Tweifels

Ook ik wil je nog heel veel sterkte toewensen met het verwerken van dit verlies.

Ik heb je berichtjes gelezen en herlezen en kan me je situatie en de beslissing heel goed voorstellen.

Toen ik nog kind was hebben we het ook eens meegemaakt. Nestje werd geboren... alles ging heel vlot en goed... De moederhond, een schat van een hond ging steeds zo liggen dat één pupje achter haar rug terecht kwam en niet kon drinken.

Ik legde het steeds terug bij de andere pupjes en bij een tepel zodat het kon drinken.

En zoals ik al zei... ons teefje was een echte schat en na de derde keer gaf ze toe en behandelde het hondje net als de andere pups.

M'n moeder zei dat we eigenlijk op de intuïtie van onze hond moesten afgaan, want dat die wel wist wat ze deed... Maar ook zij kon het niet over haar hart krijgen het pupje aan z'n lot over te laten.

De pupjes groeiden op en gingen naar hun nieuwe baasjes. Het zorgenpupje, dat ook lichter van bouw was lieten we niet gaan. We besloten het te houden. We merkten dat ze vlugger bang was. Ze bleef bij voorbeeld bibberend en trillend staan aan een trapje waar de andere pups al makkelijk afliepen...

Het was wel een allerliefst knuffelhondje. En ze heeft het grote geluk gehad dat een heel lief rustig koppel 60-gers dat kort daarvoor hun oude hondje had moeten afgeven naar de pup kwam vragen. Bij hen had ze de ideale thuis. Een zacht paar dat elke dag op gezette tijden een rustige wandeling door de buurt maakte en het hondje al hun liefde en tijd gaf. Deze pup werd nooit agressief, maar was altijd wel wat zwakker, onzekerder en onhandiger. maar wel zooo ontzettend lief.

Ook jullie moederhondje wist wat ze deed. En zoals je zegt... eigenlijk hadden jullie haar moeten laten begaan. Maar ik weet dus ook uit ervaring dat dat de theorie is. Je gunt een pup dat leven.

Daarom : Je hebt Pino nu moeten laten inslapen... Maar ik ben zeker dat je niet over een nacht ijs bent gegaan. Sommigen lazen je begintekst anders omdat je naar meningen vroeg. Maar je zei wel degelijk dat je je hondje niet “zoooomaar” wilde laten gaan. Ik begreep eruit dat je bedoelde “niet zomaar zonder er voldoende redenen voor te hebben of zonder zoveel geprobeerd te hebben,... nagedacht... gepraat...” ...

Waar je zegt dat het jullie fout is dat het zo gelopen is... Ja, jullie fout dat Pino in leven gebleven is... en jullie fout dat er nu ingeslapen werd. Maar ook en vooral, jullie verdienste dat jullie Pino een kans hebben gegeven... jullie verdienste dat hij 2 jaar mocht leven... en jullie verdienste dat, nu de problemen nog groter werden,... je knuffelbeertje niet moest afzien. Het zou verschrikkelijk geweest zijn voor Pino om binnenstebuiten gekeerd te worden... om niet vertrouwd te worden op momenten dat hij niet in dat andere wereldje zat. Het lang staren naar een punt, zonder enige reden... het aanvallen van mensen, zijn moeder... dingen zien die er niet zijn... De stemming waarin je kinderen verkeren als er een konijn doodgebeten wordt enz...

Als ik voortga op wat je zegt : Dat GT's en je DA (die niet vlug laat inslapen) dit advies gaven, dan mag je daar op voortgaan. Als dat hun mening is vind ik het maar eerlijk van hen om jou niet aan het lijntje te houden en Pino niet allerlei onnodige onderzoeken te laten ondergaan.

Pino, jongen, ... Jij kon er ook niets aan doen. Ik hoop dat je van die 2 jaren genoten hebt en denk dat je door deze moeilijke beslissing toch ook heel wat bespaard gebleven is. Ik heb vandaag veel aan jou en aan je gezinnetje gedacht...

