Door mijn hond te corigeren gaat hij angst plassen....

Beste mensen, we hebben sinds 5 weken een Jack Russel, een flinke kerel.Erg groot voor zijn doen.We hebben hem gevonden in het dierenasiel in Eindhoven en daar was hij nog maar 5 dagen.We hebben keurig de 2 weken gewacht wat er voor staat, wie weet komt baasje hem halen maar niemand had zich gemeld.Hij was wel gechipt maar niet geregistreerd.Helemaal blij met ons vriendje maar ons vriendje vertoond zo angst gedrag...Het lijkt wel( ook volgens dierenarts ) dat niks geleerd heeft, hij was de eerste dagen bang voor stofzuiger, föhn, keukenmachine,auto had hij volgens mij nog nooit in gezeten en trap lopen snapte hij niks van! Goed, dat is hem nu bekend inmiddels.Trekken aan de riem word ietwat beter maar het leek wel of hij niks op straat had gezien voorheen, een brommer was iets om op af te vliegen, een vogel, een andere hond, een kat, een kindje.....maar allemaal in overdreven speel gedrag tot abnormaal aan toe en dan zitten er echt bananen in zijn oren!Een terrasje pakken met hem bij ons, geen doen.....als een idioot spartelt hij onder de tafel maar mijn grootste probleem is dat hij niet alleen kan zijn.Hij maakt wat ie voor zn bek krijgt alles kapot, plast en poept en blaft van seconde 1 tot de laatste seconde waar mijn buren niet blij mee zijn.Er zit geen kwaad in, niks...en als ik hem corrigeer, dan gaat hij dus ook plassen, kop naar beneden en vertoond enorm onderdanig plas gedrag.Maar we hebben hem nu een paar weken en we zijn altijd dieren gewend, honden gewend, hebben nu nog een kat, waar hij ook met denderend geweld achter aan gaat, spelen en totaal niet meer luisteren.Mijn armen zitten vol met katte krassen inmiddels en gisteren was ik de wanhoop nabij toen hij stiekem op bed was gesprongen, ik hem rustig vermaande het bed af te gaan, hij dat niet deed, ik mijn stem verheffende hem wilde laten luisteren en resultaat een volledig onder gepiest bed...Radeloos was ik.We zijn hier heel consequent,  duidelijk, liefdevol maar we weten zijn verleden niet natuurlijk maar dat hij is beschadigd, dat is wel duidelijk.Hij is ongeveer anderhalf dus hoop dat het beter word hebben we zeker maar tips zou zo fijn zijn! Hij is maandag gecastreerd, dus dan kan het zijn dat hij wat rustiger gaat worden en nu heeft hij Zylkéne, om zijn spanning wat te door breken.Maar goed, hier zit een vrouwtje van een hondje waar ik waanzinnig van hou en me, terwijl ik niet onrustig van aard ben, nerveus maakt omdat ik geen stap zonder hem meer kan verzetten.Mijn man en zoon kunnen gaan en staan, ik niet dus....helemaal gericht op mij waar ik ben, of ik wel blijf en niet weg ga....
Dus lieve mensen, alle tips of raad is zo van harte welkom!!!
Al vast bedankt voor het lezen!
Mmetje

Dat plasje is waarschijnlijk van de stress. Bij pups noemen ze het wel eens een deemoedplasje. Heel erg onderdanig gedrag, maar ik zie het meer als stress of angst. Hij zal jouw boosheid en frustratie goed hebben aangevoeld. Je was boos, wilde iets van hem, hij begreep jou niet, je werd nog bozer en toen deed ie spontaan een plas. Ik was er uiteraard niet bij, dit is mijn interpretatie van wat je schrijft.Ik denk dat je heel veel geduld nodig zult gaan hebben. Niet boos worden, beloon hem als hij het goed doet.

Helemaal met zonnetje eens. Veel mensen denken dat dat een plasje van onderdanigheid is, ik vind dat onzin. In mijn mening is het een plasje van angst, zo bang is hij op dat moment (net zoals wij mensen ook in onze broek kunnen plassen als we bang zijn). Straffen is vaak nergens voor nodig. Negeer ongewenst gedrag of probeer dit te voorkomen en beloon het goede gedrag. Straffen komt jullie band niet ten goede en je hebt hem ook nog maar zo kort dat hij jullie nog helemaal niet zo goed kent.

Het is dus duidelijk een hond met een verleden.
Dat corrigeren kan hij niet hebben dus dat kan je beter niet meer doen.

Waarom je stem verheffen?? Als hij op bed ligt en je wilt dat niet kan je hem toch oppakken en op de grond zetten.
Dat hij een plasje heeft gedaan dat kan heel goed zijn van angst.
Jij vraagt iets en hij begrijpt het niet, jij word nog bozer en van angst laat hij zijn plas lopen.
Niet meer boos worden dus.
Ongewenst gedrag negeren, goed gedrag belonen.

