Dan maar een implantaat? twijfel, twijfel, twijfel!!!!!

Heluppie!

Ik word er echt onzeker van!

Rock is sind de laatse weken gefixeerd op geurtjes. Hierdoor loopt hij als een trekkende stofzuiger aan de riem op straat.

Er zijn al heel wat topics over dit onderwerp geweest (maar het is dan ook best actueel en belangrijk, vind ik)

Nog even verder...ik kan ook echt niet met hem over de markt want staan er plantjes of groente en fruit op kratjes op de grond opgesteld, dan wil hij daar tegenaan piesen. Ook rekken met kleding zijn dan niet veilig voor hem.

Op cursus kan hij zich vrijwel niet concentreren en is hij alleen maar zijn neus in de weer en bezig met geur markeringen zetten.

Volgens de gedragstherapeut is zo rap mogelijk castreren het enige antwoord, anders blijft bepaald gedrag ook na de castratie een aangeleerde gewoonte.

Nu zegt mijn dierenarts weer het volgende: wees blij dat hij nog in tact is (dat is uniek voor honden uit Spanje)
Nu kan hij tenminste goed rehabiliteren en volwassen worden met zijn hele zaakje nog compleet. Veel beter voor de hond zelf.

Ik raak zo aan het twijfelen door alle verschillende meningen!

Mijn grootste dilemma is dat een castratie onomkeerbaar is.
Wat als hij angstig en onzeker na de castratie is? dan komen we er dus achter dat het toch niet zo\'n best resultaat geeft, maar ja, dan is er niets meer aan te veranderen!

Nu vraag ik me af: zou chemische castratie een gulden middenweg kunnen zijn? Ik las dat na 48 het effect al merkbaar is en je kunt zo echt goed bekijken wat het met je hond doet.
Wat denken jullie?

Hoe lang heb je Rocky nu en hoe oud is hij nu precies, weet je dat? En wat was zijn achtergrond? Hoe gaat het verder met hem, zijn gedrag thuis, naar jullie, naar andere mensen?

http://www.hondenpage.com/hondenforum/118897/en-toen-zei-rocky.....hap!.php
ah hier staat al hoe oud hij is bijv.'

chemische castratie kan een goede optie zijn, je kan dan de effecten zien van een castratie, en naderhand bepalen of je het dus definitief wil maken.

maar volgens mij duurt het wel 6 weken voor het werkt, en kan het gedrag in die eerste 6 weken nog wel wat erger worden.......

maar persoonlijk zou ik eerst voor chemische castratie kiezen, voordat ik over zou gaan naar een definitieve castratie.

Even ter aanvulling. Rock is in huis ''een zonnetje''

Het enige (stoute) wat hij wel eens wil doen is met een schoen aan de haal gaan.

Markeren in huis en tuin, heb ik hem nog nooit zien doen.

Ikzelf zou naar de dierenarts luisteren en de hond eerst laten uitgroeien, 

Hier nog een intressant artikeltje uit de encyclopedie

http://www.hondenpage.com/honden-encyclopedie/wid_35-castratie.php

je hebt ze v verschillende tijds duren.

http://www.sterilisatiehond.com/chemische-castratie-hond/

Ik dacht ook al ergens gelezen te hebben dat ze er zijn v 3,6 12, 18 maanden 3 jaar en 5 jaar, maar pin mij er niet op vast..
Hou de info vd link maar even aan. Mss haal ik de tijden nu door de war met de prik pil v honden oid (adhd ole ole )

Maar als de hond een extreem hoog (en onnodige) piek in gaat qua gedrag bij die rehabilitatie en je de randjes in zo'n periode eraf kan halen met een chemische castratie zou ik het doen.

Sterker nog, ik ga het ook doen, niet v rehabilitatie, maar vanwege constant extreem gedrag.
Lees even verder mee, ben er namelijk ook nog niet over uit qua chemisch, permanent...

Dat stukje rehabilitatie wat dan eventueel 'minder' zou zijn komt dan wel na die tijd.

Als honden constant die pieken raken lijkt mij dat in het eind plaatje meer negatief effect te gaan hebben dan positief.

Maar onbekend gebied dus v mij

Zo.. ik heb de knoop doorgehakt!
Vanavond krijgt Rock een implantaat.

Ik heb het met de D.A besproken en d.m.v van deze chemische castratie kan ik Rock mooi door zijn hyper pyper pubertijd heen helpen zonder dat er direct gesneden moet worden.

Ik ben blij met deze 'tussen' oplossing.

Hoi Suzan,
Hoe is het nu met Rocky? Merk je al iets?
Ik overweeg ook om onze hond te laten castreren, maar denk dat het beter is om eerst uit te testen hoe hij reageert d.m.v. de chemische castratie.
Groetjes, Anja

Ik ben ook benieuwd

Hier idem, heb 't ook al eens overwogen voor Yoda om hem EN mezelf door zijn pubertijd heen te helpen.
het markeren op straat blokkeer ik, en laat hem dan dus alleen op grasveldjes plassen. Lang gesnuffel kap ik direct af (piesen of doorlopen).
Thuis heeft hij 't 2x geflikt om tegen de vuilnisbak te markeren, de 2de keer betrapte ik hem....sindsdien heeft ie dat thuis niet meer gedaan. MAAR ik kan hem niet meenemen op visite want hij heeft 't al bij 2 vrienden geprobeerd in huis te markeren (uitgelaten voor 't binnentreden mocht niet baten).

