HondenPage baasje Suzan, Bo & Guus

Wat schreven de vrienden van Suzan, Bo & Guus op het forum

Diesel & Bumper schreef in Welcome to my world .
Meestal zijn het de bouwvakkers die gluren :-D maar nu worden ze begluurd. Maar lastig dat ze het zo spannend vind.
Diesel & Bumper schreef in Welcome to my world .
Dat is iets teveel van het goede, harde geluiden, veel mensen, en onrust. Snap dat Vika hier erg van schrikt. Ik hoop dat de werklui de pannen er snel afhebben.
Diesel & Bumper schreef in Welcome to my world .
Mooi tuig Willemijn, ik had voor Diesel ook altijd een tuig met een ring op de borst, een u lead. Zij trok alleen als ik andere honden tegenkwam. Nooit problemen gehad. Altijd beter als een halti.
Diesel & Bumper schreef in Welcome to my world .
Ben benieuwd of Vika de volgende keer weer een spelletje van maakt, of dat ze nu doorheeft dat ze zichzelf te pakken heeft.
Diesel & Bumper schreef in Welcome to my world .
Je arm ziet er gehavend uit Willemijn :'(
Diesel & Bumper schreef in Welcome to my world .
Ze ziet er prachtig uit Willemijn. Ikzelf heb bewust gekozen voor een kortharige niet te grote hond. Ik heb mijn oppas Husky in februari de hele maand gehad, en dat haar, mijn hemel, niet te geloven, even kroegen was gelijk een haar verstuiving.
Diesel & Bumper schreef in Welcome to my world .
Dan gaat ze hopelijk ook niet schooien. Ik geef Dacia ook niks van mijn broodje. Als Dacia uit zicht is krijgt Bumper wel. Die is oud en heeft schooien geleerd van mijn ex.
Diesel & Bumper schreef in Welcome to my world .
Kamelenbot, dat heeft onze plaatselijke slager vast niet. :-D
Diesel & Bumper schreef in Welcome to my world .
Oei, dat lijkt me wel een paniek moment toen ze koppie onder ging. Mooi dat jij kalm bleef d(^_^)b
Diesel & Bumper schreef in Welcome to my world .
Mijn Dacia is morgen precies 7 maanden oud, savonds 10 uur laatste keer plassen, en smorgens ongeveer half 7.
Diesel & Bumper schreef in Welcome to my world .
Zij heeft een superbaasje getroffen.
Diesel & Bumper schreef in Welcome to my world .
Hallo Willemijn, dankzij jou ben ik weer op HP, en ik ga jou belevenissen met Vika volgen.
Liesbeth/Skinny schreef in Nieuw fotografie topic!

Liesbeth/Skinny schreef in Onze Aiden...
heel veel sterkte
Liesbeth/Skinny schreef in Aussie Odie's dagboek - 10 maanden en poseren voor kerst
wat een prachtige hond,gefeliciteerd,fijn dat het al zo goed gaat  
Liesbeth/Skinny schreef in Parker 19 weken, studiotijd!
wauw
S&F. schreef in Marley heeft iemand gebeten... ik weet het niet meer nu
" Zo te horen snap je precies hoe ik me nu voel haha. Ik loop ook heel gespannen rond en heb het gevoel de controle echt kwijt te zijn. Mijn vriend staat er heel anders in. Hij gaat niet ' door ' als Marley gromt. Maar trekt wel duidelijke grenzen en is ook zeker niet bang voor hem. Ik houd dezelfde grenzen aan, maar volgens mij vriend is mijn manier van handelen erg onzeker. Soms zeg ik "pas op hoor nu wordt hij boos" , en vervolgens gebeurt er niks. Hij vertrouwt Marley hij heeft er ook vertrouwen in dat hij de signalen goed oppikt. Ik heb persoonlijk wel het gevoel dat Marley mij ook zou kunnen bijten inderdaad en dat zorgt voor spanning. Hier moet ik ook zeker aan werken met de GT. We dachten onder andere aan een leuke cursus volgen om de band te versterken en in huis ook oefenen met lichaamshouding, stem etc. " Lotte & Marley En dit is een stukje wat zo moeilijk is. Zo te lezen is de hond erg hond en is dat misschien voor jou nog het allermoeilijkst.  