Help het lijkt of ik Morris niet aan kan!

Reeds eerder heb ik al een topic geopend “Morris weet niet wat straf is”. Het lijkt nu alleen maar erger te worden. Als ik van huis wil gaan, heb ik eerst nooit problemen gehad. Ik laat hem een half uur uit en meestal ging hij netjes op zijn plekje liggen, hij kreeg nog wat lekkers en vaak kon ik zo weglopen. Zelf ga ik dus normaal zonder veel te zeggen de deur uit, omdat ik vind dat het normaal moet blijven dat hij soms alleen moet zijn, samen met zijn oudere huisgenootje Flos. Ook is het ritueel van het weggaan niet altijd het zelfde. Nu komt het! De laatste 2 weken probeert hij iedere keer mij aan te vallen, zodra hij merkt dat ik dus moet gaan. Hij gaat me dan achterna en springt tegen mij op en hapt in mijn kont of arm en maakt daar dan ook echt een gromgeluid bij. Als hij dat doet, zeg ik heel duidelijk NEE en probeer ik hem eerst te laten zitten. Als dit niet lukt, dan pak ik hem op en leg hem terug op zijn plaats tot hij rustig is, maar zodra ik weer wil gaan, komt hij nogmaals achter me aan! Ik ben niet van het harde aanpakken, maar soms haalt hij mij wel het bloed onder de nagels vandaan. Bang ben ik zeker niet voor hem! Als hij echt te brutaal is, geef ik hem wel eens een snuitgreep of ik pak hem even bij zijn nekvel en zeg dan ook duidelijk NEE. Zodra hij rustig is, zeg ik weer “goed zo” of “braaf” en haal ik hem eigenlijk ook heel lief weer aan! Mijn NEE maak ik trouwens nu heel zwaar. Maar wat ik ook doe…. Morris snapt mijn boodschap gewoon totaal niet! Ik ben nu ook bijna van plan om toch een gedragstherapeut in te schakelen voor dit stuk, want ik ben bang dat ik er zelf niet uit ga komen. Bij mijn man doet hij dit werkelijk nooit! Ook als mijn man erbij is, doet hij lang niet zo vervelend tegen Flos. Als ik alleen met ze ben, dan is Flos vaak het zwarte schaap. Flos is nog steeds veel te zacht in corrigeren…., maar zelf denk ik dus dat Morris de correctie van Flos ook niet snapt. Het lijkt dus dat hij baas wil zijn over Flos en over mij! Soms denk ik wel eens misschien zijn Flos en ik beide te zacht voor Morris, terwijl baasje Morris eigenlijk nooit straf hoeft te geven. Bij hem doet hij alles voortreffelijk! Het zou natuurlijk ook kunnen komen, omdat ik Flos vaker bescherm tegen het wilde gedoe van Morris. Wat heeft Morris nog meer aan rare trekjes? Hij is helemaal niet zo vrolijk als we weer thuis komen. Niet bij mij, maar ook niet bij zijn baasje. Hij kan soms kwispelen, maar vaak doet hij dat ook gewoon niet en blijft rustig op zijn plek liggen waar hij lag! Ik zelf vind dit zoooo raar. Een hond die niet blij is als zijn baas thuis komt! Op straat is hij dus naar alles en iedereen super enthousiast en naar ons eigenlijk niet zo! Dit doet vaak pijn, omdat je gaat denken dat hij het echt niet naar zijn zin heeft bij ons. Verder kent hij zijn commando’s eigenlijk vrij goed. Als ik hem eten geef, gaat hij ook al automatisch op z’n kontje zitten. Dit hoef ik niet eens meer te vragen, dus hij wil best voor me werken. Ook op iedere hoek van de straat gaat hij vrijwel altijd automatisch op zijn kont zitten. Hij krijgt echt niet iedere keer een koekje! Hij weet heel goed, wat we van hem vragen, maar net het stukje straf, snapt hij gewoon echt niet en dan is hij dus erg brutaal naar mij. Wat zouden jullie doen? Zouden jullie ook een gedragstherapeut in schakelen? Of heeft er iemand de gouden tip of een ander advies! Ik wil hem niet harder aan gaan pakken,omdat dit een foxterrier kan breken....Onze vorige foxterrier was heel wat makkelijker! Die had ook streken en soms een eigen willetje, maar die luisterde altijd en wist precies wanneer hij iets deed wat niet door de beugel kon! Tevens was dat de grootste knuffelkont die er maar bestond! Ik wil dat Morris in ziet dat hij bij ons een warm/liefdevol huis heeft. Dat we heel gek op hem zijn! Ik wil niet meer met een rot-gevoel van huis gaan…Nu kan ik me soms zo rot voelen als ik van te voren zo’n ruzie met hem gehad heb en ik toch de deur uit moet gaan! Ik vind dat dan ook weer zielig voor hem, maar het kan niet anders. Ik zal toch soms moeten gaan werken!

Groetjes Monique

Hoi,

Zoals ik kan zien ben je veel met overwicht te proberen het van je hond te winnen. Dit zal je niet lukken en daardoor wordt je onzeker.

Straffen d.m.v. in de nekvel grijpen zou ik allereerst nooit doen. En als jij weggaat geef je je onzekerheid/zieligheid door aan je hond. Je hond kan veel stemmingen voelen en daardoor probeert hij zoveel bij jou en niet bij je man.

Ook bij mij kan het wel eens gebeuren dat de honden niet blij zijn als ik terug kom maar daar stoor ik me niet aan. Jammer dan, het komt dan later wel.

En ik zou buiten veel meer gaan belonen en dan gaat hij jou belangrijker vinden als de rest.

Wat mij opvalt bij heel veel mensen is dat ze straffen wanneer de hond naar andere mensen trekt of enthousiast is maar dat ze vergeten dat de hond naar de baas kijkt of niet trekt de mensen daar niets van zeggen. Kortom: negeer negatieve dingen die gebeuren en beloon de postitieve dingen met soms wel 4 voertjes want dat blijft hangen en daardoor zal hij jullie belangrijker gaan vinden.

Verder is het nooit verkeerd om een 3de persoon (gedragstherapeut of iemand van een goede hondenschool) naar jullie te laten kijken en te laten observeren hoe jullie band is en waar dingen veranderd kunnen worden.

Veel succes en niet wanhopen hoor.

Groetjes van Esther

Hoi Esther,

Alleen als hij erg brutaal is, wil ik hem duidelijk maken dat ik er niet van gedient ben dat hij mij probeert te happen. Hij bijt niet, maar pakt net even een velletje vast. Ook krabben kan hij nog wel eens doen. Zo heb ik nu ook een kras in mijn gezicht staan! Als hij zo brutaal is en niet luistert naar mijn zitcommando en door wil gaan, pak ik hem even bij zijn snuitje of even bij zijn nekvelletje. Ik doe hem daar echt geen pijn mee. Moederhond zou het toch ook zo doen? En met veel belonen lukt het niet, want dat heb ik altijd en nog steeds veel gedaan. Misschien komt het juist daar wel door. Misschien beloon ik hem te makkelijk! Ik denk soms echt dat Morris een kronkeltje heeft. Soms is hij zo lief en soms veranderd hij in een angstaanjagend klein donderstraaltje. Nog steeds ik ben niet bang voor hem, maar zie dat aanvalgedrag liever niet! Ik word er inderdaad onzeker door en ga twijfelen aan mezelf of ik het wel goed doe en waarom hij het niet bij de baas doet. Terwijl ik hem veel meer aandacht geef en aanhaal als dat de baas dat doet. Ik heb ook wel eens gedacht...Misschien wil hij gewoon niet dat IK ga. Ik denk dat ik ook maar die gedragstherapeut in ga schakelen, want ik wil gewoon van dit probleem af! Over 4 maanden komt er bij ons een kleine uk....Ik moet er niet aan denken dat Morris dan nog van die wilde haren heeft! Niet dat ik dit wil overhaasten...Dat heb ik naast me neer gelegd. Ik wil gewoon plezier hebben aan Morris en dat hij ook plezier heeft aan ons! Hij hoeft voor mij niet perfect te gaan luisteren! Hij mag van mij gerust wat streken houden, maar hij moet weten wanneer hij iets doet, wat echt niet door de beugel kan. En dit soort dingen kunnen niet door de beugel. Verder is Morris eigenlijk een fijne hond en hoor je mij niet klagen....Heel veel dingen doet hij juist net supergoed! Ik ben ook echt stapel op hem, maar op zo'n momenten dat hij brutaal is, weet ik me gewoon geen raad met hem. Hij probeert me wat te vertellen, maar ik begrijp hem niet en ik probeer hem van de andere kant te leren dat dit niet mag en hij begrijpt mij niet! En wat is er nu vervelender als dat je elkaar niet begrijpt? Ik ga maar eens op internet zoeken naar een goede therapeut bij ons in de buurt.....Ik wil dit echt verholpen hebben.

Monique

Hoi,

Ik begrijp je wel hoor. Je wilt het goed doen en daar ligt juist het probleem. Omdat je het zo goed wil doen, leg je de lat hoog voor hem. Niet iedere hond is gelijk en zal jou begrijpen.

