Besluit genomen over Puff 
Dat is niet helemaal waar natuurlijk. Je kan best een mening hebben over wat je vind van een puberende hond met medische problemen tijdelijk uit huis plaatsen. Ik denk daar ook niet positief over. De omstandigheden in het gezin hebben daar echt totaal niets mee te maken.
Helaas, dit onderwerp staat op slot.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Besluit genomen over Puff" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Wat ik al eerder in een ander topic over Puff schreef, is dat de mensen hier van honden houden. Van 'normale' hondenliefde tot veel meer dan dat en alles er tussen in. Ik bijvoorbeeld hoor bij de groep voor wie honden een levensstijl is en dus veel meer dan geliefde huisgenoten. Hoe iemand over honden denkt en hoe ermee omgaat, is afhankelijk van hoe de rest van je leven eruit ziet en het is ook niet vreemd of slecht dat het bij jullie weer anders is dan bij mij (laat ik het maar even bij mezelf houden en niet voor andere forummers spreken).
Wat ik wel een vereiste voor ieder type hondenliefhebber vind, is dat ze hun hond behandelen met respect voor het dier hond inclusief zijn taal, behoeften en mogelijkheden.
Met bovenstaande wil ik proberen duidelijk te maken dat ik jullie niet kan en wil veroordelen. Het enige wat mij in vele posts in verschillende van je topics tegen de borst stuit, is dat overal terugkomt dat het vooral belangrijk is hoe de kinderen zich voelen over Puff. Ik lees steeds dat Puff zich niet mag uiten (grommen) terwijl dit juist super is. Haar gedrag moet in banen geleid worden (wat dat ook betekent) en ze is aangeschaft voor je zoon. Misschien begrijp ik het verkeerd (het blijft internet) maar dat mag toch niet zo zijn? Therapiehond zou geweldig zijn, maar is het niet eerlijker om in de eerste plaats een veilig en warm thuis voor haar te zijn? En dat therapiehond een heel mooie bijkomstigheid zou zijn?
Ik las in je andere topic zelfs dat, mocht Puff evt. in het gastgezin beter af zijn, je het contact langzaam af wil bouwen omdat dit beter zou zijn voor jullie? de kinderen?
Dan komt mijn passionele liefde naar boven voor het dier wat ik zo lief heb en dat zoveel meer
(kan) zijn dan een leuk huisgenootje, en vraag ik mij af: waar is Puff in dit verhaal? "
Allereerst wilde ik dit stuk van Dewi nog even quoten want ik had dit niet beter kunnen verwoorden
Verder las ik van jouw Sandy de zin: “Bij ons gaat het nu niet zoals het moet, nou dan moet het zoals het gaat, op een voor iedereen zo goed mogenlijke manier”
That’s life......
Zoals ik dit hier vanachter de PC “durf” te schrijven, schrijf ik ja… Puff herplaatsen is denk ik een “zo goed mogelijke manier”
Waarom? Om die reden die Esther (ik dacht uit Friesland) al geschreven had:
Het is de pech dat dit jullie 1ste hond is en dat jullie een heel gevoelige hond hebben gekregen.
Onderstaande zin van je las ik met heel gemengde gevoelens…..
“Dus ik ben reteblij dat ik mijn kinderen hun hond niet hoef af te nemen, en deze een reeele kans krijgt rustig op te groeien, daarna zijn er nog zoveel jaren om te werken aan een band...”
Als 1e, je bent reteblij dat je je kinderen dit niet aan hoeft te doen? Snap ik hoor maar het is heel erg onfair tegenover de hond.
Als 2e, deze een reeele kans krijgt om op te groeien? Oke, maar laat de hond dan ook daar opgroeien. Niet de hond af en toe weer mee naar huis nemen. Wederom onfair tegenover de hond.
Als 3e, er zijn nog zoveel jaren om te werken aan een band. Dit zie ik ook zo. Je hebt geen pup nodig om een band of een klik te hebben met een hond. Alhoewel het eigenlijk jouw eigen geschreven woorden waren dat er een pup moe(s)t komen zodat de band dan tussen jouw zoon en de hond beter zou zijn?
Ik vind je besluit om Puff “voor nu” ergens anders te plaatsen een heel goed besluit. Ik kan me goed voorstellen dat dit voor jullie geen makkelijk besluit was.
Ik wil jullie echter in jullie belang en in het belang van Puff aanraden, Puff NIET te gaan bezoeken en NIET naar jullie te laten komen de eerste tijd. Gebruik deze tijd om voor jezelf alles even te laten bezinken.
Puff zal er geen schade aan ondervinden als ze nu ergens anders is. Wèl kan zij er schade aan overhouden als je haar heen en weer gaat slepen, bijvoorbeeld 1x per week een dagje bij jullie of iets dergelijks. Dit geeft namelijk de hond geen rust. En rust is wat een hond nodig heeft om op te groeien tot een stabiele hond.
