niet luisteren

Op hondenscholen leer je precies wat ik vertel: gek lopen doen en juist de andere kant oplopen als je hond niet wilt komen.
En met wat lekkers in de hand, werkt dat vaak. Vraag me dan af waarom men het op die manier leert.
Uiteraard werkt het niet altijd, want niet elke hond is hetzelfde.
Op de hondenschool waar ik zit, zat een hond in de groep die daar echt niet intrapte. Die bleef rennen en rennen. De baas werd gefrustreerd en toen hij na een half uur er eenmaal was, deed de baas wel vriendelijk, maar eigenlijk niet. De hond slaat dat dus op en neemt de volgende keer weer een loopje met de baas.
De instructeur heeft toen de lange lijn methode genomen, en warempel hielp dat een beetje. Maar het was de baas die moest veranderen!

Dat je het spel moet herhalen, is niet altijd zo. Als de hond weet dat je leuk voor hem blijft en dat hij je kan vertrouwen, zal hij daarna altijd gewoon naar je toe komen. Maar soms is het gras wat groener en ruikt het lekkerder daar waar hij dan loopt, en dan is het niet zo erg als hij blijft snuffelen. Tenslotte is zijn neus die verteld wie er daar geweest zijn.

Het is een kwestie van vertrouwen. Ben je een paar keer boos gewest omdat de hond niet kwam, zal hij dat opslaan en niet meer komen. Ben je altijd blij als hij komt en heb je ook nog wat lekkers, dan zal hij dat uiteraard als positief zien en ook dat slaat hij op voor de volgende keer.

Dat is mijn persoonlijke visie.

Dit is wel erg belangrijk. Dat de hond daarna naar je toe kan komen, impliceert al dat hij hem in eerste instantie weer gepeerd is. Dat wat je juist niet wil werk je in de hand op het moment dat je aandacht (positieve of negatieve) geeft aan het gedrag.

Voorbeeldje: Ik houd niet zo van mensen en honden vergelijken, maar de principes zijn in dit verhaal hetzelfde. Toen ik nog wat jonger was moest ik eens op mijn broertje passen (was toen 16 ofzo, en hij dus 5) Nou het regende behoorlijk buiten, maar meneer had de pest in en moest en zou aandacht. Bij elke streek die hij uithaalde kwam ik dan, beetje mopperen beetje gek doen...tot de volgende streek. Totdat hij op een gegeven moment zo gek werd dat ie naakt buiten in de tuin, in de regen, ging staan. Oh oh oh wat was ie leuk. Ben toen achter de computer gaan zitten, heb gewacht, stak af en toe eens mijn duim omhoog als ie me weer riep, totdat ie stil werd.

Ben naar buiten gelopen en heb gevraagd "Gaan we naar Balorig?" (een binnenspeelzaal) Dat wilde ie wel natuurlijk. "Dan moet je je wel eerst afdrogen en schone kleren aan.

Oh man wat is ie verkouden geweest de volgende paar nachten. Maar daarna nooit meer problemen gehad, want hij leerde verdomde snel dat alle gekkigheid van de wereld hem geen enkele beloning opleverde. En ik kon dat negeren omdat de situatie, in principe naast de verkoudheid, gewoon veilig was.

En toevallig vandaag met de hond. We liepen in het bos, hij los, en schiet op een gegeven moment van me weg. Dan kan ik gek gaan doen en met snoepjes gaan zwaaien...maar ik kan me ook gewoon niet laten beïnvloeden door zijn gedrag. Ik draai rechts in (waar ik altijd indraai, want ik doe niks bijzonders) en in een mum van tijd staat meneer weer bij me. Niks geen aandacht, ook niet als ie weer komt...is namelijk de normaalste zaak van de wereld dat hij gewoon met me meeloopt.

In principe is dat het zelfde verhaal als ik vertelde met mijn bouviers. Gewoon blijven lopen., de hond komt wel weer terug.
maar.............dat was op een hele grote mooie heide. Tot in kilometers zie je de weg niet.
Verder moet je dit als baas/vrouwtje wel aandurven. En juist dat is zo moeilijk, want niet iedereen kan dat. Gewoon doorlopen en verder maar afwachten wat je hond gaat doen. De meeste zullen in paniek raken en daar ligt nu juist (denk ik) het verschil.

Mijn verhaal over de hond in onze trainingsgroep is een ander verhaal. Het trainingsveld daar en tegen ligt aan een weg en dan wil je niet dat je hond ver weg gaat, dus zul je wel wat moeten en daarom zal de school het op die manier leren.

Negeren is ook in situatie in huis, vaak een goed middel. Buiten ligt het eraan waar je bent en kan je dat niet in elke situatie doen.

Je kan inderdaad mensen en honden niet vergelijken, maar je kan ook honden niet met elkaar vergelijken, en zeker baasjes/vrouwtjes niet. Dus we kunnen wel onze meningen geven, maar of dat bij die hond met die baas zal werken, is nog maar de vraag.

Jouw broertje snapte de clou, maar je hebt erbij die door zullen gaan met dit gedrag, wat je ook doet.

Ik doe dat hard wegrennen ook alleen maar als het accuut nodig is dat hij zich meldt ( aanstormende paarden, mensen die hun hond een bal laten aporteren en niet een halve minuut kunnen stoppen, of vlak bij een verkeersweg ) anders loop ik i.d.d gewoon door en komt hij vanzelf wel ineens naast me lopen. Gek doen helpt niet meer als je het te vaak doet, of zoals een instructrice op de hondenschool ooit zei tegen een nogal aanstellerig baasje:" Jouw hond weet al dat je gek bent, dus dat maakt geen indruk meer."
Ik werk ook wel met " de bonusfluit":. Mijn honden kennen 1 fluitsignaal wat gegarandeerd een superbeloning ( worst, kaas, pens ) oplevert. Dat gebruik ik maar heel af en toe en alleen als ik een bonus bij me heb.

Hier ook bezitter van een cairntje, die op zijn tijd ook bananen in oortjes heeft.
We hebben hier een hondenloslaatveldje en als pup tot 1,5 jaar prima gegaan daar. Totdat grotere honden haar achterna gingen zitten, als spelletje, maar Yuna was als de dood en is een paar keer naar huis gerend. Het is steeds goed gegaan, maar schuimbekkend met grote ogen stond ze voor de deur.
Op het strand gaat het wel goed, maar roepen en KOM, luistert ze ook niet altijd naar, heel frustrerend. Negeren en gewoon weglopen heeft inderdaad hier het meeste effect, dan komt ze achter je aan. Ook rennen, daarmee heeft ze het idee dat je gaat spelen, dan komt ze ook achter je aan.
Met de grote honden is het nog steeds niet goed. De route van het veldje naar huis moeten we blijven proberen. Ze gaat in die straten blaffen, zeg maar angstblaffen, hoge toon en om zich heen kijkend en achterom, om önzichtbare honden"weg te blaffen o.i.d. Loopt aan de lijn dan achter mij, moet haar meetrekken werkelijk. Advies aan da en leidster van onze toenmalige cursus gevraagd en die zeggen blijven proberen. Ene advies is: blaffen negeren en ander zegt: Klaar of sttt zeggen en geruststellen en doorlope. Af en toe weet je het gewoon niet meer. Maar succes met je cairntje