Nu de kat de puppy heeft aanvaard ....

Nu de (huis)kat eindelijk de puppy heeft aanvaard (eerste paar dagen blaasde ze en gromde ze een beetje als hij op 'haar' plekjes lag zoals krappaal, haar bankje,....) begint de puppy te grommen en te blaffen naar haar. Zij heeft hem nooit aangevallen, als ze samen zaten zijn wij er altijd bij gebleven, dus dat zouden we wel hebben gemerkt.
Hoe kunnen we hun helpen om elkaar te tolereren?

Laten gaan. Ik zou er niets aan doen nog. De kat red zichzelf wel, want als die zich aangevallen voelt dan haalt die wel uit.
Zo heb ik dat ook gedaan. Toen DJ hier kwam was onze je-weet-wel-kater al 14 jaar. (Nu dus al ruim 17 jaar) Ze regelen het vanzelf wel.
De kat heeft de pup geaccepteerd en nu is het de beurt aan de hond. De kat zal hem wel op zijn nummer zetten als hij te ver gaat. Zo werkt het en gaat het straks hartstikke goed tussen die 2.
Geen paniek zelf maken, want dat breng je over op je hond (en kat).

oké Zal het proberen. Zij is bijna 4 jaar dus nog wel wat jonger, maar ze is altijd de Queen van het huishouden geweest 

Niet laten gaan!

Je leert je pup dan alleen maar dat het ok is om naar de kat te gaan.
Als de pup te dichtbij de kat komt dan leid je haar af met een speeltje, en lok je haar weg.

Je kan elke dag 5 minuutjes oefenen aan een riempje. Dit doe je alsvolgt. Je gaat gewoon op de bank zitten met de pup en de kat in dezelfde ruimte, elke keer als de pup van de kat wegkijkt click je met de clicker of zeg je goed zooo! en geef je de pup iets lekkers..

De zal leren dat niet naar kijken en doen alsof ze lucht zijn iets oplevert. Je maakt jezelf dus in feite interessanter dan een kat.

In het begin zal ze misschien 1 of 2 keer wegkijken maar als je dit elke dag gewoon rustig oefent zal ze steeds vaker gaan wegkijken van de kat en er bij uit de buurt blijven hopende dat er iets lekkers te halen valt bij jou.

Wij hebben Mikey ook vanaf het begin laten gaan, maar hierdoor werd het steeds erger. Mikey begreep ook echt niet dat onze poezen het niet vriendelijk bedoelden en zelfs na een paar flinke tikken ging ze gewoon door, en werd ze zelfs feller.
Nu leiden wij Mikey ook zoveel mogelijk af als de kat in de buurt is en dit werkt voor ons goed.
Mikey weet ondertussen dat een kat in de kamer niet het belangrijkste is/hoeft te zijn en het gaat steeds beter.  

En natuurlijk is het ook een kwestie van tijd

Gr. Alexandra

Ik ben van mening dat dieren het zelf oplossen (in het algemeen) Hier met onze kat van toen 14 jaar die met een Shi-Tzu is opgegroeid maar haar heeft overleefd, is dat gewon goed gegaan.
De kat was er het eerst, dus voor de pup van 7 weken was het een kwestie van wel uitproberen, maar gelijk weten waar hij stond.
Nu is DJ 3 jaar en de kat is 17 jaar. Die wordt nu ouder en is dement aan het worden, DJ heeft respect en pest hem niet. Sophietje al helemaal niet, die vond het doodnormaal toen ze hier kwam augustus vorig jaar dat er een kat was. We wisten niet of ze met katten overweg kon, maar gelukkig wel.

Je hond is nog een puppie en moet leren, maar omdat er geen kwaad inzit, is mijn mening dat je het gewoon moet laten gaan.

Als ik de anderen zo lees, dan moeten ze er constant voor oppassen dat er niets gebeurd, nou.........dat zou ik dus niet willen als je de hele dag zou moeten opletten.
Dieren regelen het echt zelf.