Dus gun jezelf, je kids en vooral Puff nu de rust
Dat mag jij vinden. Ik zou als fokker zijnde op zijn zachts gezegt " not amused " zijn , als 1 van mijn pups waar ik 8 weken lang voor gezorgd heb om die reden tijdelijk herplaatst te worden.
Ik zou hem terughalen en de eigenaren naar de eerste de beste Bart Smit verwijzen, om zich daar een schattige pluche York aan te schaffen.
Kost minder in de aanschaf en verzorging, hoeft niet opgevoed te worden en zal ook nooit in de " pubertijd " komen en medische klachten krijgen. 
Dat mag jij vinden. Ik zou als fokker zijnde op zijn zachts gezegt " not amused " zijn , als 1 van mijn pups waar ik 8 weken lang voor gezorgd heb om die reden tijdelijk herplaatst te worden.
Ik zou hem terughalen en de eigenaren naar de eerste de beste Bart Smit verwijzen, om zich daar een schattige pluche York aan te schaffen.
Kost minder in de aanschaf en verzorging, hoeft niet opgevoed te worden en zal ook nooit in de " pubertijd " komen en medische klachten krijgen.
"
Dan vind ik dat jij zeer weinig inlevingsvermogen hebt.
Er zijn situaties waar ik heel goed kan voorstellen dat je als fokker kwaad zou worden, maar in dit geval niet. En die Bart Smit opmerking.....
Sandy, ik hoop dat je hierdoor rust voor Puff en je gezin vind.
Ik heb zelf ook een erg heftig gezin en een erg gevoelige poedel.
En ik kan uit praktijkervaring zeggen dat het soms heel heel moeilijk is.
Koda is zoals je weet een semihulphond, hij is met denk ik hetzelfde doel als Puff gekomen een vriend zijn voor mijn zoon. En dat doet hij supergoed maar nee het is niet altijd gemakkelijk omdat hij buiten dat hij gevoelig is erg onzeker is.
Ik moet hier ook geregeld alle zeilen bij zetten om het te laten draaien dus ik weet hoe moeilijk het is.
Ik hoop echt dat jullie hier allemaal rust door ervaren want het lijkt me een vreselijk moeilijke keuze.
En dat er tussen je zoon en Puff net zo'n prachtige band mag onstaan als tussen mijn zoon en Koda.
En ondanks zijn gebruiksaanwijzing vind ik mijn krullenmans zelf ook wel erug lief.
Dat zie ik dan dus weer compleet anders. Ik zou (denk ik) ook kwaad zijn. En zoals ik al zei, de thuissituatie heeft daar niets mee te maken en inlevingsvermogen evenmin. Het gaat puur om de gekozen oplossing waarvan ik me kan voorstellen dat een fokker zich er niet in kan vinden.
Wat er nu met Puff aan de hand is zijn dingen die je moet incalculeren als je een hond aanschaft. Een hond moet naar mijn mening de ruimte kunnen hebben om te puberen en om ziek te zijn. Als dat niet mogelijk is, dan moet je eigenlijk óf niet aan een hond beginnen óf aan een kant en klaar opgevoede hond. Al kan die laatste alsnog ziek worden natuurlijk.
Nu is dat in het geval van Puff natuurlijk achteraf geklets, want ze is er al, ze is aan het puberen én ze heeft pijn. Maar dan nog zijn er meerdere van opties om met de situatie om te gaan en ik kan me heel goed voorstellen dat de nu gekozen optie niet gewaardeerd wordt door een fokker. Ik zou me ook meteen zorgen maken over de toekomst, want honden kunnen nu eenmaal wel eens vaker wat mankeren. Mag ze dan wel blijven of moet ze dan ook uit logeren? (Dit is geen vraag waar ik echt een antwoord op verwacht trouwens, meer een voorbeeld van wat ik me af zou vragen als fokker)
het goed doen voor de buitenwereld doe je het toch nooit, in jullie situatie denk ik dat dit de meest ideale oplossing is voor dit moment...., geweldig!!! "
ik sluit mij hier ook volledig bij aan
heel veel succes en stertkte in dit verhaal.
zal allemaal niet niks zijn natuurlijk
Ik beschik juist over heel veel inlevingsvermogen, en ben ook ten alle tijden bereid om mensen van adviezen of hulp te voorzien. Maar ik vind het een beetje erg ver gaan om een hond voor maanden te herplaatsen. In principe zadel je dan iemand anders met jou " lasten " op ,om vervolgens de pup - die aan zijn nieuwe baasjes gewend is en hem een stabiele omgeving hebben kunnen bieden - weer terug te willen . Wie zegt dat het dan ineens wel goed gaat? Ik vind het niet eerlijk naar de hond toe.
Linda
Denk dat er eerst wel bij stilgestaan mag worden wat de pubertijd nu werkelijk is en wat dat doet met de onderlinge band.
Ja, met sommige is de puberteit een ware hel. Vertel mij wat.. Maar het is er naar mijn idee voor een goede reden. Grenzen aftasten, de weg naar volwassenheid.. Wat je daar in verknalt verknal je voor de rest van de tijd. Wat je daarin goed doet zit goed voor de rest van de tijd.
