agressief

hallo,
Ik zit met een probleem. Mijn golden retriever van bijna 4 jaar kreeg vandaag een kauwbeen. Ik was haar aan het strelen en eerst kwispelde haar staart maar plotseling begon ze te grommen en haar tanden te tonen. Ze bleef me ook met haar met een verstarde blik aankijken en bleef grommen en haar tanden tonen terwijl ik absoluut niet bedoeling had en ook geen aanstalten gemaakt had om haar kauwbeen af te nemen. Ik ben dan maar gestopt met haar te strelen en weggegaan want ik ben zeker als ik bij haar gebleven was ging ze mij gebeten hebben. Hoe moet ik hier op reageren als ze dit nog doet? Ik had echt niet gedacht dat zo een gedrag in haar zat. Ze is al altijd zo een lieve geweest.

dat bot van jouw golden is heerlijk, eigenlijk wil die dat niet afgeven, en hij is bang dat jij het afpakt,

wat je kan doen, niet aaien als tie het bot heeft, je kan gaan ruilen, een heerlijk iets geven, desnoods een balletje kaas, of een stuk smeer leverworst. en dan gewoon zeggen ..los.. en dan ruilen voor iets lekkers, en dat niet tegelijk doen als tie net zijn bot heeft, laat hem een halfuurtje zijn gang gaan.

na een half uurtje resuluut ruilen, en niet aaien. maar gewoon zeggen los, en dat lekkere stuk onder zijn neus geven, bot weg pakken, en weg leggen, na een kwartier geef je zijn bot lekker terug. voorzichtigheid is geboden. dat je niet dat bot weggrits, nee gewoon ruilen. rustig aan doen, en geen geaai.

willemijn.

vind zelf als een hond een lekker bot heeft, dat je hem dan zijn gang moet laten gaan met dat bot, nou begrijp ik wel, dat als je weg gaat dat je het bot moet kunnen weghalen, want hem laten kauwen als jij er niet bent is ook niet helemaal goed. dus ruilen.

RUILEN, met wat lekkers onder zijn neus, en tegelijker tijd los zeggen, hij pakt dat stuk worst of kaas aan, en jij pakt rustig dat bot weg.

Hoi Luna,

Ik herken dit helemaal ! Ik heb 15 jr lang een heel brave Labrador gehad, nooit gebeten en zelfs niet wanneer hij heel veel pijn had, alleen...

Ik heb het één keer meegemaakt dat hij een kauwbeen had gekregen van onze buurvrouw en hij lag daarmee in de tuin, ik er naartoe en vroeg gewoon wat heb je daar en wilde hem aaien. Dat was dus geen goed idee, want ik kreeg net dezelfde reactie als jij en was ook de enige keer dat zijn blik allesbehalve lief was. Ik heb me toen resoluut omgedraaid en ben weggelopen. Met zijn etensbak ofzo was er absoluut geen probleem, maar een been...

Een gedragstherapeute heeft me toen gezegd dat hij dit echt als zijn prooi zag en daarom zo reageerde. Zij wist echter niet echt een oplossing en van toen af, heeft hij eigenlijk niet veel kauwbenen meer gekregen en kreeg hij er wel één dan liet ik hem even met rust....

Misschien dat de anderen een goed idee hebben om dit af te leren...

Voor de rest is mijn Lab altijd de grootste schat gebleven en mocht ik hem alles afnemen, alleen dit niet.

Liefs,
Marie-Rose

Persoonlijk vind ik ook als je eenmaal het bot gegeven hebt dat je hem dan met rust moet laten, evenzo als met eten. Jij bedoelde natuurlijk niet dat je het af wou pakken maar hij vatte dit kennelijk zo op.

Ik weet dat veel mensen het nodig vinden om aan de hond hun eten te komen, zelf heb ik het nooit gedaan, ik vind het vrij raar als ik een hond zijn eten geef (ik geef altijd wel eerst het commando: ga maar eten) er dan zelf in ga zitten graaien, maarja dat is een ander onderwerp.

