Moet je een gevoelige hond anders op voeden?

Sorry hoor, maar hier ben ik weer met een vraagje

Ik heb een grote poedelpup van 11 weken en nu denk ik dat hij heel gevoelig is en niet veel kan händelen. Hij is snel "vol"als ik dingen met hem onderneem en probeer dat zo gedoseerd mogelijk te doen, hij uit dit door te gaan piepen en weigert verder te lopen.
Ik zie op deze site weinig mensen met een grote poedel, maar er zullen best ook andere gevoelige rassen zijn, dus mijn vraag aan jullie is, hoe hebben jullie dit aangepakt?

Ja, die pak ik idd anders aan. Geen harde stem opzetten, geen correcties geven (geen nee en geen ruk aan de lijn) en een balans geven in rust, wandelingen en geestelijke activiteiten. Laat het de pup zelf uitzoeken.

Veel laten snuffelen en ik vind het overigs wel normaal dat 11 weken oude pup nog niet ver wil wandelen. Dit gebeurt vaker.

met heel heel veel gedult en ook goed gedoseerd nieuwe dingen laten mee maken.
Maar zeker wel doen. En wordt hij bang van iets, niet reageren en negeren, want ze kijken heel erg wat jij doet! dus niet zielig gaan doen. Want anders zet je de angs vast en dat moet je niet hebben.

En verder gewoon doen wat je normaal ook zal doen.

Groetjes Bianka

Je hebt inderdaad gevoelige honden en minder gevoelige honden.
Het gedrag wat je pup vertoont is op zich helemaal niet zo gek (er zijn weinig pups die altijd goed meelopen of nooit piepen). Alles is nieuw en spannend voor hem, hij is nog zo jong en pas zo kort bij je. Gun hem genoeg rust en leg hem regelmatig in de bench om te slapen. Elk uurtje wakker is twee uur verplichte rust. Overvraag hem inderdaad niet, doe het rustig aan en bied hem gedoseerd prikkels aan. Straffen of corrigeren kan je beter helemaal niet doen bij een gevoelig pupje, liever zelfs geen boze woorden, daar kunnen ze enorm van onder de indruk zijn. Beloon hem veel, ga alles met een vrolijk gezicht tegemoet en laat hem zien hoe leuk de wereld is.

Hier ook zo'n gevoelige grote poedel.

Inderdaad doseren. Koda wordt rustig van snuffelen. Vind denkwerk leuk dus bv hondenpuzzels.

Ik praat eigenlijk nooit hard tegen hem is ook niet nodig hoe zachter ik praat hoe beter hij luistert. Geef je pup gewoon heel veel tijd. Stapje voor stapje gewoon niet te snel willen, hij komt er vanzelf wel.

Anders denk ik niet, maar ik pat dezelfde dingetjes wel net anders aan. Ik pas dus mijn houding, volume en lichaamstaal wel aan, maar op zich doe ik dezelfde dingen.

Ik heb een Amstaff, stoer, zelfverzekerd en voor de duvel niet bang en een Amerikaanse Cocker. De Ami was onzeker, buitengewoon onderdanig en had bij angst een hele sterke vlucht reactie.

De grootste uitdaging voor mij in de opvoeding van de Ami is dat ik, als man met een diepe zware stem, op moest letten om rustig en zachtjes te corrigeren. Ook moest ik enorm letten dat ik niet als een menselijk berg boven en over het hondje uittorende. Maar verder is de wijze van opvoeden niet anders geweest als met de Amstaff. De accenten liggen natuurlijk iets anders want ze hebben nu eenmaal een ander karakter maar ook dat wijzigt op zich niet aan het opvoeden an sich in mijn optiek.

Kortom, zellfde methodiek en aanpak, maar meer bewustzijn over mijn eigen verbale en non-verbale communicatie.

Ik heb ook een heel gevoelige hond in mijn roedeltje.

Chaffie is heel sensitief en behandelen we heel anders dan de andere.
Maar dat ging wel vanzelf, vooral veel geduld, niet te veel overprikkels en zelf goed kijken naar wat hij aankan.