Alles wat je voor die tijd in een hond stopt vervaagd maar doorpakken, niet opgeven en alles komt weer terug en zit gebeiteld.
Maar dat is mijn ervaring, en dat is waarom ik dit moeilijker vind dan anderen. Juist in zo'n tijd van onzekerheid en hormoonbommen hoort er een stevige basis te liggen.
Robohonden bestaan niet en het leven gaat niet enkel over rozen helaas. Maar dat is juist wat het mooi maakt.
Klink wel als een emo merk ik nou. Maarja, 't is nu eenmaal zoals ik het ervaar. 
Is de hond gewoon als huishond aangeschaft, dan snap ik de 'negatieve' reacties. Maar in dit geval dus niet. Puff is aangeschaft als hulphond, op dit moment kan ze dat niet waarmaken. Ja vervelend voor iedereen, maar Sandy probeert wel een oplossing te vinden en wil Puff niet zomaar herplaatsen. Het is al moeilijk genoeg lijkt me. Iedereen probeert het beste te doen, iedereen heeft een andere mening over wat het beste is. Maar dat betekent niet dat de ene gelijk of ongelijk heeft. Daar kun je over een tijdje pas wat over zeggen.
@Leila
Dat is niet helemaal waar natuurlijk. Je kan best een mening hebben over wat je vind van een puberende hond met medische problemen tijdelijk uit huis plaatsen. Ik denk daar ook niet positief over. De omstandigheden in het gezin hebben daar echt totaal niets mee te maken.
Aan de andere kant moet je als fokker beseffen, dat je nu eenmaal je honden gefokt hebt, met het doel om ze af te staan aan andere mensen. Het leven van mensen is nu eenmaal aan verandering onderhevig en daar zullen situaties uit voort vloeien. Jammer voor de fokker, maar de hond is nu niet meer van hem/haar. Daar zal de fokker mee moeten leven.
Moeder zijn wordt niet voor niets gezien als één van de (zoniet) zwaarste beroep ter wereld, als je dan ook nog kinderen heb met extra zorg, is het extra zwaar. Ik heb voordat ik moeder werd jaren 40 uur in de week gewerkt, nou dat is peace of cake vergeleken bij moeder zijn 4 dagen in de week werken en huishouden en voor een hond zorgen. Ik ben jaren 16 uur per dag bezig geweest en dan heb ik het nog niet over de uren in bed waar ik al weer aan het plannen was aan het maken, hoe ik dingen nu weer zou aanpakken. Ziek zijn was in die periode al helemaal geen optie, pillen erin en gaan, of ik nou koorts had rugpijn of wat dan ook. Er zijn hier ook mensen die helemaal niet werken en geen kinderen hebben en Sandy’s beslissing niet kunnen begrijpen, nou dat begrijp ik dus niet.
Sandy’s verhaal gaat mij erg aan het hart, want ik zelf heb als alleenstaande moeder met alletwee mijnzoons heel veel meegemaakt. Ik zou er een boek over kunnen schrijven. En ja, ondanks alle onderzoeken en toestanden die ik heb meegemaakt, heb ik wel mijn hond gehouden. Niemand heeft in onze familie ooit een dier weggedaan. Gezien het feit dat ik als alleenstaande werkende ouder, met 2 zoons (beide met problemen, waar ik stad en land voor heb afgelopen en voor gevochten heb als een tijger) niet mijn hond heb weggedaan (tijdelijk herplaatst), zou je misschien verwachten dat ik juist zou vinden dat Sandy er verkeerd aan doet om Puff tijdelijk te herplaatsen. Dat doe ik niet, want iedere situatie is anders, wie ben ik om dit te veroordelen, ik vertrouw hier vanachter mijn beeldschermpje gewoon op de keuze van Sandy’s gezin….
Er worden trouwens wel degelijk vaker honden tijdelijk herplaatst, soms voor korte tijd (denk aan Kyra’s werkvakantie), soms ook voor langere tijd. Het kan ook voor de hond een goede keuze zijn…
Dat is niet helemaal waar natuurlijk. Je kan best een mening hebben over wat je vind van een puberende hond met medische problemen tijdelijk uit huis plaatsen. Ik denk daar ook niet positief over. De omstandigheden in het gezin hebben daar echt totaal niets mee te maken.
Aan de andere kant moet je als fokker beseffen, dat je nu eenmaal je honden gefokt hebt, met het doel om ze af te staan aan andere mensen. Het leven van mensen is nu eenmaal aan verandering onderhevig en daar zullen situaties uit voort vloeien. Jammer voor de fokker, maar de hond is nu niet meer van hem/haar. Daar zal de fokker mee moeten leven.
