hoe introduceer jij een nieuwkomer?

Zoals de meeste inmiddels wel zullen hebben gelezen komt Servio binnenkort als 4e hond hier binnenwandelen. Nou heb ik zelf uiteraard een uitgesproken idee van zijn introductie bij de drie dames die hier al rondlopen. Toch ben ik erg benieuwd naar jullie ideeën en visies hierop.

Gr Ing

zelf vind ik het erg liggen aan het karkater van de honden die er al zijn, en natuurlijk ook ana het karakter van de hond die nieuw komt. Zelf zou ik ervoor zorgen dat de honden in kwestie elkaar, 1 op 1 en niet roedel tegen eenling, al eens 'per ongeluk' hebben gezien tijdens een wandeling, niet aan de lijn maar los. Dus van afstand. en afhankelijk van die reactie steeds dichterbij. Tot snuffelen toe. er van uitgaande dat de honden goede begeleiding van hun baas hebben gehad in de kennis making met nieuwe honden. Goed letten op lichaamstaal en pas nieuwe stap maken als alles ontspannen gaat. Is eentje onzeker, positief afsluiten en paar dagen later opnieuw proberen.

Als dit goed verloopt samen oplopen, beetje spelen en evt kijken hoe het gaat in een gesloten omgeving. Deze samen binnen gaan en niet eerst de een en na een tijdje de ander.

Dit steeds herhalen met een extra hond erbij. Gaat het goed, nieuwe stap bij onzekerheid niet verder en dag later opnieuw.

Als alles aan elkaar gewent is naar binnen in eigen omgeving.

bedoel je dit??

succes en veel plezier met je nieuwkomer!!!

ja dit soort verhalen bedoel ik inderdaad.

Mooi jouw manier. Helaas moet ik morgen over een week dit in een aantal uren regelen en heb ik geen dagen. Ben benieuwd naar de rest van de verhalen

Ik heb Goku en Baylee buiten laten ontmoeten. En ben even met aan de wandel gegaan . Daarna mee naar binnen genomen . Eerste avond was heftig . Daarna kwam de jut en jul band tevoorschijn .

Ik heb mijn honden achter in 't huis/ keuken, achter een kenneldeel. Dan de nieuwkomer in de voorkamer/woonkamer. De honden kunnen elkaar wel zien/ruiken, maar niet direct bij elkaar komen. De nieuwkomer kan dan even rondsnuffelen. Is hij wat tot rust gekomen, dan haal ik 1 voor 1 mijn honden van achter voor een korte ontmoeting. Telkens 1 bij de nieuwkomer, zodat de nieuwkomer zijn aandacht op maar 1 hond hoeft te richten.

Dan mijn honden weer naar achteren, zodat de nieuwkomer met ons voor even tot rust kan komen. Afhankelijk van hoeveel rust/onrust er is en hoeveel de nieuwkomer aan kan, haal ik later 1 of meerdere van mijn eigen honden weer naar voren.

Bij mij ging het, hoe kan het ook anders, alle 2 keren anders. De eerste hadden we alleen iris. Zij is een stabiele hond, voor iedereen en alles lief, zorgzaam en vriendelijk. Pas als zij echt denkt dat er serieus onacceptabel gedrag is springt zij in. Zij blijkt dan een echte roedelleider en 2 sec correctie van haar kant is tot nu toe altijd genoeg om welke roedelcombinatie tot rust te manen. Toen wij lady erbij namen, voornamelijk zodat iris ook meer gezelschap en omgang had met een soortgenoot hadden de honden elkaar al meerdere malen ontmoet en Lady (hond 2) schaarde vanaf het eerste moment onder haar bescherming en leiderschap. Andere honden moet Lady niet veel van hebben. Hoe groter en/of drukker ze zijn, hoe enger. Nou heeft zij de nare eigenschap zich dan precies het tegenovergestelde te gedragen van wat slim is. Niks onderdanig doen maar staart omhoog en met een grote bek eropaf (misschien dat ze dan toch enger is dan dat andere enge exemplaar) Als de hond in waarnaar ze toe gaat noet onder de indruk blijkt gaat ze onmiddelijk in haar ankers.
Toen Tessa (hond 3, kruising jack russel/boerenfox) kwam, kwam zij al pup. Zoals de kruising al doet vermoeden was en is zij een soort ongeleid projectiel. We hebben haar geïntroduceerd terwijl ze doodop sliep. Lady besnuffelde haar en geloofde het wel. Toen Tessa eenmaal tot leven kwam en er een speeltuin van wilde maken ging lady grommen, snappen etc. Allemaal dreiging, niks serieus. Dit heeft ongeveer 3 maanden geduurd. Als Tessa wilde slijmen bij haar, hup gelijk op dr rug onder Lady haar kop en als je mazzel had ging ze ook gelijk plasje laten lopen. Als Iris genoeg kreeg van het gekattekop van Lady tegen de pup (Iris nam vanaf het eerste uur gelijk alle hondenmamma taken op zich, wassen, spelend leren, corrigeren etc.) trok ze een bovenlip op en was Lady weer kalm.
Tessa zelf vindt alle honden potentiële speelkameraadjes. Tessa denkt volgens mij dat de hele wereld één grote pretmakerij is.

