Pup die gilt

Hallo allemaal

Wij hebben sinds 3 dagen een Dalmatier pup waarvan ik niet zeker weet of ze raszuiver is (dit omdat het probleem misschien bij het ras hoort) De eerste dag hadden we haar s'nachts apart in een vrije slaapkamer maar ze ging zo vreselijk tekeer, geen blaffen maar krijsen, dat wij geen slaap kregen, de 2e dag hetzelfde, maar ook overdags krijst ze zonuendan de boel flink bij elkaar.
Nu hebben wij achter ons huis (we wonen in Brazilie) een klein huisje waar we de pup in onder willen brengen zolang het krijsen aanhoud.
Het nadeel is dat we dan veel minder contact met haar hebben en dit naar ik weet heeft een Dalmatier juist erg veel contact nodig, alleen kan ik haar dat ook niet geven als ik haar in het hoofdhuis houd omdat wij er dan zelf niet toe in staat zijn.
Kent iemand het probleem of weet iemand er een mogelijke oplossing voor?

Bij voorbaat dank
Willem

willem, ik zal je een goeie raad geven, en hoop zo dat je die opvolgt.

een pup die net in huis is bij jullie, is verlaten door zijn nestbroertjes zusjes, vader en moeder, het is geen normale situatie natuurlijk.

neem de pup mee naar jullie slaapkamer, in een doos, naast jullie bed, geef hem een lekker dekentje en desnoods jullie vingers of handen erin, als je ligt te slapen.

als de pup voelt dat jullie er zijn, zal hij ook rustig gaan slapen, als hij piept ? dan je handen erin. kijk het even aan, blijft tie huilen, jullie noemen het krijsen, laat hem even plassen, en dan weer de doos in, naast je bed.

een pup die net in huis is, heeft zoveel aandacht en liefde nodig, en echt ga hem nou niet in een huisje plaatsen ver van jullie vandaan, tuurlijk op een gegeven moment houd tie zijn bek wel dicht. maar dit is geen goeie oplossing.

en als je een paar weken verder bent, kan je hem rustig met veel geduld laten wennen , stukje voor stukje een eind verder van je bed, en tenslotte op zijn plekje voortaan laten slapen , waar jullie dat willen.

maar voor nu. echt willem, naast je bed in een doos. en er snachts voor uit. om te plassen en te poepen.

willemijn.

weet je willem, ik wil echt niet naar je wijzen hoor.

maar had je toch eens even verdiept in het thuiskomen bij jullie van de pup. dan had je niet voor deze problemen gestaan.

is het je eerste hond ?

heb je geen boekje aangeschaft waar alles instaat ?
je zit op het forum, zie ik, je bent ingelogd. kijk nou eens even bij puppys, links in het rijtje.

en lees dat eens aandachtig door, heus daar steek je een boel van op.

en als je je pup daar in het huisje plaatst, echt je krijgt geen goeie band met je hondje, kan het niet nog duidelijker zeggen. naast je bed, in een doos, die band begint al als je pup zijn eerste voetstapjes in jullie huis zet. en lees ook eens wat over socialiseren, weet je ook wat je moet doen, met een pup. echt doen willem. anders krijg je problemen op problemen, en dat hoeft helemaal niet.

willemijn.

Ben het helemaal met Willemijn eens.

Zo'n pupje schreeuwt om aandacht, hij is opeens zijn mams en broertjes en zusjes kwijt.
Alles is vreemd voor hem, hij zal toch ook eerst eens moeten wennen en dat kan echt niet in een paar dagen.

Ik wens je veel plezier met je pup, geef hem heel wat aandacht en je krijgt er een kameraad voor het leven bij.

Groetjes Annelies

Willem,
Ik herken je probleem helemaal. Onze laatste hond is een Chihuahua van nu 3 mnd. Ook zij "gilde"heel erg. Ik kon het niet aanhoren zo zielig was het. Ik haar bijna de hele dagen vlak bij me gehad zodat ze wist dat ze me kon vertrouwen en dat ik door dik en dun voor haar zou zorgen. Ze sliep bij ons boven en waar wij waren was zij. Het was soms erg vermoeiend maar dat hoort erbij als je pup het niet goed oppikt zo in haar eentje. We zijn nu een aantal weken verder en ze doet het prima. Ze slaapt nu beneden, kan alleen zijn als we eens weg moeten en noem zo maar op. Ik heb haar het vertouwen gegeven dat als we er eens niet zijn om wat voor reden dan ook, we altijd weer terug komen en er voor haar zullen zijn. Het is een probleem waar je niet op rekend als je een pup gaat halen, maar soms pakt het anders uit. Het is zeer de moeite gweest om zo intensief in te investeren want nu is het een leuke, lieve maar ook een zelfverzekerde pup die haar vrouwtje staat. Ik ben mega trots op haar en laat haar dat zoveel mogelijk voelen als dat kan. Succes met je hond en je zult zien dat het echt beloond wordt al je inzet.
Grtz Jorin

