Het is gebeurd...

Gisteren 13.07.2012 is Max gecremeerd…..ik heb het topic vandaag gemaakt omdat ik er gisteren echt geen zin in had.
Ff het verloop:
Half 8. Ik sta op samen met mama en we maken ons klaar. Om half negen staat mijn tante er al om mijn neef te gaan ophalen en naar het crematorium te gaan. Eens daar aangekomen voelde ik me al depri...toen we naar Max mochten om hem de laatste keer te zien, sprongen er al tranen in mijn ogen. Ik greep mijn mama's arm vast en samen liepen we naar binnen. Mijn neef als eerste, eens die kamer binnen begon de stortbui van tranen, daarna bij mijn tante hetzelfde, en daarna bij mij en mama. Hij lag daar, op een kussentje en een dekentje, met een extra dekentje op hem:
Foto van een foto
Hij lag er erg vredig bij:

Een halfuur zijn we bij hem gebleven en er kwam geen einde aan onze tranen. De oven bevond zich achter hem dus hij moest de kamer niet meer uit en zo waren wij ook zeker dat hij individueel gecremeerd werd. Ik wou nog niet weg bij hem. Mijn tante gaf me een knuffel en zei 'Kom Lise, het is goed zo, we laten hem slapen.'. Ik aaide hem een laatste keer over zijn ijskoude koppie en ging de kamer uit, deur toe...Dat was de laatste keer dat ik hem zou zien. Ze hebben nog een pluk haar bij hem afgeknipt, voordat hij de oven inging.

Daarna urnen besproken en kettingen en weet ik veel wat, terwijl Max in de oven werd gelegd. 2 uren wachten voor hij klaar was. Ondertussen mijn nichtje van 6 gaan oppikken omdat het nu onze week was. We konden haar natuurlijk niet alleen laten dus moest ze mee om Max te gaan halen. Ik zei toen we er bijna waren dat we Max gingen halen. Eens daar aangekomen nam ze een boekje over honden en ging in een stoeltje zitten. Toen de mevrouw met de urne binnenkwam moest ik weer huilen. ‘Waar is Max?’, vroeg mijn nichtje. Ik stapte huilend naar haar toe en zette haar op schoot. ‘Max komt niet meer terug want Max slaapt. Hij is erg klein geworden en hij zit nu in dat doosje.’, zei ik haar. Begrijpen deed ze niet maar ze troostte me wel. In de auto zei ze dat ze Max ook mistte. Ze vroeg ook altijd waarom we de doos (urne) niet mochten opendoen….

echt heel veel sterkte

misschien kan je een deel van het as op max favoriete plek strooien, zoals het strand en het bos.
en een deel hou je zelf.

dan is hij overal

xxx sterkte meid en voor je nichtje

ik vind dat altijd een heel mooi gebaar, dat uitstrooien.
dan rent hij over de zee, mee met de wind. over de bergen. hij ziet de wereld en is vrij, maar deels blijft hij ook bij jou...

De foto's zijn zo verdrietig en jullie verdriet zal enorm zijn.
Kan niet anders melden, dan dat ik jullie sterkte toewens.
Hij is voor altijd in jullie hart.

Lise......altijd zo verdrietig, afscheid nemen , en wie wil dat nou toch ? niemand toch.

bij ieder afscheid Lise, wordt er een herinnering geboren.... Max zal altijd in je leven blijven, met je verweven zijn, nimmer hoef je echt afscheid te nemen.


geef Max een heel mooi plekje zodat je hem kan herdenken wanneer je maar wilt.

wens je veel sterkte Lise....

Heel veel sterkte.

sterkte!

Echt heel mooi omschreven hoe jullie afscheid hebben genomen.

Vee sterkte.

Heel veel sterkte toegewenst!

Veel sterkte!!

heel veel sterkte

Heel veel sterkte!

Jullie hebben heel mooi afscheid van hem kunnen nemen.
Heel veel sterkte voor de komende tijd.

heel veel sterkte deze dagen en in de komende tijd.wel uit je oog nimmer uit je hart

Heel veel sterkte met het verlies van Max

Rust zacht lieve Max

Wat super erg voor je! Ik wens je super veel sterkte!

Ik wens jullie veel sterkte toe

Dankjewel allemaal voor de lieve berichtjes die jullie schreven. Het brengt ons in ieder geval veel troost!

Heel erg herkenbaar voor mij, jou verhaal hoe het gegaan is bij het crematorium.
Dat geeft je toch een beetje troost dat de mensen die daar werken Max zo netjes verzorgt hebben zodat jullie goed afscheid van hem konden nemen.
Het verdriet is er niet minder om, maar je weet wel dat er meer mensen zijn die weten dat je op een waardige manier afscheid moet kunnen nemen.
Wens jullie heel veel sterkte met het verlies van Max.
Lieve Max Rust zacht.

Véél sterkte met het verlies van je trouwe vriend!!!
Mooi dat jullie zijn as hebben in een urne.

Rust zacht Max

Veel sterkte!

heel veel sterkte
goed dat je hem in een urn heb ik heb mijn oude hond ook in een urn zo is hij altijd bij mij

wat verschrikkelijk zeg. Woorden van troost kan ik je niet bieden, want ik zou niet weten wat ik moet zeggen.

Heel, heel, heel veel sterkte gewenst

jouw verhaal, mooi geschreven.

Ik krijg er tranen van in mn ogen als ik me bedenk dat ooit die dag voor mij ook zal aanbreken met mn huidige hond.

Het moment van loslaten van je liefste vriendje!
Dat doet zoveel pijn!

Heel veel sterkte.

grtz

heel veel sterkte

Oooh, wat een mooi afscheid! Krijg er tranen van in mijn ogen!
Heel véél sterkte!

Heeeeel veel sterkte, ik deel je lot helaas, vrijdag ook mijn lieve Tyfke in moeten laten slapen...... wat een gemis he... al die stomme dingen, dat ik nu al regaeer als er buiten lawaai is, omdat ik weet dat zij dan heftig aansle oeg... en dat gebeurt dan niet. ja leeg hoor. ik heb er  gelukkig wel vrede mee, maar pffff.
Ik leef met je mee, groet,
Carry
en mss dat ze elkaar wel bij de poot nemen in de hondenhemel. (daar passen dat wel  groot en klein)