Het hele droevige verhaal.

Niet eerder heb ik geloof ik het hele verhaal over de aankoop van onze pup Luna hier verteld, de pup met de levershunt zoals sommige van jullie zullen weten.
Omdat ik nog steeds best ermee zit hoe het gegaan is en waarom ik erin gestonken ben wil ik het hier toch plaatsen, misschien enkel al om andere te waarschuwen voor "mooie" verhalen.
Ik heb altijd rashonden gehad en deze keer viel ik voor het boomertje wat ik op marktplaats zag staan.
Had ik dat maar niet gedaan!



Vorig jaar september zag ik op marktplaats een pupje staan wat in prijs verlaagd was hier niet ver uit de buurt en ik was nadat ik mijn 16 jarige Westie had moeten laten inslapen in juni zover weer een hondje te willen.
Dus ik heb gereageerd, het ging om een boomer en diezelfde avond zijn we gaan kijken.

Enkel dit pupje liep er want het verhaal was als volgt.
Ze kwam uit een naast van een vriendin die weer moest gaan werken en onze Luna (zoals we haar genoemd hebben) had zogenaamd wat achterstand omdat zij de enige teef was tussen 7 andere reutjes.
Dus deze dame had Luna opgevangen tot ze minimaal op 2 kilo zou zitten en dan pas weg mogen...ze was dus inmiddels al 3 maanden.
Ze was in prijs verlaagd omdat ze haar derde enting niet meer had gehad omdat deze dame het in de rug geschoten was.
Deze dame beweerde zelf dieren arts assistente te zijn geweest in Amsterdam en ook te werken voor de sichting *** en vaak jonge pupjes opving in haar huis.
Ook kreeg ik verhalen te horen dat ze zelfs jonge panters in huis had gehad die later naar Polen zouden gaan voor bewaking.
Ter goede trouw kocht ik de pup.

Enige dagen later nadat we haar de derde enting hadden laten geven werd ze héél ziek.
Zo erg dat ze bijna overleed en meteen aan het infuus moest.
Ze krabbelde weer op en namen haar weer mee.
Enige dagen later zaten we weer bij de DA omdat ze weer erg ziek was, daar bleek uit onderzoeken dat ze een veels te hoge ammoniak waarde bleek te hebben en moesten we naar Lochem voor een echo waar uit kwam dat ze een levershunt bleek te hebben.
Ik heb nog huilend contact gezocht met de dame van wie ik haar gekocht had en gevraagd haar vriendin (de zogenaamde fokster) te bellen zodat dit aan de andere eigenaren door gegeven kon worden zodat ze de andere pups konden laten testen.
Toen kreeg ik als antwoord dat haar vriendin de dag nadat zij ons Luna verkocht had het geld was komen halen en er met een kermis exploitant naar het buitenland vandoor was gegaan en ook haar gsm geen gehoor meer gaf.
Dit gaf me een raar gevoel....
Als ik dit verhaal aan andere mensen vertelde waren ze allemaal dezelfde mening toebedeelt.
Toch bleef ik mijn twijfels houden want dit doe je toch willens en wetens iemand niet bewust aan?


Inmiddels hebben we onze pup (inmiddels net 1 jaar geweest) al twee keer laten opereren en nog is het niet goed,
Alle kosten zijn voor ons (inmiddels alles bij elkaar 4000 euro wat eigenlijk voor mijn eigen gezondheid en behandelingen bestemd was wat nu niet door kan gaan)
Ze kon het aankoop bedrag ook niet meer terug betalen want haar vriendin had het diezelfde avond van de koop opgehaald en was dus verdwenen.
Eind deze maand gaan we weer naar de kliniek en het kan zijn dat er een derde operatie moet komen waarvoor we het geld helemaal niet meer hebben.


In het begin onderhielden we nog contact maar op een gegeven moment heb ik niets meer van haar vernomen.
Het enige wat ik nog vond toen ik haar naam googelde was dat ze failliet verklaard was.

En met al die verhalen en gegevens lijkt het erop dat deze dame op een vreemde manier toch aan geld probeert te komen.
Ik gun iedereen een goed leven, maar dit gaat ten koste van ons en ons hondje en dat doet enorm pijn.
Ik heb geen kinderen kunnen krijgen dus u zult beseffen wat de dieren voor mij betekenen.

Naam van de stichting heb ik hier uit gelaten maar kan via pb gegeven worden.
Deze dame werkt ook voor die stichting na wat ik begrepen heb en vangt wat ze ons vertelde vaak jonge hondjes op.

je beseft achteraf dat het een verkeerde koop is geweest, meis, daar kan je niets aan doen, als je zo,n pupje ziet, ben je al voor 99 % verkocht, dan nog mooie praatjes, en ja daar ga je.

voor een volgende keer ? nee dat doe jij niet meer. ik hoop zo dat je toch je hondje kan behandelen, misschien vragen of het in termijnen kan.

je houdt er nu van, en doet je hondje niet meer weg, heel veel beterschap, en echt ik hoop dat het goed komt voor jullie beiden.

