Vlooien resistentie

Hallo,

Misschien is dit al een keer aan de orde geweest maar ik kon het zo snel niet vinden.
Al een poosje stoor ik mij aan mensen die verkondigen dat vlooien resistent kunnen worden tegen een bepaald middel hier onder wil ik graag een mooi stukje plaatsen
Overigens wordt dit vaak door DA verkondingt omdat zij graag hun eigen producten verkopen.

Geen resistentie tegen vlooienbestrijdingsmiddelen!
Onderstaand stukje komt uit Het Dibevo-Vakblad en geeft alle informatie over de rondzing-verhalen betreffende de resistentie van vlooienbestrijdingsmiddelen. Tekst Janine Verschure.

“Wat fijn dat jullie over dit onderwerp gaan schrijven...” zegt Bernard Tooren van Merial, de producent van Frontline. Hij beaamt dat de verhalen over resistentie van Frontline nog moeilijker zijn te bestrijden dan een vlooienplaag.
“Maar in de praktijk blijkt dat, als vlooienbestrijding niet lijkt te werken, in praktisch alle gevallen de oorzaak bij de consument ligt”, vertelt hij. “Zo horen wij klachten die beginnen met ‘ik heb het al drie keer over zijn eten gestrooid, maar ik zie nog steeds vlooien’ of hoor je mensen vertellen dat ze de inhoud van de pipet in de vacht hebben gewreven met een washandje. Frontline is een contactproduct, tussen het moment dat de vlo in contact komt met het product en het tijdstip van overlijden kan wat tijd zitten. Het duurt even voor de vlo dood is. En ook al wordt het product wel goed gebruikt, dan nog kan het gebeuren dat er een besmettingsbron in de buurt is, waardoor de vlooien toch blijven komen. Denk aan een vogelnestje, een dode egel of een poppenbedje met vlooien. Technisch gezien is het praktisch onmogelijk dat vlooien resistent worden tegen Frontline. Ons product werkt namelijk op drie receptoren, en de kans dat een vlooienpopulatie op alle drie die receptoren resistent wordt, is verwaarloosbaar klein. Maar voor veel dierenartsen blijft het een welkom verhaal dat Frontline slecht of steeds minder goed zou werken. Want door het vertellen ervan zien zij hun omzet van andere middelen toenemen. En stel je nou eens voor dat er inderdaad aantoonbaar resistentie zou zijn tegen Frontline. Dat er studies zouden zijn die het bewijs leveren? Denk je dan niet dat al onze concurrenten die boodschap met plezier zouden gaan verkondigen? Alleen het feit al dat dat niet gebeurt, bewijst voor mij dat de verhalen op drijfzand gebaseerd zijn. Dierenarts en parasitoloog Paul Overgaauw heeft veel onderzoek gedaan op dit gebied en houdt regelmatig lezingen over dit onderwerp. Je zou hem eens moeten benaderen.”

Zo gezegd, zo gedaan
Paul Overgaauw is dierenarts-parasitoloog en verbonden aan de divisie Veterinaire Volksgezondheid, IRAS, Universiteit Utrecht. Met het artikel ‘Falende vlooienbestrijding’ dat hij vorig jaar schreef naar aanleiding van een veldonderzoek over vlooienbestrijding, formuleerde hij oorzaken en oplossingen voor – hoe raadt u het zo – falende bestrijding van vlooien bij huisdieren. Uit het onderzoek blijkt inderdaad dat anti-vlooienmiddelen vaak niet werken omdat huisdiereigenaren de middelen niet goed gebruiken. “Resistentie speelt daarbij, voor zover we nu weten, geen rol”, vertelt Overgaauw. “Bijna de helft van de consumenten blijkt de middelen op de verkeerde manier toe te dienen. Ze masseerden de vloeistof bijvoorbeeld in de huid, waardoor een deel van de vloeistof niet op het dier terechtkomt maar op de eigen handen. Of ze brachten het op de vacht aan en niet op de huid, of verdeelden het over hals en staart, waardoor de dieren het er weer af konden likken. In niet minder dan 62 procent van de gevallen bleken de huisdiereigenaren het product niet frequent of te kort te gebruiken. Zo werd er bijvoorbeeld niet minimaal drie maanden, of tijdens de winter doorbehandeld. Mensen blijken erg slecht in het lezen van een gebruiksaanwijzing. En als een product dan niet werkt, wordt al heel snel resistentie als schuldige aangewezen.

Ik moet je zeggen dat ik bijvoorbeeld tien jaar geleden veel meer problemen met vlooien zag dan vandaag de dag. Ik heb echt wel de indruk dat het probleem afneemt. Onlangs had ik voor een onderzoek vlooien nodig en het kostte me behoorlijk wat moeite om in de dierenartspraktijk een buisje met tien vlooien van één dier te bemachtigen. Ik ben ervan overtuigd dat een vlooienprobleem met de moderne middelen heel goed in de hand te houden is. De middelen, die uit de dierenspeciaalzaak in veel gevallen dezelfde zijn als die van de dierenarts, werken prima. Als je de adviezen op de verpakking maar opvolgt.”

Uit het veldonderzoek, dat werd uitgevoerd onder 213 consumenten bij wiens huisdieren de vlooienbestrijdingsmiddelen hun werk niet leken te doen, blijkt overduidelijk hoe belangrijk voorlichting is. Overgaauw: “Ondernemers moeten er niet zomaar van uitgaan dat de klant de gebruiksaanwijzing gaat lezen en die stickertjes ook echt in zijn agenda plakt. Wanneer je er dan als ondernemer op wijst dat in meer dan de helft van de gevallen aangeschafte middelen niet goed blijken te werken omdat ze niet goed gebruikt worden, zal de consument veel eerder geneigd zijn het middel volgens de aanwijzingen te gebruiken. Anders vindt hij het al snel zonde van zijn geld. En terecht!”