Katten en honden spreken niet dezelfde taal.
Je pup wil spelen maar katten zien dat als een bedreiging.
Denk je dat een kat zich fijn voelt als hij moet slaan en blazen omdat ie de hele tijd een blije pup achter zich aan heeft zitten?
Dat is stress voor het dier! Stress is nooit goed, sterker nog je kan plasproblemen krijgen met je kat.

Het gaat mij er niet om dat de hond de kat iets ernstiga aan zou doen. Dat geloof ik niet bij een pup.
Het gaat erom dat de pup leert dat katten oninteressant zijn.

Daar heb je later heel veel profijt van. De hond zal dan ook niet achter andere katten aan gaan ipv alleen eigen te accepteren.

Omdat DJ weet hoe mijn kat is en daar mee geleerd heeft hoe hij er mee om moet gaan, interesseren de ander katten die buiten lopen, hem ook niet.
Dat is de andere kant van het verhaal, mijn verhaal dus.
We kunnen welles nietes gaan spelen en de een weet het nog beter dan de ander, maar ik geef mijn persoonlijke mening en mijn persoonlijke ervaring.
Is geen garantie dat het bij een ander ook zo gaat, maar dat is jullie optie ook niet.

Ik denk dat de TS zelf goed moet aanvoelen hoe ze het het beste kan doen, wij zien niet achter onze pc hoe de hond doet en wat de kat doet. Dat blijft met alle problemen die hier op het forum worden aangehaald, een issue.

Zelf initiatief tonen ten opzichte van je dieren, is nog altijd het beste.

Bij ons was het de omgekeerde wereld, de kat ging de hond achterna.

Ik heb het hier geprobeerd in te dimmen bij mijn pup, maar ik denk dat de kat haar toch geleerd heeft om afstand te houden.

Onze kat is erg fel en hij heeft haar in het begin echt achterna gezeten. We probeerde ze gescheiden te houden maar soms als ik door de gang liep om naar buiten te gaan lag hij in een hoekje te wachten. Hij heeft haar in ieder geval meerdere keren in een hoek gedreven. (echt aanvallen deed hij nu ook weer niet, hij sprong niet bovenop haar. Het was voornamelijk dreigen)

Ik vond het doodeng en ik heb de kat niet achter de hond aan laten gaan maar hij lag soms echt in een hinderlaag. Ik was als de dood dat hij haar in haar gezicht zou krabben oid.

Maar het gevolg: Pup is super voorzichtig in de buurt van de kat, houd afstand, negeert hem volledig als hij in de woonkamer zit. Als hij op schoot ligt probeert ze soms heel rustig te snuffelen en de kat staat dit nu ook toe. Hij is ook al een keer naar haar toe gelopen om te snuffelen. In ieder geval laten beide partijen elkaar hier nu met rust, ik kan veilig door de gang als de kat er ligt en de kat kan zonder lastig gevallen te worden in de woonkamer liggen.

Vrienden zullen het nooit worden maar wederzijdse acceptatie is mee te leven.

Ik denk dat het blaffen en grommen uitdagen is tot spel. Alleen, de kat zal denk ik iets anders "verstaan". En bovendien is de kat van puppyspel waarschijnlijk niet gediend.

Ik zou de pup afleiden met iets lekkers, of een spelletje. Desnoods aan een riempje mee leiden tot er geen interesse meer is voor de kat. De kat heeft ook recht op zijn/haar grenzen en rust.

Nogmaals, je kat zich misschien qua verdediging prima zelf redden. Je kan echter niet ontkennen dat een pup geen stress veroorzaakt voor de kat.

Een drukke pup is een negatief iets voor je kat. Dan kan je inderdaad zeggen "zoek het zelf maar uit" .
Dan doe je dus niets om de stress van de kat te reduceren.
In jouw geval, ik denk ook omdat je kleine hondjes hebt, heeft dit goed uitgepakt.

Het kan echter ook heel anders aflopen.
Een kat die zo hoog in de stress zit dat ze alles onderpissen en zich amper nog durven te laten zien en een hond die geleerd heeft dat katten opjagen leuk is.