Baasje van Pino, ... Ik wens jullie heel veel sterkte toe want ik ben ervan overtuigd dat je je best gedaan hebt en Pino een plaatsje in je hart blijft houden.

Kylie, wat heb je dat mooi verwoord.

Ik vind dat je een moeilijke maar juiste beslissing genomen hebt.

Je hebt gehandeld in het belang van je kind/eren, en vooral ook in het belang van de hond zelf.

Pino, ik wens jou heel veel sterkte.
Ik denk dat de juiste beslissing is genomen, hoe hard het ook is.

Het feit dat het hondje niet werd opgenomen door nestgenootjes en door de moeder al apart werd gelegd geeft al aan dat het niet goed is geweest.

Ondanks dat er hier een GT is die er anders over denkt, denk ik dat het juist is geweest.
Door modderen met zo'n hondje, daar wordt het hondje, maar ook de omgeving niet gelukkiger van.

Ook hebben kalmerende signalen helemaal geen in zo'n situatie.
Ben trouwens van mening dat kalmerende signalen zelfs niet werken voor elke hond, maar dat kan ook aan de omgevingen hebben gelegen.
Heb daar zelf ervaring mee, mijn hond werd helemaal gek en was niet meer in huis te handhaven, na een andere training, waarin hij hard moest werken bloeide hij helemaal op tot een fijne en stabiele hond!

En inderdaad, via de telefoon kan je geen oordeel geven, maar ook niet via internet, of je nu wel of geen goed GT bent!

Ik heb het hele topic nog eens doorgelezen en ondanks ik al had gereageerd wil ik toch nog iets toevoegen, ts gaf aan al met da en gedragsdeskundigen te hebben overlegd.En inderdaad weten wij niet wat de hond deed en hoe de hond zich gedroeg.Heb er ook alle begrip voor dat de ts het besluit heeft genomen de hond in te laten slapen ivm met de veiligheid van mens en dier om haar heen.wat mij echter verbaasd is het feit dat er GEEN scans of verder bloedonderzoek ed. is gedaan.Wat mij zou hebben tegengehouden de hond in te laten slapen .Hoop dat Ts geen spijt heeft van haar beslissing nu niet duidelijk is wat haar hond ECHT mankeerde, want net zoals wij geen inzicht hebben in het beeld van de hond vanachter onze laptop, kan een gedragsdeskundige of da ook niet zeker zijn van het geen er in zijn koppie aan de hand had kunnen zijn door alleen maar naar hem te kijken.Verder wil ik ts sterkte wensen met het verlies en gemis van haar hond.

Bedankt voor de reactie's het  doet me goed om de meeste reactie's te lezen.
Ben gisteren ter afleiding met de jongste naar de dierenuitn gevlucht en heeft een hoop goed gedaan.

Dat is mooi, afleiding is altijd een goed middel om even aan wat anders te denken.

Verleden jaar heb ik iets soortgelijks meegemaakt. Er waren hier toen ook een aantal mensen die over me heen vielen omdat ik onze Darcey had laten inslapen omdat hij een mevrouw uit het niets flink gebeten had. Was niet de eerste keer dat het gebeurde, is in de loop van de jaren heel wat keren gebeurd, ook hier zijn meerdere gt's geweest en volgens hun op de manier waar wij mee bezig waren deden we het goed, maar het onvoorspelbare, zo uit het niets opeens gaan aanvallen. Geen enkele aanwijzing waarom en hoezo, een van de gt's heeft eens zo'n aanval gezien en wist het ook niet. Darcey is wel onderzocht door een DA, maar die kon niets vinden, maar hij zei er toen bij dat dat niet wil zeggen dat het dier niets mankeert.

We hebben na het laatste bijtincident dan ook besloten om hem te laten inslapen, ook voor de veiligheid van onze kleinkinderen die hier vaak zijn.

Dus ik snap helemaal hoe je je voelt, je hebt hem een paar goede jaren gegeven. Heel veel sterkte.

Dank je voor je verhaal.

Het is een moedige juiste beslissing die je hebt genomen.
Heel veel sterkte.

je hond moet geen gevaar vormen voor 'het gezin' sterkte!