Milttumor

honden encyclopedie > Milttumor

door Josien

Milttumor

Onze Milan hebben we  moeten laten inslapen.
Ze was al een paar dagen erg sloom tijdens het wandelen en ze sliep meer dan anders. Toen ik terug kwam van mijn werk, vertelde mijn dochter dat haar buik erg dik was.
Inderdaad was deze gespannen en dik, maar leken als we zijn hadden we geen directe argwaan.
Na een paar uren twijfelen toch maar de dierenarts gebeld, want het was zaterdag. We wilden niet langer wachten met een zondag in vooruitschiet.
Bij de da aangekomen, bleek het oogwit wit te zijn en haar tandvlees lichtrose. Hij vermoedde bloed in de buik...
Na een snelle punctie bleek dit ook te kloppen.
De enige manier om te weten wat er aan de hand was, was opereren.
Hij dacht aan de milt, lever.
Tijdens de operatie bleek er 2 liter bloed in haar buik te zitten.
Op de plek van de wond zagen we al 5 uitzaaiingen.
Het zag er niet goed uit voor haar.
Ze had geen kans, deze uitzaaiingen zouden ook weer snel gaan groeien.
Dit wilden we haar besparen, want toen ze drie jaar oud was, had ze ook al een kwaadaardige tumor in de endeldarm.
Een ellende om mee te maken en erg pijnlijk voor haar.
We hebben haar niet meer wakker laten worden, hoe ontzettend hard het ook was en is.
Maar we zijn zo blij dat we niet langer gewacht hebben om naar de da te gaan.
Dat hadden we ons nooit vergeven.
Op internet hebben we gelezen dat dit soort kanker heel veel voorkomt bij dit soort honden, op haar leeftijd en dat het een erg kwaadaardige vorm is.
Een schrale troost.
Het doet pijn.