Opvoed methode's

Leuk topic, Ik denk dat geen een methode helemaal sluitend is. Ik ben van mening dat je zoveel mogelijk opvoedingsmethoden moet lezen en daar het juiste uithalen. Ook veranderen steeds weer de inzichten. Ik ben toch wel een fan van Tutid Rugaas en Raily Halme. Waar het om draait is zoals eerder in dit topic genoemd, communicatie. Wat ik goed vind van de boeken van de roedelmethode (Arjan van Alphen en Francien Koeman) is dat ze de gehele onwikkeling van de pup beschrijven. Ga maar bij een pup naar de grond kijken met je linkerbeen iets naar voren, ze komt keurig netjes voor je liggen. Zo zijn er meer van dat soort dingen. Eigenlijk moet je eerst deel 2 lezen en daarna deel 1. De boekjes van Turid werken perfect. De denkwijze daarachter vergt wel een omslag in je eigen denken vooral als je zelf nog met de dominantietheorie bent "opgevoed". Daarvoor moet je eigenlijk een workshop volgen bij Railly of Turid. Je hoeft niet te schreeuwen tegen een hond. De enige keer wanneer ik wel eens heel hard foei of viespeuk roep is als ze in het bos aan een mensendrol wil beginnen. Dan ga ik echt niet afleiden met een kaasje. Wat voor mij een eyeopener was is het boek " Emoties bij honden" van Paul de Vos. Dat boek heeft bij mij wel een heleboel puzzelstukjes op de goede plaats doen vallen.

het woord Kalmerend signaal dekt niet altijd de lading.
In het geval zoals jij het scjets Gory, het uitschudden op het trainingsveld, is het gewoon uitschudden van spanning. Niet meer en niet minder.
Kalmerende signalen zijn vaak juist tekenen van spanning, niet altijd bedoeld om de ander te kalmeren, kan ook zijn om zichzelf te kalmeren. Of stress af te leiden.

Net zo als bij mensen iemand die zenuwachtig is aan zijn oorlel zit te frunniken vaak, of met de wijsvinger langs zijn neus strijkt.

Dan heb je het bijvoorbeeld over de mensen in het Nelis Verhoeven topic? De personen die hier gereageerd hebben, komen op mij niet zo over.



Wij zijn ook gestopt met de cursus. De puppycursus hebben we sowieso overgeslagen, omdat ik dat voor onze hond veel te druk en inspannend vond. Bij de basiscursus bestond de structuur dusdanig uit een halve cirkel, waarin de honden (aangelijnd) niet naar elkaar toe mochten. Ik vond dat er op die manier geen goede kans was op het laten uitvloeien van spanningen.



Dat is wat ik bedoel, dat verschil tussen methodes. Jij geeft aan te werken naar complete gehoorzaamheid (ongeacht of je dat gaat bereiken) En er zijn mensen die dat niet doen. Die vanuit een bepaalde vrijheid te werk gaan, en geen complete gehoorzaamheid verwachten of zelfs beogen. Ik zeg niet dat het een beter is dan de ander, maar ik vind het wel een interessant verschil om bij stil te staan. Persoonlijk handel ik vanuit de gedachte dat ik geen recht heb op de hond zijn acties...en enkel kan proberen te sturen...kan aangeven wat ik graag wil.

Ik ga ook voor klamerende signalen.

Ook ik ben gestopt met hondentraining. Bo bleef elke les blaffen, kwam in een bestaande groep terecht. Voor mij had hij al bij de fokker en bij zijn dochter gewoond, ik was het 3e gezin en hij was 5 maanden oud.

Via Turid het trekken afgeleerd, het afbuigen, via Nelis het korthouden als hij uitvalt afgeleerd, ik geef nu juist meer riem, hoe korter ik de riem hield, hoe gekker hij deed, ook het afgewend lopen.

Bo reageert goed op op mijn mond-klikgeluiden, maar ik gebruik die zo weinig mogelijk.