Hij kan bv een hele dag op de renbaan heel goed aan omdat hij daar zn "ei" kwijt kan.
Maar een dagje winkelen is zwaarder voor hem en moet je veel beter begeleiden, zelf vooral de rust uitstralen die hij nodig heeft.

Hij schrikt bv sneller, als hij slaapt of soezt en iemand duwt hem per ongeluk opzij (laatst onze matroos) dan schrikt hij op en gromt hij uit schrik.

Het is ook een hond die je absoluut niet fysiek straffen kan, wij doen dat zowiezo niet bij al onze honden.
Op geluid is hij ook heel erg gevoelig, hij kan zich zeer geintimideerd voelen door een schreeuw bv.

Laatst waren we met vrienden en die lieten één van hun reuen pas laat los van de riem waardoor hij uit frustratie tegen Buana uitviel en dat pikte Bu weer niet. Chaf ging er kalmerend tussenin staan maar kreeg van de reu een knauw.
Hier is hij dermate van geschrokken dat hij de hele dag aan mn been geplakt zat en helemaal uit zn doen was.

Tot op een bepaalde hoogte zou ik zo'n pup hetzelfde opvoeden als een pup die niet gevoelig is. Ook een gevoelige pup (juist een gevoelige pup) heeft rust, regelmaat, regels, consequentie en duidelijkheid nodig. Duidelijkheid geven doe ik ook bij zo'n pup door te corrigeren, maar de pup zal over het algemeen aan een kalm, duidelijk 'nee' of zelfs nog minder genoeg hebben. Terwijl een andere pup daar misschien juist helemaal niet van onder de indruk is. En daar zit het verschil voor mij in opvoeding tussen een gevoelige pup en een niet zo gevoelige pup. De basis is voor mij hetzelfde, maar de ene pup zal wel een andere benadering nodig zijn. Daar waar de eerste pup aan een lichte verstijving van jouw lichaam genoeg heeft, zal de andere bij een streng 'nee' pas ophouden. Waar je dan bij in de gaten moet houden dat de tweede pup ook meerdere 'waarschuwingen' en/of milde correcties krijgt zoals het verstijven van je lichaam, daarna een wegkeren van het gezicht, daarna een kalm 'nee' en daarna pas een kordaat maar kalm 'nee'. Luistert die pup dan nog steeds niet, dan mag hij even afkoelen in de hal oid. Pup een krijgt dus in de basis dezelfde opvoeding (o.a. een correctie als dat nodig is) als pup twee, maar in een veel mindere intensiteit omdat hij het anders niet aan kan/het niet nodig is.

Blijft nog wel de vraag of de pup gevoelig is of dat er iets anders (misschien medisch) aan de hand is. En dat kunnen wij m.i. niet via een beeldscherm zien maar zul je iemand met verstand van honden bij moeten halen.

Zeker ga je hier anders mee om! Een gevoelige hond reageert sterk op prikkels van buitenaf en zij koppetje zit snel vol. Ga niets overhaasten en pas alles aan aan het vermogen van de hond! Stapje voor stapje! Pas je lichaamshouding en stemniveau aan , e moedig hem aan als hij iets doet wat je graag wil en beloon hier sterk voor. Zo'n pupjes hebben gewoon meer tijd nodig. Denk niet van , maar andere puppen kennen dit al wel, ook jouw hond gaat na verloop van tijd leren. Laat hem onderweg veel snuffelen, dit werkt relaxt, en vraag niets of je moet al zien dat je pup dit toch al van plan is. dan beloon je!
Voorbeeld met hierkomen. Loopt de pup al jouw richting uit,roep dan zijn naam met commando! Zo benut je de leermomenten op zijn best, en ontstaat er nauwelijks stress. Geef hem thuis ook alle tijd voor zijn slaapjes , want die heeft hij broodnodig!