Moeder zijn wordt niet voor niets gezien als één van de (zoniet) zwaarste beroep ter wereld, als je dan ook nog kinderen heb met extra zorg, is het extra zwaar. Ik heb voordat ik moeder werd jaren 40 uur in de week gewerkt, nou dat is peace of cake vergeleken bij moeder zijn 4 dagen in de week werken en huishouden en voor een hond zorgen. Ik ben jaren 16 uur per dag bezig geweest en dan heb ik het nog niet over de uren in bed waar ik al weer aan het plannen was aan het maken, hoe ik dingen nu weer zou aanpakken. Ziek zijn was in die periode al helemaal geen optie, pillen erin en gaan, of ik nou koorts had rugpijn of wat dan ook. Er zijn hier ook mensen die helemaal niet werken en geen kinderen hebben en Sandyâ??s beslissing niet kunnen begrijpen, nou dat begrijp ik dus niet.
Sandyâ??s verhaal gaat mij erg aan het hart, want ik zelf heb als alleenstaande moeder met alletwee mijnzoons heel veel meegemaakt. Ik zou er een boek over kunnen schrijven. En ja, ondanks alle onderzoeken en toestanden die ik heb meegemaakt, heb ik wel mijn hond gehouden. Niemand heeft in onze familie ooit een dier weggedaan. Gezien het feit dat ik als alleenstaande werkende ouder, met 2 zoons (beide met problemen, waar ik stad en land voor heb afgelopen en voor gevochten heb als een tijger) niet mijn hond heb weggedaan (tijdelijk herplaatst), zou je misschien verwachten dat ik juist zou vinden dat Sandy er verkeerd aan doet om Puff tijdelijk te herplaatsen. Dat doe ik niet, want iedere situatie is anders, wie ben ik om dit te veroordelen, ik vertrouw hier vanachter mijn beeldschermpje gewoon op de keuze van Sandyâ??s gezinâ?¦.
Er worden trouwens wel degelijk vaker honden tijdelijk herplaatst, soms voor korte tijd (denk aan Kyraâ??s werkvakantie), soms ook voor langere tijd. Het kan ook voor de hond een goede keuze zijnâ?¦
"
Helemaal mee eens.
Dat is niet helemaal waar natuurlijk. Je kan best een mening hebben over wat je vind van een puberende hond met medische problemen tijdelijk uit huis plaatsen. Ik denk daar ook niet positief over. De omstandigheden in het gezin hebben daar echt totaal niets mee te maken.
Aan de andere kant moet je als fokker beseffen, dat je nu eenmaal je honden gefokt hebt, met het doel om ze af te staan aan andere mensen. Het leven van mensen is nu eenmaal aan verandering onderhevig en daar zullen situaties uit voort vloeien. Jammer voor de fokker, maar de hond is nu niet meer van hem/haar. Daar zal de fokker mee moeten leven.
Moeder zijn wordt niet voor niets gezien als één van de (zoniet) zwaarste beroep ter wereld, als je dan ook nog kinderen heb met extra zorg, is het extra zwaar. Ik heb voordat ik moeder werd jaren 40 uur in de week gewerkt, nou dat is peace of cake vergeleken bij moeder zijn 4 dagen in de week werken en huishouden en voor een hond zorgen. Ik ben jaren 16 uur per dag bezig geweest en dan heb ik het nog niet over de uren in bed waar ik al weer aan het plannen was aan het maken, hoe ik dingen nu weer zou aanpakken. Ziek zijn was in die periode al helemaal geen optie, pillen erin en gaan, of ik nou koorts had rugpijn of wat dan ook. Er zijn hier ook mensen die helemaal niet werken en geen kinderen hebben en Sandyâ??s beslissing niet kunnen begrijpen, nou dat begrijp ik dus niet.
Sandyâ??s verhaal gaat mij erg aan het hart, want ik zelf heb als alleenstaande moeder met alletwee mijnzoons heel veel meegemaakt. Ik zou er een boek over kunnen schrijven. En ja, ondanks alle onderzoeken en toestanden die ik heb meegemaakt, heb ik wel mijn hond gehouden. Niemand heeft in onze familie ooit een dier weggedaan. Gezien het feit dat ik als alleenstaande werkende ouder, met 2 zoons (beide met problemen, waar ik stad en land voor heb afgelopen en voor gevochten heb als een tijger) niet mijn hond heb weggedaan (tijdelijk herplaatst), zou je misschien verwachten dat ik juist zou vinden dat Sandy er verkeerd aan doet om Puff tijdelijk te herplaatsen. Dat doe ik niet, want iedere situatie is anders, wie ben ik om dit te veroordelen, ik vertrouw hier vanachter mijn beeldschermpje gewoon op de keuze van Sandyâ??s gezinâ?¦.
Er worden trouwens wel degelijk vaker honden tijdelijk herplaatst, soms voor korte tijd (denk aan Kyraâ??s werkvakantie), soms ook voor langere tijd. Het kan ook voor de hond een goede keuze zijnâ?¦
"
En toch vind ik dit dan nog steeds niet de beste keuze voor het welzijn van de hond. Deze mening is natuurlijk gebaseerd op de beperkte info die ik hier heb, maar ik ben er zelf echt van overtuigd dat het niet goed is voor een hond om tijdens zo'n kwetsbare periode (puberend en met pijn) zo lang uit huis geplaatst te worden en dan weer terug te moeten. Daar heeft nog steeds Sandy's thuissituatie helemaal niets mee te maken. Als ik die menig niet zou mogen hebben vanachter mijn computerscherm, dan zijn de positieve reacties net zo ongefundeerd, want ook die zijn gegeven van achter een computerscherm met dezelfde hoeveelheid informatie die ik heb.