Servio (hond 4 in spé) is, wat ik er tot nu toe van gezien heb, niet onder de indruk van andere honden. Gesnauw negeert hij.
Iris zal geen enkel probleem zijn, die vindt alles best zolang de boel maar naar haar luistert als het echt moet. Haar grenzen liggen heeel ver. Tessa zal wat jaloers zijn ivm het feit dat zij tot nu toe enig "schoothondje" is, voor de andere hoeft dit niet zo. Servio echter is dat ook. Als Servio echter speelt dan zal ze dat geweldig vinden. Ze heeft een te grote bek maar is uiteindelijk een bangerd dus dat zal zich denk wel heel snel settelen. De grote vraag is hoe Lady gaat reageren hoe lang het duurt voor ze in acceptatiemodus gaat. Normaal is het introduceren van nieuwe honden en visitehonden altijd onze taak. Uiteindelijk , als het eropaan komt LEIDEN mijn man en ik (die volgorde) en niemand anders.

Nu echter heb ik het plan om Servio eerst kennis te laten maken met Iris. Dit zal geen probleem zijn. Vervolgens Iris Servio mee naar binnen lasten nemen om aan de andere twee dames te introduceren. Ik heb zo het idee omdat Iris nog meer hun taal spreekt dan wij en zij duidelijk onder de honden de roedelleider is dat zij wellicht dit nog wel beter weet te regelen dan dat wij dat kunnen als mens. (Uiteraard blij fik wel op de zijlijn om voornamelijk te observeren en zo nodig Iris bij te staan bij de introductie)

Wat denken jullie? Stom plan of juist niet?

je maakt er voor mij wel een breinbreker van hoor!! hahaha.
Om eerlijk te zijn, ik zou het niet goed weten. Mijn gevoel zegt dat dit best goed zou kunnen werken, maar wekt ook de vraag of Servio met het binnenkomen naast Iris niet bij voorbaat al een plek in de roedel inneemt, die voor de andere twee een volkomen verrassing is, en zij zich 'verstoten'kunnen voelen? Het is een vraag hoor, ik heb er echt geen kijk op.

Succes en sterkte ermee. Laat je wel weten hoe het verlopen is want ik ben echt heel nieuwsgierig!!

Zoals beloofd in mijn oproep voor hulp hier een uitgebreid verslag van de thuiskomst van Servio:

Na een slopende Donderdagmorgen (je bent toch altijd bang dat er nog iets roet in het eten gooit) om half één in de auto gestapt op weg naar Schiphol. Mijn hemel wat is een parkeerplaats vinden daar een drama. in ieder geval stond ik ruim op tijd met een grote bos bloemen te wachten op ENGEL J die zo ontzettend lief was om Vluchtbegeleidster te zijn maar natuurlijk vooral op Servio. Al wat ik zag maar geen kenneltje met Servio. Ik had echt het idee dat ik er al een eeuwigheid stond (in werkelijkheid maar een staf kwartiertje Natuurlijk) Na heel wat heen en weer ge-ijsbeer zag ik ze dan eindelijk in de rij staan van mensen die zich naar buiten wilden wurmen. Na nog een een uur of 10, volgens mijn horloge 10 minuten maar die liep op dat moment denk niet goed, kwamen ze dan eindelijk door de douane heen. Servio zat redelijk relaxt alles te observeren. Na uiteraard eerst ENGEL J kenuffelt te hebben en bedankt hebben we Servio aangelijnd en uit de bench bevrijd. Hij had al gelijk de euvele moed een grote mond te geven tegen een hond verderop en kroop op schoot om eens flink te worden gezoend.