Je hebt nu een kras in je gezicht staan, schrijf je dat betekend dus dat je zelf laag bent geweest en dat hij de kans heeft gehad om bij je gezicht te komen. Als een hond druk is dan ga ik zelf rechtop staan en negeer de hond volledig. Daardoor krijgt hij geen reactie op zijn gedrag. Is hij rustig dan pas ga ik naar beneden om hem te aaien, niet eerder en niet later. Gaat hij dan weer krabben en/of springen dan gelijk weer omhoog. Jouw zitcommando negeert hij zeg je, nou dan zou ik hem ook negeren en niet eerder aandacht geven wanneer hij gaat zitten. Dit kan wel 1 min. duren. Ook moet je je dan niet laten verleiden tot het commando nog een keer te zeggen want door veel te zeggen gaat je hond slechter luisteren.

Een moeder reageerd ook met een greep in de nek maar realiseer je wel dat dit veel angst oproept bij hem en veel weerstand.

Ga eens bij jezelf af dat je op een onbewaakt ogenblik hem wilt aaien. Wat doet hij dan? Gaat hij van je af (en schrikt hij dus) of laat hij het aaien toe.

Ook komt het een en ander door je hormoonhuishouding. Hier merk ik dat lichamelijk letsel (heb ik nu d.m.v. een gekneusd enkel) dat de honden zich eerder neerliggen bij de situatie en als je hormoonhuishouding niet in balans is merk je dat je een kort lontje hebt en daardoor anders reageerd.

Door middel van aanval gedrag wil hij je duidelijk maken dat je teveel druk op hem legt en teveel van hem vraagt. Veel commando's kent hij zeg maar dat is aangeleerd gedrag en door veel commando's te geven geef je je hond veel druk en zal de hond steeds slechter gaan luisteren.

Ik hoop dat je hier wat aan hebt.

Groetjes van esther

Hoi Esther,

Wederom bedankt voor je reactie. Morris negeert mijn zitcommando alleen als hij zo brutaal is. Anders gaat hij altijd direct zitten. Ik hoef dit geen 2 keer te zeggen. Het af-commando kan hij nog wel eens negeren. Als ik hem uit het niets aai, reageert hij daar niet met een schrik op. Hij vindt het niet altijd fijn als ik hem aai. Te veel aaien, vind hij helemaal niets en dan gaat hij gerust van me weg. Een aai is voor hem ook niet echt een beloning. Een klopje op zijn ribjes vindt hij wel weer prettig. Het kammen en borstelen vindt hij wel weer heerlijk. Verder zoekt Morris wel vaak hogere plekjes op. Zo ligt hij bv heel graag bovenop de leuning van de bank. Daar valt hij ook vaak in slaap. Hij hangt dan vaak over de bank heen. Hier ben ik zelf zeker fout aan, maar dat komt omdat onze oudste hond het gewend is om op de bank te mogen liggen en een hond van 14,5 jaar ga je dat niet meer afnemen. Dus tja, we weten dat we hem beter niet op de bank kunnen laten, maar het is wel moeilijk om deze regel voor 1 hond te laten gelden. Zo gaat Morris dus ook mee naar boven, omdat ik het voor hem zielig vind als hij alleen onder moet blijven en Flos wil ik dit ook niet ontnemen. Ik plaats Morris hierdoor wel wat hoger. Ik ben me daar bewust van en misschien zit zelfs daar ook wel een fout. Die krab in mijn gezicht was wel een ongelukje. Hij was iets te lomp naar Flos op de bank en ik zat daar toevallig ook, wat Morris denk ik niet in de gaten had, maar zo met zo'n aanval gebruikt hij ook vaak zijn voorpoten.

Zelf ben ik van mening dat ik echt niet te veel druk op hem leg. Hij mag van mij ook lekker hond zijn. Zo heb ik hem nu ook een hard plastic zwembadje gekocht, waar hij lekker in kan doerakken. Hij hoeft echt niet strak naast me te zitten/lopen! Natuurlijk wil ik dat hij bepaalde dingen afleert, maar ik ben niet meer zo dat hij dat bij wijze vandaag nog af moet leren. Ik heb daar iets meer geduld in gekregen. Mijn lontje is nu wel iets korter....Dat geef ik wel eerlijk toe. Maar ik zie dit aanvalgedrag ook echt als probleem en wordt dan ook sneller boos. Nog steeds Morris is verder een hele fijne hond. Toch is hij gewoon nooit makkelijk geweest. Vanaf de start al niet! Het aandacht winnen van hem op straat was al heel moeilijk, wat nu eigenlijk vrij goed gaat. Hij weet dat er een baasje en vrouwtje bij hem zijn, waar hij dan toch aandacht voor moet hebben. Ik ben zelf denk ik ook wel altijd verwend geweest met de honden die ik voor hem heb gehad. Flos is bv een erg makkelijke. Die leert nu zelfs op z'n oude dag nog dingen bij. Daar kan ik mee lezen en schrijven en Buster, die vorig jaar overleden is, had soms wel een eigen willetje, maar die had nooit zo'n raar gedrag. Hij heeft wel een hele andere aanpak gehad als Morris. Beide hetzelfde ras. Buster is bv nog met de slibketting opgevoed. Heeft ook hardere correcties gehad (14 jaar geleden werkte alle hondenscholen op die manier)Morris heeft dit ding nog nooit gezien of om gehad. Bus was wel stapelgek op ons. Die kon eigenlijk niet zonder ons! Ik weet dat Morris uniek is en niet op Buster lijkt. Ook dat ik ze niet moet vergelijken, maar ik heb toch duidelijk een probleempje met Morris. Ik heb net al gezocht op internet voor een goede gedragstherapeut, maar kwam eigenlijk ook op een site van een hondenschool bij ons in de buurt. Ze werken volgens de Martin Gaus methode en dan zou ik 3,5 week intensief met hem moeten trainen. Ik kan daar ook individuele les gaan volgen en tevens hebben zij ook bezoek aan huis om advies te geven. Ik denk dat ik daar toch maar eens voor ga informeren. Ik moet toch iets met hem gaan doen!

Groetjes Monique

Hoi,

Bij jullie boven slapen kan inderdaad wel eens het probleem zijn. Sommige honden profiteren van deze privilege en kunnen het niet aan.

Het is niet zielig om hem beneden te laten, het is juist zeer goed om dit te doen.

Onze oudste cavalier, die nu niet meer leeft, sliep ook altijd bij ons en dit gaf geen problemen. Bij de nu oudste, roedelleider (met een behoorlijke gebruiksaanwijzing) kan dit absoluut niet en zij zal ook gebruik maken van deze privilege.

Ik zou dus meteen vanaf vanavond dit niet meer doen.

Ik vind het heel normaal als hij brutaal is jouw zit commando niet opvoerd. Hij voelt de spanning en irritatie van jou en daardoor wordt hij traag. Op z'on moment zou ik hem negeren. Niet aankijken, niet naar beneden gaan met je lichaam. Laat hem even tot bezinning komen en dan gaat hij vanzelf zit. Doordat je misschien hem aankijkt wordt hij nog brutaler. Wat je wel kan doen, is via de onderkant de halsband vastpakken, hem neerzetten maar dus niets zeggen en niet gaan aankijken.

Dit opgeteld bij je korte lontje, nekcorrecties, boven slapen zorgen voor een onbalans in jullie relatie.

Nog een laatste vraag: hoe krijgt hij zijn bak met eten? Meteen als het op de grond staan of moet zijn zit en wacht doen?

Tevens vind ik het een zeer goed idee om priveles te nemen en dan goed te laten kijken/observeren wat er anders kan in jullie relatie.

Vergeet ook niet dat het 14 jaar geleden is dat je een pup hebt opgevoed en dat erg terug gaat in de tijd. Ik heb dat ook gehad maar het was bij mij 8 jaar geleden.

Groetjes van Esther

Hoi Monique,

Ik heb vandaag niet genoeg tijd om alles regel voor regel door te lezen, dus bijvoorbaat excuses als ik er hier en daar naast zit, maar, hier een paar observaties van mijn kant:

Als jij Morris aait, en hij loopt bij je weg, dan heeft hij in de rangorde strijd waar hij nu kennelijk in zit, weer een punt gescoord. Want jij had dat aaien dan harder nodig dan hij, dus, zie je wel, jij bent de pup, ikke niet. Christo deed dat bij mij vroeger veel. Het niet begroeten als je thuiskomt past daar ook in. Als jij hem begroet, en hij jou niet, dan ben jij de pup die hem zo gemist heeft, en hij niet.

In hoe je met Morris omgaat als je weggaat, geef je hem de boodschap hem serieus te nemen, wat zijn 'grootheidswaan' aanwakkert. Als je hem straal negeert, ook al hapt hij en bijt hij en doet hij je pijn, dan behandel je hem als maar een pup en ontmoedig je hem. Je zult zien dat dat happen dan overgaat. Verder denk ik dat het tijd is om ook de andere rangorde regels wat aan te scherpen.

In het wild zit er best wel een risico in voor een hond om de bestaande rangorde aan te vechten, als je verliest, zou je verdreven kunnen worden uit de roedel. Als je Morris bent, test je dan eerst het water, en pas als je denkt dat je inmiddels groot genoeg gegroeid bent om een serieuze bedreiging te vormen, en je wordt als zodanig ook gezien en behandelt, bind je de strijd aan.