Je moet eerst een hond volledig laten wennen aan de nieuwe situatie.
Zo min mogelijk vragen van je hond.
Als ik dat zo lees heeft hij al aardig wat moeten doorstaan bij jullie.
Er zitten geen bananen in zijn oren, hij weet gewoon niet wat hij moet doen.
Hij heeft geen opvoeding gehad, alles is nieuw. Je zult dus alles rustig aan moeten aanleren.
Dat geldt ook voor het alleen thuis blijven. Je moet stapje voor stapje hem leren dat alleen thuis blijven niet eng is en dat jullie ook weer terug komen.
Bij een hond met verlatings angst moet je dat heel rustig opbouwen.
Lees dit artikel even door: verlatingsangst
En vooral eerst goed uitlaten voordat jullie weggaan.

Een jack is ook een hond die uitdaging nodig heeft.
Bij gebrek daaraan kunnen hele vervelende dingen gebeuren zoals slopen.
Je kan proberen bij het weggaan een kong te vullen en die te geven.
Kijk voor recepten even hier: Kongrecepten
Zo kan je lekker afwisselen en is het elke keer een verrassing als hij de kong krijgt.

Als hij blijft slopen zou je ook een bench kunnen proberen.
Weet niet of hij bekend is daarmee?

Hebben jullie trouwens geen begeleiding gehad van het asiel?
Je zou anders ook nog een gedragstherapeut in kunnen schakelen.
Zij komen de thuissituatie bekijken en geven advies hoe je om kunt gaan met bepaalde dingen en hoe je ongewenst gedrag kunt veranderen.

Met mijn bovenstaanders eens! Geduld is een schone zaak.

Gefeliciteerd met jullie nieuwe aanwist ook!
Weet je zeker dat het een Jack Russel is? Het hoofd heeft zoals ik hem nu zie iets weg van een stafford?
Kan dat ik dit helemaal verkeerd zie hoor! Misschien meer foto's ?

Een jack is een grote hond in kleine verpakking.
Ze hebben een duidelijke baas nodig.
Ik zou toch gaan voor de rustige benadering, te meer omdat je het verleden niet kent.
Ik heb twee jacks van pup naar volwassenheid moeten opvoeden en dat viel niet mee.
Luca is altijd bang gebleven, na een bijna dodelijke pitbullaanval en als hij al eens uitviel,
aan de riem, werd dat altijd uitgelegd als agressie en dat was niet zo !
Hij is maar 10 jaar geworden, veel te jong.
Ik zou voor rust gaan en duidelijkheid.
Romeo is rustiger dan Luca, totdat hij een konijntje ziet, een kat langs ziet rennen,dan komt zijn jachtinstinct boven en is hij moeilijk te corrigeren.
Misschien kun je eens een gedragsdeskundige naar hem laten kijken, die werkt met kalmerende signalen.
Vaak is na 1 sessie al veel duidelijk.
www.calmingsigns.com Nelis Verhoeven.

ALs je er echt niet uit komt zou je contact op kunnen nemen met Nelis, maar in Eindhoven eo zit ook nog hondenschool dogcollege en hondenschool take-it-easy

Zij werken op dezelfde manier. Verder sluit ik me bijde anderen aan.

Ik zou met lekkere voertjes gaan trainen. Daar kun je hem ook mee lokken. Lok hem bijvoorbeeld van het bed af door het voertje voor zijn neus te houden en geef het voertje als hij van het bed af is. Geef hem telkens een voertje als hij gedrag vertoont wat jij wilt. Vraag niets van hem maar beloon hem als hij uit zichzelf iets goeds doet. Als hij ongewenst geag vertoont, zeg je niets maar krijgt hij ook geen voertje. Succes!

Als je met het bed wil oefenen en bang bent dat hij er weer een plasje op doet, kun je er een tafelzeil op leggen en evt daar overheen een laken?