En als je weg moet hem geen bot moet geven natuurlijk en gebeurd het toch is afleiden met iets nog lekkerders (wat met een bot natuurlijk wel moeilijk is) en dat ruilen idd een goed idee

Hi Luna,

Als je naar honden onderling kijkt, zal een hond verdedigen wat hij aan eten heeft. In een natuurlijke situatie is er dus geen sprake van dat een hond het voedsel van de ander afpakt. Mits er een tekort aan voedsel is, dan gebeurt dit wel. Maar dan zie je nog steeds dat degene met het voedsel dit zal verdedigen.
Een hond ervaart aaien tijdens het eten niet als: "eten is fijn, aaien is fijn, daarom is aaien+eten extra fijn". vanuit de hond gezien ervaart hij deze aandacht als een poging van jouw kant om zijn voedsel (eerste levensbehoefte!!) af te pakken.

Ik heb twee adviezen voor je (worden hierboven ook al aangehaald):
1. Bekijk het eens door de ogen van jouw hond. Hoe zou jij het vinden als je in een 5-sterren restaurant lekker zit te eten en er continu iemand achter je staat die aan je zit te plukken....zou je daar niet geïrriteerd van raken?
"Lief" heeft daar dus niet zoveel mee te maken.
Met andere woorden, laat je hond gewoon met rust als hij eet/kluif heeft
2. Dus, normaal gesproken laat je je hond met rust. Aaien is niet nodig, en voegt voor de hond zelf niets toe, behlve een storende factor. Maar, in bepaalde situaties is het wél van belang dat je zijn voedsel kunt zonder kleerscheuren af kunt pakken (hij heeft iets schadelijks te pakken gekregen, je hebt hem een kluif gegeven, maar moet nu de deur uit enz.).
Hier kun je op gaan trainen. Hij moet gaan leren dat als hij iets inlevert, hij er iets nóg beters voor terug krijgt.
Begin daarin makkelijk (dus niet gelijk met het beste bot van de wereld, dat is moeilijk tegen iets beters te ruilen).
Probeer het eens met zo'n gewone kauwstrip (mag dus niet té lekker zijn) wat je ruilt tegen een stukje kaas of kip.

Zorg wel dat je hierin niet doorschiet. Dus over het algemeen laat je je hond gewoon met rust als hij eet, gewoon heel af en toe proberen te ruilen.


Groetjes, Mischa

Mooi uitgelegd weer Micha!

Het is inderdaad een heel verschil of de hond buiten iets vindt (waarbij je dus geen commando gegeven hebt dat de hond mag gaan eten) of dat je binnen, waar je dus altijd eerst het commando ga maar eten o.i.d. geeft, zijn eten gaat afpakken.

Het woord los (of wat je daar voor dan ook gebruikt) zal hij dus wel degelijk heel goed moeten leren.

Als ik haar in het vervolg een kauwbeen geef zal ik haar dan gewoon met rust laten. Ik denk dat dit het veiligste zal zijn.

ik kan me voorstellen dat je geschrokken bent,en ik zou het absoluut niet nemen!over het algemeen laat ik mijn honden met rust als ze eten,maar kyra heeft baknijd,en als ik de honden een bot geef,heeft zij ze binnen de kortste keren alledrie,dus pak ik ze dan af.omdat ik de roedelleider ben,accepteert ze dat.zou het misschien kunnen dat jouw hond niet zo goed weet wie de baas is?is hij dominant?

sorry,lees net dat het een teef is,dus ik bedoel zij wordt ze misschien binnenkort loops?dan zijn teefjes vaak wat feller

niet te snel roepen dat de hond dominant is, het is een normaal iets dat de hond het bot wilt houden, een bot is tenslotte ook eten, dat je het wilt afpakken omdat je weg moet of wat dan ook, okee, maar dan ruilen voor iets anders. en dan heeft dominantie hier niets mee te maken.

in het wild waar dieren leven, is zelfs de aller onderdanigste hond zijn eten aan het verdedigen, dus dominantie heeft hier niets mee te maken.

willemijn.

Ik ben het toch met karin eens, ik neem van pup af aan regematig het eten af van mijn honden en als ze niet grommen geef ik het ook onmiddelijk terug.
Ik ben de baas en er wordt niet tegen mij gegromt!!!