Dat Flos hem nu nog grotendeels negeert als Morris hem lastigvalt,kan dus heel goed tactiek zijn van Flos' zijn kant. Zou Flos harder reageren, Morris dus serieus nemen, dan kan Morris dit gaan opvatten als een teken dat Flos hem als een serieuze bedreiging beschouwt, en dat als Morris hem nu aanvalt, er een goede kans in zit dat hij het gevecht zal winnen.

Dus misschien doet Flos het juist heel goed als hij Morris negeert. En maak je het Flos moeilijk door het naar Morris toe voor hem op te nemen. Zou je een andere manier vinden om op zo'n moment Morris' zijn gedrag te onderbreken zonder dat je Morris oogcontact of zelfs maar de minste aandacht geeft, kan dat beter werken.

Ik weet niet wat wijsheid is voor je, op dit punt. Ik zit voor wat betreft Esther's gedetailleerde adviezen grotendeels op één lijn met haar.

Maar verder heb ik ook de ervaring van mijn twee reuen die slaags raakten. Jij hebt Flos die te oud begint te worden om Morris de baas te worden, ik had Christo die in zijn hoofd nog te jong en te onzeker was om Aidan de hele tijd de baas te kunnen. Christo moest eerst vier worden voordat hij genoeg overwicht op Aidan had.

Dat maakt het samengaan van twee reuen moeilijker dan wanneer je twee reuen hebt zoals Buster en Flos. Misschien is het tijd om Morris nu toch maar als nummer één te gaan behandelen. Als Flos bereid is zich erbij neer te leggen, voorkom je een gevecht. Bijkomend voordeel: Morris zal niets willen doen dat deze begeerde positie in gevaar brengt. Als je nu ontevreden bent over zijn gedrag, dan heeft hij niets te verliezen - hij is toch maar de laagste in rang...

Ik hoop dat je hier iets aan hebt. Overigens heb ik tot Christo één jaar oud was héél veel gehap én krassen op mijn gezicht van hem te verduren gekregen, en is het toch goed gekomen. Wel door hem te negeren, hem in zijn nekvel grijpen en zelfs op de grond gooien werkte alleen maar averechts...

Groetjes,

Linda.

Hoi Esther,

Ja daar ben ik nu ook achter dat het al zo lang geleden is dat ik onze 2 schatten opgevoed heb. En dat er veel veranderd is, heb ik ook door. Ik heb dit ook onderschat in het begin. Moest erg wennen aan zo'n jonge onstuimige pup en aan de manier van opvoeden heb ik ook echt moeten wennen. Ik ben al een heel eind, net dit laatste stukje moet nog.
Misschien moet ik inderdaad wel iets langer volhouden als hij zo'n brutale bui heeft. Dan is het maar een minuut bij hem staan en hem toch laten zitten! Ik zal ook eens kritischer worden op mezelf i.p.v. alleen maar op hem, maar het is niet prettig als hij er echt bij gromt en naar je billen/armen springt om er toch even in te happen....

Nog even antwoord op jouw vraag hij gaat al automatisch zitten als hij zijn bakje voer krijgt. Ik hoef hem dat niet eens meer te vragen. Is eigenlijk voor hem automatisme. Hij staat bij me in de keuken als ik de bakjes klaar maak en hij krijgt zijn voer in de kamer. Hij loopt dus vrolijk achter mij aan/soms voor mij op. Hij gaat dan op zijn eetplekje netjes zitten. Ik geef dan eerst Flos op zijn plek zijn bakje en daarna krijgt Morris pas zijn bakje. In de tussentijd blijft hij ook netjes zitten. Ik kan ook gewoon de bak onder zijn neus vandaan halen. Ook wacht hij netjes op Flos. Flos laat meestal nog wel iets voor hem achter, wat hij dan van mij ook nog mag opeten. Is dan wel senioren-voer, maar dat verschil merkt Morris niet. Hij zal niet snel de bak van Flos veroveren. Hij wacht echt tot ik de bak bij hem neerzet. Overigens krijgt hij al het voer van mij. Mijn mannetje bemoeit zich daar niet mee. Wel geeft hij af en toe een restje aan Morris of als we frietjes eten, krijgen ze beide ook een frikandelletje.

Zelf neig ik ook meer naar privé-les dan naar een gedragstherapeut. Ik heb met hem reeds een cursus gevolgt, maar dit verliep moeizaam, omdat Morris te veel wil spelen/stoeien met de andere honden en dus te weinig aandacht had voor mij. Ik had ook niet de juiste school, want ze konden mij niet helpen om de aandacht wat beter te krijgen. Ze gaven de schuld aan het ras en ik moest maar terug komen als hij wat ouder was. Verder vonden ze Morris dominant naar andere honden, maar dat was op straat ook zeker niet het geval, want hij is nog steeds erg onzeker en gaat voor iedere hond liggen. Hij maakt zich dus voor iedere hond klein. Pas als hij ziet dat hij kan spelen, staat hij op!Aandacht thuis en op straat ging redelijk tot goed, maar zo gauw hij daar op het terrein was, vond hij de andere honden veel leuker als de oefeningen. Hij wou daar inderdaad soms wel baas spelen over de wat kleinere hondjes, maar volgens mij was dat meer omdat Morris gefrustreed was door de lessen. Hij ging daar alleen netjes zitten en liggen en liet zich betasten, maar volgen was een ramp! Het enigste wat ik kon doen is buiten het groepje aandacht zoeken van Morris. Dus constant 8-tjes lopen en hem laten zitten/liggen. Daar ben ik toen dus ook gestopt, omdat ik niet verder met hem kwam. Dit heb ik zelf opgepakt en dat is toch goed gelukt. Hij blijft nu niet meer enthousiast als hij een andere hond ziet. Hij speelt wel even, maar loopt ook netjes weer mee als ik hem laat volgen. Ook trekt hij niet meer zo veel aan zijn lijn. Soms wil hij dat nog wel doen, maar als ik hem dan ook maar een klein rukje geef, is de boodschap voor hem wel duidelijk en loopt hij weer netjes aan zijn riem. Voor andere honden trekt hij dus zowiezo niet, want dan gaat hij vroegtijdig liggen en blijft liggen tot de hond hem bijna nadert. Flos loopt overigens niet alle rondes mee en als die meeloopt, is hij altijd los. Dus ik ben dan ook echt met Morris bezig. Op Flos hoef ik niet veel te letten, die let wel op mij!!

P.s. in het begin sliep Morris altijd alleen beneden. Hij lag daar in zijn benche, maar gevoelsmatig heb ik hem inderdaad boven toe gelaten. Dit omdat ik vond dat de rest van de roedel hem in de steek liet. Hij slaapt boven ook direct. Gaat netjes op z'n plekje liggen en snurkt en slaapt ook echt de hele nacht goed door. (Tenzij ik weer eens naar de plee moet met m'n zwangere buik. Dan is hij meestal ook wakker.) Ik kan eens proberen of het scheelt als ik hem toch weer onder laat liggen. Alles is te proberen.....Bedankt voor je tips!

Groetjes Monique

Hoi Linda,

Je hebt daar wel een punt met dat aaien. Daar heb ik zelf ook al over zitten denken. Met borstelen/kammen wil hij ook wel eens tegenstribbelen. Meestal als ik zijn poten moet kammen. Ik laat hem dan ook echt niet gaan/geef z'n zin niet en ga door tot dat hij voor mij klaar is. Dan krijgt hij ook altijd wat lekkers.

Zelf denk ik nog steeds dat Flos het goed aan kan. Hij gaat wel vaker voor Morris aan de kant en soms lijkt het ook of Morris al iets meer te vertellen heeft, maar Morris heeft ook respect voor zijn oudere maatje. Hij kan heel flauw tegen hem doen, maar kan hem soms ook met rust laten. Laatst was Flos bv ziek en Morris is echt 3 dagen niet in zijn buurt geweest en als hij wel in de buurt was, dan was dat om Flos even te likken. Flos accepteert Morris helemaal. Hij beschermt Morris ook tegenover andere honden. Ze moeten niet naar Morris grommen, want dan is Flos wel in de buurt. Morris speelt gewoon af en toe een spelletje met Flos en dat om de rang in huis en zo wil hij dat ook met mij doen!

Dat negeren als ik wegga en dus niet reageren op zijn aanvalletjes, kan ik ook eens proberen. Het is ook echt iets van de laatste 2 weken. Er is ook niet echt iets gebeurt.

Verder denk ik ook wel dat het goed gaat komen met Morris. Ik weet dat mijn vorige foxterrier ook pas echt rustiger werd toen hij een jaar of 3 was. Het hoort allemaal wel bij een jonge fox, maar ik wil het gewoon in goede banen leiden, zodat ik straks plezier heb aan Morris en hij aan ons. Dat is voor mij het belangrijkste!

De privé-les ga ik nu toch wel achteraan, zodat ik met hem aan de slag kan en een ander ook eens goed op Morris zijn gedrag kan letten. Misschien doe ik het inderdaad wel onbewust fout en maakt Morris daar misbruik van. Misschien wakker ik bepaalde dingen wel aan! Ik wordt er in ieder geval niet dommer van en Morris zal er ook veel van opsteken. Dus we zijn weer beide bezig met elkaar en dat zal de band tussen ons ook weer sterker maken.

Groetjes Monique

Hoi Monique,

Als ik zo het één en ander lees over Morris denk ik dat het allemaal wat verwarrend is voor hem....
het probleem zit hem niet in één ding het zit, naar mijn mening, in de relatie die jij met Morris hebt....