super bedankt voor de snelle reacties!
Wel als eerste, hier word in huis niet gestraft hoor, geen dier word gestraft, alleen gecorrigeerd met woorden zonder schreeuwen of wat dan ook en na een Duitse Staander, een Cheap Dog, een labrador en een Rottweiler gehad te hebben zijn we toch allebei zeker geen onbekenden met honden.Ik was er ook net vergeten bij te zetten dat hij geen enkel woord snapte, niks.Af niet, lig blijf kom zit...alles helemaal onbekend.Dus dat zijn we met het bekende koekje gaan leren en het begint nu zn vruchten af te werken.Of hij uit Rusland kwam, echt..Het bed probleem, ik ben er helemaal mee eens dat ik mijn hond ook even kan pakken, laat het nu net zijn dat ik een volledige knie prothese heb 2 maanden geleden en op bed kruipen voor nu geen optie was,vandaar het wat steviger Af.Maar dat is al genoeg om de spanning op te bouwen bij hem en alles er onder te plassen.Voor ons is het nieuw,een hondje van anderhalf zonder enige kijk op zijn verleden die werkelijk verdrietig groot is geworden en ik al helemaal dankbaar ben dat hij bij ons is terecht gekomen maar voor dat ik fouten maak, zijn alle tips van harte welkom! Een gedragsdeskundige gaat er zeker komen, heb vanochtend van mijn dierenarts een nummer gekregen, die ga ik als hij is hersteld van zijn castratie zeker vragen voor enige helderheid.We zeiden ook tegen elkaar, miss een radio aan als we even weg zijn maar het is het meest gericht op mij, ik ben half 40 maar vanwege van allerlei gezondheid gedoe thuis en niet werkzaam, man en zoon werken/studeren.Als zij weg gaan,prima...Als ik weg ga, Paniek!  en hij holt over al naar toe om te kijken waar ik blijf. Heb net gelezen bij het topic verlatingsangst, om steeds net te doen of ik weg ga en dan niet gaan en zo, zeker iets om te proberen.
Rebecca, volgens ons zit er dat bloed zeker in...die billen en onze vrienden hebben er ook eentje en we zien enorm gelijkenis! Andere foto's volgen nog!
Hij word minimaal 5 x per dag uitgelaten,2 x per dag in het bos achter ons huis door mijn man en zoon, ik doe de nog kleinere wandelingen.Aandacht te over voor hem.We hebben een grote tuin, meerdere dieren van kat tot vogelspin,maar mijn aandacht gaat nu naar C uit...
Nogmaals bedankt voor jullie aandacht...

Op de rest van deze site allemaal praktische tips om je hond op te voeden en te trainen. Move over, Spot

Een onzekere hond kan door castratie, nog onzekerder worden.

Kijk wel uit met welke gedragsdeskundige je in huis haalt. Er zit van alles tussen.Het beste kun je volgens mij een zoeken die gebruik maakt van Kalmerende Signalen,
Machtel en Mimi hebben je er al genoemd die heel goed zijn. Die zijn nie duurder dan de gemiddeld, en kunnen hier echt bij helpen.

de dogcollege ken ik, zeker de beste hier uit de omgeving.maar die doen alleen training.Ik heb nu een therapeut aangewezen gekregen waar de dierenarts veel goede resultaten mee geboekt heeft en dat voelt dan ook wel heel vertrouwd.Maar die trainingen ga ik zeker doen, die starten in Sept weer op....
Het is een beestje waar geen kwaad in zit, echt niks...dat maakt het ook zo verdrietig.Maar het komt goed, met alle handreikingen gaan we aan de slag!

Mijn Jack Russel deed dit ook. Bij hem is t na n paar jaar vanzelf weggegaan. Als ik ga stofzuigen zet ik hem in de tuin zodat hij er niet bij hoeft te zijn en als het regent stofzuig ik gewoon niet.

Om ongewenste dingen af te leren,kun je hem belonen voor wat hij wel goed doet.

Hem verhaal van het bed sturen was al te veel,sneu voor het beestje dat hij zó snel onder de indruk is.

Zorg dat je overal in huis een dicht potje hebt staan met lekkers erin,zodat als hij iets doet wat je niet wilt,zoals op bed,dat je dan zijn aandacht vraagt met het lekkers te laten ruiken,dan zal hij hoogstwaarschijnlijk je hand volgen,je leidt hem van het bed en zegt ook meteen;laag of eraf.(en daarna nog een paar keer oefenen met laag/eraf)

Zo leert hij wat er van hem verwacht wordt en wat hij dan kan verwachten

Dit is een hondje waar je geduld voor moet hebben,wil je sneller dan valt hij direct terug.

Je hebt hem pas 5 weken,best heel vers en nieuw.

Hoe heb je het alleen laten geoefend ,opgebouwd?

Goed dat hij Zylkène krijgt,dat vond ik afgelopen Decembermaand ook helpen bij mijn hond om kalmer te blijven met het vuurwerk.

Hey Marike....fijn dat je al zoveel reactie's hebt gehad....

