blaffen aan de lijn even meedenken svp

Ik ben al een flinke tijd met Koda aan het werk om het blaffen aan de lijn te minderen en bij voorkeur helemaal eruit te krijgen. Hij gaat vooruit maar het kan nog beter.

Koda is een onzekere hond. Blaft gemakkelijk en is erg alert buiten.

Dit heb ik tot nu gedaan.

Ik heb een tijd andere honden gemeden. Nu zoek ik ze meer op en zoek de afstand waarop ik kan passeren dat hij ze wel ziet maar niet in blaffen vervalt. Lukt de ene keer heel goed en de andere keer niet ligt ook een beetje aan de andere hond.
De ene keer wordt hij behoorlijk hyper (hoog in zijn stress ik weet niet hoe ik het anders moet omschrijven) en de andere keer heb je hem zo rustig.
Verder schrikt hij als er iets onverwachts op hem af komt. Maar laatst was hij druk in de snuffeltstatus toen kwam er keihard een scooter voorbij met piepende banden en totaal geen reactie. Dat is dus wat ik graag zou willen dat hij niet zo snel schrikt.
Als ik nu een fiets zie aankomen die wat harder rijd laat ik hem meestal even zitten en als ze normaal rijden dan loop ik rustig door en zeg "Koda fiets" zodat hij weet dat die er aankomt.
Ik gebruik trouwens ook doorlopen als ik een andere hond zie en dat werkt ook de ene keer wel en de andere minder.


Op de een of ander manier kan ik Koda dus nog niet genoeg rust geven buiten zodat hij gewoon relaxed loopt en niet alles wil bijhouden (is trouwens niet altijd).

Dus wie heeft er nog tips wat ik anders/beter zou kunnen doen en hoe zou ik Koda wat gemakkelijker rustig krijgen als hij gestrest is en nog minder blaft aan de lijn.

Het enige wat je kunt doen is eigenlijk het "naspelen"
Laat een vriend met de auto snel langsrijden, of iets dergelijks.
Je moet vervolgens geen aandacht schenken aan de hond.
Dan bevestig je het geblaf of gepiep. zo van "je hebt wel een reden om bang te zijn dus ik reageer." Wat ook kan werken is een klein trekje aan de riem zodat hij zijn kop weg draait en uit zijn concentratie van "bang zijn" is.
Zelf moet je volledig kalm blijven en niet zenuwachtig, dus niet : o.. zou hij het wel goed doen? dat straal je uit en dan zal de hond ook zenuwachtig worden.
Wanneer de methode werkt en je ziet dat de hond kalm en onderdanig is kun je hem belonen.

Succes ermee!!

En onthoud: Kalm en assertief blijven!

(of je moet eens kijken naar de Dog-whisperer. Cecar Milan is echt goed!)

Ik kan je geen pasklare tips geven. Wat ik wel lees, is dat je Koda nog heel veel steun geeft. Dat zal hij nodig hebben hoor, niks mis mee. Maar hij is 2 jaar en heeft/krijgt nog steeds veel steun. Die steun moet je ook gaan afbouwen. Leren afbouwen. Koda leren het zelf te doen. Zonder jouw directe steun. Hem zelfstandiger maken.

Daar ben je specifieke tips voor nodig, dat luistert namelijk heel nauw.

Er zijn verschillende personen die je kunnen helpen inzien wanneer en hoe je die steun kan gaan afbouwen. Ikn zou zo iemand langs laten komen of eens bezoeken. Dat zal niet wekelijks hoeven. Na 1 keer denk ik dat je stof tot nadenken en trainen hebt voor weken

Geen afkrakende kritiek trouwens hoor! Je bent al zo ver met Koda gekomen, jullie hebben al zo veel bereikt. Maar lijken nu te blijven hangen op een punt .

@ Emma,
geen trekje aan de riem.... Nekbeschadiging!
De hond zal zich gaan verzetten en je moet steeds harder gaan rukken



xx Hannah

Emma, kalm en assertief zelf, ok. Je hond kalm houden, ook ok. De rest van je advies, zou ik niet toepassen. Op geen enkele hond, maar zeker niet op een onzekere hond.

Er is een verschil tussen bevestigen/belonen en steunen. Je kan boos zijn, je kan blij zijn en je kan neutraal zijn. Hoe rustiger jij bent, hoe makkelijker je hond rustig wordt. Daar mag je een hond best bij helpen door je hond op neutrale toon in een zinnetje toe te spreken.

Liever geen correcties maar je hond leren uit zichzelf rustig te worden, de spanning te laten afvloeien en zelf weer rustig te worden.

@Marit

Grappig dat je dat zegt van steun afbouwen want ik had zelf hetzelfde idee. Jij schrijft zelf ook wel eens in je topics dat je je honden leert zelf te denken en dan had ik al wel zoiets van dat zou voor Koda ook goed zijn.

En inderdaad doen met iemand die er verstand van heeft hoe ik het beste aan kan pakken zodat het op de goed manier gebeurd. Naar mijn idee is Koda wel een beetje een laatbloeiertje hij ontwikkeld zich maar wel op zijn tempo en dat mag hij ook van mij.

toch even een upje misschien heeft er nog iemand ideeen.