Ik ben het niet met je eens Nynke. Ik laat bescheiden pups eerst helemaal "komen". Dit wil zeggen ik beloon vaak eerder omdat ze daar hun succes uithalen. Een bv. is dat ik een bescheiden pup wel ga belonen als hij bij mij opspringt want hij maakt contact met je. Als je merkt dat het "te" wordt (dus de andere kant opschiet dus te zelfverzekerd wordt) dan ga je je omdraaien wanneer de pup springt.

Zo geef je wat privileges en laat je de pup opbloeien. Ik nee helemaal niet meer en daarom zal ik ook niet gaan adviseren. Afkeur bij een bescheiden pup zal leiden tot contactverlies.

ja, die benader ik anders . Veel zelf uit laten zoeken. Dus als die iets eng vindt laat ik de pup op zijn tempo het "enge"benaderen. Ik laat hem meer snuffelen en praat ook zachter.

Zoals je hooggevoeligen bij mensen heb heb je dat ook bij dieren waaronder de hond.

20% van de mensen is hooggevoelig (niet overgevoelig) waaronder ik.

Teveel prikkels krijgen betekend je bent overprikkeld...

Op internet kan je genoeg vinden op dit gebied.

ja die benader je anders, die heeft niet eens een strenge blik nodig.

zelf heb ik een herder gehad en nu de newfoundlanders, twee hele andere karakters, en beiden een hele andere aanpak.

op bamse ben ik nimmer boos geworden, veel geduldiger dan met de herder, waarom ? bamse is een zachte hond, een herder is anders van karakter, dat zijn werkhonden.

en ook in de newfoundlanders heb je onverschillige honden en wat zachtere honden, en dan is de aanpak altijd anders, bekijk hoe de hond zich gedraagt, na een berisping, hoe de hond reageerd. je hebt gauw genoeg door, dat een blik al voldoende is.

ESHTER...ik ga helemaal met je mee.

@ Esther: ik zeg ook 'tot op bepaalde hoogte' . Dat betekent dus niet dat ik een gevoelige pup hetzelfde op zou voeden als een niet zo gevoelige pup. Maar de basis die ik eerder noemde ( rust, regelmaat, regels, consequentie en duidelijkheid) heeft een onzekere pup ook nodig. Of ik opspringen zou belonen? Nee, ik zou een kriebel onder de kin geven op het moment dat de pup bij me is. Het contact is er dan al veel eerder dan het opspringen, al op het moment dat de pup naar jou kijkt is er contact, daarna als hij naar je toe komt en vervolgens als hij bij je is. Dat beloon ik dan en opspringen is voor mij al een stap te ver en niet nodig om te belonen. Aan het opspringen vooraf is al genoeg contact zoeken geweest om te kunnen belonen.

Je schrijft dat afkeur bij een bescheiden pup zal leiden tot contactverlies, maar er is afkeur en afkeur. De pup wegduwen, er tegen schreeuwen en wat al niet meer is de variant van afkeuren die ik niet zou gebruiken (bij geen enkele pup trouwens). Ik denk dat bij een gevoelige pup een kalme en duidelijke houding heel belangrijk is en dat kan zonder fysiek of verbaal geweld. Maar afkeur op de juiste manier zorgt m.i. niet per definitie voor contactverlies, maar ook dat is weer afhankelijk van de pup en hoe je daar mee om moet gaan. En dan is het ook maar net wat je onder 'afkeur' verstaat. Afkeur is bij mij al een licht verstijven van je lichaam op momenten dat het nodig is.

Daarbij kan ik me voor 100% vinden in wat Annelies schrijft.

Ik zit nu ineens weer aan mijn Lieve Dodo te denken. DAt was een supergevoelige hond. Daar moest je echt geen nee tegen zeggen dan snapte ze niets meer en was helemaal van de kaart. Het was in haar puberteit periode zelfs zo erg dat er met het apporteren niet iemand in de buurt moest staan want dan durfde ze niet meer.

