Volgens mijn vrouwtje ben ik gecastreerd!!!

Goede morgen lieve baasjes,

Eens was ik de ster van Face book, nu ben ik een lege kerstboom


Laat ik bij het begin beginnen....
Gisteren ochtend was het al vreemd, ik kreeg geen brokjes en mijn zusje Jelly wel.
Ik heb mijn vrouwtje heel zielig aangekeken en toen kreeg ik een half boterhammetje en ze zei dat ik dat eigenlijk ook niet mocht hebben.
Ik dacht heel even dat ik stout geweest was maar toen we gingen we wandelen wat ik erg leuk vind.
Mijn buik rommelde en knorde heel erg en ik moest overgeven van dat vervelende gevoel in mijn buik...gelukkig heeft mijn vrouwtje me geholpen en mijn spuug opgedaan.
Ik ben maar in mijn mandje gaan liggen.

Tegen 12.15 uur reden we met de auto weg...ik heb voorin gezeten bij mijn vrouwtje op schoot en naar de koeien en schapen gekeken die buiten stonden.

Toen stopte we bij een groot huis en we stapte uit...ik herkende de geur wel maar snapte nog steeds niet wat we bij de dokter gingen doen.
We (mijn vrouwtje, baasje en mijn vader) hebben even gewcht en ik heb wat gesnuffeld aan verschillende dingen.
Toen kwam de dokter binnen en we werden gewogen...ik ben 42,40 kilo.
Mijn vader werd meegenomen naar een andere kamer en higaf een piep...toen moest ik die kamer binnen.
Ik was zenuwachtig en ben bij mijn vrouwtje gebleven...ze kwam tegen me aan zitten en ik voelde ineens een vervelende prik in mijn bil!
Ik ben een stoere hond dus heb ik geen piep gegeven.

Mijn vader lag al te slapen op een hoge tafel en werd naar een andere kamer gereden...ik ben samen met mijn vrouwtje er achteraan gelopen.
Toen voelde ik me ineens heel vreemd en werd ik bang.
Ik ben heel dicht bij mijn vrouwtje gebleven en toen viel ik in een hele diepe slaap.

.....

Toen ik wakker werd lag mijn vrouwtje naast me in de kamer waar we als eerste binnen gekomen waren.
Ik was erg moe maar na een tijdje was ik wakker genoeg en ben ik terug naar mijn mandje gegaan en heb ik in mijn eigen buurt nog snel een plasje gedaan voor ik ging slapen.
In de avond kreeg ik een vreemde en enge kap om wat ik echt niet leuk vond en vind.
Mijn vrouwtje zegt dat het moet maar ik wil het eigenlijk niet.

Ik hoop dat ik die kap weer snel af mag en dat die kriebels weg zijn.

Een lieve poot van mij, Tobie.

Door Marian op 28 maart om 06:20