Wat een triest verhaal. En wat erg dat er zulke mensen bestaan.

daar kun je weinig aan doen denk ik.
je weet natuurlijk niet wat hij mankeert.
als hij er lief uit ziet ben je inderdaad al verkocht.

Sterkte Diane...als we alles van te voren ECHT zouden weten...soms is het zo vernuftig...dan kun je al goed beslagen zijn, pech heb je dan.

Vind het persoonlijk ook heel erg voor je.

Hoop dat met je verhaal hier te delen, er wat van je schouders mag vallen, en voor je kleine boomer; hoop op een goede toekomst...

Dank jullie wel meiden!
Ik hoop ook dat met mijn verhaal een andere misschien door zulke verhalen wel heen prikt...al behoed ik maar 1 iemand ermee om deze narigheid niet te hoeven mee maken.

En we zullen alles voor ons meissie doen...alles want ze is verder zo'n scheet!
Wel straal verwend maarja...dat komt ook mede door alles wat ze al heeft moeten door staan.

Ja het is schandalig dat jullie tergoedertrouw een hondje aanschaffen en dan zo worden misbruikt en misleid!
Ik hoop desondanks dat jullie nog vele mooie jaren met Luna mogen doorbrengen....sterkte!

klinkt écht heel triestig :s ik hoop dat alles toch nog goed komt voor jullie!!

Vind het knap van je toch je verhaal hier wilt delen.
Toch Luna had het niet beter kunnen treffen! Een hele hoop zouden de moed al opgegeven hebben.
Meid heb respect voor jullie. Hoop toch dat Luna snel opknapt en dat jullie eindelijk zonder zorgen van haar kunnen genieten.

Jeetje wat erg zeg!
Tegenwoordig kun je bijna niemand meer vertrouwen gatver!
moet ik wel even zeggen dat ik WEL echte mensen kinderen heb,d en dit betekent niet dat mijn honden niet minder zijn dan de hondjes die niet opgroeien met mensen kinderen.

Wat een verhaal maar je hebt het wel voor hé.
ik wens heel veel sterke en moed toe.
En ik hoop uit de grond van mijn hart dat alles goed komt met je kleine schat.
We hebben zelf een poes met een levershunt en als je die diagnose krijgt zakt de vloer onder je voeten weg.

Wat een triest verhaal.
Maar dit kon je ook niet van te voren weten dat Luna dit kreeg.
Ze heeft het bij jou heel goed getroffen.
Ik hoop dat je nog veel mooie jaren met haar mag hebben.

phhh wat een vreselijk verhaal


luna zal blij zijn met zo'n baasje als jij

Pfff... Bah, wat een vervelend verhaal joh...

Er moet me nog wel iets anders van het hart. Je schrijft dat de DAkosten zo hoog zijn dat je eigen behandelingen niet meer betaald kunnen worden. Ik snap dat je het beste voor je hondje wilt, maar ik denk dat je nu wel moet kiezen voor jezelf. JIJ hebt het geld ook nodig voor je gezondheid en m.i. gaat een mens altijd boven een dier, hoe erg het ook is.

Ik kan wel wachten wbt mijn gezondheid, ben nu al zo lang ziek dus een jaartje meer of minder maakt dan ook weinig meer uit.
Inmiddels vermoed ik dat die stichting er meer van wist en misschien de vrouw waar ik haar gekocht heb ook niet op de hoogte was.

ik kan me haast niet voorstellen dat deze hond van een stichting is. Geen enkele goede stichting geeft hondjes af zonder derde en laatste enting en ze staan altijd garant voor evt. ziektes en kosten als dit zich openbaart zo kort na adoptie. Ik vraag me dus ernstig af of dat hele verhaal van die stichting niet gelogen is, gewoon om indruk op jou te maken.
Dus als de sodemieter contact opnemen met die stichting en zorgen dat je geld krijgt, zo niet direct een advokaat nemen (kost praktisch niets als je een uitkering of rechtsbijstands verzekering hebt) want geen enkele stichting zit te wachten op een proces ofzo, daar door kunnen ze namelijk wel stoppen met hun stichting...dat gaat dan als een lopend voortje door het land van de stichtingen.

oeps...voortje is natuurlijk vuurtje

Hondje komt echt niet van een stichting... Die zijn er altijd voor de hondjes en baasjes! Dit klinkt meer als een afdankertje uit de broodfok!

Daarom ga ik openlijk ook absoluut geen namen noemen want ik weet het natuurlijk niet zeker.
En wil daarom ook niemand in een kwaad daglicht stellen openlijk.
Ik denk dat ik het maar moeten laten voor wat het is en verder alles voor ons meissie doen wat we kunnen doen en veel, heel veel genieten van haar.
Ze zal niet een oud hondje worden en dat hebben we ons ook goed ingeprent.
Het is alleen balen dat deze aandoening niet onder de dekking van de verzekering valt waardoor het een keer ophoud voor ons.
Toen we haar mee namen stond er namelijk ook al een naam in haar entings boekje.
Als het puur en enkel een verkoop hondje is dan zet je toch nog geen naam er in?
Misschien laat ik me ook teveel leiden door mensen om me heen en ga ik overal aan twijfelen?