Zoals Sandra, reageer ik niet meer op de postbode, blijf gewoon doen wat ik al deed en Tara vindt daardoor de post door de brievenbus niet meer interessant. Ze blaffen als de bel gaat, maar ze mogen van mij altijd meekijken wie er is, 2 snuitjes tussen de deur en dan zijn ze altijd rustig.

Ik beloon niet met eten, als ik iets tussendoor voer krijgen ze sneller last van hun darmen.

Ikzelf ben erg oplettend, als ik iets eerder zie dan mijn honden zijn ze goed corrigeerbaar, blijven ze bij me als ik dat vraag.

Ik ben tegen alle vormen van corrigerende halsbanden, riemen, gentleleader, etc..

@Gorby: op de website van de roedelmethode staat dat als de hond goed gedrag vertoond er beloond word, maar bij fout gedrag buitengesloten word. Omdat iedere hond bij de roedel wil horen, neem ik aan dat ze dat als straf en onprettig ervaren en dus met dat ongewenste gedrag stoppen.

Maar dat was dus totaal niet toepasbaar op Dobby's zwemprobleem, want die plaatste zich al buiten de roedel door er in zijn uppie vandoor te gaan. Daarom opperde ik dat buitensluiten misschien gaat om het niet opvolgen van een gevraagde zit, hier of blijf, want buitensluiten als dé methode voor (alle) probleemgedrag zou die aanpak hier meteen gefaald hebben. Ik snap ook dat de roedelmethode meer in zich heeft dan buitensluiten als correctie, maar dit vond ik op de website. En als het dan om communicatie gaat, kan dat aspect dus beter. Noem dan meerdere voorbeelden (in plaats van naar een boek te verwijzen).

Overigens geloof ik niet in dé aanpak of dé methode die magisch werkt voor iedere hond. Als ik kijk naar de drie honden die we gehad hebben zit er maar een overeenkomst tussen: het waren honden. Er zat geen een overeenkomst tussen hun motivatie of karakter. Wat bij Freya werkte, ging niet op voor Chico, en ook niet voor Dobby. En andersom, en in alle varianten die je maar kunt bedenken.

We hebben het hier over hondentaal, en gaan er maar van uit dat iedere hond op die manier te lezen is. Zijn motivatie of gevoel aan het gedrag af te lezen is, je dan conclusies kan gaan trekken en er dan aan kan werken. Maar ik weet intussen dat sommige honden een eigen vocabulaire hebben ontwikkeld waar je dus geen bal mee kan. Als of je met je boekje "Hoe en Wat in het Swahili" in Tibet staat.

Nadat ik de pup cursus en gehoorzame huishond had gevolgd had ik heel erg het idee dat ik met Scott geen goede band had. Hij werkte voor de voer beloning en anders liever niet. Ook had ik het gevoel dat hij een loopje met mij nam. Ik ben na de zomer gestart met de Roedelmethode bij Hondenschool Natuurlijk in Zoetermeer. Nu na de volledige cursus gedaan te hebben kan ik zeggen dat ik een heel andere band met mijn hond heb. Ik heb echt het gevoel dat wij elkaar begrijpen. Tijdens de lessen in een kleine groep is heel veel vertelt over hondengedrag en waarom je hond iets wel of niet doet. Daardoor ben ik op hele andere signalen gaan letten als voorheen. En een wereld gaat voor je open. De vervolgcursus is in ontwikkeling, maar zodra deze klaar is ga ik deze zeker doen.

Ik dacht dat hondentaal universeel was.

@ester
ik ben het niet eens met dat uitschudden, ik vind dat je dat in de gehele context kan zien

als Gorby dit doet na een oefening, wil hij niets kalmeren, dan is hij gewoon boos
als je dat zonodig als kalmeren ziet en een teken dat ik met dingen moet stoppen, dan heeft hij mij wel aardig naar zijn poot gezet.

ik zie het vrijwel altijd als een uiting van afschudden van spanning
zoals wij ons kunnen uitrekken, maar het kalmerende zie ik er nooit aan

quote]

Ik wilde even reageren op dit stukje.
Als Gorby dit uitschudden doet ´omdat hij boos is´, dan is het toch nog kalmerend? Maar dan voor hemzelf. Ook het letterlijk afschudden van spanning werkt toch kalmerend voor de hond zelf?
Dat heeft dan niks te maken met dat hij jou wil kalmeren of 'naar zijn poot wil zetten'.
Ik heb namelijk begrepen dat honden niet alleen hun omgeving (andere honden, andere mensen) kunnen proberen te kalmeren, maar ook zichzelf.

