Hoe komen jullie de feestdagen door?

Het is nu bijna 3 weken geleden dat onze Snuf van ons is heen gegaan.

Het gemis, het verdriet het wordt maar erger en erger.

Gisteren kerstkaartjes geschreven zonder Snuf te vermelden, vandaag zat er een kaartje in de bus " aan Marleen en Snuf " van iemand die het nog niet wist.
Doet zo'n pijn.

Kerstavond komen de kinders eten, maar dan als het moment daar is om de pakjes te openen Snuf was dol op cadeautjes uitpakken. Hij hielp zelfs mee om onze pakjes te openen.

Kerstdag ben ik uitgenodigd waar ze ook een hond hebben, zal ook weer moeilijk zijn.

Met oudjaar ben ik al zoveel jaren thuis gebleven omdat onze Snuf bang was van vuurwerk. Wij samen met een lekker hapje languit op de bank.

Weggaan doe ik niet, weet nu al dat ik één hoopje ellende zal zijn.

Wat een moeilijke tijd, voor mij mogen die dagen al voorbij zijn.

Hoe is het bij jullie?
Wordt er bij jullie gefeest?

Bij ons ook niet. Wij hebben 5 dagen geleden onze Franse Bulldog in moeten laten slapen, dus we zitten niet echt in een kerstsfeer. We gaan lekker thuis zitten en TV kijken.

Idd televisie kijken en een mooi boek lezen: ook dieren hebben een ziel.. Heel mooi boek wat je veel steun geeft na het overlijden van je hondje. Ik mis mijn schatje zo erg :( mijn Angel! Mijn liefste Franse Bullie!

Sterkte met de feestdagen Marleen!

bij ons niet leker rustig tv kijken met de honden en leker wandelen ij veel sterkte

Ik wens je veel sterkte Marleen.

Ik begrijp dat je nu niet in een kerst stemming zit.

Nu bijna 4 weken geleden dat we onze sietske in lieten slapen maar we gaan 1ste kerstdag naar mijn ouders waar sieske haar zus woont. Zij is ook nog steeds zoekende terwijl we haar de gelegenheid hebben gegeven om afscheid te nemen. Maar dit is voor ons geen vreemde plek dus lekker rustig verder 2de kerstdag lekker thuis bij haar in de buurt. Ook met oud en nieuw thuis op de bank zitten. Ik denk dat de tijd het wel ooit zal helen maar nooit zullen we haar vergeten.
Veel sterkte de komende tijd. Ik weet hoe het voelt.

Mijn puppy's van 15 december bijvoeren, volgens mij heeft moeke te weinig melk.
Ze zullen in ieder geval genoeg krijgen nu

Kan me heel goed voorstellen dat het erg zwaar is, juist met zulke dagen mis je ze toch het aller meest!

Voor mij is het erg dubbel momenteel..
De tweede kerst zonder mijn lieve bruine beer Dico en de eerste kerst zonder mijn lieve en dappere prinsesje Ziva.. Maar het is ook de eerste kerst met mijn geweldige lieverds Cloudy, Sammy en Deva... Daarom dus erg dubbel, het gemis en verdriet maar ook de vreugde van de eerste keer cadeautjes uitpakken voor mijn lieverds...

Ik mis Dico en Ziva elke dag, maar juist met de feestdagen nog veel meer...
Dico was ook zo dol op kerst, hij vond cadeautjes uitpakken ook helemaal het einde!

Hier ook geen kerst meer gelijk vroeger,
het is nu onze 2de kerst zonder Thibo,als
ik naar mijn profiel kijk zie ik hem met
zijn kerstmuts op,mijn jongen.

Wij gaan met kerstdag eten bij mijn ouders, en het zal nu zonder Wobbe zijn, het doet nu al ontzettend pijn, te weten dat er geen gekke bulldog met zijn neus in het kribbeke gaat hangen, of ballen proberen te vangen.......
Heel veel sterkte aan iedereen die zijn/ haar maatje mist

Is al een half jaar geleden maar wij hebben ook niet zo'n zin in de feestdagen hoor.
We gaan een dag weg naar mijn ouders, 1 dag thuis samen met de meisjes, en een dag komt mijn schoonmoe.
Met oud en nieuw ouders hier en vrienden, die ook hun hond moesten laten inslapen..
Afleiding is toch het beste denk ik....hoe moeilijk ook....dit is zo'n ding waar je de eerste keer doorheen moet...maar je bent niet alleen, er zijn zovele hier die er tegenop zien, allemaal hun maatje kwijt...t forum is altijd open...