Willemijn, ik ben het helemaal met je eens joh.
En nog even ter aanvulling voor Willem, Als je je hond hebt gewend in de slaapkamer!!!!, en hij voelt zich niet meer zo heel erg alleen en verlaten, dan kun je zoetjes aan zijn mand richting slaapkamer deur doen, net zo lang tot hij in de gang staat.
Betty

Ben het ook helemaal met Willemijn eens..
Wij hebben ook onze Gijs op de slaapkamer in een doos gehad die had ook moeite me het alleen zijn de eerste nachten.
Dit hebben we twee nachten gedaan, en elke keer als hij piepte deed ik me hand erin, of zei het is goed Gijsje..
De derde nacht zat hij al beneden in de bench, en heeft nooit meer gepiept..
Maar onze vorige hond heeft langer op onze slaapkamer gezeten..dezelfde techniek, en ook Sieb kon later gewoon alleen beneden blijven.

Heel veel succes, maar de tips van Willemijn zijn erg goed...

Idd Willemijn heeft gelijk ik heb het de eerste nacht ook gehad met Djano die begon ook te "huilen" maar even mn hand bij zijn neusje gehouden en hem even aangehaald en hij viel weer als een tevrede pup in slaap

Groetjes Danielle en Djano

eensgezindsheid, en nou maar hopen dat WILLEM, even hier op reageerd, en ons advies mee wilt nemen

Allereerst allemaal bedankt voor de reacties.
Het is niet onze eerste hond of puppie, wij hebben naast dit puppie een Belgische herder en een kitten.
We zijn ook al naar de dierenarts geweest e hebben hem ook om raad gevraagd en het beestje helemaal laten onderzoeken, onderweg daarnaartoe een 30km bij ons thuis vandaan heeft het niets anders gedaan dan gillen, ook op de terugweg terwijl het toch in de armen van mijn vrouw lag.
Als ik haar in huis heb probeer ik haar zoveel mogelijk in mijn armen te houden en ik heb alle tijd omdat ik gepensioneerd ben, maar ook dan houd het krijsen niet op, als ik haar bij ons op de slaapkamer zet blijft ze ook doorgaan, als ik haar bij de herder zet speelt ze eerst even en begint dan weer te gillen,als ik haar bij de kitten zet dan gaat het goed zolang de kitten bij haar in de mand zit maar die heeft het na een korte tijd wel gezien ook omdat de pup dan nogal wild met hem omgaat dan begint zij weer.
Het heeft niets met blaffen te maken want dat kan ze ook maar doet ze weinig, het is echte een door een merg en been gaand gegil, ik heb ongelooflijk met het beestje te doen heb al tietallen pups gehad in mijn leven maar dit heb ik nog nooit meegemaakt, vandaar mijn speurtocht op het internet.
Nogmaals bedankt voor de reacties.

Willem

Ach wat zielig dat ze zo vreselijk moet gillen...weet je of ze op mensen gesocialiseerd is? Je zou bijna denken dat ze ergens achteraf bij haar moeder en andere pups is opgegroeid en gewoon geen mensen gewend is? Ik denk maar wat....

Wat je hieraan verder kan doen weet ik niet, ik hoop dat iemand nog een adviezen heeft. Het enige wat ik kan bedenken is een knuffel bij haar te zetten...

groetjes Arina

Maar een pup die toch al die neiging heeft kun je echt beter bij je houden 's nachts. Op een gegeven moment gaan ze echt wel slapen.

Dat gillen terwijl jij haar in je armen hield - is ze soms meer gehecht aan je vrouw?

Het was ook bij zijn vrouw Linda...vandaar dat ik eraan dacht dat ze misschien gewoon heel bang is voor mensen en haar moeder en broertjes en zusjes mist.