Sorry, de quote ging weer eens niet goed

Ik heb veel gehad aan tips hier op HP en vind dat ik het afgelopen half jaar al veel bereikt heb met Rocky.
O.a. het strooien met lekkers werkt vrij goed.
Geen spanning op de lijn is moeilijk omdat hij echt in een nanoseconde van 0 op 10 zit en dan giga te keer gaat vooral bij grote (donker gekleurde) honden.
Los gaat stukken beter dan aan de lijn, hoewel ook dan grote donkere honden vreselijk eng zijn.
Toch zie ik dat hij steeds meer hondentaal gaat gebruiken.
Een cursus is voor mij geen optie i.v.m. mijn ziekte.
Ik merk ook dat als we op een wandeling veel grote honden tegenkomen hij op het laatst voor alles uit zijn dak gaat. Zijn glas is dan duidelijk overvol en loopt over.
Ik las nu regelmatig een rustdag in, gewoon een paar keer per dag een saai rondje en verder niks.
Wel thuis wat spelen met proppen papier met wat lekkers erin en bezig met een puzzel.
De volgende dag gaat het buiten dan een stuk beter.

Ik ben erg trots op hem .

Wilma & Dobby, In de opvoeding door moederhond en haar pups maakt ze al gebruik van deze manier van beloning en bestraffing, dit doen ze om de pups bepaalde dingen duidelijk te maken, hoe ze zich dus moeten gedragen wanneer moeder iets van hun vraagt, en dit gaat lang door want ook wanneer de puppen in contact komen met andere honden zie je dit weer terug. Jij zegt dus;Maar dat was dus totaal niet toepasbaar op Dobby's zwemprobleem, want die plaatste zich al buiten de roedel door er in zijn uppie vandoor te gaan. In deze situatie moet je dus kritisch zijn en gaan kijken of Dobby zich werkelijk bijten de groep(Jij dus) plaatst, Want Dobby weet heel goed waar jij bent, en heel vaak zie je dan ook(weet niet of dit ook voor Dobby geldt) dat wanneer het baasje weg loopt dat de hond de baas achterna komt, het gebeurt ook vaak genoeg dat de honden gewoon blijven waar ze zijn maar dit is weer erg afhankelijk van de opvoeding die ze daarvoor van ons als baasje hebben gehad. Wij hebben ook jachthonden gehad, en die staan erom bekend dat ze hun neus achterna gaan, ik heb veel eigenaren gesproken en die vertelden dat ze de honden niet los konden laten want dan waren ze weg, die van ons waren altijd los en bleven altijd in de buurt, één keer fluiten en daar waren ze weer.
Het enigste wat Dobby wil en wat elke hond wil is, erbij horen, bij jou horen, iedereen weet dat negeren een soort 'straf' is, maar met negeren zeg je eigenlijk precies hetzelfde 'je hoort er even niet bij want wat je doet staat mij niet aan'

Maar omdat de moederhond, en ook andere honden bepaalde dingen duidelijk maken door te negeren, of door te laten merken je hoort erbij, werkt dit ook voor ons mensen, omdat de hond precies weet wat hiermee bedoeld wordt. Dat het bij jou niet werkte kan veel oorzaken hebben, maar dat is voor (mij) niet te controleren want (ik) was er niet bij .

Hondentaal/gedrag is ook aangeleerd. Hier een voorbeeld dat ik zelf heb gedaan:
Als ik mijn hond meer kan laten kwispelen door te belonen als hij kwispelt, heb ik de manier waarop hij kwispelen gebruikt aangepast. Hij doet het anders als eerst.