Aan de ene kant mag hij op de bank, mee naar boven naar de slaapkamer en waarschijnlijk achter je aankeutelen als je in huis bent.
Hij controleert jou als je thuis bent en mag in álle vertrekken komen van jouw huis.

Jij vind hem zielig als hij alleen beneden moet blijven. Zo ziet Morris dit niet. Morris kent het woord of de emotie "zielig" niet.. Hij is een hond, geen mens...

Wij staan - zonder er bij na te denken - onze honden dingen toe.
En de hond maakt op een instinctief niveau duidelijk, dat hij een hogere positie in de rangorde 'denkt' te hebben, dan wij denken dat hij doet. Hoe hoger die positie, hoe meer verantwoording Morris denkt te hebben.

Een hond neemt een ander standpunt in, in de rol binnen het gezin dan wij denken.
Wij zien de hond als "huisdier". Maar een hond beschouwt zichzelf als onderdeel van de roedel.
Morris deelt ieder lid van die roedel in tot relatie van "hemzelf".

Door Morris instinct weet hij dat honden/wolven die aan de buitenkant van de roedel slapen en waarvan de bewegingsvrijheid rondom "het hol" door de andere beperkt wordt, onderaan de rangorde staan.
Dit instinct heeft Morris nog steeds, uiteindelijk is hij in z'n koppie een "wolfje". en gedraag hij zich als zodanig. En Morris mag helemaal tot in jullie Heilige der heilige komen.

Ik denk, dat als jij Morris een aantal vrijheden niet meer toestaat. Zoals mee naar boven, automatisch op de bank liggen e.d. Zijn houding naar jouw ten goede komt.

Jij wilt té graag dat hij jou "lief vind". Honden vinden ons niet lief. Honden moeten respect voor ons hebben en respect moet je verdienen. Niet door een beul te zijn of met trekken/rukken of slaan. Maar door duidelijk te zijn en regels te stellen.

Aandacht geven moet Morris verdienen, niet afdwingen. Hij krijgt aandacht als hij geen aandacht vraagt. Niet als hij voor je gaat staan kijken...

Probeer Morris meer als hond te zien...
Niet als een individuutje wat ook "recht heeft" op een goed leven en aandacht.
Dat heeft hij toch wel bij jullie, omdat hij bij jullie "woont"...
Hij krijgt z'n eten, hij heeft een fijn mandje, hij heeft z'n speeltje, hij mag mee uit wandelen enz....

Waarom hij bij jouw man anders is, komt omdat je man niet zo met Morris bezig is als jij. Morris heeft kennelijk meer respect voor je man.
En krijgt aandacht als hij met Flos aan het vervelen is.

Morris weet ook dat jij in verwachting bent. Hij ruikt hij, dat voelt hij. Wellicht heeft dit ook invloed op de sfeer die thuis hangt.
Misschien toch een optie met de bench te gaan werken zo nu en dan...

Hoop dat je hier iets mee kan...

Lieve groet, Ilja
High-five van *Sterre*

Hoi Ilja,

Als ik jouw verhaal dus goed begrijp, zou ik mijn gevoel iets meer aan de kant moeten zetten en hem toch anders moeten behandelen. Het zou inderdaad wel kunnen dat ik mij daar te druk over maak en dat Morris dit bij mij voelt. De baas ziet het probleem ook niet echt, maar meestal doet Morris het dus ook als ik alleen met hem ben en kan ik het dus ook niet laten zien. Als we met z'n 4tjes zijn, komt het ook nauwelijks voor dat Morris Flos gaat zitten vervelen. Het is echt de combinatie met mij! Dus ja, mijn relatie met hem is niet 100% goed. Kan ik hem die privileges afnemen terwijl Flos dus wel mee naar boven gaat? Is dit niet verkeerd voor de relatie tussen die 2? Of geef ik hiermee dus aan dat ik Flos duidelijk hoger plaats, terwijl ik soms het idee krijg dat Morris al wat hoger staat als Flos. Flos gaat voor hem aan de kant. Flos ontwijkt Morris vaker. Andersom deinst Morris ook echt van Flos terug als die het beu is. Flos krijgt nu nog alles als eerste. De privé-lessen ga ik nu zowiezo volgen maar al jullie ideetjes neem ik mee. Ik wil dit probleem graag uit de wereld....

Groetjes Monique

Nog één ding. Morris loopt niet de gehele tijd achter mij aan. Hij is erg zelfstandig en ligt vaak op zichzelf ergens of speelt hij speelt in zijn uppie. Hij vermaakt zichzelf ook heel goed, als we niet met hem bezig zijn.

Hoi Monique,

Dat van dat aaien is advies dat ik kreeg van een gedragsdeskundige die ik opzocht. Het lijkt me dan ook een goed idee van jou om privé-les te gaan nemen.

Verder heeft Ilja wel een punt, een hond heeft zo z'n instincten, maar toch, ook emoties. Ik probeer bij het omgaan met de instincten van mijn honden ook in het oog te houden dat ze wel degelijk zo hun emoties hebben. Juist hun emoties en hun lieve karakter helpen me om om hun instincten heen te werken. Zo vind ik het prachtig zoals Morris Flos met rust liet toen hij ziek was. Erg lief. Qua instinct zou hij juist dan moeten proberen om definitief hogerop te komen, maar uit liefde en respect voor Flos overwon hij dat instinct. Dat jouw Morris zo'n mooi karakter heeft vind ik een erg positief punt.

Verder vind ik dat je gelijk hebt als je je vragen stelt over het wel Flos mee naar boven nemen en niet Morris. Dat zal inderdaad impact hebben op hun onderlinge relatie. Het hangt helemaal af van jouw inschatting of dit positief of negatief zal zijn. Als er nog ruimte is om Morris een ondergeschikte rol te laten accepteren, kan het goed uitpakken.

Misschien kun je zijn privileges één voor één terugbrengen, en steeds kijken of zijn gedrag daarna verbetert. Lijkt me ook de gang van zaken in de roedel: wie zich naar de ranghogere toe misdraagt, daalt in zijn achting en moet dat met een lagere rang bekopen.

Die wat geleidelijkere aanpak kan ook helpen om rustig in te schatten wat de impact is van het intrekken van privileges op zijn relatie met Flos.

Groetjes,

Linda.

Hoi Monique,

Begrijp me niet verkeerd, dat ik denk dat Morris geen goed karakter heeft..
Hij gedraagt zich gewoon als hond...
Als sociaal wezen, zoals een hond van nature is. Maar bij sommige honden moet je de regels iets strenger handhaven dan bij andere honden. Als jij niet dé Alpha bent, dan zal Morris dit proberen te zijn/worden.

Ook met Jip - toen hij alleen overbleef - heb ik nooit ruzie gehad over waar hij stond in onze relatie. Maar ik merkte wel dat ik iets meer op m'n hoede moest zijn. En iets duidelijk moest zijn in mijn regels...

Jip merkte natuurlijk dat mijn gezondheid er niet beter op werd en ik moest oppassen dat hij niet té beschermend werd. Ik heb dit goed op weten te lossen door hem naast mij te roepen/laten lopen en heb er een spelletje van weten te maken met de bal.

Wat ik probeer te zeggen is. Ik denk dat het er ook mee te maken heeft dat je zwanger bent. Jij zit door de hormonen, toch even anders in je vel.

Ik heb wel eens gelezen dat het wel eens voorkomt dat honden niet willen dat leden van de roedel het huis verlaten...
Door de aanwezigheid van iedereen in huis voelde de hond zich machtig. Zijn Alpha gevoel was "allround". Maar als er iemand het huis verliet werd hij boos; zijn roedel slonk en zijn aanzien verminderde...

Nou is dit niet bij Morris aan de orde.. Maar stap voor stap toch de privileges iets bijstellen lijkt me niet verkeerd.

Ook de ervaring die ik lees met de vacht onderhouden, verteld mij een hoop.
Ik kreeg in mijn trimsalon vaak terriérs die zich niet lieten kammen thuis.
Terwijl ze bij mij als een "lammetje" op tafel stonden.

Morris heeft - in mijn ogen - niet genoeg respect als hij probeert weg te lopen tijdens het kammen.
Wat je zou kunnen doen is Morris op de keukentafel zetten, als je zijn vacht doet. Ondanks dat hij omhoog wordt gezet, blijf jij rechtop en ben je tóch zijn meerdere.
Misschien doe je dit nu op de grond en jij verlaagt je, naar zijn niveau..

Het feit dat jij hem optilt om op de tafel gezet te worden is al een dominant gebaar.

Wat ik mij afvroeg..Loopt Morris los tijdens het uitlaten? Komt hij dan direct als je hem roept...?

Hoop dat je er nog wat aan hebt...