Ik hoop maar dat het dan vanzelf overgaat als ze eenmaal beseft dat ze Willem en zijn vrouw kan vertrouwen. Zoals het bij Jorin ook gegaan is.

willem , bedankt dat je even reageerde.

een pup die drie dagen in huis is, en zo,n raar gedrag vertoond, door alleen maar te gillen zoals jij het omschrijft. is er misschien iets anders aan de hand dan met de pup ?

snachts bij je in de doos naast je bed vannacht, kijk of het op houd het gillen, en is dat zo, dat ze echt niet ophoud met gillen, dan nog maar eens een bezoekje naar de dierenarts, geen normaal gedrag dan.

kijk het nog even een paar nachtjes aan, goed dat je gepensioneerd bent, dus alle tijd.

laat het ons nog maar weten wat het na vannacht gegaan is.

gr. willemijn.

Hallo WIllem,
Dobry bracht me op een idee. Misschien is die pup helemaal niets gewend. Dat kan toch? Wat je zou kunnen gaan doen is bij haar gaan zitten en verder niets doen. Klinkt heel lullig, maar het werkt echt bij bange pupjes. Contactliggen heet dit. Eigenlijk net zoals ze bij je kitten in de mand ligt zeg maar.Ook bij niet bange pupjes is het altijd reuze gezellig, gewoon naast ze op de grond zitten, en misschien zachtjes met ze praten, maar verder niets.Als ze een beetje gewend zijn, kun je zachtjes beginnen met aaien.
Veel succes, Betty

Ja Betty, zo doen ze het van de stichting ook met volwassen honden die zo bang zijn dat je ze niet kan benaderen.

Sommige honden worden gespecialiseerd opgevangen...er wordt een kamer voor ze klaar gemaakt, speciaal voor hen alleen, er is geen druk, niemand komt de kamer in, behalve voor eten, drinken en schoonmaken. De hond wordt helemaal genegeerd. En vroeg of laat, wordt de hond toch nieuwsgierig wat er buiten die kamer gebeurd en langzaam maar zeker stapje voor stapje wordt er dan contact opgebouwd.

Ik wil nu niet zeggen dat deze pup afgezonderd moet worden, maar wel zoals jij zei, erbij zitten en verder helemaal niets. Misschien de pup met een warme kruik gewikkeld in een doek in een zacht warm mandje zetten.

Je moet niet vergeten dat een pup tot 12-14 weken eigenlijk niet lang alleen kan zijn. Er zijn er natuurlijk bij die dat al wel kunnen maar je moet er vanuit gaan dat pups tot die leeftijd niet lang alleen kunnen zijn. Het is een goed idee om de pup op de slaapkamer in een bench te zetten. Als dat goed gaat ga je die bench steeds verder weg zetten net zo lang tot ie op de plek staat waar je hem wil hebben.
Als ie piept dan hoef je alleen maar even je stem te laten horen en gerust te stellen dat je er bent. Je pup moet weten dat hij niet alleen is en dat je terug komt als hij dat wel even is.

Wat ook goed helpt is om de pup goed moe te maken voor hij moet gaan slapen. Dus nog even stoeien en gek doen voor hij de bench in gaat.

Willem,

dat klinkt inderdaad niet goed zeg.
Lijkt me vreselijk en het gegil gaat door merg en been denk ik.
Ik hoop dat het snel goed komt.
Heel veel sterkte en succes ermee hoor..

Groetjes lein

Willem!

Heeft hij geen honger?, Bij ons was bij de geboorte, ze zijn nu bijna 2 week, een pup Beer,die bijna amok maakte, vanaf de eerste dag. Heel groot, sterk tiepje, banjerde over de damespups heen, morgen foto op weblog www.pupsvanmaxje.web-log.nl.. Maar bleek enorme honger te hebben, en is ook veel gestreeld, is nu ondertussen wat gekalmeerd, maar blijft een bijdehandje Soort huilbaby's..

Nogmaals allemaal bedankt
Het gaat nu iets beter ze gilt niet meer de hele tijd, ik zit heel veel bij haar en laat haar nu ook wat los lopen in de tuin, ze speelt nu ook wat meer met de herder en ik ben nu ook wat minder bang dat de herder haar met een hap zal wegslikken ik probeer haar nu zoveel mogelijk af te matten zodat ze in slaap valt en dat werkt aardig, in ieder geval gilt ze niet als ze slaapt.
Ben er wel achter dat een Dalmatier geen makkelijke hond is ik heb mijn handen echt helemaal vol met haar, hoop dat het goed komt, ook omdat niemand die pup wilde hebben en als het mij niet lukt het niet makkelijk zal zijn een goed thuis voor haar te vinden hier in Brazilie raken die honden dan al snel op straat zonder baas en met eigen verantwoording om eten bijelkaar te scharrelen.
Mochten er verder nog tips zijn dan houd ik me van harte aanbevolen.