Hallo,

Ik wil hier nog even iets over kwijt.
Vroeger werd inderdaad gedacht dat baknijd het gevolg was an een gebrek aan respect van hond richting baas, met andere woorden; dominantieproblemen.

Tegenwoordig zijn de inzichten in hondengedrag zó veranderd dat er door een groot deel van de kynologie heel anders over gedacht wordt: baknijd heeft met angst te maken. In dit geval dus; angst dat het voedsel wordt afgepakt.
Wat ik hierboven al schreef: het maakt niet uit waar de hond staat in de hiërarchie, al is het onderaan, hij zal zijn voedsel verdedigen. Door hier als baas dus met agressie op te reageren, versterk je het probleem (de angst dat het bot afgepakt wordt blijkt dus gegrond!!!)
Veel beter is het de angst zelf aan te pakken; "een hand bij het voer betekent niet dat ik het voer kwijt ben, maar betekent alleen maar meer/beter voer".

Wat betreft "ik ben de baas en er wordt niet naar mij gegromd". Hiervoor geldt eigenlijk hetzelfde; heel erg lang was dit de insteek in de omgang tussen mens en hond. Nu bekijken de meeste kynologen het op een andere manier:
grommen is een signaal en heeft niets te maken met gebrek aan respect voor degene naar wie gegromd wordt.
.
De hond geeft met grommen aan dat er over zijn grens gegaan wordt en dat als daar geen rekening mee gehouden wordt, hij een stapje verder zal gaan (lees: mogelijk bijten). Door nu het grommen af te straffen, doe je niets aan de onderliggende motivatie (meestal angst). Wat je wél bereikt is dat de hond in het vervolg het grommen over zal slaan en direct de stap verder zal zetten. De angst is immers niet verdwenen.
Beter is dus het gedrag analyseren; waaróm gromt de hoond, waar is hij bang voor? En hoe kan ik zijn angst omzetten in vertrouwen (d.m.v. positieve trainingsmethoden)?

Deze ideëen komen overigens niet van mezelf, maar zijn gebaseerd op onderzoeken van m.n. dr. Dunbar. Inmiddels worden zijn ideëen door zo'n beetje de gehele kynologische wereld bevestigd.

Groetjes, Mischa

Wauw Mischa mooi omgeschreven !!

dan is het wel heel raar dat kyra helemaal over de zeik gaat als 1 van de andere dieren maar naar een bak eten kijkt,zelfs hun eigen eten,en dat ik wel aan hun eten mag zitten,dus ik geloof er niet zo in,want dan zou ze mij ook weg moeten jagen.

Hi Karin,

op zich niet zo vreemd, denk ik.
Afhankelijk van de methode die je gebruikt hebt om het grommen af te leren, onderstreept dit juist mijn verhaal:

1. Als je de "zachte" methode gebruikt hebt zou Kyra geleerd hebben dat jouw hand/blik of de hand van een mens bij de bak geen bedreiging betekent. Maar Kyra is natuurlijk niet gek, als de honden in jouw roedel naar haar eten loeren, betekent dit in haar ogen wel degelijk dat ze het op haar voedsel gemunt hebben.

2. Als je wat meer van de harde methode bent, zal ze het van jou in mijn ogen wel toestaan uit angst voor de gevolgen. Dit heeft dus niet zozeer met jouw leidersrol te maken, of met haar postitie ten opzichte van de andere honden, meer met

Sorry, er ging iets mis .
Wat betreft het tweede punt, wilde ik zeggen dat als Kyra normaal gesproken op een harde manier aangepakt wordt in dit soort situaties, je best het gedrag naar jou onder controle hebt kunnen krijgen, maar dat dat niet per definitie iets zegt over rangorde. Meer over welke motivatie is groter: de angst om het voedsel te verliezen of de angst voor straf.

Welke methode ook gebruikt wordt, rangorde speelt hier niet persé een rol.

De reden dat ik zelf de eerste methode aanraadt, is dat ik denk dat het sowieso voor het dier prettiger en minder stressvol is om verlost te zijn van angst. Daarnaast geloof ik er sterk in dat om wezenlijk het gedrag te veranderen, je moet sleutelen aan de motivatie voor het gedrag en niet aan de manier waarop de motivatie vertaald wordt naar de buitenwereld door de hond.


