Onzeker hondje?

Demy is 20 maanden oud. Een open teefje, bij een goede fokker weg met alleen maar positieve ervaringen en een goede socialisatie.
Toch is er één probleempje waar ik tegen aan lopen....
Andere honden, buiten op straat/in het park.
Ze valt soms uit aan de lijn, niet altijd. Dit vind ik nog te handelen. Maar wat voor mij een groter bezwaar is, is dat ik haar niet los laat lopen.
Ik laat mijn pups/jonge honden eigenlijk weinig tot niet loslopen, wel aan de lange lijn. En ik laat soms de riem gewoon eens los om te oefenen op het bij me terug komen.
Maar echt loslopen en met vreemde honden spelen doen ze bij mij pas vanaf een half jaar tot een jaar leeftijd. Ik weet bijna zele dat ik daar commentaar op krijg want juist als pup blijven ze bij je dus de ideale tijd om ze te leren los lopen.
Dat weet ik allemaal en toch ben ik er geen voorstander van, om verschillende redenen.
Ik heb het altijd zo gedaan en zowel bij ivy als bij joey is dat prima verlopen. Ze luisteren perfect als ze loslopen en gaan goed om met andere honden.
Demy heb ik toen ze iets minder dan een jaar was heb ik haar een aantal keren los laten lopen. De eerste keer dat we een andere hond tegen kwamen was het een zwarte labrador (geslacht onbekend). Die hond liep op pakweg 50/60 meter van ons af, richting ons, met zn vrouwtje, de hond liep los. Mijn honden (ivy, joey en demy) gingen ernaartoe om kennis te maken. Alles ging prima, totdat demy dichtbij was. Op een meter of 3 afstand begon ze als een idioot te blaffen en ging door tot op een halve meter van de hond af en bleef staan blaffen (en borstelen). Ik ben ernaartoe gerent (ze reageerde niet op mijn geroep) en heb haar aangelijnd en bij de hond weggehaald.
De hond deed niks. Keek alleen voor zich en blee stilstaan, maar hij reageerde totaal niet op demy.
Een andere keer had ik haar aan de lange lijn. Die hing slap over de grond. Er kwam een heel onderdanig jachthondje aan, volgens mij een teefje. Ze naderde demy met alles laag, staart, oren, koppie tussen de schouders, totaal onderdanig, maar wilde even kennismaken. Toen ze dichtbij was begon demy weer als een malloot tekeer te gaan en snapte zelfs naar haar. Gelukkig kon ik haar terug halen aan de lijn en is er niks gebeurt.
Sindsdien durf ik het niet aan, en heb ik haar niet meer los gelaten en parken vermijd.
Deze twee situaties waren beiden aan het begin van het voorjaar, demy was dus nog een stuk jonger...
Ik ben op een hondenschool geweest waar de instructrice zei dat demy erg onzeker is en uit haar onzekerheid dit gedrag vertoond. (ze deed het daar ook naar de paarden in de wei naast ons trainingsveld).
Momenteel kom ik niet meer op de hondenschool door omstandigheden en de aanpak van haar voor demy's gedrag was in mijn ogen niet helemaal de juiste.
Ik wil natuurlijk graag bekijken waar het vandaan komt en wat ik eraan kan doen, maar tegelijk vraag ik me af of het een periode geweest kan zijn.
Ik ben met haar namelijk ook bij haar fokster thuis geweest nadat ze een jaar oud was, en dat ging in een roedel met 5 honden prima, ze was erg onderdanig. Ook is mijn vriendin die een gastgezin teefje van mij heeft laatst met het teefje hier geweest (hondje is een half jaar) en die was hier voor het laatst toen ze een week of 10/12 was, en ook dat ging heel prima, aan het einde lagen ze samen te spelen.
En dat op háár terrein.
Ik overweeg om met mn roedel naar een bos of hei te gaan, op een beetje een rustig moment en haar los te laten lopen om te kijken hoe dat gaat. Natuurlijk zal ik haar dan supergoed in de gaten houden en als ik het niet vertrouw direct aanlijnen. En in haar buurt blijven...
Ik ben benieuwd naar jullie meningen en visie hierop, hoe zouden jullie dit aanpakken?
Of misschien is hier iemand uit de omgeving overijssel/drenthe/gelderland met een supersociale hond die eens wil kennismaken om te zien hoe dat gaat?