Ja ik hou echt rekening met de extra gevoelige honden. Ook op mijn lessen zie je geen correcties meer en het levert veel meer op.

twee honden, misschien kan ik het niet zo goed uitleggen.....

mijn herder, die was leergierig, het commando af..was zo geleerd, daarna omdat ze het kent het woord, gaat ze direkt af.... hoef nimmer nog een keer uit te leggen over hoe het moet.
bij de herder als ik het commando af , gaf, en het niet direct opgevolgd werd, gaf ik alleen maar een blik, en hoppa daar ging ze.

Bamse ...eer die het commando opgevolgd had, was ik soms een half uur verder, een zachte hond is mijn Bamse, dus onder geen beding, dwingend.
maar uiteindelijk is het nog zo, dat ik met mijn hand moet wijzen naar de grond, en totaal niet dwingend het gebaar van af. afdwingt, ik wacht rustig af.

Ik me 1 ding af: hoe kan een pup overprikkeld zijn als er helemaal niks is gebeurd om die overprikkeling te veroorzaken? Stel: de pup heeft lekker geslapen, wordt, wakker ruikt even aan een speeltje en gaat er op rijden. Vaak hoor ik dat zoiets overprikkeling is, maar waar is de pup dan overprikkeld van? Hij heeft immers net liggen rusten . Dit voorbeeld heeft even niks te maken met de pup van de TS maar is als algemeen voorbeeld bedoeld.

Ik ontken niet dat een pup overprikkeld kan raken hoor, het valt me alleen op dat zo ongeveer elke pup die afwijkend gedrag vertoont, op HP als overprikkeld benaamd word. M.i. kan dat wel wat genuanceerder, maar dat is een persoonlijke mening.

Bij puppies is in eerste instantie helemaal geen NEE nodig, want ze weten echt niet wat ze fout doen . Als je pup iets doet wat je liever niet ziet dan leidt je hem af met een speeltje wat hij wel mag hebben. Zo buig je negatief gedrag om naar positief, wat dan weer beloont kan worden.NEE is niet nodig.
Het gerag wat jij beschrijft zoals rijden en opspringen en blaffen , is typisch gedrag van een pup die overvraagt wordt.

Geef hem voldoende rust, wandel hele kleine stukjes , beweeg zelf kalm en praat zachtjes en rustig. Je zult zien dat dit na verloop van tijd vruchten afwerpt! Puppies leren alleen door belonen, en raken in de stress door straf! Straf zorgt ervoor dat je in een neerwaartse spiraal terecht komt, en dan wordt leren onmogelijk voor een pup maar ook voor een volwassen hond!

Bij puppies is in eerste instantie helemaal geen NEE nodig, want ze weten echt niet wat ze fout doen . Als je pup iets doet wat je liever niet ziet dan leidt je hem af met een speeltje wat hij wel mag hebben. Zo buig je negatief gedrag om naar positief, wat dan weer beloont kan worden.NEE is niet nodig.
Het gerag wat jij beschrijft zoals rijden en opspringen en blaffen , is typisch gedrag van een pup die overvraagt wordt.

Geef hem voldoende rust, wandel hele kleine stukjes , beweeg zelf kalm en praat zachtjes en rustig. Je zult zien dat dit na verloop van tijd vruchten afwerpt! Puppies leren alleen door belonen, en raken in de stress door straf! Straf zorgt ervoor dat je in een neerwaartse spiraal terecht komt, en dan wordt leren onmogelijk voor een pup maar ook voor een volwassen hond!

Ik denk wel dat een pupje wat gevoelig is, duidelijke grenzen moet krijgen. Daar worden ze zekerder van omdat je afbakent. Als je er te voorzichtig mee omgaat, voedt je de gevoeligheid. Met duidelijkheid bedoel ik niet hard.

Wat overprikkeling betreft vind ik toch dat we in deze tijd snel veel verwachten van onze pups/honden en daarmee misschien voorbij gaan aan wat als basis het belangrijkste is.
Nadenken over de opvoeding vind ik geweldig, als je het vergelijkt met jàren geleden of sommige nù nog, maar ik vind het soms ook vèr gaan.