Quitta's verhaal

Hierbij het verhaal van Quitta.

Quitta was een jonge witte herder van anderhalf jaar oud. Zij woonde bij hele lieve mensen en leefde in een roedel met vier honden met haar. Haar vader, moeder, en twee broers. Een uit hetzelfde nest en een jonge pup uit een nest na haar. Quitta was een hele mooie meid die echter nogal schuw was naar vreemde mensen toe. Haar broer Shadow kende dit zelfde probleem.

De mensen waar Quitta woonde moeten echter noodgedwongen verhuizen naar een andere woning. Aangezien de vrouw rolstoelgebonden is moesten ze naar een andere aangepaste woning verhuizen en vanuit de gemeente hadden ze de restrictie meegekregen dat ze hier maar twee huisdieren mochten hebben. Aangezien je in een rolstoel zelf niets kan en als je alleen thuis bent toch ook een goede waakhond wil hebben kon pappa Wolf al niet weg. Hij is getraind tot PH1 en PH2, dus een echte waak-/verdedigingshond. Een commando en Wolf heeft je. Mamma Beau is een hulphond en ook kleinste broertje Dieszel wordt tot hulphond opgeleid. Dus die konden ook niet weg. Helaas waren het ook Quitta en Shadow die door hun schuwe gedrag veel overlast veroorzaakten. Continu blaffen naar mensen die binnen komen, en zodra ze ook maar even durfden te bewegen of op te staan begon het feest weer van voor af aan. Na veel verdriet en lang wikken en wegen hebben ze toen besloten om voor Quitta en Shadow een nieuw mandje te gaan zoeken. Voorwaarde was wel dat ze bij elkaar konden blijven.

Na lang zoeken kwam er een echtpaar uit Belgie wat geen kinderen had en dolgraag voor de twee pubers wilde gaan zorgen. Dus na over en weer te hebben gebeld, gemaild en enkele bezoekjes kwamen ze op woensdag 6 mei Quitta en Shadow ophalen. Ze hadden al 30 jaar ervaring met honden dus er werden geen problemen verwacht. Dezelfde middag kregen de "oude" baasjes een sms'je uit Belgie. De honden waren weg! De man heeft zich geen moment bedacht en is in de auto gesprongen met zijn oudste zoon om daar de honden te gaan zoeken en vangen. Helaas waren Quitta en Shadow zo in paniek dat ze iedere een andere kant op waren gevlucht. En na een dag lang zoeken tot het donker in Belgie konden de twee weer huiswaarts keren zonder resultaat. De volgende dag is hij weer met een maat terug gegaan om weer verder te zoeken want op de "nieuwe" baasjes hoefden ze niet meer te rekenen. Die wilden maar een ding! Hun geld terug en wat er met die honden gebeurde interesseerde hun niets. De derde zoekdag ging inmiddels in en gelukkig vonden ze nu Shadow langs een weg liggend, zijn poten helemaal kapot van het rennen maar hij leefde! Dus Shadow was weer bij zijn oude baasjes terug en er werd meteen besloten dat dit geen tweede keer ging gebeuren. De gemeente kon hoog en laag springen maar Shadow bleef thuis! En Quitta zou ook thuis blijven zodra ze haar gevonden hadden.

De tijd verstreek en het werd een week, twee weken, drie weken, vier weken en nog geen spoor van Quitta. Hoe raar kan het zijn dat mensen zo'n grote witte herder niet zien lopen. Quitta stond inmiddels overal geregistreerd waar je maar kan registreren. Op van allerhande fora en sites ... overal kwam je een foto van Quitta tegen.

Gelukkig is de zoektocht nu ten einde, maar helaas met een dodelijke afloop voor Quitta. In de nacht van zondag op maandag 7 juni 2009 is ze eindelijk gevonden. Ze lag langs een snelweg in het Limburgse Born. Een vrouw die haar heeft zien liggen heeft gelijk actie ondernomen en de politie gebeld, die hebben verder actie ondernomen en de dierenambulance is Quitta op gaan halen. Helaas was ze toen net overleden. God weet hoe lang ze daar heeft gelegen, wachtend op hulp, in gedachten naar haar baasjes willend. Ze was onderweg naar huis.