Ik heb dit thuis ook, alleen dan omgekeerd. Ik zie dus nooit slecht gedrag van mijn hond, hij is soms links en rechts baldadig (enorme puber) maar dat is het. Hij ligt letterlijk een half uur op zijn rug met zijn kop in mijn schoot zodat ik mondhygiënist kan spelen. Bij mijn man gromt hij voor van alles en kan niets. Bezitsagressie, grommen als hij langs loopt als hij eet, zelf bepalen wanneer hij wat doet dus niet doen als mijn man het vraagt (en dan gaan grommen dus wegjagen) en al dat soort. Doet hij niet als ik er bij ben trouwens. Dan houdt hij dat mooie gezichtje vast haha.  Mijn man is niet bang voor hem maar wordt wel onzeker van zijn gedrag. Waarom doet hij dit? Is er iets? (En blijft verder ook heel lief). En dan kan meneer net zijn kleine honden teentje langs die grens halen en hem dus iets verleggen.  Honden ruiken en voelen deze energie. De meeste honden doen daar niets mee, anderen zijn er iets gevoeliger voor en willen meer bevestiging. Er mag vanuit jou best een lijn getrokken worden. Tot hier en niet verder.  Dat houdt niet in dat je hem hoeft te herplaatsen of te slaan maar je doet alles voor die hond. Tijd dat hij daar ook een beetje respect voor heeft. Vaak als je die mindset alleen al aanneemt is dat al genoeg. Dat geeft jou wat zelfvertrouwen terug en hem de lijn waar hij zo te lezen wel behoefte aan heeft. Hoe lief het ook is, knuffelen is mensen taal. Ik zou zelf toch ook iets van assertiviteitstraining gaan doen. 
Liesbeth/Skinny schreef in Wij zijn in blijde verwachting
wat een knappe chi's,daar komen vast en zeker leuke puppies van,sucses
S&F. schreef in Afstand van pup
Snap dit wel… Het wordt een beetje een principe kwestie. Jij mag t allemaal opknappen (ook al heb je het zelf aangeboden) en zij willen geen contact meer alleen via moeders en zitten zelf lekker vakantie te vieren op de camping. Het is dan niet om de hond of het geld maar hoe achteloos er met een hond wordt omgegaan. En inderdaad, hoogstwaarschijnlijk is het op naar de volgende. Maar goed, daar kun jij nu eenmaal niets aan doen.  Jij hebt gedaan wat jouw verantwoordelijkheid was en daar houdt het nu op. Je kunt moeilijk overal hun foto gaan verspreiden of ik noem maar iets. En dan nog… Kopen ze er eentje bij een broodfokker met 80 rassen… Het houdt met dat soort mensen nooit op. Gelukkig voor jouw pup straks een nieuwe kans, zou me daar op focussen.   ho zie nu pas al het andere geschreven tekst op meerdere pagina’s. Spuitelf 
S&F. schreef in Tandsteen aan binnenkant gebit
Ik heb zelf Dentidog van Jean Peau, ook blij mee want het verminderd 80% aanslag bij mijn hond.  Hou echter die van jou achter de hand, Willemijn! Altijd goed een optie B te hebben. 
S&F. schreef in Strenger/meer baas worden
Wat ook kan, je hebt een Poedel, is dat deze misschien nu al wat uitdaging mist geestelijk. Het zijn super intelligente dieren en misschien is dit zijn manier om kenbaar te maken dat hij iets van je wilt.  Een snuffel of lickimat, een kong of veel meer commando’s gaan oefenen (trucjes). Wat je zegt is namelijk wel zo dat hoeft niet perfect, het is werken aan een band.  En als hij dan eenmaal moe is lekker laten rusten op z’n plaats. Hij is echt nog klein, ze hebben ook veel slaap nodig. 
S&F. schreef in Beweging american bully
Soms heb je ook gewoon honden die denken ik vind het wel prima, liever thuis. Ken wel meer Bully’s (en ook Staffies) die dat hebben.  Mijn Amerikaanse Bulldog werd ook ineens een huismus toen ze wat ouder werd. Die rondjes hoefde niet meer zo, als ze maar de hele dag buiten in de tuinen kon lopen/zwemmen/slapen.  Mijn Staff nu hoeft niet zoveel beweging (daar krijg ik hem niet moe mee) maar wel indrukken. Dus die moet zoveel mogelijk mee naar dingen toe.  Iedere hond is anders. Zolang ze iets leuk vinden prima maar als je iets gaat doen omdat het hoort en de hond heeft er geen plezier in zou ik het laten. 