En wat je zegt over dat een fokker daar mee zal moeten leven is natuurlijk op zich waar, maar het recht om er kwaad over te zijn hebben ze natuurlijk ook gewoon. Ik zou ook niet willen dat er zo heen en weer gesleept wordt met een door mij gefokte pup (ik ben geen fokker trouwens hoor) en ik snap de reactie van Linda dan ook heel goed. Maar ik geloof dat de fokker van Puff het niet zo ziet dus eigenlijk doet het er niet toe, maar ik snap dat een fokker als Linda het vanaf die kant bekijkt en er dus ook vanuit die hoek een reactie op geeft.
Hoe dan ook geloof ik er wel in dat het uiteindelijk allemaal goed komt. Misschien niet met de medische problemen van Puff, dat weet ik natuurlijk niet, maar uiteindelijk zal ze haar plek vinden. Ik geloof namelijk wel dat Sandy er alles aan zal doen om haar op een goede plek te laten belanden. En dan zal het uiteindelijk ook wel weer een gelukkig hondje worden, het is de tijd daar tussenin waar ik me een beetje zorgen over maak.
Inmiddels heb ik alles gezegd wat ik wilde zeggen. Ik hoop echt met heel mijn hart dat er een goed oplossing gevonden wordt voor Puff.
@Leila,
Tuurlijk iedereen mag zijn mening hebben er over.
Ik sta achter Sandy, omdat ik dus vind dat zei er het beste over kan oordelen, niet (oa) ik achter mijn schermpje.
De reden dat ik denk dat het voor Puff beter is, om tijdelijk uit huis geplaatst te worden, is omdat ze met haar medische problemen toch denk ik beter op een adres kan zijn, waar ze gegarandeerd rust kan pakken wanneer ze het nodig heeft. Ik bedoel je kan wel bijvoorbeeld een bench in de keuken zetten, maar als je kinderen in de huiskamer herrie lopen te maken, hoort ze het toch wel (tenzij je een kast van een huis hebt) en dat hebben de meeste niet.
En Puff kan daar ook misschien wat makkelijker gekke puberstreken uit halen.
Ik heb er nu trouwens ook wel genoeg over gezegd!
"
Wou hier toch even op reageren.
Puff is niet aangeschaft als hulphond.
Een hulphond wordt uitgeselecteerd voor zijn functie,
dat is al een eerste screening.
Dan gaat een hulphond naar een gastgezin om in samenwerking met de organisatie een bepaalde basisopvoeding te krijgen.
Dan volgt een tweede evaluatie.
Dan wordt de toekomstige hulphond verder onderricht door de organisatie.
Dit is de laatste screening en niet alle honden worden hulphond.
Puff is voor mij aangekocht als huishond,
met de bedoeling er zelf een hulphond van te maken.
Misschien is Puff gewoon niet geschikt voor deze functie.
Dit wil niet zeggen dat Puff geen goede hond is,
maar je moet wel realistisch blijven.
Misschien was hij, wanneer hij nooit uitgeselecteerd om hulphond te worden,
misschien liggen zijn kwaliteiten gewoon ergens op een ander vlak.
Oke, ik denk dat iedereen zijn mening nu wel uitgesproken heeft, Sandy heeft dit nu beslist en daar kan niemand wat aan veranderen, alles is overwogen en doorgepraat binnen haar gezin en de knoop is doorgehakt. Jongens hier zitten mij toch doordouwers tussen, zeg je mening en punt. Laat ons gewoon de vingers kruisen dat het allemaal goed mag verlopen en dat Sandy en haar gezin de juiste weg ingeslagen zijn wat puff betreft, dus veel succes ginder en hou ons op de hoogte van zijn verdere ontwikkelingen. (punt)
Puff heeft medische problemen, en kan hierdoor, doordat ze pijn heeft bijten.
Dit is mij door verschillende mensen die verstand hebben van zaken gezegd, ik heb ook 2 geschreven brieven liggen van deze bevindingen. Als ik Puff al dan niet tijdelijk uit huis plaats, en er zo voor kan zorgen dat mijn kinderen en zeker de jongste van 4 jaar niet gebeten kunnen worden, of risico daartoe lopen, dan doe ik dat.
Ze gaat ook bij een gezin die veel ervaring hebben op het gebied van hondengedrag. Wij kunnen nu niet meer objectief oordelen, en deze mensen kunnen daar wel objectief over oordelen.
Is dit echt uit pijn, of zit hier een diepere rede achter?
Zo krjjgt Puff een eerlijke kans, want het is nu volgens 2 van de deskundigen zo dat het niet is OF er gebeten gaat worden maar WANNEER, en deze mensen hebben een tijdelijke uithuisplaatsing geadviseerd, of herplaatsing.