Lieve groet, Ilja
High-five van *Sterre*

Hoi Linda,

Ik ben wat dat betreft ook heel voorzichtig met het voortrekken van Flos of Morris. Als Morris weer beneden gaat slapen, wil ik dat Flos het ook doet. Ben alleen bang dat die dat niet meer accepteert op zijn oude dag! Zal lastig zijn om zo'n in geroest ritueel eruit te krijgen. Flos merkt aan ons al, wanneer we naar bed willen gaan. Hij gaat dan al voor de deur staan om nog even zijn laatste plasje te doen. De relatie tussen Flos en Morris is niet optimaal. Wat volgens mij ook heel normaal is. Morris is jong en wil graag spelen en Flos is oud wil niets liever als de hele dag lekker pitten. Als hij een paar knuffeltjes krijgt, zijn bakje voer en 4 keer per dag een uitlaatbeurt is Flos al dik tevreden. Toch denk ik dat Flos nog een hele tijd bij ons zal mogen zijn, dus ze zullen nog samen moeten leven! Ik zorg er voor dat Morris heel wat energie kwijt kan in zijn wandelingen. Fietsen durf ik nog niet, omdat hij nog te jong is, maar ik kijk daar wel naar uit. Maandag wordt hij 11 maanden. Wel laat ik hem ook regelmatig in de maas zwemmen, wat hij geweldig vindt. Net ben ik weer met beide wezen lopen en heb Morris nu ook strakker gehouden en weer iets meer beloont met iets lekkers. Onderweg vaker een commando gegeven, zodat hij misschien opnieuw leert dat ik zijn baas ben. Hij deed het weer heel goed! Hij wil ook echt wel werken en is ook leergierig. Ik denk dat ik met hem opnieuw moet beginnen om die band tussen mij en hem weer optimaal te krijgen. Die band is ook echt veel beter geweest. Ik hou ontzettend van het beestje, zou hem ook echt voor geen goud willen missen. Dus echt dit probleem moet opgelost worden. Hij was zojuist ook rustig naar Flos toen ik hun vroeg om mee te gaan. Ik heb het gedrag naar Flos nu ook echt totaal genegeert. Natuurlijk let ik op dat er niets ernstigs tussen die 2 gebeurt, maar ik probeer me er vanaf nu iets minder mee te bemoeien. Misschien dat ik daarmee ook Morris iets meer gelijk stel aan Flos en dat hij dan vanzelf op houdt. Misschien dat hij het inderdaad doet om "negatieve"aandacht van mij te krijgen. Ik probeer nu zelf iets positiever naar Morris te doen. Misschien is hij wel gewoon een lastige puber en verdwijnt het gedrag straks vanzelf, maar ik werk er liever aan, zodat we elkaar weer begrijpen. Ik vind het prettig dat jullie zo meedenken....Maandag ga ik achter die privé lessen aan. In de hoop dat ik snel genoeg kan beginnen. Heb ook wel zin om weer intensief met hem te gaan trainen. Ik hou jullie op de hoogte en als er bij jullie nog iets invalt, dan hoor ik het graag.

Groetjes Monique

HOi Ilja,

Morris loopt niet overal los. Hij mag alleen los op plaatsen waar wij zelf alles kunnen overzien. Dus in weilanden of langs de maas op of in een rustig bos. Wij oefenen dan altijd met hem met het hier komen. Meestal doet hij dit perfect. 9 van de 10 keer komt hij netjes als we hem bij ons roepen. Maakt niet uit wie hem roept, hij komt. Hij gaat wel achter konijnen aan, maar als wij uit zicht raken, komt hij ook direct weer terug. Ook al vind hij het konijn in het begin belangrijker als ons. Als ik alleen met ze ga wandelen, laat ik Morris niet los, omdat ik het zelf lastig vind om 2 loslopende honden in de gaten te houden. Flos loopt eigenlijk overal los, zelfs aan de grote weg. Die loopt netjes op de stoep en zal niet op de weg komen! Alleen nu hij doof begint te worden, moet ik op de binnenwegen hem iets beter in de gaten houden. Hij hoort nu een fiets of brommer niet meer zo snel aankomen. Ook al blijft hij heel netjes aan de kant van de weg lopen. Hij kan ook schrikken van een brommer. Heb dat gelukkig nog niet meegemaakt en meestal loopt hij ook niet meer zo ver bij me vandaan. Ik wil Morris echt kunnen vertrouwen, voordat ik hem alleen samen met Flos loslaat. Het komt allemaal wel.

Groetjes Monique

Hoi Monique,

Is het misschien een idee Morris ook los te gaan laten, op goed overzichtelijke plaatsen als je alleen met de hondjes loopt.

Kan je Morris dan niet alleen mee uit nemen. = ook goed voor z'n ego...
Je onderschat z'n kunnen, denk ik....
Morris kan best loslopen, ook bij jouw maar jij bent zelf wat onzeker....
Misschien is het goed voor jullie onderlinge relatie dat je Morris eens laat bewijzen wat een trouw maatje hij is.
Al is hij even uitbeeld, hij komt écht wel weer terug... Hij moet op jou leren letten, jij niet op hem...

Laat hij maar eens schrikken als hij even niet oplet... Daar leert hij van....
Beloninkjes mee, balletje mee...

Ik zeg dit omdat ik bij Sterre ervaar dat zij - nu zij ook los meeloopt naar de plek waar ze voorheen pas los mocht - écht super vooruit is gegaan met naast de scootmob. lopen, ze let écht heel goed op....
Het is net alsof zij mij laat zien; "zie je wel, dat ik het kan"...
Ik heb haar dat stukje vertrouwen - erbij - gegeven en ik zie haar groeien en ze geniet er duidelijk van..

Misschien een optie...?

Lieve groet, Ilja
High-five van *Sterre*

Hoi Monique,

Ben benieuwt wat je vannacht hebt gedaan... En is het goed gegaan...

Lieve groet, Ilja
High-five van *Sterre*

Hoi Ilja,

Vannacht heb ik ze toch weer beide boven laten slapen. We hebben gisterenavond een feestje gehad, waardoor ze ook alweer even alleen gezeten hadden. Dan komt mijn gevoel weer om de hoek! Als je begrijpt wat ik bedoel. We hebben Morris vandaag ook meegenomen naar de stad en erg kort gehouden. Nog steeds hij wil erg graag laten zien dat hij het wel kan. Met dat loslopen heb ik dat ook zo ervaren. HIj vindt het ook geweldig als hij los mag. Hij let dan ook echt wel op ons. Alleen soms is zijn neusje iets te sterk, daarom vertrouw ik hem nog niet voor 100%. Zo ruikt hij nu volgens mij ook de loopse teefjes! Hij kan soms wel een paar minuten aan het zelfde stukje gras staan te snuffelen. Ik ga ook vaker alleen met Morris lopen. Dan laat ik hem ook wel los op de plaatsen waar het kan. Soms is het voor Flos allemaal een beetje te veel van het goede. Ook al laat hij dat echt niet merken. Hij loopt wel achter ons aan!

Gisteren heb ik het er ook nog met mijn mannetje over gehad. Hij zegt nu zelf ook, dat het kan dat hij er schuld aan is, omdat hij Morris meer vrijheid geeft. Hij laat Morris soms echt hond zijn, terwijl Morris van mij meer moet luisteren. Zo is het bv als mijn man een kat ziet, dan kan hij er met Morris achteraan gaan. Terwijl hij van mij naast me moet blijven lopen of op z'n kontje moet gaan zitten. Dus onze regels zijn ook niet hetzelde! Wat voor Morris ook weer verwarrend is. Verder merk ik als mijn man met Morris loopt, dat Morris meer aan de lijn trekt als dat hij dat bij mij mag/kan/doet. Ik ben dan toch iets consequenter/strenger als dat hij is. Mijn man dacht eigenlijk eerder dat Morris niet wil dat ik ga, dat hij daarom zo brutaal doet, maar zelf geloof ik daar niet in. Morris trekt ook meer naar de baas. Vind het ook niet gek, want van hem mag hij gewoon veel meer. Ik heb mijn mannetje nu ook gezegt dat hij iets strenger moet worden en niet alles goed moet keuren en ook na moet denken dat Morris eigenlijk iets moet verdienen en niet zomaar moet krijgen. Zo krijgt Morris nu bv altijd de lege keukenrol of de lege bus chips. Hij is daar vandaag ook echt mee begonnen. Ik ga daar nu ook meer op letten dat hij strenger is/wordt. Verder ga ik maandag voor die privé-lessen bellen. Ik hoop dat ik nog voor de zomervakantie kan starten. Zoals ik begrijp ben ik dan 3 weken 4 avonden in de week met hem aan het trainen. Zelf vind ik het wel belangrijk dat mijn mannetje dan meegaat, zodat hij ook ziet wat nu de bedoeling is. Het is voor ons alle 3 een goede leerschool.

Trouwens wat ik je laatst belooft heb, dat volgt nog. We zitten boven nog in de verbouwing en de fotospullen liggen in een kast tussen de rommel. Zodra de stucadoor is geweest en wij verder kunnen, stuur ik het op....Niet dat je denkt dat ik je vergeten ben...

groetjes Monique

Hoi Monique,

Hahahahha, mannen.... Ik zie je man al met Morris samen achter een kat aanrennen....

Maar het is inderdaad niet goed dat jullie andere ideeën hebben over een hond opvoeden. Dat buit Morris uit...

Als mijn echtgenoot met Sterre uitgaat gebeurt er ook altijd van alles;bijt ze in de lijn, trekt, gaat ze lopen jagen...
Dingen die bij mij niet gebeuren... Ja, met jagen moet ik haar nog in de gaten houden. Ik kan haar met mijn stem bij me houden of door laten lopen....