Nieuw onderzoek naar resistentie
Deze zomer was Overgaauw op een congres over parasietenbestrijding in Amerika. Aan de universiteit van Californië was net een onderzoek over resistentie afgerond. Overgaauw: “In opdracht van Bayer zijn daar, voor het eerst sinds twaalf jaar, vlooien onderzocht op de mogelijke aanwezigheid van resistentie voor een aantal vlooienbestrijdingsmiddelen. Ook in Amerika wordt door eigenaren en dierenartsen al snel gezegd dat een middel, als het niet goed lijkt te werken, resistentie in de hand werkt. Maar uit dit recente onderzoek blijkt dat de resistentie in twaalf jaar niet of nauwelijks is toegenomen. Zowel tegen fipronil, de werkzame stof van Frontline en Exil Flee Free, als imidacloprid (Bolfo Gold) bestaat nog steeds geen resistentie. Wat echter wel vrij opzienbarend was in dit onderzoek, is dat eruit bleek dat bij jonge dieren, die vaak een relatief lage eiwitconcentratie in het bloed hebben, de werkzame stoffen van vlooienbestrijdingsmiddelen soms minder worden gebonden. Dit kan een oorzaak zijn van het feit dat veel middelen minder goed lijken te werken bij pups en kittens.”

Beaphar
“Natuurlijk kennen ook wij de verhalen over resistentie”, vertelt Dirk Wilborts van Beaphar, “maar ik geloof niet dat er resistentie is. Voor zover ik weet is daar nog steeds geen wetenschappelijk bewijs voor. In praktisch alle gevallen is het de behandelmethode waar het aan schort. Consumenten zijn nu eenmaal eerder geneigd om de man met de witte jas te geloven, dan de verkoper achter de toonbank. Dus als die dierenarts zegt dat vlooien resistent zijn voor bepaalde producten uit de dierenspeciaalzaak, dan gelooft de klant dat. Frontline is een van de meest verkochte producten, dus dat vangt dan logischerwijze ook de meeste wind. Veel consumenten zijn zich er niet van bewust dat er, als er vlooien op je dier hebben gezeten, altijd wel eitjes in je huis liggen. En die komen op een gegeven moment toch uit. En als dat gebeurt nadat de vlooien op het dier bestreden zijn, hoor je al snel het verhaal dat die vlooien resistent zouden zijn. Maar zo werkt het natuurlijk niet. Die eitjes lagen er gewoon al, en die kunnen een halfjaar later gewoon nog uitkomen.”

Intervet/Schering-Plough
“Ook wij horen wel eens dat de werking van Frontline minder aan het worden is. Maar mij persoonlijk is nooit duidelijk geworden waar dat nu precies op gebaseerd is. Ik denk dat het heel aannemelijk is dat incorrect gebruik van anti-vlomiddelen vaak de basis is van het probleem”, aldus Marian van Kampen van Intervet.

Bayer
“Op de geruchten over vermeende resistentie reageren wij heel simpel”, vertelt Raymond Mutsaers van Bayer. “Zo lang er geen resistentie is aangetoond, kunnen wij daar niks mee en doen we dat ook niet. Roepen dat het product van een concurrent niet zou werken, zeker als daar geen wetenschappelijke basis voor is, dat doe je niet. Wij concentreren ons bij Bayer liever op onze eigen producten en onze eigen kracht.” Ook geeft Mutsaers aan dat het zeker niet zo is dat middelen uit de dierenspeciaalzaak minder goed zouden werken dan die van de dierenarts. “Er zitten wel verschillen in op het gebied van werkzaamheid maar dat doet niets af aan de kwaliteit. Zo ligt ons product Bolfo Gold bij de dierenspeciaalzaak, terwijl Advantage bij de dierenarts te koop is. Qua samenstelling zijn die producten exact hetzelfde, alleen de verpakking is anders.”

Emax
“Ook wij krijgen regelmatig telefoontjes van klanten die vragen hoe het nou zit met die resistentie”, vertelt Jaap Laan van Emax. “Dat de dierenarts op de hoek zegt dat de vlooien resistent zijn, en dat hij een product heeft dat wél werkt. Maar vaak gaat de kennis van de dierenarts niet verder dan de vlooien die op dat moment op het dier zitten. Terwijl het juist zo belangrijk is om ook de omgeving onder handen te nemen.” André Bos is dierenarts van Emax. Hij vertelt: “Resistentie is niets meer en niets minder dan een smoes van dierenartsen om hun eigen product te verkopen. Uit recent onderzoek is onomstotelijk vast komen te staan dat er geen resistentie bestaat tegen moderne vlooienbestrijdingsmiddelen. Als je de aanwijzingen op de verpakking opvolgt, is een vlooienprobleem gewoon op te lossen met middelen uit de dierenspeciaalzaak. Veel dierenartsen roepen onzin, en dat doen ze alleen ter bescherming van hun eigen omzet.”

Het is een feit dat een middel vaak verkeerd gebruikt wordt...

Let wel; al de quotes kwamen van personen gebonden aan een medische firma!
(de consument moet oplettend blijven, zeker in het belang van de eindgebruiker; de hond...)

Paul Overgauw werkt voor de universiteit utrecht, niet echt een farmaceut.......

Je weet wel wat ik bedoel he Wendy.

Misschien, maar ik ga gewoon uit van wat er staat.

Dan ik ook