Nadat we ENGEL J naar de plek hebben weggebracht waar haar vervoer naar huis wachtte, zijn we eerst naar buiten gegaan. Plasje doen, water drinken en hup op zoek naar de auto. De bench in de achterbak. Servio klom direct op de achterbank en is bij het starten van de motor in slaap gevallen en pas thuis op de parkeerplaats weer wakker geworden.

Thuisgekomen heb ik toch mijn instinct gevolgd. Heb Servio heel even in de auto gelaten en ben naar binnen gegaan om mijn eigen honden te begroeten. Heb ik de schuifpui opengegooid zodat de woonkamer met de tuin verlend werd en heb mijn oude trouwe en zeer stabiele Iris meegenomen om Servio uit de auto te halen.

Iris snuffelde eens aan de nieuwkomer die in de auto van mamma zat en Servio begroette haar vriendelijk. Na een minuutje maakte ze plaats om hem uit de auto te laten komen. Servio natuurlijk aan de lijn en Iris los (de parkeerplaats is hier redelijk verlaten en gelijk aan een autovrijpad naar huis toe) ben ik achter iris aan gehobbeld. Servio volgde haar gelijk. Iris koos ervoor om eerst de struiken op te zoeken en samen met Servio eerst een rondje te plassen. Na mijn commando, HUIS, ging Iris op haar gemakje richting huis en als vanzelf hobbelde Servio achter haar aan. (ik met een slappe lijn als schaduw volgend)
Ik heb de voordeur geopend en Iris naar binnen laten gaan, de voorhal in. Servio ging als vanzelf achter haar aan. Deur dicht en Servio's riem af.

Nu volgde een bijzondere ervaring:
Iris drong Servio zachtjes onder het kapstokje waar alle riemen aan hangen (verst weg van de kamerdeur) Servio liet zich leiden en bleef braaf staan. Voor de kamerdeur stond nu een grote Iris, staart omhoog, nek recht, kop opgeheven. Achter haar langs heb ik de kamerdeur geopend. Hierachter stonden mijn twee andere exemplaren druk te doen. Iris liep heel zelfverzekerd en groot naar binnen en ik zag mijn twee druktemakers automatisch naar achter deinsen. In het smalste stukje tussen de eetbar en de achterkant van de bank bleef Iris staan. Servio werd duidelijk afgeschermd van de rest. Omdat de eetbak en waterbak nu vrij toegankelijk voor hem waren heeft hij zich eerst aan de brokken tegoed gedaan. Toen hij bijna klaar was met eten gaf ze Lady en Tessa langzaam ruimte om Servio te bekijken en besnuffelen. Ondertussen bleef ze het geheel strak aankijken.
Tot mijn verbazing bleef de hele handel heel rustig en bleef het stil. Tessa die denkt dat alles en iedereen lollig is en de hele wereld een speeltuin kwispelde wel uitgelaten maar gaf Servio toen ruimte. Lady, mijn grootste zorg want die doet kattig tegen iedere vreemde hond, snuffelde wat en ging toen in negeermodus. Vervolgens ging de hele handel naar de tuin om wat rond te scharrelen. Binnen het half uur had ik vier honden die heerlijk in het zonnetje in de tuin lagen te slapen.
Dat oudje van me had 't geflikt. in mijn stoutste dromen had ik niet verwacht dat het zo goed zou gaan.

Inmiddels zijn Tessa en Servio echt vriendje en vriendinnetje. Ze rennen achter elkaar, Tessa probeert Servio trekspelletje te leren en waar de één is zie je de ander. Vanochtend werd ik dan ook wakker met twee extra kussentjes (en ja ze slapen snachts in hun eigen bedjes maar ik wordt inmiddels niet meer wakker van in bed glippende doggies)
Lady kat inmiddels wel tegen Servio als hij veel te druk met Tessa speelt en af en toe probeert ze doorgangen voor hem te blokkeren. Soms krijgt hij een snauw als hij bij ons wil komen knuffelen of iets anders doet wat mevrouw niet bevalt. Stoerigheid omdat ze die nieuwkomer eigenlijk nog een beetje eng vindt. het maakt allemaal meer herrie dan dat het wat voorstelt en Servio lijkt zich er ook langzaam steeds minder van aan te trekken.
Iris is nog steeds bezig met de puntjes op de i te zetten. Als er teveel gekat wordt trekt ze ergens van onder een tafel of vanaf de bank een bovenlip op of laat een grom horen en dan is de boel weer stil. De etensbak is van haar. Als er nieuwe vulling komt bromt ze iedereen weg en gaat op haar gemakje knabbelen. De rest wacht gelaten af of ze ook een hapje kunnen nemen. NEE dus. Als ze klaar is gaat ze een minuut of 10 voor de bak liggen. Ze mogen er niet bij, allemaal worden ze kort weggebromt als ze aanstalten naar de bak willen maken. Pas als Iris na 10 minuten er genoeg van heeft en een relaxter plekje uitzoekt kan de hele handel zijn gang gaan en ook eten. Alsof ze statement wil maken: "zoek t uit met z'n allen, als jullie maar weten dat als het er op aan komt dat IK bepaal wat, hoe en wanneer het gebeurd"