S&F. schreef in Agressieve hond
Opnieuw socialiseren bestaat niet. Er zijn fases in de puppentijd die je niet over kunt doen.  Sorry maar ik vind dit verhaal absoluut niet meevallen. De loodgieter die zichzelf totaal niet bemoeit met jou of een ander waar naar toe gerend wordt om hem te bijten. Dat is geen angst….  En ja, ik heb zelf ook een bijter gehad tot het eind. Want ik ben eigenwijs. Elke GT adviseerde me haar in te laten slapen, lekker niet gedaan. Het heeft me wel 10 jaar van mijn leven gekost. Dat had ik niet anders gedaan als ik het terug kon draaien maar dit is wel de realiteit. Mijn hond werd na een paar jaar beheersbaar maar bleef tot het eind gewoon bijten. Dat wist ik ook. Man in mijn buurt die haar niet aanstond? Ja pech. Hond in mijn buurt? Bam. Ze heeft nooit een buitenstaander kunnen verwonden (al heeft het vaak op een haar na gescheeld)  maar over gaat het niet. Deze hond is geen 2 jaar oud maar 4 zoals de DA zegt (en misschien wel ouder) en dit gaat niet anders worden.  De realiteit is dat je het hele leven van de hond rekening moet blijven houden met de gebruiksaanwijzing van je hond. Geen bezoek voor de hond weg is, bezoek weghouden bij hond, bezoek niet naar hond laten kijken, niet naar drukke plekken wandelen met de hond, altijd opletten of mensen niet zomaar willen aaien. Kinderen ontwijken, plekken waar kinderen veel zijn ontwijken, plekken waar andere honden (en dus hun baasjes) zijn ontwijken. Ik kan nog wel even doorgaan…    Mijn kinderen konden haar echt niet recht in haar ogen aanstaren of denken haar zomaar even te kunnen knuffelen. Het is eigenlijk een serieus risico dat je neemt om een dergelijke hond te hebben.  Ik persoonlijk heb ondanks alles van haar genoten maar nooit meer. Besef je dat je ook nog eens naar de dierenarts moet waarin je via de achteringang je hond moet brengen, die je waarschijnlijk slapend terug krijgt (ze lieten mijne echt niet wakker worden daar) en al dat soort dingen.  Nu ik weer een hond heb zonder rugzak waar alles mee kan zet het me ook vaak aan het denken. Eigenlijk is het niet normaal om zo te leven. Mijn vorige hond had verder nog een leuk leven omdat thuis voor haar alles was. En ja ik maakte ook alles voor haar. Van zwembaden van een paar meter tot springpole’s en wat niet. Die kon functioneren. Maar als dit niet het geval is en jij als baas ook nog continu wakker ligt hiervan ja…   Het mag ook ophouden, dat maakt je dan geen slecht mens. Overdragen naar een ander is heel erg lastig en zo’n stichting is echt verschrikkelijk blijkt. Maar het is ook wat het is. Vind de naald in de hooiberg maar… 
Sigrid, Sandy, Diva & Nala schreef in Dag kleine Finley :( Amoi seg' ma uns wieder.
Ach jee heel veel sterkte!
S&F. schreef in Puppy met baknijd/grommen bij snack
Om het een beetje in perspectief te zetten… Ik heb bijna exact hetzelfde gehad met mijn hond nu. Onze vorige hond had vreselijke baknijd  en dat was snel er uit en eigenlijk nooit wat aan de hand. Ze wist na een tijd dat wij niets afpakten en dat was prima. Ook wij waren vreselijk aan haar gewend en nadat zij overleed kwam dus na een tijd mijn pup.  Felle donderstraal, ook moeilijk met eten en speelgoed. Automatisch kwam ik al niet in zijn buurt dus er is nooit een reden geweest voor hem om iets te doen. Alle kinderen hier, die van mezelf en mijn familie leden, weten dat honden eten is uit de buurt blijven. En dan toch zijn we dan een keer bij mijn moeder, hij pakt iets en uit gewoonte van de andere hond pakt ze het af. Klats, echt doorgebeten. En daarna zo mogelijk nog feller op eten.  Nu is hij 10 maanden oud en je kan in z’n voerbak roeren, hij geeft nergens meer om. Al dat felle gedrag is weg. Heeeeel soms ,als hij iets heel bijzonder lekkers heeft, en iemand wilt toch te dichtbij komen dan waarschuwt hij met een grom. Dat mag, dat weet hij ook. Dan nemen we afstand en komt die sufferd het dan toch maar even bij je brengen zo van nou vooruit jij mag ook wel.  Wat ik toen tegen m’n moeder zei zeg ik ook tegen jou. Deze hond is niet de vorige hond. Ze is jong, is nog helemaal niet vertrouwt bij jullie en weet totaal niet wat ze aan de situatie heeft. Dat moet groeien. Ze is klein, ze geeft toe aan basis instincten (dit is van mij) en zal gaandeweg in haar leven ook meer beheersing leren. Niet alleen zij moet die omgangsvormen leren, ook de kids. Met 1,5 begrijpen ze niet zoveel maar dan zal er toch even ergens een hekje moeten komen. Of de hond eet in de gang.  Voorkomen is alles en als het zoals het bij mij mis ging sta je 1-0 achter dan duurt het alleen maar langer. Duidelijke structuur en grenzen zodat er gaandeweg vertrouwen kan groeien, ook met de kids. Dan komt het vanzelf goed. 