Puff krijgt hierdoor de ruimte om bij te komen van haar pijn in een rustige stabiele omgeving zonder kleine rondrennende kinderen.
Denken er nu echt mensen hier dat ik hierom zit te springen? Natuurlijk niet, ik had Puff veel liever wel vertrouwd, maar dat kan bewezen niet, en ik wil haar graag weer gaan vertrouwen en dat ze ook ons vertrouwd, maar dat kan nooit als wij doorgaan in deze situatie zoals we nu gaan.
De fokker kent ons verhaal en kan zich helemaal vinden in deze oplossing, het is dat ze in Engeland woont, anders had ze zelf nog een aantal gezinnen geweten die konden helpen.
Therapiehond, hulphond of huishond...Puff moet de rust krijgen te herstellen, en het is dan ook voor Puff zelf beter om dit zo te doen.
En ook als het blijkt dat ze toch beter af is zonder ons, om wat voor reden dan ook, hebben we wel alles gedaan om het goed te laten gaan, en gaan we op zoek naar een adres waar ze beter passen zou.
Ik zelf de hoop dat als Puff over die helse groeipijn is, en we weinig tot geen risico meer lopen dat onze jongste gebeten wordt, dat we heel erg kunnen genieten van elkaar.
Dit is trouwens het laatste wat ik zal zeggen om me te verdedigen, ik wilde dat niet maar ik lees zoveel vooroordelen dat ik me genoodzaakt voel dit toch te doen.
En zo is het Sandy! Je kunt het ermee eens zijn of oneens, het is jullie besluit en dat zal iedereen moeten accepteren. Natuurlijk is het voor geen van jullie leuk. Niet voor Puff en zeker niet voor jullie. Je doet wat je het beste lijkt voor jullie en Puff. De tijd zal het leren hoe het allemaal uitpakt. Ik wens jou en de jouwen veel sterkte. En Puff een fijn tehuis, waar hij kan opgroeien tot een fijne, betrouwbare hond.
Dit is trouwens het laatste wat ik zal zeggen om me te verdedigen, ik wilde dat niet maar ik lees zoveel vooroordelen dat ik me genoodzaakt voel dit toch te doen. "
Je hoeft je niet te verdedigen of te verantwoorden. Jij hebt deze ontzettend moeilijke keuze gemaakt en als dit voor jullie de beste oplossing is, dan is het goed. Het is al moeilijk genoeg! Als Puff niks voor je/jullie had betekend, had je d'r wel op MP gezet of wat dan ook. Jij doet er moeite voor en probeert het beste ervan te maken voor iedereen. Ik kan me voorstellen dat je niet wilt dat je kind gebeten wordt, dat wil toch niemand! Wat ik al eerder zei: ik hoop dat jullie een goed gezin vinden waar Puff de rust kan vinden om uit te groeien tot een stabiele hond en dat jullie daarna weer samen verder kunnen.
Dit is mij door verschillende mensen die verstand hebben van zaken gezegd, ik heb ook 2 geschreven brieven liggen van deze bevindingen. Als ik Puff al dan niet tijdelijk uit huis plaats, en er zo voor kan zorgen dat mijn kinderen en zeker de jongste van 4 jaar niet gebeten kunnen worden, of risico daartoe lopen, dan doe ik dat.
Ze gaat ook bij een gezin die veel ervaring hebben op het gebied van hondengedrag. Wij kunnen nu niet meer objectief oordelen, en deze mensen kunnen daar wel objectief over oordelen.
Is dit echt uit pijn, of zit hier een diepere rede achter?
Zo krjjgt Puff een eerlijke kans, want het is nu volgens 2 van de deskundigen zo dat het niet is OF er gebeten gaat worden maar WANNEER, en deze mensen hebben een tijdelijke uithuisplaatsing geadviseerd, of herplaatsing.
Puff krijgt hierdoor de ruimte om bij te komen van haar pijn in een rustige stabiele omgeving zonder kleine rondrennende kinderen.
Denken er nu echt mensen hier dat ik hierom zit te springen? Natuurlijk niet, ik had Puff veel liever wel vertrouwd, maar dat kan bewezen niet, en ik wil haar graag weer gaan vertrouwen en dat ze ook ons vertrouwd, maar dat kan nooit als wij doorgaan in deze situatie zoals we nu gaan.
De fokker kent ons verhaal en kan zich helemaal vinden in deze oplossing, het is dat ze in Engeland woont, anders had ze zelf nog een aantal gezinnen geweten die konden helpen.
Therapiehond, hulphond of huishond...Puff moet de rust krijgen te herstellen, en het is dan ook voor Puff zelf beter om dit zo te doen.
En ook als het blijkt dat ze toch beter af is zonder ons, om wat voor reden dan ook, hebben we wel alles gedaan om het goed te laten gaan, en gaan we op zoek naar een adres waar ze beter passen zou.