Ik heb hard moeten werken aan het jachtgedrag van Sterre. Ze ziet álles, hoort alles, ruikt alles.
Maar ik heb het voor 98 % onder controle.
Bij Jip was dit jachtgedrag ook zo heftig. Maar na twee jaar, liep hij dwars door de bossen - op de veluwe - naar het slachtoffer te zoeken. Terwijl de hazen en de reeën opzij sprongen. Dus het komt ook wel goed met Sterre.

Jammer dat je man in het jachtgedrag mee gaat, met Morris. Dat maakt het moeilijker voor Morris als jij hen uitlaat...
Ook dit is iets wat alleen de Alpha mag hé....

Ja, ik snap wel dat het moeilijk was om de heren beneden te laten als je ook nog een poos weg bent geweest...

Wat ook nog heel belangrijk is voor jullie, is dat je Morris - terwijl hij aan de lijn loopt - niet overal tegen aan mag plassen.
Als hij net buiten komt, kan je hem een paal of een boom aanwijzen waar hij z'n eerste spanning er af mag plassen. Maar dan moet hij meelopen zonder te snuffelen en te plassen onderweg.

Pas op de plaats waar hij los kan, mag Morris plassen tegen alle boompjes en paaltjes die hij tegenkomt.

Het plassen van een reu is niet gewoon "plassen" hé.... Maar dat weet je wel, dat hij z'n terrein afbakend...

Dit is wel een heel belangrijk item voor Morris.
Jip had één boom - bij ons op het terrein - waar hij tegenaan mocht plassen.
Voor de rest deed hij nooit iets op ons erf.

Ook als hij mee naar het dorp ging of een grotere stad, hield hij de pootjes op de grond. Ik behoefde nooit bang te zijn dat hij ergens tegen aan plaste... Ik zocht dan een paal of een boom uit en gaf hem het commando; "plasje doen" en "klaar was Kees"...

Ja, het is misschien wel goed dat je wat lessen gaat volgen met Morris. Maar denk je niet dat één keer in de week genoeg is...?

Het zullen ook wat omgangsregeltjes zijn, die je aangereikt krijgt, denk ik....

Het gaat heel snel weer super in orde komt met/tussen jullie.

Voor wat betreft waar we het over hebben gehad...
Doe rustig aan, komt wel goed....

Houd je ons op de hoogte als je lessen gaat volgen met Morris...?

Lieve groet, Ilja
High-five van *Sterre*

Hoi Ilja,

ja, het is nu voor mijn man ook een omschakeling hoor. Hij had het net nog tijdens de wandeling. Er zat een merel en ja daar wil Morris ook vaak achteraan als hij de kans krijgt. Dus mijn man wou al weer samen met Morris een sprintje maken.....Hij bedacht zich! We hebben hem net in het bos los gelaten. Het baasje liep helemaal naar de andere kant en we hebben weer eens goed geoefend met het hierkomen. Hij vond het geweldig om van mij naar de baas te gaan....En ook dan hoef ik geen 'voor' en 'zit' te zeggen, dat doet hij automatisch. Hij vond het in ieder geval een leuk spelletje....Flos die loopt dan op zijn eigen tempo een beetje te snuffelen. Dus ook al is hij er bij, dan kunnen we met Morris goed oefenen. Alleen als ik een stok gooi, dan willen ze daar natuurlijk wel beide achteraan. Zo grappig om te zien dat die oude donder dan net zo snel is als Morris en dat ze samen met de stok terug komen. Overigens heb ik Flos nu op de weg naar het bos ook vast gehouden. Ik probeer hem niet meer zo voor te trekken en hem nu dezelfde rechten te geven als Morris. We zijn nu een half uurtje thuis....Morris is dan erg moe van de wandeling. Als hij zo moe is, kan hij ook vervelend doen tegen Flos. Net hadden ze bijna ruzie en ik kon het niet laten om er toch tussen te komen, omdat het echt te lomp ging....Toen werd Morris dus weer even boos op mij! Ik heb hem niet aangekeken, niks gezegt, mijn armen bij elkaar gehouden. Het baasje zat er toen bij en die zei er dus wel wat van, omdat hij echt te ver ging. Hij sprong hoog tegen mij op en hapte naar mijn elleboog en mijn bovenarm en weer met die vreselijke grom erbij. Toen het baasje er wat van zei, ging Morris dus ook naar hem en deed hetzelfde bij hem....Hij heeft hem toch wel even aangepakt en laten bedaren. Om niets te doen, kan niet! Hij is echt te brutaal en hapt/gromt echt! Hij zei alleen duidelijk NEE en duwde hem toch even tegen de grond. Tot hij rustig was en daarna heeft hij hem toch weer een ribben-klopje gegeven. Het was toen ook direct weer goed en meneertje ging ook eigenlijk direct slapen. Eigenlijk was hij dus al zo moe, dat hij gewoon maar vervelend ging doen. Terwijl hij dus vandaag echt heel lief is geweest en niets verkeerd heeft gedaan! Vandaar dat ik ook wel eens zeg dat het lijkt of Morris af en toe een kronkeltje in zijn hoofd heeft, want hij doet het van het ene op het andere moment.....maar hopen dat dit niet het geval is, want anders krijg je het er moeilijk uit. Bij de foxterriers zit van oorsprong wel wat bijtgedrag/vechtgedrag in, maar dit is er als het goed is toch goed uitgehaald met de bloedlijnen en Morris is zo in zijn doen echt niet dominant. Hij is erg onderdanig, maar dit komt ook door zijn onzekerheid naar andere honden. Ook is hij buiten trouwens wel eens schrikkerig. Als iets anders is als anders, neemt hij altijd een stapje terug. Bv als er ineens een tent in een weide staat, waar hij dagelijks voorbij loopt. En als er dan onderweg eenmaal iets is geweest waar hij schrikkerig op reageerde, dan reageert hij ook op meerdere dingen. Dit doet hij eerder als Flos er niet bij is!

Maar goed, maandag ga ik bellen voor die cursus. Ik vind het ook best als het maar 1 avond in de week is, maar als het 3 à 4 avonden is, vind ik dat ook geen probleem. Er zit in ieder geval ook een exame bij en als hij niet zou slagen, dan mag hij gratis nogmaals de praktijklessen volgen. Als deze cursus goed gaat, wil ik ook wel verder met hem gaan en eventueel ook weer proberen in een groepje honden. Toen ik Morris kocht, zei ik dat ik eigenlijk met hem behendigheid wou gaan doen. Maar doordat de reguliere lessen niet goed verliepen, heb ik dit een beetje aan de kant gezet. Als dit nu wel gaat slagen, dan kan ik eventueel alsnog met hem behendigheid gaan doen, maar dan moet de band tussen mij en hem wel echt super zijn! We zullen het zien! Ik hoop er het beste van en ik hoop alsnog niet dat het een kronkel is! Verder is Morris gewoon een lieve hond en is hij best makkelijk. Alleen al dat wij hem overal mee naar toe kunnen nemen, vind ik zo prettig aan hem. Op een terrasje zitten, gaat prima. Hij gaat dan lief bij ons zitten of liggen en vind alles wel best. Zijn probleem ligt gewoon in de relatie tot Flos en zijn vrouwtje en misschien toch ook wel het baasje..... Het gaat vast goedkomen.

Groetjes Monique

Hoi Monique,

Nu weet je mannetje dus ook wat jij allemaal met Morris te stellen hebt...

Dat een hond van de leeftijd van Morris zichzelf vaak te moe maakt, klinkt voor mij heel bekend. Juist dan kunnen ze hun emoties moeilijker bedwingen. Probeert Morris je niet iets te vertellen, als hij zo doet? Zijn emoties te uiten?

Flos is al een paar keer Morris uit de weggegaan, het gedrag van een ranglagere. Daarbovenop stel je de twee reuen nu meer gelijk aan elkaar. Maar vervolgens is Morris te lomp met Flos, en kom je op zodanige wijze tussenbeide dat je partij kiest voor Flos en dus opnieuw Flos behandelt als de ranglagere van de twee.

Vandaar denk ik zijn emotionele uitbarsting (driftbui). Het kan voor een hond heel stressvol zijn als de rangorde binnen zijn roedel onduidelijk is. Overigens pak je het goed aan, door langzamerhand wat veranderingen door te voeren. Maar toch, het blijft even een moeilijke fase voor die twee. Ik zou ze daarom ook gewoon nog even lekker bij jou op de kamer laten slapen.

Als je weggaat en hij hapt en bijt, kun je hem negeren, omdat je dan toch de deur achter je dicht trekt. Maar als hij het in deze situatie doet, zou je hem ook even op de gang kunnen zetten om hem te laten afkoelen. Een paar minuutjes is voldoende. Ik heb dat zelf ook vaak met Christo moeten doen, ook omdat hij me beet. Heel erg consequent toegepast tot op het Supernanny-achtige af en het werkte.

Mijn honden willen nog wel eens een van de katten uitdagen om te spelen, door hun neus in de vacht te drukken of met een van hun poten druk uit te oefenen. Ze hopen dan dat de kat op de loop gaat, zodat ze erachteraan kunnen rennen. Zo van ren nou weg, dan gebeurt er tenminste iets!
Ik heb me daar bewust niet te veel mee bemoeid, zodat de katten voor zichzelf leerden opkomen. Maar hou het altijd wel even in het oog, en roep dan "Zachtjes met Moos!" zodra het te hard gaat. Negeren ze het, dan pak ik de kat in kwestie even op, en haal de verleiding weg. Of de honden hen als hoger of lager in rang zien weet ik niet, maar het maakt ook niet uit. De regel is dat ze zachtjes moeten zijn met de katten.