Mail

ik heb zo het idee dat jij enorm onzeker bent over je hondje en dat jou hondje nooit heeft geleerd hoe ze moet kennis maken met andere honden opdat je haar nooit los liet als pup of in de buurt van andere honden, vandaar de onzekerheid denk ik !!

ben geen expert maar niet elke hond reageert even goed op dezelfde opvoeding ... de grenzen tussen de 3honden hier thuis liggen voor elke hond anders !! zowel als het consequent zijn en de hoeveelheid aandacht !

Sorry maar ik ben het niet met je eens....
Ik ben zeer zeker niet onzeker over mijn honden, heb ze altijd het volste vertrouwen gegeven en met vertrouwen vanaf een (in mijn ogen) verantwoorde leeftijd los laten lopen.
Dat demy niet losliep wil niet zeggen dat ze geen kennis gemaakt heeft met andere honden, die heeft ze genoeg gezien geloof me.
Maar als zij zo vreemd doet naar andere honden is het vertrouwen inderdaad weg. Wat als de lab het niet gepikt had en haar had gegrepen? Zoiets kan gewoon niet....

Verder niemand?

Je schrijft in je verhaal dat je heel snel erheen gerend bent en haar bij de labrador weg gehaald hebt en bij het jachthondjes haar al aan de langelijn had en haar gelijk weg getrokken hebt.

Tja wie is hier nu onzeker????

Toen zij als een idioot bleef blaffen naar die lab heb ik haar idd aangelijnd en weggehaald.
Bij het jachthondje kon ik haar wegtrekken toen ze snapte ja. Wat had ik dan moeten doen? Haar laten bijten? Als dat gebeurt was?
Die gok ga ik niet nemen. Dat hondje was super onderdanig en mijn teef reageerde ver voordat ik reageerde.
Heeft niks met onzekerheid van mij te maken, ik probeer te voorkomen dat het escaleert of uit de hand loopt.
Ik heb haar in beide situaties in eerste instantie het volste vertrouwen gegeven. Maar omdat zij niet juist met de situatie omging heb ik ingegrepen. Lijkt me vrij normaal??

Tevens heb ík niet beweerd dat mijn hondje onzeker is by the way...
Ik heb geschreven dat dat de conclusie was van mijn instructrice op de hondenschool.
Ik vraag hier om adviezen en tips, niet om ver- of beoordeelt te worden.......

Als ik dit zo lees denk ik niet dat ze zomaar 'aan zal vallen'. Ze is gewoon onzeker en snapt niet helemaal wat ze met andere honden moet. Ik zou dus veel gaan wandelen met andere hondeneigenaren en hen sociale en rustige honden en haar gewoon loslaten. Maar zou haar dan wel alleen mee nemen en niet met de hele roedel. Rustig aan, niet te veel in een keer.
Ja nu zou ik zeggen, jammer dat je haar niet vanaf pup af aan los hebt laten lopen, maar ja daar heb je niks meer aan.

Het is niet mijn bedoeling je aan te vallen, maar zoals ik het lees is de interactie tussen jou en je hond niet stabiel.

Dank je voor je reactie Sanne.
Ik begrijp alleen niet waarom ze niet zou weten hoe ze met andere honden om moet gaan...
Zoals ik al zei heeft ze, ondanks dat ze niet losliep, veel andere honden gezien van pups af aan...
Zowel vast (shows en met wandelingen) als los (bij vrienden thuis, bij mn schoonouders in de tuin)
Tevens is ze opgegroeid met 2 andere honden, een reu en een teef, constant om haar heen. De hondentaal zou ze dus wel van hun geleerd moeten hebben...

@ anoniem: in je post geef je alleen aan te twijfelen of het haar of mijn onzekerheid is. Je onderbouwd het niet, geeft niet aan waarom of wat een oplossing kan zijn. Aan zo'n opmerking heb ik dus heel weinig.
Ik ben niet te trots om toe te geven dat ik soms onzeker ben, want die momenten heb kk absoluut.
Maar ik kan je verzekeren dat op de momenten dat zij reageerde, ik totaal niet onzeker was en haar reactie echt als donderslag bij heldere hemel kwam voor mij. Voor die situaties heb ik geen enkele reden gehad om aan haar te twijfelen en dat deed ik dus ook niet.