Mijn doel hiervan was overigens dat hij er wat meer ontspannen en opener van werd, wat overigens gelukt is. Ken je die manier waarop je een grote groep mensen aan het lachen kan maken? Keihard gaan lachen, bulderen van het lachen. Dat werkt letterlijk aanstekelijk waardoor na een tijdje de mensen die niet lachten de tranen over de wangen lopen van het lachen. Zoiets zat er bij mij achter, en dat werkte.

Andere honden leren dat uitvallen het enge wegjaagt, en gaan dus meer uitvallen omdat ze daarmee succes hebben. In plaats van bijvoorbeeld hun echte emotie te tonen. Vooral dat uitvallen komt vaak genoeg voor dat we bijna allemaal weten "oh, die hond is onzeker/ bang en valt daarom uit". Maar niet ieder gedrag is zo algemeen bekend dat je meteen oorzaak en gevolg kunt zien.

Als een hond niet binnen de algemeen bekende lijntjes kleurt, heb je een probleem qua hondentaal.

Ik denk dat het er maar aan ligt wat voor hond je hebt. Mijn sharpei is nu 3 jaar en ik kan nu echt zeggen dat ik hem ken en begrijp. Ik heb verschillende methodes geprobeerd bij het opvoeden, waarvan vele totaal geen uitwerking hadden. Hij doet niks voor snoepjes, dus dat schoot niet op. Het is natuurlijk ook wat je wil van je hond. Ik ben tevreden met een hond die naar mij luistert als het nodig is, niet wegloopt, rustig is in huis en sociaal is tegen mensen en andere honden. Ik moet wel zeggen dat verschillende punten uit de (volgens mij) roedelmethode hier goed bij geholpen hebben. Ik ga eerst de deur door, dan hij, ik eet eerst, dan hij.. Als pup is hij verschillende keren aangevallen door andere honden, maar wij zijn altijd blijven lopen na de aanval en hebben hem nooit opgetild. Op een gegeven moment (rond jaar of 1.5 a 2) was meneer er klaar mee als hij aangevallen werd en greep hij honden terug. Ik weet ondertussen precies met wat voor rassen het wel eens fout zou kunnen gaan en probeerde het dan ook te voorkomen. Na verschillende manieren te hebben geprobeerd bleek dat meneer het beste reageerde op blazen in zijn gezicht, vraag mij niet hoe we erop gekomen zijn, maar het werkt! Een blaasje en meneer is weer helemaal rustig

Hier ook geen vaste methode..

Alleen het belonend opvoeden... doet ze iets wat niet mag is het een harde zware NEE en dan stopt ze ook gelijk

Toen ze binnen iets deed, gewoon negeren, deed ze het buiten, altijd uitbundig belonen... met een goed resultaat.. binnen 3 weken was ze zindelijk

Is inderdaad wel grappig om aan mensen die niet echt in hondengedrag geintreseert zijn, die eigenlijk geen problemen hebben met hun hond te vragen welke methode ze hebben toegepast.
"weet ik veel" krijg je vaak te horen.
(even buitenbeschouwing gelaten ..de eigenaar die z'n hond totaal afbreekt als hij "lastig" is, en dat daarom de hond dus nu niet meer "lastig" durft te zijn)

Beetje het zelfde als ik aan m'n ouders vraag welke boeken/curssusen/opleidingen ze toch gedaan/gelezen hebben om ons hele gezin zonder grote problemen te hebben laten opgroeien.
Die hebben ook geen enkel idee wat ze nou eigenlijk gedaan hebben.

Voor ons geen echte leidraad qua opvoeding.
En denk dat we onze honden (en alle andere levende wezens hier op het erf) op dezelfde manier behandelen als wij mensen behandelt zouden willen worden
Beetje inlevingsvermogen waarom bepaalde dingen gebeuren, waarom ze iets op die bepaalde manier doen.
Wij hebben onze dagelijkse gang van zaken, en de honden draaien goed mee in die routine
Oja...en het aanpassingsvermogen van de honden niet onderschatten.