Groetjes, Mischa

Wij hebben hier een combi van beide
We hebben Mexx vroeger altijd dingen geruild, of als hij aan het eten was er lekker bij ingestopt in zijn bak, dus hij weet dat we niet zomaar vanalles gaan afpakken.
Tegelijk ben ik ook duidelijk de leider en als hij echt wat super lekkers heeft en er komt bv bezoek met een hond ineens binnenvallen, dan pak ik het hem ook af, hij vind het natuurlijk niet leuk, maar accepteerd het van mij.
En weet dat hij het later ook weer terug krijgt.
Op straat mag ik hem ook dingen uit de bek pakken, daar zijn we niet zover dat hij het wil ruilen (want ja een kippebot is nauwelijks te overtreffen met wat brokjes of stukje leverworst), maar ik mag het wel uit zijn bek vissen
Hij kijkt dan gewoon even zielig.

Wat je ook kan doen is het bot geven en gewoon vast blijven houden. En dan iets lekkers geven en het bot dan weghalen. Als het andere lekkers op is kan je weer het bot geven (en vasthouden) en dat een paar keer herhalen.
Terwijl je op vriendelijke toon tegen hem praat.

Ik had dit probleem altijd als Lucky een varkensoortje had,
dan leek ze wel schijnzwanger, ze ging dat ding helemaal verstoppen, grommen als ik in de buurt kwam..zelfs wandelen wilde ze niet..dat ding moest dan mee maar dan ging ze andere honden aanvallen..
Dus als ik het dan thuis liet en ik liet haar los rende ze meteen naar de deur om terug naar haar oortje te komen..

ik heb kyra vanaf januari,ze is 3,en ze heeft naar mij nooit gegromd,dus ik heb haar niks af hoeven leren.ze is ook niet bang of schrikkerig als ik haar bot pak.

Sluit me helemaal aan bij Mischa, heel mooi verwoord!

Groetjes, Margje

Ik heb ook altijd honden gehad die je alles kon afpakken, heb ze dat niet geleerd, ze lieten het gewoon toe en ik vond dat ook heel normaal.
Ik schrok mij dan ook toen Joepie ging grommen en zijn tanden liet zien toen ik hem een vers bot gaf en bij het volgende bot werd het alleen maar erger dus ik besloot voor Joepie geen verse botten meer en die ik nog had liggen heb ik weggegooid.
Op wandelingen als hij los liep en wat vond dan kreeg ik een zelfde reactie en bleef ik maar een paar meter bij hem vandaan tot hij weer bij me kwam en ondertussen hoopte ik maar dat wat hij had gevonden geen kwaad kon.
Na een gesprek met Esther raadde zij mij aan te ruilen en dat werkt tot nu toe heel goed. Alleen ruil ik niet echt ik lok hem met een stuk kaas of worst bij de prooi weg en laat die lekker liggen
Thuis merkte ik wel dat als hij een bot uit de dierenwinkel kreeg hij eerst begon te grommen als ik te dichtbij kom maar dan al snel het bot op mijn voeten legt en dan kan ik het pakken, dus dat leverde geen probleem op.
Tot het bord lasagna (zie opvoeding topic zou hier gedragstherapie van toepassing zijn/) en ik me helemaal te pletter schrok en zelfs bang werd en zag het even niet meer zitten!!
Na veel goede raad van de leden van hondenpage (nog bedankt ) en er rustig over nagedacht te hebben doe ik nu het volgende.
Als ik hem iets buiten zijn bak geef (zijn eten in de bak is geen probleem) dan laat ik hem dat eerst uit mijn hand eten en aai ik hem. Dan leg ik het op de grond en blijf nog even aaien ondertussen zeggend HET IS GOED BRAVE JOEPIE. Af en toe zeg ik even dat het goed is en dan raak ik hem ook even aan en leg een voertje bij hem of laat dat uit mijn hand eten. Hij blijft er nu heel rustig onder dus binnenkort wil ik dat ook proberen met een vers bot. En als het goed blijft gaan een stapje verder door het bot even te pakken.
Ik hoop hierdoor zover te komen dat ik geen bedreiging meer ben als hij een vers bot heeft en ik dat bot op een andere plaats kan leggen. Dit laatste ook omdat als ik onverwacht visite krijg, ik Joepie met bot op een rustige veilige plek kan leggen.
groetjes Thea

Toen ik Lola net had was ze denk ik zo bang dat ik haar eten zou afpakken, dat ze dan wel zachtjes, maar toch duidelijk gromde als ik maar gewoon in de buurt van haar etensbak kwam.