Ja misschien dat het toch gewoon een periode is, een onzekere periode. Ik weet het ook niet.

ik ga ook helemaal niet af op wat je instructrice beweert ... heb bij mij de HS ook een hondje rond lopen die ongeveer hetzelfde doet en zelfs helemaal niet los gelaten kan worden omdat ze de benen neemt ... sommige honden gaat goed andere duikt ze weg en nog andere zou ze in de haren vliegen ... een zwaar onzeker hondje en een niet al te consquente baas ( waarmee ik niet zeg dat jij dat niet bent he gewoon een voorbeeld )

maar ik heb gewoon de indruk dat, net zoals Sanne zegt, je hondje niet weet wat met de andere honden te moeten ..

veel succes nog verder

Ik zeg trouwens niet dat het 'probleem' per definitie bij haar ligt en niet bij mij, dat weet ik niet...
Ik weet alleen wel dat het niet aan onzekerheid van mij heeft kunnen liggen omdat ik dat niet was op dat moment..

jij echt onzeker nee dat denk ik niet, dat het je nu wat onzeker maakt om haar weer los te laten na de 2 ervaringen kan ik ook wel in komen. Dat je ingrijpt is ook alleen maar goed, je kunt moeilijk Demy de andere honden laten belagen om maar zo te zeggen. Het niet weten hoe ze om moet gaan met andere honden geloof ik eigenlijk ook niet zo, anders zou je constante ruzie moeten hebben binnen je eigen roedel thuis. het zouden heel goed incidenten kunnen zijn van een jonge hond die haar plek nog moet leren, Zoals je al schreef dat je er al naar verschillende plekken mee genomen hebt en dat het dan goed gaat, en op eigen terrein ook! maar het kan ook zeer zeker iets anders zijn. Daar kom je natuurlijk alleen maar achter als je het nog een keer mee aan het werk gaat. Wat ik zou doen is het rustig opbouwen, dus eerst met je eigen honden, desnoods alleen als je het idee hebt dat ze beter reageert naar een plek waar er weinig tot geen "vreemde" honden zijn of tegenkomen, Ik zou haar ook niet willekeurig op iedere hond af laten stappen, (Dusty had ook last van een flinke dosis onzekerheid alleen creerde hij vlucht gedrag ipv aanvallen! ik beoordeelde de hond vooraf, beviel het me niet voor de volle 100% dan helaas geen contact, wilde er zeker van zijn dat elke ervaring die hij opdeed positief zou zijn. ging het contact goed vroeg ik vaak of ik een stukje mee op mocht lopen. ook vroeg ik vaak of ik de hond als eerste mocht begroeten, nam van hem de taak over om te "beschermen"!) Gaat dit alles goed en heb je vertrouwen genoeg dan kun je oefenen met "vreemde" honden, dan nog zou ik er voor kiezen om uiters sociale honden te kiezen die de hondentaal goed beheersen. Misschien een social walk?! Vooral belangrijk denk ik dat elke ervaring dat Demy op gaat doen op dit moment positief is. Hoe gaat het loslopen in algemeen? luistert ze verder ook gewoon goed? hoop dat je er wat aan hebt

Dank je astrid!
Ja hier heb ik zeker wat aan. Misschien naar een (rustig) bos op een rustig tijdstip samen met één of meer van mijn andere honden en eerst zien hoe een vreemde hond op hun reageert alvorens demy erheen te laten gaan? Mijn reu joey is een hele stabiele reu die de hondentaal heel erg goed beheerst...
Helaas ken ik geen mensen met stabiele, sociale honden die demy niet kent om mee te gaan wandelen... Vandaar ook meteen het 'oproepje' in mijn eerste post..
Demy luistert trouwens erg goed normaal. Alleen in de situatie met de lab kon ik roepen wat ik wilde en kreeg ik geen enkele reactie. Maar op dat moment zat ze ook al 'in haar gedrag'....

Wat voor "de aanpak van haar voor demy's gedrag was in mijn ogen niet helemaal de juiste."aanpak was dit op de hondenschool?

Zelf vermoed ik ook dat het vanuit onzekerheid. Ik heb wel een stabiele hond en ik kan evt. wel in Drenthe ergens afspreken.

Ps. Nog even voor de duidelijkheid, ik heb inderdaad geen geruzie in mijn roedel thuis, eigenlijk nooit. Demy en de jongste (6 maand oude reu) hebben 1 of 2 keer onenigheid gehad over een speeltje, maar hij is erg aan het uitdagen en kijken waar hij staat, waarop zij hem duidelijk maakt dat zij hoger is. Heel normaal gedrag dus.
Verder NOOIT onenigheid, ruzie of vechten gehad in mijn roedel. Ze communiceren prima met elkaar....