Al met al: Het gaat dus goed en beter dan verwacht. Nog een weekje en dan weten ze niet beter.

Nogmaals iedereen die heeft meegeholpen aan een verzekerde en veilige toekomst voor Servio:
MEER DAN BEDANKT!

groetjes ing

Heerlijk verhaal En wat een geweldig einde zeg...
Mijn weekend kan niet meer kapot......

Heel mooi verhaal!

Op een ander forum werd het me nog gevraagd. Is het een opvangertje of een blijvertje.

Nou hebben we vanaf het moment dat duidelijk werd dat we Servio mee naar Nederland zouden nemen duidelijk gezegd: Als er iemand bij ons binnenloopt waarvan we zeker weten dat hij daar een super huis krijgt dan mag hij weg. Zo niet, dan BLIJFT hij!
Dan maakt hij plaats voor als er nog eens een ander op ons pad komt die dringend onze hulp nodig heeft en waar nergens plaats voor is.

En toch, en toch denk je: ja, wie dan? Kan ze in onze familie en vriendenkring niet bedenken. Hij blijft vast. Nou is hij gister toch onverwacht met een vriendin van mij meegegaan op proef. Ik ken haar al 23 jaar, ze waren op zoek naar een hond en Servio lijkt perfect in haar gezin te passen.

Ik weet dat dit de beste en eerlijkste oplossing is. Ik gun het Servio, ik gun het mijn vriendin en haar gezin en ik gun het de volgende hond die een plekje nodig heeft. WAAROM????? ben ik dan toch zo verdrietig???? Ik ben echt geen jankebal, je moet heel wat uit de kast halen om bij mij tranen te trekken. Gister toen hij de deur uit was heb ik 1,5 uur zitten huilen en ook nu ik dit tik kan ik het niet drooghouden.

Groot respect voor de opvanggezinnen die dit keer op keer moeten doormaken. Ben ik nou zo'n zacht ei en egoïst in dit geval of hebben de andere opvang pappa's en mamma's hier ook last van????
(Stiekum hoop ik aan één kant die ie de aankomende nacht het tapijt uit de woonkamer vreet , komen ze m vast terug brengen)

Ik houd ze de zeker de eerste week binnen gescheiden dmv benches. Zo kunnen ze aan elkaars geur en aanwezigheid in huis wennen. Binnen is er te weinig ruimte om elkaar desgewenst uit de weg te gaan.
Buiten echter, waar er ruimte is mogen ze van mij donderjagen, elkaar aftasten en kijken wat voor een vlees ze in de kuip hebben.
Mocht er dan een snauw vallen dan heeft de hond die de snauw krijgt de ruimte om de afstand te vergroten en kan hij of zij het door middel van spelbuiging en spel de boel weer glad trekken. Dit voorkomt gedoe en gevechten.
Ik heb hier verschillende honden te logeren gehad en opgevangen en nog nooit een gevecht gehad. Wel eens een kleine schermutseling maar doordat ze de mogelijkheid hadden om te snuffelen en de afstand te vergroten is dit niet geescaleerd.
Pas wanneer ze elkaar buiten neutraal gaan bejegenen, en de nieuweling niet meer ontzettend interessant is dan ga ik binnen aan het werk. Ik begin met de makkelijkste hond, in mijn geval Lola erbij te laten, en als dat als normaal beschouwd wordt komt Knorretje ook los erbij.
Ik geloof heilig in gevechten voorkomen en alles met kleine stapjes en in rust aan elkaar te introduceren.
Ik denk ook doordat mijn honden zich nooit bedreigd hebben gevoeld op hun eigen territorium, zij makkelijker zijn geworden en het rustig aan mij overlaten.
Ik daarintegen respecteer hun signalen en ga nooit overhaast te werk.
Het mes snijdt aan 2 kanten.