Hoi, hier ook een niet-gesocialiseerd asielzoekertje uit Eindhoven. Langs de weg gevonden, verwaarloosd, vertrapt en helemaal niks, maar dan ook niks gewend. Hij gilde het uit van het blaffen als hij iets nieuws zag. Ik wist er na een paar weken ook geen raad meer mee. Ik heb toen een goed gesprek gehad met een gedragsdeskundige, die hem voor me heeft bekeken. Hij zei me dat ik hem niet ( echt helemaal niet ) moest corrigeren. Daar begreep Ollie helemaal niks van, het had dus geen zin en zou alleen het vertrouwen schaden. Alleen maar goed gedrag uitlokken en belonen, dingen die echt niet kunnen voorkomen, of de hond stomweg wegzetten. 
Zo heb ik het dan ook maar gedaan. Gehoorzaamheidscursussen op de hondenschool gelopen ( vooral clickertraining slaat goed bij hem aan) Ik ben nu twee jaar verder. Ollie is een superfijn braaf vriendje geworden. Zo onderhand kan ik hem wel eens rustig corrigeren ( uh, uh, da mag nie...). 
Jij hebt denk ik ook nog wel een flinke weg te gaan, maar het is absoluut de moeite waard. Als je hond zich niet meer zo gestresst voelt zal je zien dat hij met sprongen vooruit zal gaan. En dan krijg je al je inspanning dubbel en dwars beloond! Succes met hem.

Super dat je een herplaatser een gouden mandje gegeven hebt. Dit is niet altijd even makkelijk.

Even over het castreren, waarom heb je dit laten doen nu hij nog zo onstabiel is, was je niet bang dat hij nog onzekerder zou worden en in zijn gedrag zou blijven hangen?

http://www.hondenpage.com/honden-encyclopedie/wid_35-castratie.php

Bij herplaatsers is het bekend dat ze achter je aanlopen, ze hebben immers geen enkel houvast meer, of misschien zelfs nooit gehad.

Ik zou stoppen met corrigeren maar eraan gaan werken dat er rust komt in de hond. Dit door een rustige stem en houding, niet over hem heenbuigen, niet al te nadrukkelijk met hem bezig zijn, wel af en toe een vriendelijk woordje, of een rustig zoekspelletje als hij daaraan toe wil. Geen druk.  Niet naar hem toelopen, maar hem naar jou toe laten komen. Met rust laten als hij eet. Een rustig vaste dagindeling. Laat hem maar lekker even achter je aanhobbelen, het vertrouwen komt op de duur vanzelf.

Een gt lijkt me ook geen slecht idee, maar wel iemand die werkt met kalmerende signalen.

Opnieuw erg bedankt voor de reacties! Mij werd aangeraden door het asiel en dierenarts om zo snel mogelijk castratie uit te voeren en dat heb ik opgevolgd. Het is ook niet alleen hier drama, het is drama als ik weg ga. Hij is zeer op mij gericht....We hebben er een heerlijke hond aan die wel reageert op de Cesar methode met de hand en knippen met de vingers.Achter mij aan lopen is ook een Jack R maniertje he...vrienden van mij en die haar ouders ook hebben altijd een J gehad en doen het zelfde, dus daar erger ik me totaal niet aan.Ik moest er aan wennen.Hij mag lekker achter mij aan hobbelen, en ook achter mijn man en zoon, we zijn alle drie verliefd op hem inmiddels.Maar we zijn gewoon enorm geschrokken hoe angstig hij dus kan reageren op alleen zijn en op opgesloten te zitten, ook wij moesten hem leren kennen en we reageerden op een manier die wij gewend waren met onze andere honden maar dat is niet de juiste dus met deze toch zeer beschadigde hond.Ik heb mij inmiddels aangemeld bij het asiel om na de vakanties vrijwilligerswerk te gaan doen, nog meer te kunnen leren van meerdere honden en katten en zeker wat terug geven aan ze, omdat ze door ons als mens zo verlaten zijn.
Bedankt!!!!

Lief.....vrijwilligerswerk.
En chef hier hobbelt niet alleen achter me aan....maar ook voor me uit....erg dicht op mijn voeten. Valt me mee dat ik mijn nek nog niet gebroken heb Het is gewoon een blije !!

Ach ja.......komt ook allemaal wel goed.Vandaag bijzonder verrast door mijn C'tje! Moest weg naar het ziekenhuis en meneer liep door het huis alleen, had zich een plek boven in de huiskamer op de bank voor het raam uit gezocht, neusje plat tegen het raam om naar iedereen te kijken en niks kapot en niks geplast, dus dit vrouwtje is dolblij!!! Zelfs was mijn kat Loeder in de kamer, die wel 3 x zo groot was toen ik verrast haar ook in de huiskamer tegenkwam en ik haar maar snel lekker naar buiten heb gelaten....Raam zit vol met snot ha ha, maar dat maakt niks uit! Als dit de oplossing is??? dan lap ik wel 2 x per dag mijn voor raam...geen enkel probleem...