Jij kent de hond/kat van TS ook niet, net zo min als wij dat doen, dus je advies om het te laten gaan is niet zonder gevaar.

Henrike, niet je bericht beginnen met nogmaals......................
Dat heeft geen zin, want dan krijgen we een welles nietes iets en dat willen we niet.
Ieder zijn eigen ervaring is zijn eigen ervaring, wat bij jou telt hoeft bij mij niet zo te gaan en andersom ook niet.


Ik zal je een verhaal vertellen, een verhaal voordat DJ in huis kwam.
Onze SHi-Tzu is in 2009 overleden en wij wilde toch weer een hondje. Ik lef al 27 jaar met honden en zou niet weten hoe zonder, zonder ben ik geen compleet mens.
Ik heb gezocht naar een herplaatser en kwam uit op een hondje, wat op de foto er erg leuk uitzag en niet al te groot was. Ik heb een afspraak gemaakt en de tussenpersoon waar het hondje zat, zou  bij ons thuis komen,.
Kan hij met katten? Ik dacht, ik vraag het nog. Tja, dat wisten ze niet. Maar omdat onze je-weet-wel als 14 was, dachten wij dat dat geen probleem zou opleveren.
Op een goede zaterdag kwamen ze bij ons thuis. Een hele leuke hond, wel wat druk, maar kan ook door de stress gekomen zijn. Hij liep door het huis en door de tuin en observeerde alles en iedereen. Wel wat schuw, maar och.
Toen kwam onze kat eens kijken. Dat hondje ziet de kat en loopt er op af, zonder bedoelingen.
De kat ziet hem en wat gebeurd er? De kat zette zijn rug op, werd boos en joeg de hond door de hele tuin heen.
Nu kan je denken, wat zielig en zo, maar het gebeurde zo snel dat geen van ons het kon tegenhouden.

Hij joeg de hond tot aan de voordeur en de mevrouw die met de hond mee was gekomen, werd boos en riep dat de hond hier absoluut niet mocht wonen.

Een week later halen we DJ op, een guppie van 7 en een halve week. Onze kat ging er helemaal niet achterna, hij accepteerde DJ alsof hij hier altijd al was.

Min conclusie is dat onze kat de eerdere hond niet wilde accepteren en zo liet zien niet gediend was van deze hond.
Je kan denken, je bent niet goed bij je hoofd als je zo denkt, maar ik ken het beesie natuurlijk nu al 17 jaar en ik kan er mee lezen en schrijven. Hij heeft alle bouviers overleefd en ook zijn maatje de Shi-Tzu die bijna net zo oud was als hijzelf, namelijk bijna 14 jaar toen ze overleed.

Dieren geven het zelf aan. Vroeger had ik een roedel van 4 bouviers, 1 schotse collie, de shi-tzu, erbij had ik 3 katten en konijnen, vogeltjes en sierduiven.
De kat zat naast de sierduiven op het dak zonder dat hij een poging deed om ze op te eten, de parkiet zat in de baard van de bouvier, de kat zat bovenop de kooi van de parkiet, de konijnen speelde met de honden. Oh ja, ik vergeet de Pekingeend, die we ook hadden. Die speelde met een van de bouviers in de tuin. Ik heb het allemaal op de film en kijk er nog weleens naar, want alles was zo mooi in balans.
Hoe in balans wil je het hebben?

Tegenwoordig doen we zelf moeilijk, denken we kan het allemaal wel, moet ik niet dit of dat..................
Mijn gemoedstoestand was vroeger ook dat ik alles liet gebeuren en zie daar, alles ging goed. Als je namelijk zelf in angst leeft dat het fout zal gaan, dan gaat het ook fout.

En dat is mijn persoonlijke ervaring.