@J&T: dat is het hem juist, dat is de geaccepteerde werkelijkheid: Als je wegloopt komt hij je wel achterna. Hij weet wel waar je bent. Dat was hier dus niet zo. Hij is tijdens een training met de trainster erbij zelfs een keer bijna meegenomen door andere mensen omdat hij géén idéé had waar ik zat.

Deze geaccepteerde waarheid is dus alleen zo als de hond op dat moment die motivatie heeft, of in een bepaalde emotie zit (haha, ik doe lekker dit. *dikke vinger* Oh ga je weg?! Wacht op miiiiij!). Hier zat het dus anders in elkaar, namelijk als een uiting van spanning. Helaas voor hem bouwde hij door het zwemmen ook spanning op, waardoor hij in een vicieuze cirkel terecht kwam. Een soort van kip en het ei verhaal.

Ik heb in 2 maanden tijd nu méér hondentaal van hem gezien in de 2 jaar ervoor, en dat komt alleen doordat de manier waarop hij zich uitte (het zwemmen) doorbroken is.

gorby2009:

Ik schrijf niet omdat er boeken zijn, is het commercieel. De doelstelling om een bepaalde trainingsmethode zo neer te zetten en daarmee te bereiken dat het de enige echte juiste omgang- of trainingsmethode is. Dat vind ik commercieel. Geen enkele hond is namelijk hetzelfde, dus je zal je te allen tijde aan moeten passen aan die betreffende hond en niet omdat zo'n methode dat en dat stelt. Zeker op een traingslocatie. Even verderop in je berichten geef je zelf al aan hoe ik het bedoel: 'en wie zegt dat andere "methode's" (buiten NV dus nu) niet uit gaan van stabiele rustige en eerljke leiding?' Dit dus...en dan nog zal je heel vaak moeten anticiperen buiten een bepaalde methode om en tot de conclusie komen dat er geen 1 methode is die zo rechtlijnig werkt als dat het voorgesteld wordt.............

@Wilma, onder hondentaal versta ik de taal zoals honden met elkaar communiceren. Dus wegkijken, met linker voorpoot wegstappen, splitsen etc. Dit is voor elke hond hetzelfde en leren ze onder meer van het moederdier.

je haalt hier dingen uit hun context en dus veels te kort door de bocht
buitensluiten heeft niets te maken met 5 minuten in de gang zetten zoals bij CM
belonen niks met een zakje vol voertjes meenemen
belonen op het juiste moment is net zo moeilijk als straffen op het juiste moment
en dus pas je dat uitermate beperkt toe.
binnen de roedelmethode is conflictvermijding (niet ingaan op een uitdaging) heel belangrijk
maar omdat het is (voor mij zeker) niet haalbaar het hier nu even goed uit te leggen
daar zijn 2 prachtige boeken voor



ik lees trouwens dat je ergens het kwisepelen beloonde?
kan je dat uitleggen?
waarom doe je dat en waar dient dat voor
kwispelen is toch een intergraal onderdeel van de hond, niet iets "aparts"

en dat Dobby jou kwijt was, zegt iets over zijn verhouding met jou
(en ik bedoel dit niet als kritiek gelijk, want ik ken jou en Dobby niet, en Dobby brengt ook zijn eigen karakter mee)
wel weet ik dat onze hond nooit los heeft kunnen lopen bij zijn vorige eigenaren, een aantal malen zelfs geheel kwijt is geweest, geen band, geen contact, volgde zijn impulsen.
kijk op mijn profiel en dan zie je, dat hij dat inmiddels wel heel goed kan
want hij hoort nu bij onze roedel, dat begrijpt hij, daarin is hij veilig, daarin hoort hij thuis.