Willem

Goed te horen dat het iets beter gaat en ze niet meer de hele tijd gilt.

De pup afmatten lijkt me wel een beetje heftig..het is nog een baby en heeft veel rust nodig.

Misschien kan je een keer een overzicht maken van je dagindeling met de pup, dan kan iemand van de gedragsdeskundigen hier ernaar kijken en dat eventueel aanpassen.

Heb je dat contactzitten al uitgeprobeert?

Goedemorgen Willem,

Onze Dalmaat, Julius overleden april 2009, kwam als pup kwam ook niet overeen met zijn eerste eigenares.Ons werd gevraagd of we een moeilijke pup van 4 maand te willen, ipv een pup van 8 weken door de dalmatenvereniging. Beetje zenuwachtig naar Amsterdam gereden, waar de baas overspannen geraakt van de pup woonde.EEn grote hond, veel te mager, ze bleek hem volgens de maatstaven eten te geven, ze telde de brokjes. Maar hij was een groot uitgevallen hond, en had meer eten nodig dan voorgeschreven. En het is een fantastische en lieve huishond geworden, Jammer dat je zo ver weg zit, en ik al 10 pups heb momenteel, anders zou ik het een uitdaging vinden om je pup te bekijken, en zonodig op te vangen.

Hallo Willem,
Fijn te horen dat het ietsje beter gaat met je pup. Hoe heet ze eigenlijk?
Wat je naast het contactzitten nog zou kunnen doen, bedenk ik me ineens is het volgende:
Pups hebben regelmaat en rust nodig. Toen Arak klein was liet ik hem altijd lekker uit op het grasveld voor(hij durfde niet verder) en speelde daar wat met hem, maar thuisgekomen was het: ga maar lekker slapen. En dat doet hij nu nog steeds. Dus: de wandeling, en dan verplicht rust. hehe net een sanatorium voor bleekneusjes uit de grote stad. Herinner je je die nog?
Sterkte met alles, en je moet ons wel op de hoogte blijven houden hoor. Ik in ieder geval leef altijd zeer mee met problemen.
groetjes Betty en poot van Arak

Hoi Alberdien
Triest als je hond en je maatje overlijd maar ik zie dat je een nest met 10 pups hebt, ook allemaal Dalmatiers? Inerdaad zit ik een beetje ver weg maar het ligt absoluut nog niet in mijn bedoeling de handdoek in de ring te gooien, wel ben ik op zoek naar goede raad om het voor de pup zowel als voor ons een langduring plezierig samenleven kan worden, ik zie wel dat de problemen die jullie hadden wat anders zijn dan die wij hebben op dit moment al gaat het wel wat beter, ik zou toch graag wat raad van je hebben hoe jullie je hond hebben opgevoed, zijn jullie erg streng tegen hem geweest dat is namelijk wat ik veel tegenkom dat het een hond is die je erg consequent moet aanpakken, dat hij veel beweging nodig heeft is ons inmiddels wel duidelijk maar dat is nu nog niet van toepassing aangezien de pup nog geen 50 dagen is.
Het lijkt misschien dat ik wat ondoordacht aan deze hond begonnen ben en dat klopt ook wel een beetje, ik was bij de dierenarts en daar zat het baasje in zak in as die het beestje graag kwijt wilde maar aan een goed adres en eigenlijk ten einde raad was waarop ik spontaan het beestje meegenomen heb wetende dat er anders wellicht helemaal niets van terecht zou komen.
Nu zit ik dus met deze pup die ik heel graag wil houden maar wat tot nu toe dus erg veel problemen oplevert waardoor ik mijn licht op het internet ben gaan opsteken en hier ben terechtgekomen, dus nogmaals als je tips over de opvoeding van een Dalmaat hebt heel graag, als je me liever mailt dan kan dat ook via [email protected]