Ik zelf de hoop dat als Puff over die helse groeipijn is, en we weinig tot geen risico meer lopen dat onze jongste gebeten wordt, dat we heel erg kunnen genieten van elkaar.
Dit is trouwens het laatste wat ik zal zeggen om me te verdedigen, ik wilde dat niet maar ik lees zoveel vooroordelen dat ik me genoodzaakt voel dit toch te doen. "
De beste scheepslui staan aan wal.
Voor mij hoef je je niet te verdedigen.
Ik zelf de hoop dat als Puff over die helse groeipijn is, en we weinig tot geen risico meer lopen dat onze jongste gebeten wordt, dat we heel erg kunnen genieten van elkaar.
"
Dit hoop ik ook heel erg voor jullie
Je weet hoe ik er over denk Sandy, dat zal vast duidelijk zijn!
Sterkte!
Hallo Sandy en Puff,
wat een lekker kopje ben jij pup en je hebt daar echt wel een goude mandje
Sandy, wat ik kan lezen uit deze topic en uit de andere is dat je weet waarover je het hebt en weet van aanpakken.
je hebt nog jonge kindjes, en dat is een risico als je hondje zo pijn heeft,
De beslissing die je gaat nemen is goed voor jou als baas maar ook als jou als mama voor je gezin.
en Puff ga je zeker niets kwalijk nemen, hij zal eerder trots op zijn vrouwtje zijn.
is het gezin dicht in de buurt? en wanneer zou je het gaan doen?
ik lees verder mee, en wens je vooral veel moed, geduld en geluk toe
groetjes Elke, Bobby en Zora
Wou hier toch even op reageren.
Puff is niet aangeschaft als hulphond.
Een hulphond wordt uitgeselecteerd voor zijn functie,
dat is al een eerste screening.
Dan gaat een hulphond naar een gastgezin om in samenwerking met de organisatie een bepaalde basisopvoeding te krijgen.
Dan volgt een tweede evaluatie.
Dan wordt de toekomstige hulphond verder onderricht door de organisatie.
Dit is de laatste screening en niet alle honden worden hulphond.
Puff is voor mij aangekocht als huishond,
met de bedoeling er zelf een hulphond van te maken.
Misschien is Puff gewoon niet geschikt voor deze functie.
Dit wil niet zeggen dat Puff geen goede hond is,
maar je moet wel realistisch blijven.
Misschien was hij, wanneer hij nooit uitgeselecteerd om hulphond te worden,
misschien liggen zijn kwaliteiten gewoon ergens op een ander vlak. "
Ik betwijfel het eerlijk gezegt ook of iemand die net zijn eerste hond heeft, uberhaupt over voldoende kennis beschikt om uit een nest pups een hondje te selecteren dat eventueel geschikt is voor therapiehond. Leuk idee om zo op een goedkopere manier aan een therapiehond te komen en zelf op te leiden , maar eigenlijk was het van het begin al " gedoemd " te mislukken.
Zoiets moet je namelijk aan mensen overlaten die daar ervaring mee hebben en al geruime tijd honden voor dat doel trainen.
Zo ken ik iemand diens broer na een ongeluk blind is geworden. Hij wilde heel graag een Am.Staff als hulphond.
Een kennis van mij die Amstaffs fokt heeft toen een hondje naar hun gedaan. Een specialist heeft dat nest toen aan verschillende test onderworpen om te kijken welke pup het meest geschikt is om voor hulphond te trainen.
Zo hoort een hond niet behandeld te worden. Dit is schuiven van de ene hoek naar de andere.
Een hond hoort een veilig plekje te krijgen en te houden voor zijn leven en niet als materiaal, sorry voor dit woord, op en neer geschoven te worden wanneer het de mens uitkomt. Vind dit niet echt heel eerlijk tegenover Puff al wordt het wel zo voorgespiegeld, ook hij heeft maar één leventje, en verdient het net als ieder ander dier om dit leven in zekerheid, en geliefd zijn te kunnen leven.
Vindt dit ondanks jullie omstandigheden een egoïstische oplossing! heb er geen andere woorden voor! sluit me bij Dobry aan !
Ben niet van plan nog op dit topic te reageren!
"
Heb lang nagedcht of ik in dit topic zou reageren, maar ik moet zeggen dat ik het met jou eens ben. Kan me nog goed herinneren een begintopic waarin ik ook al een soort waarschuwing had gezet. De hond moet op de eerste plaats komen, te allen tijde. Of je nu handler of eigenaar bent. De bescherming van de hond ligt bij jou als eigenaar en mag je niet afschuiven.
Moeilijk, omdat er ook veel emotie bij komt kijken. Puf verdient het in elk geval om een vrije pup te zijn.
