk moeten gaan inzien dat het allemaal niet zo eng is als hij dacht. Hier kan maanden training overheen gaan en dit vereist enorm veel geduld en begrip. Heel veel succes, want het valt zeker niet mee.

Bedankt voor je reactie.
Hij komt uit een gelegenheidsnestje van 2 vriendinnen die toevallig allebei een shar-pei hebben.
De pups zijn daar wel zindelijk gemaakt, maar niet gesocialiseerd. Ze kwamen alleen in de woonkamer, Bench en tuin. Aangezien hij ook nog eens ziek was mocht ik hem pas ophalen met 13 weken en dus heeft hij een grote achterstand.
Ik heb hem eerlijk gezegd nooit op de arm meegenomen, dit omdat ik dacht dat dat juist niet goed was.
Voorlopig zal ik hem eventjes rust geven een paar dagen, zodat hij weet dat hij niet iedere dag van die angstige belevenissen heeft.
Daarna zal ik hem eens op de arm gaan meenemen.
Het verloop hiervan zal ik hier gaan bijhouden.

Mvg Sabine

Jammer dat je pup zo beperkt gesocialiseerd is, dat verklaard zijn angstige gedrag. Een pup op de arm meenemen is absoluut niets mis mee. Het is wel zo dat je je pup beter niet precies op kunt tillen op het moment dat hij blaft en gromt of wegkruipt. Op deze manier beloon je hem namelijk voor dat gedrag. Het is een kwestie van dit gedrag vóór zijn. Laat hem rustig aan de grote wereld wennen, zijn vertrouwen moet worden opgebouwd.
De achterstand die je hondje heeft opgelopen is misschien niet voor honderd procent te herstellen, maar dat hoeft niet te betekenen dat hij angstig zal blijven. Als je het op een kalme manier aanpakt kan hij prima uitgroeien tot een stabiele hond.
Gun je pup inderdaad voldoende rust, geef hem vertrouwen en straf hem niet (!).
Het zou ook een goede zet zijn om met hem te gaan trainen op een hondenschool. Een goede hondenschool die werkt met positieve trainingsmethodes, zal je kunnen begeleiden met het socialiseren van je pup (desnoods met privélessen).

sabine ik zie dat je in Drenthe woont. ik weet niet of je ver van Winschoten woont maar je zou eens contact op kunnen nemen met Ed van de Berg van hondenschool Doggz. Hij is gespecialiseerd in honden met angst. Zo oud is je hondje nog niet en met goede begeleiding kan het nog wel goed komen.

Hallo allemaal,

Ik heb erg veel geoefend met mijn pup Bailey de afgelopen tijd.
Op de arm mee dat werkte niet echt, daar is hij al te zwaar voor.
Maar veel lopen en alleen in rustige straten, werpt zijn vruchten af.
Bailey houd zijn staartje nu niet meer tussen de benen, maar lekker omhoog.
Hij kijkt nog wel en volgt de auto, maar ik struikel niet meer over hem en hij blijft netjes naast mij lopen.
Dus case closed!

Groetjes Sabine en een blije Bailey

Hoi Sabine,
Helemaal super!
Wat leuk dat je nog even laat weten hoe het gaat met Bailey. Geniet maar lekker van hem!
Het zou natuurlijk kunnen dat hij zo nu en dan een terugvalletje heeft (in nieuwe omgevingen), maar als je het zo aanpakt als je nu doet komt het helemaal goed met hem.