Dus niet nogmaals, maar ieder heeft zijn eigen ervaing. Ik deel die van mij met de rest hier en wat men ermee doet, is aan hunzelf. Je hoeft er niet in mee te gaan, de TS vraagt iets en ik geef antwoord en dat antwoord is gebaseerd op persoonlijke ervaringen.

edit: op je gezegde dat we de kat en hond niet kennen en dat ik die ook niet ken, dan heb je niet goed gelezen wat ik al eerder schreef. namelijk dit: Ik denk dat de TS zelf goed moet aanvoelen hoe ze het het beste kan doen, wij zien niet achter onze pc hoe de hond doet en wat de kat doet. Dat blijft met alle problemen die hier op het forum worden aangehaald, een issue.

(kwestie van alles lezen en dus niet lezen wat je alleen wilt lezen)

Ik vind het een heel mooi verhaal maar ik houd het liever bij feiten.
Een pup betekent stress voor de kat.

Ten eerste al omdat er iets verandert binnen de gezinsstructuur. Ten tweede omdat kat en hond niet dezelfde taal spreken.

Mijn inziens moet je de stress voor de kat zoveel mogelijk beperken.
En dat gaat niet door niets te doen.

Hier laat ik het bij.

Gaat vanzelf wel,gewoon niet verder naar omkijken .
heb in hetzelfde schuitje gezeten als jij.en het zijn nu de dikste maatjes.
alleen als we op bed gingen ging de kat naar boven ,en als we weggaan gat de kat naar boven,en verder liggen slapen en spellen ze de hele dag door,waar hond is kat en waar kat is is hond.
maar net als ik zeg er niet teveel mee bemoeien.

Zelf laat ik katten altijd gaan maar honden lang niet altijd.

Honden moeten leren weg te lopen als het genoeg is. Ik doe wat dat betreft alleen niet aan afleiden omdat dat niet helpt naar mijn idee. Woord zegt het al, afleiden.. Zo leren ze nooit dat het niet goed is waar ze mee bezig zijn.

Zodra een kat uithaalt als het genoeg is en de hond niet wegloopt brom ik 'nee' en dan is het klaar.

Tegenwoordig zeg ik: Ben je doof? Wat zei (naam kat)? En dan loopt Faya weg haha.

Mijn ervaringen zijn voor mij de feiten.
Het is mijn waarheid en jij henrike, hebt een andere waarheid. Simpel toch? Geeft toch niets als andere een andere mening hebben, moet kunnen hoor!

En Sam, je hebt ook gelijk......ik brom ook weleens "nee" (af en toe nog steeds, hoewel doordat de kat niet meer helemaal okee is, DJ hem aardig met rust laat.) en dan is het klaar.

Ik hoop dat de TS nog eens laat horen hoe het gaat over een tijdje.

De kat loopt nu naar boven das nu het probleem niet, maar ik wil haar ook niet nog extra stress bezorgen. Ik zal proberen Quinn(de pup) af te lijden en zien of dat voorlopig helpt En terwijl proberen aan te leren dat hij de kat gewoon moet tolereren. 
Zij kan nu nog naar boven vluchten, maar binnen een paar weken als hij(de pup) zelf de trap op kan gaat het een probleem worden vrees ik anders.

Waarom moet dat een probleem zijn, je kan je pup toch leren dat ie niet de trap op mag?
ik wil geen hond hebben die de trap op loopt.
je kan toch ook een traphekje ervoor zetten ?maar nog beter is dat je je pup leert niet op de trap te komen.
dit is ook veel gzonder voor de heupen van je hond.

Mijn waarheid is, dat ik eerst kijk of ik in moet grijpen, zo ja dan doe ik dat. Hond "af" of "nee" en ik haal poes uit de situatie. Poes kent trouwens ook het commando "nee".
Hier gaat het heel goed samen en met mijn vorige 2 katten en 2 honden ging het ook perfect. Uiteindelijk toen het laatste hondje ziek was werd ze gewassen door de oudste poes.
Maar ik heb het in de eerste instantie zo veel mogelijk begeleid, gewoon omdat ik vond dat beide dieren elkaar moesten leren kennen.