En dan nog wat. Een hond past zich vaak gemakkelijk aan de nieuwe situatie. Zeker als deze nog jong is. Ik kijk maar even naar het hondje van onze dochter en die is niet zo jong meer. Vorige week werd ze gedumpt bij onze dochter. De vorige eigenaren, waar Witney 6,5 jaar is geweest, wonen een paar huizen verder. Maar Witney reageerde vanmiddag amper op het geroep van één van de kinderen. Ze keek even op, kwispelde flauwtjes en liep gewoon door. Alsof ze wilde zeggen: 'Jullie moeten mij niet meer, dus nou hoef je me ook niet te roepen'. Terwijl ze wel goed naar mijn dochter luistert.
Sandy, ik vind je top!
Ik denk dat je een hele juiste afweging maakt, wat in jullie situatie heel erg moeilijk is.
Rust voor Puff en voor jullie en geen risico op bijtincidenten.
Als er zich een bijtincident voor zou doen (en daar lopen jullie nu een grotere kans op) is het vertrouwen helemaal weg in Puff. Terwijl bijten voor haar misschien wel de enige oplossing is/lijkt op dat moment omdat ze pijn heeft. Dat is niet eerlijk voor Puff en niet eerlijk voor je kinderen, die er ook wat aan over kunnen houden.
Ik denk dat je een goede keuze maakt om te kiezen voor een gastgezin waarin ze rust krijgt, nog wel contact met jullie kan hebben en jullie zo kunnen zien waar de punten precies liggen met Puff waar aan gewerkt moet worden, buiten de groeipijnen om.
Voor alle mensen die dit een egoïstisch besluit noemen: zelf weleens een hond (tijdelijk) afgestaan? Zo makkelijk is dat echt niet hoor.. en juist denk je daarbij aan het beste voor je hond en voor je kinderen. En terecht. Want kinderen komen op de eerste plaats en daarnaast natuurlijk de hond. Je bent verantwoordelijk voor de veiligheid van beide en als je dat niet kan garanderen, dan moet er wat gebeuren.
En het is heerlijk makkelijk oordelen vanachter je scherm hoe je het zelf allemaal anders zou doen.. tot je in de situatie zelf komt.
Ik heb je vorige topic ook eens doorgelezen. Zelfs je eigen dierenarts heeft je het advies gegeven om een gezin voor haar te zoeken zonder kinderen. Zo zou ze al met 8 weken naar de trimster gehapt hebben waarna jullie een nieuwe trimster gezocht hebben. Ik kreeg bij het lezen van deze topics het gevoel dat je alle schuld bij de hond wilt neerleggen en je je niet realiseert dat jou hondje qua karakter waarschijnlijk totaal niet bij jullie gezin past.
Mij bekruipt ook het gevoel dat jullie je totaal niet verdiept hebben in het gedrag van honden.
En ik blijf bij mijn standpunt, als ik de fokker was van de hond dan stapte ik morgen nog in de auto of op het vliegtuig om haar terug te halen.
Ik denk dat je een hele juiste afweging maakt, wat in jullie situatie heel erg moeilijk is.
Rust voor Puff en voor jullie en geen risico op bijtincidenten.
Als er zich een bijtincident voor zou doen (en daar lopen jullie nu een grotere kans op) is het vertrouwen helemaal weg in Puff. Terwijl bijten voor haar misschien wel de enige oplossing is/lijkt op dat moment omdat ze pijn heeft. Dat is niet eerlijk voor Puff en niet eerlijk voor je kinderen, die er ook wat aan over kunnen houden.
Ik denk dat je een goede keuze maakt om te kiezen voor een gastgezin waarin ze rust krijgt, nog wel contact met jullie kan hebben en jullie zo kunnen zien waar de punten precies liggen met Puff waar aan gewerkt moet worden, buiten de groeipijnen om.
Voor alle mensen die dit een egoïstisch besluit noemen: zelf weleens een hond (tijdelijk) afgestaan? Zo makkelijk is dat echt niet hoor.. en juist denk je daarbij aan het beste voor je hond en voor je kinderen. En terecht. Want kinderen komen op de eerste plaats en daarnaast natuurlijk de hond. Je bent verantwoordelijk voor de veiligheid van beide en als je dat niet kan garanderen, dan moet er wat gebeuren.
En het is heerlijk makkelijk oordelen vanachter je scherm hoe je het zelf allemaal anders zou doen.. tot je in de situatie zelf komt. "
Maar TS had dit wel kunnen voorzien...........
Het is maar weinig mensen gegeven om met een druk gezin (hou me ten goede, maar ik dacht dat TS ook 3 kids had) ook nog een therapiehond zelf op te leiden, laat staan een hond als gezelschapsdier erbij te nemen.
Uit ervaring weet ik dat dit erg vaak niet gaat werken. En natuurlijk heeft ze haar best gedaan. Medunkt.
Voor Puff zelf zou ik het een eerlijker oplossing vinden als die definitief ergens geplaatst zou worden. Wat als in de toekomst blijkt dat het karakter per definitie niet geschikt is voor dit gezin? Dan mag hij weer gaan.
Een egoïstisch besluit vind ik het eerlijk gezegd niet. Het terughalen van de hond op termijn, dat vind ik wel 'egoïstisch'.
Helaas, dit onderwerp staat op slot.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Besluit genomen over Puff" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?