Hoi Mirjam,

Als ik het zo lees, zijn jullie al erg goed bezig. Je zegt dat Koda geen aandacht heeft voor 'enge' dingen als ie in zijn snuffelstatus is. Hier zou je gebruik van kunnen maken door als er een brommer, trimmer, auto, hond (?) aankomt wat lekkers te strooien en hem hiermee af te leiden. Soms zal dat lukken, soms zul je te laat zijn, soms zal het niet helpen omdat de stress te hoog is. Toch is het vaak een manier om de gedachten op iets anders te zetten.

Wat betreft andere honden, ik merk hier ook dat de ene hond meer triggert dan de andere. Zal met lichaamstaal en voorkeuren te maken hebben. Afstand houden (aan de lijn) is altijd goed. Vermijden zal niet altijd lukken, we leven in een overvol land. Maar als het even kan, een flinke bocht maken (of even achter een bosje, een oprit op, het hoeft niet altijd krampachtig maar als je de kans hebt..) zal Koda zeker blijven helpen in zijn onzekerheid.

Wat voor lijn heb je? Ik heb zelf de ervaring met Promise dat een langere lijn (3 mtr.) ook bij kan dragen aan het verminderen van onzekerheid buiten. Ze hebben net dat beetje meer bewegingsvrijheid waardoor ze soms beter hun eigen keuze kunnen maken hoe ze willen lopen, bijv. bij het naderen van een andere hond of iets anders dat spannend is.

Succes met je lieve krullenbol

Dat is een goeie wat lekkers op de grond gooien/strooien dat heb ik eigenlijk nog nooit gedaan maar meer voor zijn neus gehouden. Dat ga ik de volgende keer uitproberen. We zijn ook bezig met koekjes verstoppen in de tuin en dat hij ze moet zoeken dus misschien kan hij dit onderweg ook als een spel zien.

Ik heb een lijn van 2,5 meter en een flexi. De flexi staat alleen op los als hij ergens lekker kan snuffelen zodat hij toch de ruimte heeft en op andere stukken gewoon op de rem en dan niet zo lang zodat je het effect hebt van een korte riem.

Een hond kan eigenlijk maar 1 ding tegelijk. Dus intensief snuffelen (of wel lekkers zoeken) = geen oog of oor voor andere dingen.

Hier werkt het (vaak).

Toen ik van de week merkte dat hij gewoon niet reageert als hij in de snuffelstatus is had ik al daar moet ik iets mee dat moet ik gebruiken.

als er een hond aankomt of ened fiets of iets anders en je hond begint te blaffen of grommen ALTIJD de tegenovergestelde richting op lopen. dus niet langs elkaar nee tegenovergesteld..

laat jij je hond kijken naar een fiets en hij blaft dan blaft hij de fietser weg en heeft hij gewonnen. loop jij de tegenovergestelde richting op)weglopen van het voorwerp' dan loopt de hond zelf weg en wint hij niet.

hoop dat je er wat aan hebt.

ook niets tegen de hond zeggen

Wel herkenbaar probleem zoals je weet Het is steeds weer aanpassen aan het nieuwe moment van progressie in de ontwikkeling. Dat is soms even zoeken. Wat Marit ook al aangaf kan het juist dan als je even vastloopt handig als iemand even meekijkt en nieuwe input geeft. Bij Jip was het echt waanzinnig verbetert , maar is pas weer in een terugval geschoten. Dat vraagt dan weer bijstellen en ik merk dat hij nu weer even iets meer steun nodig heeft. Het is een proces in voortgang. Mij helpt het wel om steeds even te kijken wat het startpunt was en waar we nu staan. Dat geeft dan meteen weer positieve spirit merk ik. Stilstand of zelfs achteruitgang (tijdelijk terugval) maakt me weer even alert en ik moet mijn creativiteit weer aanboren.

Maar wat ik van je lees en gelezen heb ben je al zo goed bezig en op de weg vooruit!

Het advies van Dewi is een hele goede, ik doe dit ook bij Jip als ik merk dat hij zoals nu het weer even niet kan handelen.

Het duurt even maar het is zeker de moeite waard!

@ Petra "Stilstand of zelfs achteruitgang (tijdelijk terugval) maakt me weer even alert en ik moet mijn creativiteit weer aanboren"


Dat was ook de reden dat ik dit topic opende input van hoe andere dingen aanpakken vind ik altijd prettig en ik pik daar uit wat voor ons werkt. Soms weet je het gewoon even niet en heb je een frisse blik nodig

Jip is momenteel weer een vuurspuwende 'draak'. En toch merk ik na zo'n terugval dat we eenmaal opnieuw onderweg toch weer sneller nieuwe stappen vooruit boeken.

Maar ik vind het dan steeds opnieuw weer heerlijk om te ontdekken dat niet alles wat we al bereikt hebben weg is. Vandaag ging alweer beter, komen hier de oprit af, Jip ziet een kat >>> korte uitschieten en een bleeer en vervolgens in pas naar mij en aankijken met een blik van "tja, en wat zullen we doen" ik lach hem eens bemoedigend toe en zeg nou ga maar zitten dan , kun je ook een rolover, ja kan hij ook en we lopen weer happy verder Haha wat een apie