Dus ook hier overweeg ik een tijdelijke chem.castratie....

Rock heeft sinds 4 weken een inplantaat.
De afgelopen weken waren vrij heftig omdat er de eerste weken een soort van ''tegenreactie'' op het implantaat ontstaat. D.w.z dat het gedrag zoals piesen, huilen, en verder dwangmatig reu gedrag, velen malen erger wordt. Het zij tijdelijk, maar zeker geen pretje!
Ik merk nu dat Rock rustiger wordt al zijn we nog lang niet waar we willen zijn. 3 dagen geleden was ik s'avonds nog op het strand. Daar liggen natuurlijk her en der wat schoenen, handdoeken of tassen. Ik moest Rock snel aanlijnen omdat hij tegen alles wat hij tegenkwam wilde aan piesen, vooral tassen. Ook was hij alleen maar bezig met het proberen te rijden op andere honden. Eenmaal aangelijnd zat hij alleen maar te galmen en te piepen, ik ben dus maar naar huis gegaan. Het was nog geen succes!

je hebt de implantaat ondertussen al laten zetten, weet wel dat er geen onderszoeksresultaten zijn m.b.t tot  effecten/bijwerkingen op langere termijn...ik hoop dat je hier over nagedacht hebt.

Het zal hoe dan ook bij deze ene keer blijven! Voor mij nooit meer een implantaat, bij deze hond niet, bij geen ene hond niet... nooit meer!

Het zal vast nog goedkomen, hier duurde het namelijk 10 weken voordat het eindelijk goed ging met Kay
Hij deed zelfs "hormonale" dingen die hij nooit eerder heeft gedaan, en zelfs de pup was niet veilig!

Maar nu.... super!!

Diesel heeft ook een implantaat gehad en ook zijn gedrag werd erger in 't begin.
Maar na een week of 6 ga je echt verschil zien soms in kleine dingetjes.

Wel wil ik erbij zeggen dat zowel een implantaat als een castratie geen wondermiddel is, je zult zelf ook heel veel moeten trainen om een goed resultaat te behalen met je hond.
Leer je reu dat hij tijdens de wandeling niet zomaar overal mag plassen, alleen op plaatsen waar jij h'm dat toe staat.
Hier werkt dat prima m'n reu leegt zijn blaas in 1 keer heel goed ipv 100 plasjes op iedere grasspriet tijdens de wandeling.

Tja, het gaat wel aardig met hem. Hij mag van mij niet meer continu zijn poot optillen. Zie ik hem aanstalten maken om weer met de poot omhoog te gaan, kap ik dat af door 'nee' te zeggen en door te lopen, en dat werkt goed. Het liggen huilen onder de eettafel doet hij nog maar af en toe, in het begin deed hij dat zo'n beetje de hele dag.
Nu hij niet meer zo gefrustreerd en labiel is, weet ik dat ik er nu aan moet gaan werken om zijn reuen gedrag te gaan indammen.
Ik moet hem nu ook echt duidelijk maken dat piesen tegen een tas of schoen, echt NIET mag! Dat gebeurd natuurlijk alleen als hij los loopt en die floeperd kijkt dan ook al meteen of ik het gezien heb en maakt zich dan snel uit de voeten!

aardig wat vooruitgang geboekt, fijn ! probeer hem wel in waarde te laten, en niet alles in te willen dammen..hij is tenslotte nog hond...

Ja, dat is zo hoor. Rock mag elke dag even lekker los op een losloopplaats. Daar moet uiteraard ieder onkruidje en ieder boom er aan geloven, maar dat mag dan van mij. Zoals jij ook zegt, is hij wel een reu en die losloopplaats is er voor..
Als hij avances maakt bij een teefje ga ik hem ook niet gelijk wegtrekken of nee roepen. Vaak vind zo'n teefje het zelf ook wel leuk en geeft ze zelf haar grenzen aan. Er gebeurd dan ook helemaal niets.
Ik ga hem inderdaad niet straffen om zijn 'hond zijn'

@Linda, omdat hij een totaal andere hond was opeens!

Blafte en jankte zelfs in zijn slaap, luisterde nergens meer naar, ging opeens weer voor de wc deur zitten gillen als ik daar was.

En die blik van hem... alsof hij wanhopig was. Het is lastig om dat uit te leggen maar soms ging hij voor me zitten en dan zat hij me minuten lang recht aan te kijken met zo'n blik van: help me toch!

En maar huilen, huilen, huilen... ik had zo met hem te doen!

Het wordt echt beter hoor
Hier was het ook zo.... had ook zo'n spijt van die chip... maar uiteindelijk zijn we beiden blij

Ah, gelukkig! Dat stelt gerust.