Cesar Millan, ja of nee?

Bassie, die opmerking siert je niet, toch een spatje envy

mennn... ik stel hier echt te veel vragen

Iedereen leert (hoop ik tenminste) van zijn fouten. Het hele levensproces is toch een leer proces!
En als Cesar niet mag leren van zijn ervaringen en wij dus ook niet, waarom is het er dan? Voor de lol?

En voor bassie wil ik nog een ding zeggen: in mijn stukje staat duidelijk dat het een voorbeeld is. Maar ja, je voelt je aangesproken. Zegt mij dus heel veel. En misschien kan je proberen om in ieder geval iets minder intimiderend over te komen, dat zal de helft schelen. Jij vindt jouw gedrag iets positiefs hebben, ik denk daar heel anders over. En zo blijven we in een kringetje rondlopen. Ik laat het los en verder langs mij heen gaan, want ik heb er niets aan.

Voor Dorby: als ik een correctie toepas bij mijn hond omdat de hond dat op dat moment nodig heeft, zal hij het net zo ervaren als ik het bedoel.
Als je een kind corrigeert, denkt men dan ook na hoe het kind het ervaart? Nee, echt niet hoor.
Mijn overbuurvrouw die kan verschrikkelijk schreeuwen naar de kinderen, vooral naar de jongste van 4 denk ik, dat hij is. Maar ik verdenk haar er ook van dat ze ook andere dingen doet, maar dat kan ik niet bewijzen; het ruikt naar kindermishandeling.
Die buurvrouw denkt echt niet na hoe haar kind dit ervaart!
In alle "normale" gevallen denkt een moeder dat ook niet, maar daar horen we niemand over. Hoe vaak zien we niet dat een moeder of vader een kind hard aan de arm trekt, of dat ze worden weggeduwd omdat ze ergens staan waar niet mag, een tikje tegen het hoofd of zelfs gedwongen in een ruimte te zijn waar stevig wordt gerookt.....allemaal dingen die ook niet normaal zijn, maar iedereen vindt het normaal.

Een tikje in de zij van een hond, joh.............iedereen op tilt hier!! Ik vind het soms een lachertje.

Over de hond met de tractor..
Het betrof hier een Australian Cattle Dog, die ook echt op een grote ranch werd gebruikt voor het binnen halen en buiten zetten van het vee. De hond had al een oog verloren door in een band te gaan hangen en had al diverse andere verwondingen gehad.
De hond was een werkhond, gewoon broodnodig op het bedrijf. De eigenaren hadden al veel geprobeerd. Maar wat je in oog moet houden denk ik, is dat deze mensen ontzettend hard werken en dat de hond eigenlijk onderdeel van het bedrijf is. Het is keihard werken op zo'n ranch en voor deze mensen is iedere minuut die in training van de hond gaat zitten, gewoon een minuut minder kunnen slapen, want het werk gaat constant door.

Waar ik het geduld zou hebben om deze hond heel rustig te leren wennen aan tractoren enzovoorts, hebben deze mensen 1 dat geduld niet en 2 daar gewoon geen tijd voor. De hond moet meedraaien in het bedrijf. Die kan niet weg, die kan niet geleidelijk bloot gesteld worden aan de prikkel.

Biko kreeg ik toen hij 3 was, ook een drijver, was me niet bij verteld dat hij dus ook achter grote banden van vrachtwagens en dergelijk aanging. Ik kan je vertellen dat je de eerste keer werkelijk een hartstilstand krijgt zo schrik je, je ziet je al afscheid nemen van je hond..
Ik ben van schrik echt heel boos geworden, kon hem ook gaan vangen, een vrachtwagen boven op zijn remmen.. overig verkeer.. hij had zich gewoon in 1 ruk losgetrokken van de riem.
Ik kan aardig donderen als ik boos ben... dus Biko was wel onder de indruk.
En daarna zijn we gaan oefenen. Toen had hij dus al wel door dat ik het niet cool vond.. maar dat weerhoudt Biko niet zomaar ergens van
En nu zijn we bijna 7 jaar verder en heel af en toe krijgt hij nog even die fixatie in zijn ogen als er zo'n hele grote trekker langs komt, maar verder geen enkel probleem meer.
Maar dat drijven komt uit een soort oerinstinct, er lijkt wel iets te irriteren aan die banden waardoor ze er in willen bijten. En dat is echt een soort obsessief gedrag, dat heb je er niet zomaar uit, kost veel tijd en moeite en ontzettend veel oefenen.
Ohw en ogen in je achterhoofd... want drijvers zijn slim.. beetje snuffelen.. beetje kijken, weer een beetje snuffelen en ineens gaan ze dan. Als je dat niet weet.. ben je weer te laat. En het is niet iets waarbij je je een foutje kan permiteren.