Begrijp ik het goed en is het gedrag alleen wanneer ze alleen is?

sorry niet als Sanne maar zoals de gast zei !!

Dank je wel esther! Ik zal je morgen even een pb'tje sturen anders...

Op de hondenschool trainde ik gehoorzaamheid/cirkeltraining met demy. Prive lessen..
Na mijn half uurtje training kwam er een vervolg groep.
De instructrice wilde dat ik dan aan de zijkant van het veld bleef staan, demy liet blaffen (aan de lijn) en haar belonen als ze stil was. Dat was trouwens erg moeilijk omdat ze een beetje onbereikbaar word en geen voer aanneemt (pure stress dus).
Als demy vervolgens een tijdje stil was mocht ik het veld aflopen.
Dit alles terwijl de vervolgtraining bezig was.

In mijn ogen geen goede aanpak omdat... Ten eerste had ik al een half uur met demy getrained en ga ik ga dus blootstellen aan een voor haar moeilijke prikkel terwijl ze mentaal al uitgedaagd en vermoeid is.
Ten tweede was het misschien een goede aanpak geweest om een hond die nergwns op reageerd recht tegenover haar te laten zitten en dan te belonen voor niet blaffen. Niet wanneer de honden over het veld heen en weer lopen, ze zal weg van haar lopen toch als succes zien.
Zelf heb ik ook het idee gehad dat dit haar gedrag erger maakte. Dit is inmiddels een paar maanden geleden en nu gaat het alweer veel beter. Ik zoek aan lijn een afstand op die voor haar te doen is en beloon haar dan voor stil zijn. Die afstand wil ik langzaam maar zeker kleiner gaan maken als zij eraan toe is. Deze manier werkt volgens mij veel beter...

@ esther: nee beide keren waren mijn volwassen reu en teef er ook bij.
Mijn volwassen teef is de hoogste van hun en beiden zijn erg stabiel en spreken de hondentaal goed.
Beide keren hadden mijn reu en teef al op een normale manier kennisgemaakt met de honden en waren weggelopen.
Zij reageerden trouwens beiden ook niet op het gedrag van demy...

ik herken er wel iets in. Je zegt dat ze is opgegroeid met 2 volwassen honden om haar heen. Haar veiligheid dus. Nu moet ze het zelf doen en dat is voor sommige honden erg moeilijk.
Hier loopt een teefje van 3 jaar oud. Altijd samen met mijn grote herders geweest, altijd steun gehad van de groep. Helaas zijn ze alle 3 dit jaar gestorven en nu is zij de oudste en leunt er een hond van 1 jaar erg op haar. Ik merk dat ze een stuk onzekerder is geworden, vooral met kinderen die druk zijn wordt ze angstig. De grote herders hadden geen problemen met kinderen en daar lag ze dan braaf tegen aan. Nu moet ze het zelf oplossen en gaat ze achter in de bench liggen bibberen. Ik laat haar maar, het zal wel wennen.
Ik denk dat je toch je hond haar gang moet laten gaan buiten. Als de labrador wel had gebeten was dat voor haar een punt geweest om voortaan de hond anders te benaderen. Ze zou niet gelijk zwaargewond zijn geraakt vermoed ik zo want dan had die labrador wel gelijk gegrepen. Ook het snappen naar een andere hond is volgens mij meer een poging om een reactie uit te lokken om te zien hoe je met zo'n hond omgaat. Jouw hond is niet agressief en de ander was dus niet gewond geraakt.
Ik zou de hond het zelf laten uitzoeken en op het moment dat het er goed uitziet (en daar hoef je geen kwartier op te gaan staan wachten) zou ik haar vrolijk roepen en een kluifje geven en belonen.
Wie weet geeft het haar voldoende zekerheid dat ze het best wel kan en zal het als beter gaan.

Dank je wel marian... Alleen was ze dus wel met mn roedel en niet alleen....

Wat Marian voorsteld zou ik persoonlijk niet doen. Zelf uit laten zoeken laat ik nooit toe. Het lukte haar ook zelf niet toen ze na de priveles "De instructrice wilde dat ik dan aan de zijkant van het veld bleef staan, demy liet blaffen (aan de lijn) en haar belonen als ze stil was. Dat was trouwens erg moeilijk omdat ze een beetje onbereikbaar word en geen voer aanneemt (pure stress dus)." zichzelf moest redden.