Misschien is het een idee om ook zo'n vast woordje te gebruiken met Morris als hij zo bezig is met Flos? Zodat hij het als omgangsregel gaat zien? Als hij het negeert en je zet hem vervolgens voor een paar strafminuutjes op de gang, en je doet dat eveneens wanneer hij te hard is naar jou of je man toe, dan maak je er al helemaal een neutrale, vaste gedragsregel van. Zachtjes met Flos. Zachtjes met Vrouwtje. Zachtjes met Baasje. Op de gang als je niet ophoudt. En dan na één zo'n waarschuwing, ook meteen op de gang zetten. Ook als ze net doen of ze er niet van onder de indruk zijn, en Christo had daar ook zo een handje van, zo van, dat doet mij niets hoor, dan nog komt de boodschap echt wel aan...

We hebben er trouwens allemaal het grootste vertrouwen in dat het goedkomt met jou en Morris hoor, ook iemand als ik die jou nog niet zolang kent. Zoveel toewijding als er uit je berichtjes spreekt! Zorg je alleen wel even goed voor jezelf? Meerdere avonden per week naar les is best pittig. Ik vond het doodvermoeiend, destijds, en dan ben jij nog zwanger. Met een beetje geluk, is het ook niet nodig. Dat gedrag van Morris, als je het op de juiste manier weet te ontmoedigen, dan is het binnen twee, drie weken over.

Groetjes,

Linda.

Oeps, één foutje, het moet zijn 'en dus Flos opnieuw behandelt als de ranghogere van de twee'.

Hoi,

Nog even een kleine aanvulling op je verhaal hierboven Monique.

Als je weet dat Morris zo moe wordt van een wandeling, dus veel stress meemaakt die hij thuis moet afreageren op Flos of op jou zou ik eens gaan proberen om te kijken of het beter gaat als jullie een kortere wandeling doen zodat zijn stress niveau lager blijft. Of ik zou ik bij thuiskomt meteen in zijn bench doen om te gaan rusten, koekje erin en daarna hij en gelijk de rust erin krijgen.

Ook wil ik nog opmerken dat als jij een probleem met Morris hebt, jij dit moet oplossen. Jouw gezag wordt ondermijnt door je man en dit zal Morris ook zien en daardoor heb jij problemen met hem en hij niet. Hier ligt de basis van jou probleem en ook dat jullie geen gelijke regels hadden.

Ik hoop dat de privelessen door kunnen gaan en dat ze plek hebben. En daardoor leer jij de fijne kneepjes en laat je ze niet meer afhandelen door je man.

Warme groetjes van Esther

Hoi Esther,

Even voor de duidelijkheid: wat er in mijn berichtje staat is dat MEERDERE lessen per week niet nodig zijn. Omdat dat doodvermoeiend is.

Groetjes,

Linda.

Hoi hoi,

Dat ik gisteren niet reageerde in die situatie was mijn keuze. Ik dacht ik negeer hem eens even helemaal, maar mijn man vond dat dit echt niet kon en greep in. Ik negeerde hem ook, om mijn man te laten zien wat hij nu doet! En hij deed het nu dus ook bij zijn baas! Achteraf zeg ik ook dat ik toch zelf in had moeten grijpen. Maar goed ik ben zelf ook wel blij dat ik nu duidelijk heb kunnen maken wat hij precies doet.

Ik zet Morris ook wel vaker even apart in de keuken als hij te wild is, maar dat boeit hem dan ook niets. Hij gaat daar rustig zitten/liggen en wacht netjes tot ik hem weer in de kamer laat. Hij kan daar zelfs gewoon op zijn dekentje gaan liggen pitten. Ook zeg ik vaker tegen Morris dat hij RUSTIG moet doen tegen Flos. Nog steeds, ik grijp niet altijd in. Alleen als het naar mijn zin echt te wild gaat en dan zeg ik ook tegen beide GENOEG. Vaak duw ik ze beide even tegen het borstje aan. Ik zie het ook nog steeds zo dat de rangen nog niet verdeelt zijn in Morris zijn ogen. Hij weet zelf ook dat hij eigenlijk sterker is dan Flos en probeert dit nu ook wel aan te vechten. Wel fijn dat ze elkaar in ieder geval niet bijten....Het blijft bij grommen en bekvechten. Ze zijn ook wel vaker samen alleen en ik vertrouw er dan ook op dat dit samen goed gaat. Vaak liggen ze echt bij elkaar als ik thuis kom, terwijl ze dat zo (als wij erbij zijn) nooit doen.

We hebben zojuist onder het ontbijt ook weer het probleem besproken. Ik had het er nog over hoe leuk Morris het gisteren vond om van mij naar de baas te moeten rennen op een afstand van zo'n 30 meter. Ik zei al, misschien moeten we juist net wel nieuwe dingen met Morris gaan doen. Misschien verveelt hij zich soms, omdat hij ook maar steeds dezelfde commando's krijgt en niets nieuws meer leert. Gisterenavond heb ik ook nog eens goed nagekeken op welke leeftijd de hond mag beginnen met fietsen. Ik las dat dit met de 10 maanden al heel langzaam opgebouwd mag worden, om de spieren ook sterker te maken. Dus van de week wil ik toch zo'n "springer" gaan halen en een hondenmand voor achter op de fiets. Ik wil dan heel langzaam hem laten wennen aan de fiets en misschien kan hij daar zijn EI ook in kwijt. Zelf heb ik ook gedacht om Morris na de grote wandeling ook gewoon even apart te leggen. Desnoods naast me op de bank te leggen. Als hele jonge pup, ging hij ook al altijd dingen uitvreten als hij over de top moe was. Een voorbeeld was even aan een plant trekken, terwijl hij goed wist dat dit niet mocht. Vaak als ik hem dan even bij me op de bank pakte dan viel hij als een blok naast me in slaap. Ik kan me ook voorstellen dat hij denkt..."Zo nu moet die ouwe donder wel erg moe zijn en nu kan ik van hem winnen!" Dat dit een reden is dat hij het daarom na de grote wandeling doet...Dus als hij zelf ook moe is. Ik neem aan dat honden dat onder elkaar ook wel voelen wie er nu lichamelijk nog sterk is. Flos is toch al bijna 15 jaar. Hij mag met rennen dan nog wel net zo snel als Morris zijn, maar als het om uithoudingsvermogen gaat, dan kan Morris het langer volhouden. Flos heeft meestal halverwege de grote wandeling zijn tong al uit zijn bek hangen en bij Morris is dat vaak de laatste 100 meter....Overigens lopen wij nooit iedere avond dezelfde ronde. We proberen gewoon zo'n anderhalf uur met ze te lopen en misschien is dit inderdaad dan wel iets te lang. Verder ga ik dus 's morgens een half uur, tussen de middag een half uurtje en voor het eten een half uurtje. Dus in totaal lopen we toch 3 uurtjes op een dag. Voor het naar bed gaan, maken we vaak nog een klein ommetje. Flos kan de ochtendwandeling en de middagwandeling soms overslaan, maar de overige wandelingen loopt meneer ook gewoon mee. Geeft wel aan hoeveel energie er nog in dat oude lijfje zit. Nu is de baas bv ook een grote ronde met Morris lopen en Flos is gewoon bij mij thuis. Die ligt lekker te pitten en gaat straks wel achter in de tuin zijn plasje doen.

Maar goed, we werken aan het probleem en ik hoop dat ik het in goede banen kan leiden. Je moet de foxterrier ook wel bezig houden, omdat hij zijn energie kwijt moet. Doe je dat niet, dan kan zijn oude vlam (bijtgedrag/vechtjas) weer naar boven komen. Je moet hem dus als jonge hond constant uitdaging geven/bieden en misschien hebben wij dat toch net iets te weinig gedaan, buiten zijn wandelingen. Hij is als pup ook altijd heel leergierig geweest. Het zitcommando heb ik hem in een middag geleert. Het blijf-commando heeft hij ook snel geleerd. Het af-commando duurde wel iets langer, maar na een paar dagen oefenen wist hij ook precies wat we bedoelde. Dus hij wou graag nieuwe dingen leren.
Enigste wat hij niet graag wil, is met ons spelen. Hij is daar zo op uitgekeken. Hij speelt liever alleen. Maar dit kan ook weer een beetje dominant zijn. Hij heeft geen zin om te spelen, dus doet hij het niet! En ik probeer dan wel verder te gaan, maar mijn mannetje stopt het spel ook als Morris geen zin heeft. Dus weer een fout...., maar goed we zien het in en we werken er aan en het gaat goedkomen. Tenslotte is hij voor de verdere rest echt een fijne hond....Alleen dit bijtgedrag/aanvalsgedrag kan niet door de beugel en moet aangepakt worden. We zullen zien of ik terecht kan bij de privélessen. Ik heb in ieder geval zin om weer "opnieuw" met Morris aan de slag te gaan. En wat betreft mijn energie...Die is goed. Ik ben geen persoontje om stil te zitten. Oké nu ik zwanger ben, merk ik wel dat ik soms wat rust voor mijzelf moet pakken, maar als ik dit weer vergelijk met andere zwangere vrouwtjes...dan valt dat bij mij nog wel mee. Mij hoor je eigenlijk niet klagen. Mijn man zegt ook tegen andere papa's, nou dat herken ik niet bij Monique...Dus als ik 3 à 4 avonden met hem op cursus zou moeten, geen probleem. Ik heb het er allemaal voor over! Ik wil dat hij plezier bij ons heeft en dat ik 100% plezier aan hem heb. Ook gezien het feit dat er straks een baby komt, wil ik natuurlijk van dit gedrag af. Maar dat zal iedereen ook wel begrijpen. Wij hebben het beste met onze kanjers voor!