Ik weet niet eens dat CM honden op de gang zetten, dus daar vergelijk ik het niet mee. Ik weet wel dat die Nanny Jojo dat doet, haha! Bij belonen denk ik al helemaal niet aan voertjes, aangezien dat hier dus niet geaccepteerd word als beloning. Tegenwoordig begint dat te komen, wederom pas nadat de problemen zijn opgelost.

En nee, dat Dobby me kwijt was zegt niets over zijn verhouding met mij, maar over de verhouding met zijn vorige baasjes, en hoe hij daar "coping-mechanisms" voor heeft ontwikkeld. En die krijg je er niet zomaar uit, zeker niet aangezien hij dat deed in verband met stress, hij behoorlijk stress gevoelig is, en mijn woonomgeving hem ook stress geeft. Nu het water probleem is opgelost heb ik zonder er verder nog iets voor hoeven te doen gelijk een goed luisterende enthousiaste blije hond. Ja, ook hij heeft wel eens "ja ja, ik kom, maar nog even hier snuffelen hoor!", maar dat ervaar ik niet als een probleem. Hij hoeft zich niet meteen in volle rengalop te lanceren als ik roep of fluit.

Ik heb al vaker discussies gehad met mensen die de roedelmethode hanteerden en dus meteen de conclusie trokken dat er iets mis is tussen ons, maar dat is dus pertinent niet het geval. Dat voelde ik in den beginne al aan, en dat heeft zich intussen bewezen. Anders heb je niet acuut na oplossing van het zwem/jaag probleem mister perfect in huis.

En dit illustreert meteen waarom ik een hekel heb aan het blindstaren op een methode. Niet ieder probleem, niet iedere hond past in iedere methode. Net zoals niet iedere hond á la CM in de redzone gaat, is er niet bij ieder onacceptabel gedrag een probleem met de baas-hond verhouding.

Overigens, dat kwispelen beloonde ik omdat zijn hele houding nogal gedrukt was op momenten dat je zou verwachten dat hij zou gaan kwispelen. Het kleinste ieniemienie beweginkje van het puntje van zijn staart was er. Het gevoel zat er in, maar het werd niet geuit. Ik kreeg de indruk dat hij bij zijn vorige baas gestraft was voor kwispelen, want hij duikt ook helemaal in elkaar als er iets op tafel omvalt of van tafel valt en hij in de buurt is.

Aangezien kwispelen toch normaal gedrag is, heb ik hem daarin gestimuleerd, en nu is hij terug op wat ik inschat als "normaal niveau". Ja, hij veegt af en toe iets van de salontafel, maar daar kan ik mee leven. Ik zet breekbare dingen zoals mijn glas gewoon ver van de rand af. Doordat hij zich nu niet hoeft in te houden als hij blij is en wil kwispelen, is hij binnen in huis in ieder geval relaxter geworden, opener, niet bang zich te uiten. NU kwispelt hij dat het een lieve lust is als ik hem buiten laat speuren, hij heeft er duidelijk plezier in. Hij kwispelt als hij andere honden benadert (eerst hing zijn staart op de koudwaterstaart manier). En eerlijk gezegd is dat voor mij dan ook weer makkelijker om hem te lezen.

Eigenlijk zielig, als je er over nadenkt.

het is jammer dat je gelijk roept dat je verhouding met Dobby uitstekend is
tis niet dat ik dat niet geloof trouwens, maar soms is dat te makkelijk geroepen

op mezelf betrekkend: dat dacht ik ook en ik vond het niet leuk te horen, en later terug te zien dat het aantoonbaar niet zo was, dat vereist een bepaalde moed

wij zijn zelfs voor dat punt gezet
dat wij de trigger waren, en gorby geen probleem gedrag had, maar wij een probleem met het gedrag van Gorby, als we dat konden begrijpen gingen we verder praten....... en ja, toen moesten we "door het stof" want we hadden de hond totaal verkeerd beoordeeld, gelezen en gefaald de juiste antwoorden te geven

ik zeg helemaal niet dat dat bij jou zo is
dat kan ook niet, want ik ken jou en dobby niet en in ben geen GT, maar slechts iemand die honden heeft en ze graag observeert en er over en van leert.