Zelf denk ik aan steun geven door een hond op een afstand eerst te begroeten en pas door te gaan als beide honden rustig zijn. En zijn nog vele manieren die je als baas kunt doen om steun te geven.

die modus ken ik maar al te goed, ze horen en zien niks meer, het wordt zwart voor de ogen en je bent het contact met ze volledig kwijt. Ik zou er lekker met Joey en Demy er op uit trekken, Laat Joey de vreemde hond als eerst begroeten en laat Demy pas daarna gaan, neem hun beiden weer mee zo gauw je merkt dat het haar te veel wordt, het zullen de eerste keren korte momenten zijn, als je na een poosje merkt dat het goed gaat en ze spelen lekker, vraag of je een stukje mee op mag lopen bouw zo de tijden op. Als ik met Dusty een hond tegen kwam waar hij heel leuk mee speelde en ze begonnen ook aan hun wandeling vroeg ik altijd of ik het pad even mee op mocht lopen.
Ook ging ik zoals jij kan doen met Joey en Demy veel wandelen met een vriendin van mij en haar hondje, die heel vrij was naar honden en sociaal. Dusty voelde zich gesterkt en durfde ook mee te gaan in spel en begroetingen. En leerde op die manier dat honden niet eng zijn en dat hij zich niet hoefde te verdedigen. Wat ik echt merk sinds de komst van Gaya is dat Dusty's gedrag naar andere honden zoveel verbeterd. Gaya is een ongelovelijk vrije pup en dartelt overal vrolijk op af, heeft de hondentaal al goed onder de knie en trekt zich absoluut niks aan van Dusty's onzekerheid. Dusty wacht even af of Gaya leuk gaat spelen met de andere hond en durft dan er ook op af.

Daar neig ik ook naar ester. Immers ben ik de roedelleider en moet ik 'problemen' oplossen voor ze en hun beschermen en niet zijzelf toch...
Mijn vriend had het moeilijk met haar uitvalgedrag aan de riem en liep altijd gewoon door.. Ik heb hem toen uitgelegd dat hij afstand moet houden van andere honden, omdat zij de verantwoordelijkheid niet aan kan. Die moeten wij dus nemen en ervoor zorgen dat de situatie voor haar te handelen is, door meer afstand te houden, haar de ruimte te geven die zij nodig heeft, en van daaruit verder te werken met haar...
Wij zijn de leiders dus wij moeten de roedel beschermen én laten zien dat ze op ons kan vertrouwen....
Ik weet alleen niet zo goed hoe ik haar dat moet laten zien...

Up

Nou... Vandaag toch de stoute schoenen aangetrokken en hupsie met de hondjes naar het bos.
We hadden natuurlijk expres een rustig tijdstip uitgekozen, maar zó rustig....... Lol
We hebben 1 keer iemand gezien met honden, een heel eind weg en deze persoon liep met 2 of 3 (kon het niet goed zien) herders. We hebben daarom toen ervoor gekozen een weggetje naar links te gaan omdat ik dat wel een hele grote confrontatie vond.
Maar er is me wel het één en ander duidelijk geworden vandaag... Demy ís gewoon echt heel erg onzeker...
Ze liep echt overal naar te blaffen... Een boomstronk, een laaghangende tak boven het pad, de paaltjes die de paden aangeven.....
En wat me direct opviel is dat ze dit alles exact zo benaderde als de lab uit de eerste situatie.
Enorme borstel op de nek, kop tusse der schouders, wel hoog op de voorpoten en der achterlijf laag, en dan zo vreselijk hard en snel blaffen dat het haast 1 lange blaf lijkt....

Goed.... Demy is dus wel echt onzeker.... Hoe los ik dat op? Kan iemand me daar tips of adviezen over geven?
Dingen die ik kan doen om haar wat meer zelfvertrouwen te geven... Eerst maar es buiten andere honden om denk ik, omdat het dus niet het enige is waar ze onzeker van word...
Je leest weleens verhaaltjes over trek spelletjes met een flos, dat je daar eigenlijk altijd mee moet winnen behalve bij onzekere hondjes, die mag je weleens laten winnen. Klopt dit?
En zijn er zo nog andere dingen die ik kan doen?