Bij voorbaat dank

Willem

Hoi Dorby
Bedankt voor je reaktie

Met afmatten bedoel ik niets anders dan haar bezig houden totdat ze zelf aangeeft dat het genoeg is en wil gaan liggen, maar ook dan gilt ze nog regelmatig al word het wel iets beter.
Ik ben voorlopig nog bezig met een dagindeling te maken voorlopig slokt ze zowat al mijn tijd op, maar als dat resultaat oplevert dan heb ik dat er graag voor over.
Ik ben inderdaad ook aan het contactzitten gegaan zo snel ze aangeeft dat ze moe is en in haar mand gaat liggen dan blijf ik bij haar tot ze slaapt, al weet ik niet of dit de goede manier is omdat ze zou kunnen denken dat als ze slaapt ze door mij verlaten word omdat ik natuurlijk niet bij haar blijf zitten als ze slaapt en dus wakker word zonder dat ik er ben.
Ze heet overigens Princesa

Hoi Betty

Bedankt voor je reaktie
Ze heet Princesa, nu maar hopen dat het geen boze koningin word
Ik geef haar zoveel rust als ze zelf aangeeft nodig te hebben, ik neem haar nu inderdaad mee de tuin in maar wat ze nu steeds doet is een rondje om het huis en dan stopt ze bij de achterdeur van het hoofdhuis en gaat daar aan de deur gillen, ik laat haar er niet in want dan is straks het hek helemaal van de dam, ik ga haar gillen absoluut niet belonen eerder straf ik het af, ik heb bij het andere huisje nu een afzetting gemaakt waar zij dan in kan, ik zet haar daar dus in als ze weer gilt en hoop dat ze slim genoeg is om de link gillen afzondering gaat begrijpen, de afzondering valt overigens best mee hoor ze kan van alles zien ze kan de keuken van het andere huis in waar haar mand en eten staat en de garage welke open is daar heb ik dus een tijdelijke afzetting gemaakt ik heb daar een makkelijke stoel neergezet en gaa er dan meestal bij zitten vaak gaat ze nu na korte tijd haar mandje wlesiwaar nog steeds onder luid gekrijs maar dan gaat ze na korte tijd meestal slapen.
Ik heb geprobeerd de kitten bij haar te zetten maar ze is zo wild met de kitten dat ik daar weer medelijden mee krijg ze bijt in de kitten zijn staart en klimt bovenop hem en dit terwijl de kitten ook nog maar een paar maanden oud is, de herder (Kika) doet het beter met haar Princesa past helemaal in haar bek en daar klimt ze nu dan ook regelmatig in, niemand mag aan de staart van Kika komen maar de kleine Princesa hangt er regelmatig aan terwijl Kika dan met haar rondloopt, een prachtgezicht juist omdat Kika enorm groot en Princesa zo klein is, ben weleens een beetje bang dat Kika haar te hard in haar bek zal nemen maar tot nu toe gaat het goed en laat ik ze alleen samen als ik er ook bij ben.

Groeten

Willem

Helemaal geweldig van je Willem, en ik weet zeker dat het goed komt met die Prinses van je. Hier op het forum zijn veel kundige mensen, en ook gewoon mensen zoals ik die ervaringdeskundigen zijn zal ik maar zeggen
1 ding. Een pup heeft voor alles rust nodig, en de zekerheid van een vaste dagindeling, vertrouwen en met wat beweging erbij en zo, komt het allemaal vast goed
groetjes Betty en poot van Arak

Allereerst allemaal bedankt voor het medeleven.
Princes is inmiddels gestopt met gillen en jankt nu soms nog een beetje ik denk dat we dat bereikt hebben door vaak bij haar te gaan zitten en daarna het vertrouwen te geven aan onze herder Kikka die de rol van moeder op zich heeft genomen, wij waren eerst bang dat de oude dame het niet aan zou kunnen en nog ben ik vaak bang dat het haar teveel word zeker omdat ze al eens een pup heeft doodgebeten (per ongeluk)
Maar zoals het er nu uit ziet is het eerste deel gelukt.
Nogmaals dank voor alle tips.

Willem

Nou gelukkig gaat het al beter!!

Fijn te lezen dat Princesa gestopt is met gillen, en dat Kikka nu een moedertje voor haar kan zijn. Geweldig!! Dat is toch al een flinke stap in de goede richting.
Met goede begeleiding zal het vast prima gaan met Kikka en Princessa. Je hebt voorlopig nog wel je handen vol denk ik, maar het ziet er goed uit!!!