Ze kende mij nog niet, ik kende haar nog niet dus het was gewoon het onzekere dat haar liet grommen. Ik weet ook niet hoe het precies ging in het asiel met het eten, wel dat er negentig honden zaten en er maar voer voor 30 was.

Ik dacht toen dat het maar het beste was haar gewoon rustig haar eten te laten opeten. (ik durfde trouwens niet eens anders, de vorige dag had ze nog een paar mensen gebeten die haar in de transportbox wilden zetten, dus ik dacht dat ik maar beter respect voor haar kan hebben).

En nu een paar maanden verder is dat grommen gewoon voorbij, helemaal vanzelf, ze heeft nu door dat ik nooit of te never haar eten zal afpakken en is gewoon rustig als ik bij haar etensbak kom. Wel moet ze netjes wachten totdat ik haar toestemming geef om te eten.

Het commando los heb ik haar geleerd met een balletje.

Vanmorgen heeft ze een stuk pizza op straat gevonden en voordat ik er erg in had, had ze het al te pakken, maar toen ik los zei (of liever brulde ) liet ze het gelukkig los.
Wat voor mij toch een teken was dat we het goed doen zo.

Wilde even mijn ervaring vertellen.

@ Karin: als ik het goed begrijp heb je er dus nooit echt op hoeven trainen, er was gewoon geen sprake van agressie.

Een hond hoeft natuurlijk ook niet persé baknijd te hebben.
Esha heeft ook nog nooit gegromd. Toen ik met haar ging proberen te ruilen, stond ze gewoon direct haar voedsel af, keek me een beetje verbaasd aan. Toch maar kipfilet d'r in gedaan natuurlijk . Naar andere honden toe vertoont ze juist een behoorlijke bezitsdrang.

Ik denk dat de meeste honden prima het onderscheid kunnen maken tussen mensen en honden. De reden dat er bij veel honden van nature geen eens sprake is van baknijd heeft dan in mijn ogen alles te maken met het vertrouwen wat zo'n hond in de baas heeft.

Groetjes, Mischa

Groetjes, Mischa

als ik haar haar gang laat gaan,rent ze zich rot om 3 etensbakken bij te houden.ze begint te eten en zodra levy of diego willen gaan eten,rent ze daarnaartoe om ze weg te jagen.dan weer gauw naar haar eigen bak,enz.meestal eet zij in de keuken,levy in de bench en diego in de kamer of buiten,om iedereen rust te geven tijdens het eten.omdat diego niet snel eet,ga ik er later bijstaan,als ik merk dat hij weer wil eten.als kyra dan gromt,hou ik haar vast,of corrigeer haar met mijn stem.

Mijn golden retriever is denk ik inderdaad wel redelijk dominant. Als ik bij mijn schoonouders ga en die hebben twee galgo's, en er liggen daar speeltjes dan zal ze als ze een speeltje van hen in haar mond heeft grommen en snauwen naar de galgo's. Terwijl het haar speeltjes niet zijn. Tegenover onze reu is ze ook wel dominant ze neemt alles af van hem zowel zijn speeltjes of snoepjes. Loops kan ze niet meer worden want ze is gesteriliseerd. Ik heb het vandaag eens geprobeerd om haar kauwbeen te ruilen voor een snoepje en dan haar kauwbeen terug gegeven. En dit is wonder bij wonder gelukt zonder grommen. Je zag wel dat ze bang was om haar kauwbeen niet terug te krijgen. Ik ga dit regelmatig eens herhalen en zo zal het misschien wel verbeteren.