Marleen, heel begrijpelijk dat deze dagen voor jou niet leuk zijn, vol van verdriet.

probeer wat afleiding te zoeken, ga lekker wandelen, op de plekken waar je vaak met Snufke kwam, en laat daar de tranen gaan, dat helpt.

hij is bij je en kijkt over je schouder mee, en hij wil niet dat je verdrietig bent, vele jaren bij je geweest, je bent goed voor hem geweest. liefdevol tehuis bij je gehad. afscheid nemen doet altijd zo,n pijn.

denk ook aan de mooie herinneringen van Snufke, niet alleen aan de laatste dagen. bedenk dat altijd bij een overlijden, een herinnering geboren wordt.

DE HOND VAN VOORBIJ
BLIJFT IN JE LEVEN
DE HOND VAN VOORBIJ
VOOR ALTIJD MET JOU VERWEVEN..........geloof me maar, voor altijd bij je.

Het viel bij mij veel beter mee dan verwacht, maar het is bij mij dan ook al wat langer geleden (iets meer dan 3 maand). Ik zag er ontzettend tegenop, deed alleen maar mee voor mijn familie.
En merkte dat ik prima verdrietig kon zijn (ja, er zijn wat traantjes gevloeid) en toch ook kon genieten van een gezellig samenzijn. Op een gegeven moment zat ik zelfs te schaterlachen om een grappig verhaal. Dat voelde heel vreemd aan, en tegelijkertijd toch goed.

Ik heb wel verschillende malen aan haar gedacht (Nu zou papa vragen of ze nu echt weer in de weg moest liggen, of ze niet ergens anders kon liggen. Nu had ze eerst overal gecheckt of er ergens kattekorrels of melk te vinden waren. Nu was ze eens komen kijken waar ik was.), maar het hielp dat er zowel bij ons thuis (kerstavond) als bij mijn grootmoeder (kerstdag) in het volle zicht een mooie foto van haar stond. Zo leek het alsof ze er dan wel niet meer was, maar er toch nog bij hoorde. Alsof iedereen mijn verdriet erkende, er begrip voor had en ze voor iedereen nog steeds een lid van de familie is.

Ik moest ook voor het eerst kerstkaartjes schrijven zonder mijn schat te vermelden. Het was even slikken, maar blijkbaar heb ik het toch al een stukje verwerkt.

Ik wens je veel sterkte, Floortje.

Het is voor ons alweer even geleden dat onze Golden op 15 en een beetje overleed.
De manier waarop hij overleed ,daar teken ik voor.
Een prachtig leven gehad en alles voor hem gedaan. Een voordeel is na 2 overleden honden dat er een hond over bleef,en ik kan je zeggen dat is echt een troost,Zij hebben ons er doorheen getrokken.
Ik kan alles over ze vertellen zonder verdrietig te worden,ik praat over mijn ervaring met hun.
Blijf mee praten en geef je mening en ervaring,dat helpt bij het verwerken.
Ik wens je veel sterkte de komen de tijd, ik leef met je mee.

Oef, deze dagen zijn alweer voorbij. En ik moet eerlijk toegeven, had het veel erger verwacht.
Natuurlijk hebben wij aan Snuf gedacht en herinneringen opgehaald en natuurlijk zijn er traantjes gevloeid, maar geen echte huilbuien.
Het heeft er ook mee te maken dat ik (en anderen ook, ben ik zeker van) hondenpage heb leren kennen, waar we onze gevoelens zomaar kunnen bloot leggen. En dan niet te vergeten de mooie reactie's die je terug krijgt.

Weet je, ik probeer af en toe al is in de toekomst te kijken, naar de komst van een nieuwe pup of hond zonder een al te groot schuldgevoel te krijgen.

Willemijn; Dank je voor je mooie troostende woorden!

Floortje; Raar hé dat op zo'n dagen verdriet en gelach zo kort bij elkaar ligt!

Irene en Raisa; Ik troost mij er ook mee dat hij 12 mooie jaren heeft gehad. Kan dat schuldgevoel (te vroeg laten inslapen?) soms al een plaatsje geven.


Liefs en dikke troostknuffel

Marleen

Ik ben blij dat het ook voor jou beter meegevallen is dan verwacht!

En ja, het is raar en verwarrend dat je tegenstrijdige emoties kunt ervaren zonder ze als tegenstrijdig aan te voelen.

Ik wens je nog veel sterkte toe en veel momenten waarop je met een glimlach en dankbaarheid aan je hondje terugdenken kunt, Floortje.

Hoi Marleen,

Fijn om te lezen dat je ondanks het hele grote gemis de kerstdagen redelijk goed bent doorgekomen.

Bij ons was het ook een lach met een traan. Had bij elk fotolijstje van haar een mooi kaarsje gebrand, dat voelde heel fijn aan.

Ook ik kan me nu vaker met gelukkige gevoelens denken dat wij haar 12 jaar lang een mooi en fijn leven hebben gegeven, en zij andersom aan ons.

Nogmaals sterkte en je kunt me altijd als je wilt een pb sturen.