Groetjes Monique

Hoi Monique,

Ik lees net dat je met Morris wilt gaan fietsen te zijner tijd. Goed plan hoor, prima voor honden.

Maar ik zou oppassen als er nog té veel "ondeugendheden" in Morris zitten. Door het fietsen krijgt hij natuurlijk een super conditie, prachtig spiergestel maar....

De eerste keren zal hij moe zijn na een paar kilometer fietsen. Maar na 14 dagen zal hij er niet meer van onder de indruk zijn. En meer verder moeten lopen, wil hij er moe van zijn.

Zo krijg je een super conditie maar ook het gevaar van een "onuitputtelijke" hond, thuis....

Ik heb zowel met Jip als met Sterre er éérst ervoor gezorgd dat het appél goed/acceptabel was, dat ze te sturen waren.
Aangezien Morris nog af en toe een ongeleid projectiel is. Zou ik je aanwillen raden, nog even te wachten met de conditie van Morris.

Je kunt hem thuis ook moe maken, maar dan in z'n koppie. Leer hem wat zoeken is en je kunt hem gewoon thuis bezighouden, door iets voor hem te verstoppen.
Als je dan ook nog wat gehoorzaamheids spelletjes/oefeningetjes met hem doet dat komt hij écht wel aan z'n trekken.

Wat ik ook altijd met Jip en Sterre deed/doe is. Zodra ik thuis kom, Sterre alleen op de deel laten liggen of even in de bench.

Dat kan de adrenaline wat tot een normaal niveau terug zakken....
Daarna krijgt ze haar eten maar moet ze nog even een uurtje verplicht rusten.

Als ik haar niet verplicht laat rusten, merk ik dat ze in een drukkere sfeer blijft hangen...
Ze doet eerder stoute dingen; kipjes plagen, blaffen langs het hek..
Terwijl als ze een verplichtte time-out heeft gehad, zichzelf beter in de hand heeft. Naar mate Sterre ouder wordt, kan ik naar inzicht weer de siësta opheffen, of niet...

Foxjes en Sterre's hebben nu eenmaal wat sneller de adrenaline rondpompen dan een wat rustiger typetje...

Misschien heb je er iets aan...

Lieve groet en een fijn zondag...
Knuffie voor de hondenmannen...
High-five van *Sterre*

Hoi Ilja,

Ik wou het ook heel rustig op gaan bouwen. Eerst eens gewoon met hem lopen aan de fiets en zo gauw als dat goed gaat, zou ik een heel klein stukje kunnen fietsen. Als ik een km met hem zou gaan fietsen, dan ben ik denk ik zelf ook al weer zeker een maand, misschien wel 2 maanden verder. Het enigste waar ik bang voor ben als Morris aan de fiets zit, is wat doet hij dan als hij een hond nadert? Nu gaat hij voor iedere hond liggen. Zou hij dit ook aan de fiets willen doen? Dat is dan wel lastig, als hij een noodstop maakt. Vandaar dat ik ook een hondenmandje wil kopen, zodat ik met hem naar een plaats kan fietsen waar geen honden komen en daar ga oefenen. Pas als hij echt goed aan de fiets loopt, durf ik wel een stapje verder te gaan en ook het begin te fietsen. Ik heb vroeger vaker gefietst met Flos en Buster. Bij Buster had ik ook zo'n springer aan de fiets en ik moet zeggen dat dit na een paar weekjes oefenen echt goed ging. Flos heeft altijd zo aan de fiets gerent en die vond dat als jonge hond geweldig. Ik doe het meer zodat Morris weer iets nieuws leert en dat hij toch wat tijd met mij alleen doorbrengt, want Flos neem ik echt niet meer mee aan de fiets. Dat hij hierdoor een sterk gestel krijgt, vind ik zelf wel mooi, want Morris is nu nog best wel dunnetjes.

Dat met het apart nemen/zetten na de grote wandeling ga ik ook proberen. Misschien dat als ik hem dwing te slapen, dat hij het ook gaat doen. Dat hij dan automatisch rustig wordt.Als zeer jonge pup moest ik dat ook vaker bij hem doen, omdat hij anders echt streken kreeg. Dat was dan echt uitdagen...Hoe ver kan ik gaan? Klieren zal ik maar zeggen!

Zoekspelletjes doen we wel vaker met hem en dat zijn dan ook wel de leuke spelletjes voor hem. Verder kan hij zich soms ook wel bezig houden met zo'n trainingsbal. Dan moet ik er wel rodi-worst in doen of kaas. Normale foxjes rennen graag achter een tennisbal aan....Nou Morris vindt het ff leuk, maar de lol is er ook snel weer van af. Wat ik achteraf niet erg vind, want onze Buster kon soms heel lang door gaan als wij met hem met de bal speelde. Zelfs als er bezoek kwam, kon hij met een bal aankomen en zodra het bezoek die bal maar 1 keer gegooid hadden, dan kwam hij telkens terug. Hij gooide de bal dan voor de voeten en kon goed gaan blaffen van "schiet op gooi die bal eens weg". Tot ik de bal in het tuinhuis legde. Hij rook zijn bal al op een km afstand...hahaha Toen hij er niet meer was, ben ik heel wat ballen tegen gekomen in de tuin. Hij had ze daar blijkbaar verstoppelt als reserve voorraad....

Tja foxjes zijn inderdaad niet echt rustige typetjes. Je moet in de jonge fox veel tijd investeren om er een fijne huishond aan over te houden. De fokker zei me dat de laatste keer ook...dat alles wat ik over hem vertel en alles wat hij van Morris ziet, dat het echt bij de jonge fox hoort. Ik laat hem daar nog om de 3 maanden plukken en daar kan hij soms ook vervelend doen. Dat hij niet zo netjes blijft staan tijdens zijn plukbeurtje...Bij onze Buster was het de eerste 3 jaar ook hard samenwerken en echt consequent blijven! Als je hem 1 vinger gaf, dan nam hij ook de hele hand.... Na 3 jaar verloor hij zijn wilde haren en werd hij veel rustiger. Ook hij was op de leeftijd van Morris altijd tegen Flos bezig en eigenlijk ook op dezelfde manier. Alleen die twee waren aan elkaar gewaagd, omdat ze beide jong waren. Ik hou dit ook steeds in mijn achterhoofd, dat het wel goed gaat komen met Morris, maar dat dit tijd kost en natuurlijk heel veel geduld.

Verder is hij vandaag erg aanhankelijk. Hij is al een paar keer bij me komen liggen. Net of hij wil zeggen..."vrouwtje ik kan het wel hoor en ik vind je wel leuk". Ik zelf vind het heel fijn als hij even mijn kant op komt, want vaak gaat hij toch zelfstandig op zijn eigen plekje liggen. Misschien is het wel adrenaline dat hij soms zo flauw doet. Mijn mannetje zegt ook steeds dat er echt geen kwaad in Morris zit. Hij bedoelt het allemaal wel goed, maar hij ziet nu ook wel in dat dit aanvalgedrag niet door de beugel kan.

Maar goed, ik ga flink met hem werken. Ik zie jouw Sterre die kippetjes al plagen...hahaha. Blijft ze er wel mooi van af? Nou goed jij ook nog een fijne zondag...Wij steken hier straks de BBQ aan en gaan daarna nog ff een grote ronde lopen en dan eens kijken of het scheelt als ik hem daarna meteen apart zet/neem. Ik laat het nog wel weten......

Groetjes Monique

Hoi,

Ja, Sterre blijft inmiddels wel van de kipjes af...

Maar wat ze doet is, als één van de kipje in het hooi - van de pony - haar ei legt, dan wil Sterre kijken of ze het ei al kan pakken. En die kip is daar natuurlijk niet blij mee....

En we hebben 11 kuikentjes rondlopen en die wil Sterre drijven, ze vind dat die bij de kloek horen te lopen. Maar de moederkip is inmiddels geen kloek meer... En wandelt inmiddels weer gewoon tussen de andere kippen...

Peuter dit Sterre maar eens aan haar verstand....

Alhoewel......
Inmiddels begint het kwartje te vallen....

Ik lees je hoe het is gegaan met Morris even appart zetten....

Lieve groet, Ilja
High-five van *Sterre*

Hey Monique,

Niet om je aan te vallen, maar vergeet niet dat het honden zijn... die hebben hun eigen plek, en dat is lager dan die van de baas (dus niet in bed, op de bank).

Ik sluit me bij esther aan, het is niet zielig..

Mijn hond slaapt gewoon buiten, en -hoewel ik het heerlijk zou vinden hem in bed te hebben - dit vindt hij echt heerlijk. (buiten slapen)

Maar ik begrijp wat je bedoeld.. het gevoel wint vaak. Ze kunnen ook zo goed daarop inspelen