Vraagje omgang vuurwerk

Een aantal dagen geleden heeft iemand een knalding achter Demon gegooid tijdens een wandeling.
Sindsdien sloeg hij aan bij elke knal die hij hoorde.
We hebben het terug kunnen brengen tot het hooguit alert zijn en een enkele blaf bij extreem harde knallen.

Nu is het hier sinds gisteren bijna 24 uur per dag knallen.
Tijdens de laatste wandeling heb ik Demon na een zware knal strak onder appél gezet.
Het was mijn eerste reactie omdat ik soms het idee heb dat onze "werk relatie" beter is dan onze "thuisrelatie".
Het werkte als een trein en meneer heeft de rest van de wandeling enkel oog voor mij gehad.

Maar heb ik ook juist gehandeld of had ik meer steun moeten zijn voor hem?

Mag ik vragen hoe je het voor elkaar krijgt om je hond in zo'n situatie "strak onder appél" te krijgen? Haha of hoe je uberhaupt een hond "strak onder appél" krijgt in welke situatie dan ook...

Bibi heeft ons net werkelijkwaar een kilometer naar huis gesleept zo bang was ze (normaal trekt ze niet tot nauwelijks). En dan kan ik doen wat ik wil, ik krijg er niet eens een kaasje in. Komt misschien ook omdat we haar pas een paar weken hebben en dus nog amper een band hebben. Ik zou gewoon lekker de auto pakken (als je die hebt) en ergens in het bos gaan wandelen want dit soort situaties zijn er maar een paar dagen per jaar. En als het dan wel met appél lukt, waarom niet, als dat jullie er samen doorheen sleept!

Hoe ik Demon dan onder appél krijg ik heb zelf net zo min een idee.
Volgens mij IPO trainer straal ik in "werkmodus" (zoals hij dat noemt) heel andere energie uit dan buiten het veld.
Ik heb hem de commando's voet en volg gegeven en hij had weer aandacht.
Dit lukt overigens in andere situaties ook niet.
Waarschijnlijk onbewust overgeschakeld ofzo

wat jammer dat jullie niet hier wonen, ik heb nog geen geknal gehoord, en hoef niets te doen, voorlopig.

knap dat je je hond zo ver weer gekregen hebt dat tie op je gefocust is, houdt je hond nog even mooi meer thuis dan buiten, het is nog twee dagen, een kleine wandeling en naar binnen, een hond is zo verziekt, dat je buiten het negeert, okee, maar dan is je hond gelukkig niet echt geschrokken, ja logisch alert, zoek het niet op. dat weet ik wel dat je dat niet doet, maar ga geen eindeloze wandeling maken als je weet dat er al 24 uur geknald wordt. die twee dagen wat meer in huis is niets ergs. geef binnen geborgenheid, geen getuttel, radio of t.v. wat harder, gordijnen dicht tegen twaalf uur morgen, volgens mij boffen we het gaat regenen, laat het maar lekker plenzen, kunnen we op tijd naar bed.

Overdag kunnen we een sprintje trekken naar de dijk.
Geen weldenkende vuurwerk gooier die zich daar waagt (geen schuilplekjes)
Vind het gewoon een beetje sneu dat hij nu niet lekker kan rennen.

Maarja nog eventjes volhouden en dan lekker een dagje bos oid.

Btw Iris: Er staat hier een auto voor de deur.... ik heb alleen geen rijbewijs

Vervelend die rotdingen!

Ik denk dat je hem misschien juist door je duidelijke reactie stress bespaard hebt.
Situaties als dit blijven moeilijk omdat je eigen emotie ook vaak een flinke rol speelt.

Met een commando/contact geef je hem juist steun. Prima opgelost op dat moment hoor.

Echter leert hij hierdoor niet met de situatie om te gaan. Hij gaat immers in werkmodus en wat er langs hem heen gebeurt, merkt hij minimaal op. Hij leert niet te filteren of zelf te herstellen. Maar goed, deze knallen zijn wel uitzonderlijk en als je zo de dagen doorkomt?

Naar mijn idee goed gehandeld. Als je hem gaat troosten, denkt hij dat hij echt bang moet zijn en dat hij zielig is. En dat is hij zeker niet..
Dus ik vind het een prima oplossing en er was ook een prima resultaat

Het zijn inderdaad niet echt dingen die je elke dag hoort.