S&F. schreef in Liz laatste nest -> Lewis UPDATE
Ohhhh zo mooi  Toch nog steeds verleidelijk al die stippen 
S&F. schreef in Engelse Staffords steeds kleiner?
Zijn altijd al kleine hondjes geweest. Amerikanen horen ook niet ineens heel groot te zijn hoor, dat zijn ook middelmaatjes.  Nu een flink aantal jaar geleden al dat gedoe met die Bully’s kwam in XL, XXL en mega pockets en ga zo maar door in kwam zie je dat dit soms ook overgeslagen is op (uiteraard stamboomloze) Staffords. De Engelse 30 jaar geleden waren een klein formaatje en nu nog eigenlijk.  Ik heb nu een Amerikaan en heb al veel vaker de discussie gehad met mensen met een Stafford in Labrador reu formaat hoe mijne geen “echte” kan zijn. Hmmhmm…. Uiteindelijk ben ik altijd, suprise, degene met een stamboom thuis. Sommige zijn bijna net zo groot als m’n Bulldogs waren haha. Bizar hoor. 
S&F. schreef in Hondenscholen ervaringen
Nooit gedaan bij mijn vorige honden. Waren simpelweg niet welkom en waar ze wel welkom waren wilde ik niet perse heen. Nu met mijn pup wel vanaf 8 weken gegaan en ik vind het echt heel leuk (en hij ook, niet onbelangrijk). We hebben inmiddels alle basis cursussen afgerond en gaan nu naar de G&G, hij is 10 maanden oud.  Vond die basis echt leuk. Wat Klara zegt, het ging helemaal niet zo om het luisteren en meer om ontdekken en leren. Ik wilde juist in de groep zodat hij zou leren aandacht te hebben wanneer er ook veel leukere andere dingen zijn. Op dit moment even geen succes in zijn puberteit maar goed, het zit er wel echt in haha.  Het gaat er vooral om waar jij je prettig bij voelt. Ik merk dat mijn hond heel graag wilt werken en hij kan hier een hoop in kwijt. Win win. 
Liesbeth/Skinny schreef in Wanneer ben je geschikt voor een herplaatser?
alleen maar herplaatsers gehad,en nooit geen problemen ondervonden,honden ,verschillende rassen /leeftijden/energielevel. sasja hollandse/mechel herder met 2 jaar hier komen wonen (van collega) is 11 geworden,1 brok energie skinny spaniel   broodfokteefje  8 jaar gehad leeftijd onbekend (veel werk van gehad) luna chi   7 maanden gehad is maar 1.5 geworden , niet uit narcose gekomen,was vanaf dag 1 hier thuis nu jolie chi  met 3 jaar hier gekomen is nu nog bij ons,was hier ook direct thuis. in het begin veel rust gegeven om aan elkaar te wennen,geen ideaalbeeld gevormd van de hond,agegaan wat de hond aankan en wil  
Liesbeth/Skinny schreef in Groot verdriet en leegte
liefde is ook loslaten,heb net je verhaal gelezen,en denk dat dit de enige oplossing was,nu heeft de hond rust,denk aan de mooie momenten die jullie hadden,zo te lezen hadden jullie een geweldige band, hier al 3 honden afgegeven in de afgelopen jaren ,de eerste was ziek e,de tweede was een gedumpt brodfokteefje,haar hebben we 8 jaar in ons midden gehad,na een wandeling sprong ze uit de auto en had ze haar voorpoot gebroken, de enige optie was dus ook in laten slapen. de laatste een kleine chi is maar 1.5 jaar geworden,niet uit de narcose gekomen,we hadden haar nog maar 7 maanden maar wat heb ik gejankt en gevloekt. werd knettergek van de stilte in huis,na 3 weken hebben we een herplaatster chi gekregen,die nam veel van het verdriet weg. gelukkig lijken ze kwa uiterlijk en innerlijk niets op elkaar,jolie hebben we nu bijna 1.5 jaar wil jullie heel veel sterkte wensen