ik denk dat dierenvriendrn direkt verliefd worden en zeker als ze dan nog eens een tijdje rondlopen bij je thuis. Een voordeel is wel als hij bij een vriendin blijft kan je hem nog veel bezoeken. Maar ook je eigen honden gaan hem wel missen denk ik. Als simba niet bij perra is dan zie je dat toch ook.
Hopelijk vind je een goede oplossing en nog veel plezier met de honden

Nou, bij mij ging het de laatste keer een beetje raar.
Ik wilde mijn hond en de pup buiten op het hofje laten wennen aan elkaar, maar mijn hond was zo blij mij weer te zien dus die stond mij enthousiast te begroeten terwijl de pup al de carport in ging. Bonnie keek wat op zovan ik zie wat lopen, maar vond mij begroeten op dat moment leuker. Ze is een onwijs lieve hond en wist ook wel dat ze alles en iedereen accepteert. Vanaf dag 1 dus ook geen problemen gehad. Wel vind de oudste hond het soms moeilijk dat de jongste alle aandacht opeist, dat zie je in haar gedrag, maar dit is gewoon even inspelen op de situatie bij ons.

Ingrid,wat een mooi verhaal over de thuiskomst van Servio. je hebt er goed aan gedaanje gevoel te volgen. Knap hoor!
Ook heel dapper dat je Serio nu op proef hebt meegegeven aan je vriendin. ( hoe is het daar nu??)
Ik kan me goed voorstellen dat je verdrietig bent en tegelijk weet dat het een goede beslissing is. Raar is dat he? k geloof echt oprecht dat dat het beste gevoel is dat je kunt hebben bij zulke situaties, ook al voelt het dubbel en soms pijnlijk. ik zou het zien als teken van oprechte liefde voor Servio. Oprecht die hond het beste gunnen, ook als dat niet bij jou is.

Lieve allemaal, 
Bedankt voor jullie steunende woorden. Het is prettig om te weten dat ik niet de enige ben die 2 hokjes met gevoel heeft'. Inmiddels is duidelijk dat Servio ( nu George, hij heeft gelijk een naam op stand gekregen van de kids van mijn vriendin) definitief bij mijn vriendin blijft.
George is dikke maatjes met haar 3 jarig zoontje. Die slapen zelfs samen op de bank, TE CUTE!
Met de drie katten die er al waren gaat het uitstekend en inmiddels heeft hij een hondenvriendinnetje. Haar dochter van in de 20 heeft deze week een pup en daar rovat hij lekker mee.
Al met al: in griekenland werd hij vast door de straathonden uitgejoeld; "Sukkel, niet heen en weer over de weg lopen, dat brengt niks dan slechts en ongeluk" Ik denk dat George inmiddels als hij met de auto gaat en met z'n neus naar buiten hangt heeeeel hard roept; "Sukkels, over de straat heen lopen en vooral voor een auto, brengt niks dan goeds en geluk"  
Hij heeft nu echt de superplek die hij verdient!!!!!

Inmiddels heeft hij ook heel wat los gemaakt. Door het moeizame proces om een vluchtbegeleider voor hem te vinden heb ik samen met mijn vriendin besloten hier een landelijke site voor op te gaan zetten.
Inmiddels zijn wij hard bezig om www.vluchtbegeleider.nl te lanceren en vorm te geven. Een ontzettend karwei maar ik denk echt dat dit broodnodig is. Voor de stichtingen die er zijn maar ook in uitzonderlijke gevallen voor privé-situaties.

Onze oudste hond heeft ons hart geopend voor Strays, de middelste heeft ons wijsheid hierover gebracht en Servio heeft er voor gezorgd dat er ook concreet iets gaat veranderen voor zijn lotgenoten.
Wie heeft nu wie geholpen??? ????????????

Jullie hulp roepen we straks weer massaal in om www.vluchtbegeileders bij iedereen onder de aandacht te brengen. Voor alles wat jullie betekend hebben en dus nog gaan doen alvast onze grootst mogelijke DANK.

Groetjes Ing

Ik neem de honden mee naar buiten en laat ze daar kennismaken met de nieuwe hond. Daarna pas meenemen naar binnen.