kwispelen activeren komt op mij echt heel raar over
kwispelen is niet per definitie positief
honden kunen kwispelen en ondertussen op het punt staan om aan te vallen
kwispelen is een voor mij een onwillekeurige reactie van het wezen van de hond zelf
hij kan dat wat mij betreft niet sturen, het is een gevolg van zijn geestestoestand.

een hond die kwispelend op mijn hond af komt wordt ik niet per definitie blij van
dat ligt er maar aan hoe hij kwispelt en de rest van zijn houding is.

maar ja, bij jou en Dobby heeft dat dus anders gewerkt
je schrijft het zo, het heeft jullie goeds gebracht..... dan is het toch goed.

wat betreft je kwijt raken, weglopen........
begrijp ik je redenatie niet
een hond die zn baas "kwijtraakt" heeft om wat voor reden dan ook, op dat moment niet de juiste band met zn baas, dat hoeft niet alleen aan de baas te liggen, dat is de interactie op dat moment.
das geen falen ofzo, of een beschuldiging, want we hebben er zelf ook mee te maken gehad
nooit gehad bij een eerdere hond, maar Gorby..... die was gewoon pleite, vergat ons gewoon.
dat lag niet aan hem, dat lag aan ons (maar zo zagen wij dat dan)

Dank!
Dat zijn duidelijk voorbeelden!

Wat zou het met links weg stappen moeten betekenen?En als er met rechts wordt weggestapt?
Geldt dit voor vooruit én achteruit??

Ik ben geboeid,heb er nog nooit van gehoord.Uit welke 'methode' komt het?

Volgens mij moeten we met zijn allen eens bijeenkomen. Een hele verschillende honden laten zien en er daarna eens een goede discussie over houden.
Lijkt me nou enorm leerzaam!

Nog een verhaal dat ik las in Turid haar boek geloof ik.

Iemand wilde de hond laten hierkomen, bij wedstrijden lukte dat maar niet. De hond liep steeds in een ruime boog naar haar toe. Toen is ze gaan wegkijken bij het commando hierkomen en ging het ineens wel.
De hond liep in zo'n wijde boog om de baas te kalmeren die de hond veel te strak aankeek.

Oh zeker, in de eerste maanden dat ik bij onze trainster zat is er aan onze relatie gewerkt, maar dat bracht geen oplossing wat betreft het zwemprobleem. Het actief werken aan onze relatie was ongeveer klaar in Februari, en de trainster (ook hier op het forum regelmatig aangeraden) meldde zelfs dat daar geen verbetering meer te behalen viel. Maart, April, Mei, Juni, Juli volgden zonder enige verbetering van het probleem. In sommige aspecten werd het zelfs erger.

Aangezien de oplossing hier lag in het water eng te maken, en er met deze aanpak binnen een paar dagen verbetering in zat, weet ik waar de clou zit. Een overduidelijk geval van oorzaak en gevolgd. En dat heeft dus niets met onze relatie te maken.

En wederom, door zo een methode aan te hangen ga je alles in dat verband zien. Als je een hamer hebt, ziet ieder probleem er uit als een spijker. Maar men vergeet dat er een hele gereedschapskist is die je kunt gebruiken.

Bij Kobus doe ik het zo: bij alles wat hij goed doet, wordt hij uitgebreid beloond. Als hij iets fout, zeg ik 9 van de 10x: "nee!" of "uh!". Negeren werkt in dat soort gevallen meestal niet, dan gaat ie gewoon zijn eigen gang.
En verder heeft ie wat regeltjes waar ie zich aan moet houden. Als ie écht heel vervelend is, zet ik hem zonder iets te zeggen in de bench. Maar dat is gelukkig zelden

Ik kom er even tussendoor maar ik vind het een ontzettend leerzaam topic. Het respect voor elkaar en zijn manier van doen is duidelijk terug te vinden en daar wil ik jullie voor bedanken.

Hier zullen een hoop mensen wat uit halen.

Heel mooi omschreven!