Ik zou wel proberen de kat een plekje of ruimte te geven waar ze altijd even weg kan schuilen of gewoon rustig kan liggen. Gewoon uit respect voor de kat
Hoe gaat dit bij jullie met eten en de kattenbak? Bij ons staan deze in een kamer afgesloten met een traphekje, waar de katten wel en de hond niet doorheen kan.
Mikey liet, toen ze wat ouder en ook brutaler werd, de katten niet meer rustig eten en ook niet rustig naar de bak gaan. En voor ons was dit hekje ook een goede oplossing zo.

Wees overigens wel voorzichtig met je pupje en trappen. Niet alleen voor lichamelijke ontwikkeling maar ook als hij een keer de kat achterna vliegt kan hij zich lelijk bezeren, doordat hij zo geconcentreed op de kat is en hierdoor misstapt of uitglijdt..

Het belangrijkste is dat ze gewoon met elkaar in 1 ruimte kunnen zijn zonder dat dit voor je hond of je kat te veel spanning geeft. Gaat dit vanzelf goed.. mooi.. dan hoef je niet zo veel te doen.

Maar krijg je de indruk dat het niet vanzelf goed gaat of dat het erger wordt.. Dan ga je je er mee bemoeien.

Gr. Alexandra

De kat kan altijd naar de slaapkamer rennen, het bed is ook haar lievelingsslaapplek . De kattenbak staat ook bij ons op de slaapkamer, omdat ze anders altijd even goed in haar kattenbak ging. Er is een tweede die op de gang staat. We hebben het eten op de trap gezet op het verhoogje op een plek waar ze ons altijd kan zien, waar de puppy niet aankan aangezien hij er anders van gaat eten.

 Doordat wij in een huurwoning zitten en de trap zo is gemaakt dat een hekje plaatsen eigenlijk gewoonweg niet mogenlijk is, kan het hekje geen oplossing bieden. We kunnen de trap zelf niet veranderen. (Of toch geen wat ik al heb gezien voor kinderen ofzo)

Hier staat het eten van onze kat in de gang. Een kattebak staat daar ook en een kattebak staat in keuken voor 's nachts.
Plus nog een katteluikje, maar daar maken de honden het meest gebruik van in de nacht.

Sophietje hier is een hond die maar 1 missie heeft en dat is eten. Nu na 11 maanden in huis te hebben, zijn we zo ver dat ze haast niet meer naar het eten van de kat taalt. Dit is wel met de nodige oefeningen en discipline gebeurd. Je moet weten dat Sophie 3 en een half was toen ze bij ons kwam, dus een pup leer je dit nog veel makkelijker aan dan een oudere hond.
We doen de deur wel dicht hoor, als de kat eten wilt, maar soms je kent het wel, vergeten we dat of als we zelf in de gangkast moeten zijn, dan laten we de deur ook open. En dan zien we dat Sophie er wel naar kijkt, maar een uh of nee, is dan genoeg.

Jou hondje is nog pup, dus lijkt het mij dat je dit heel gauw aangeleerd kan hebben. Als je maar consequent bent.
Overigens heb je van die traphekjes die je zonder schroeven kan vastzetten. Die klem je als het ware tussen 2 muren in. Die hebben wij ook toen we onze Shi-Tzu nog hadden. Kijk eens op marktplaats voor die dingen, kosten dan een drol. Als je dan in het trappengat 2 muurtjes hebt, kan je hem er zo tussen zetten.

http://link.marktplaats.nl/575301078

Wij hebben ze gelijk bij elkaar gezet.
Dat ging eigenlijk meteen goed.
Diva(de hond) wilde spelen en De kat niet toen gaf de kat Diva een tik tegen haar neus en toen was het goed.
Soms krijgt ze er nog wel eens een maar dsan loopt Diva hem steeds uit te dagen.
leuk om te zien.
Maar Diva legt nu zijn snuit op de bank en dan moet de kat zijn neus likken.
Doet de kat dat niet dan legt Diva een poot op de kop van de kat en dan begint de kat ijverig op de neus van Diva te likken hihihi.
Alleen gaat Diva s'nachts in de bench.