Lieve mooie Quitta wat is het toch jammer dat je het niet gehaald hebt om weer thuis te komen. Ik weet dat je baasjes je nooit zullen vergeten. Zij hebben zo'n enorme spijt dat ze jou hebben laten gaan naar Belgie met die mensen die achteraf geen honden waard waren. Wat hebben ze een spijt dat ze jou nooit meer door hun huis zien rennen en spelen met je roedelgenoten. Lieve Quitta wat zal ik je ook missen. Ik ben blij dat ik je gekend heb maar wat is het toch jammer dat jouw korte leventje op deze rotmanier moest eindigen. Ver weg van alles wat je vertrouwd was en waar jij van hield. Lieve mooie meisje. Rust zacht!

KIPPENVEL!!
Wat een verhaal zeg om te
Ik wens jullie heel veel sterkte met dit grote verlies!

Liefs Tien

Tja zo blijkt maar weer dat niet iedereen is zoals hij / zij zich voordoet. Dus tegen jou zou ik willen zeggen. Let goed op met het herplaatsen van Lobbes, en dat je het zelf wil doen is heel netjes, maar hier is een voorbeeld van wat kan gebeuren. En dat wens ik dus echt niemand toe. Daarom ook mijn vraag of er bij jullie in de buurt geen hondenscholen zitten die daarin kunnen begeleiden en helpen. Dan sta je niet alleen in je verdriet verwerken! En je hebt meer zekerheid dat Lobbes goed terecht komt!

Dit verhaal heeft me echt aangegrepen. Ik wist uit ondervinding spijtig genoeg al langer dat sommige mensen zich anders voordoen dan ze zijn...spijtig genoeg is de lieve Quitta daar ook weer het slachtoffer van geworden !

Dit is echt verschrikkelijk ! Veel sterkte met het verwerken van dit grote verlies !!

Tsjeee heb met grote ogen zitten lezen, wat ontzettend verdrietig om op deze manier je lieverd kwijt te raken.

Inderdaad een kippevel verhaal.

Lia

Hallo Hetty

echt kippevel kreeg ik van dit in en intriest verhaal - wat kun je dan nog zeggen?

Sterkte

gr Astrid

zit met kippenvel en tranen in mn ogen..

Hallo Hetty,

Dit verhaal brengt tranen en kippevel bij me.

Wat vreselijk voor jullie dit mee te moeten maken.

Heel veel sterkte met het verlies van Quitta.

Liefs,Alie

Oh wat erg en wat een verdriet
Sterkte

Rita

Ojee.......!!! wat een verhaal zeg!! zielig !!

Wat erg zeg!! Hier heb ik geen woorden voor...:(

wat een verhaal
veel sterkte
gr liesbeth

hoi hetty,

ik had het verhaal en het tragische einde van mooie jonge Quitta al gelezen , alsnog heel veel sterkte voor iedereen die dit van dichtbij meegemaakt hebben. Gelukkig is Shadow weer thuis.

Denken jullie dat zij in die 4 weken spoorloos te zijn geweest toch ergens onderdak heeft gevonden? Of was haar conditie toch slecht?

We vinden dit heel erg voor je om zoiets te moeten mee maken,we hebben iets dergelijks meegemaakt maar was gelukkig goed afgelopen, ons beesteke is tussendoor op pasen zelf overleden door een nierblokkage en we hebben het nog steeds moeilijk om erover te praten.

We wensen je heel veel sterkte toe Hetty.

@Jolanda
Waarschijnlijk heeft Quitta of onderdak gehad, of zelf haar kostje bij elkaar gescharreld. Ze was wel magertjes maar niet extreem en ze zag er volgens berichten goed uit nog. Ik weet het verder ook niet en de baasjes ook niet want ze hebben haar niet meer gezien. Wel weet ik dat ze het verschrikkelijk moeilijk hebben en dat ze echt enorme schuldgevoelens hebben naar Quitta toe.

Ines
Het is ook nogal wat als je eerst al zoiets moet meemaken en dan daarna je lieverd door een nierblokkage alsnog komt te overlijden. Ik wens jullie uiteraard ook veel sterkte toe. En voor jullie geldt in ieder geval dat jullie beestje weet dat jullie heel veel van hem / haar hielden en dat jullie dat nog doen.

Ik kan alleen maar hopen dat ook Quitta voelt dat haar baasjes heel veel van haar hebben gehouden en dat ze niets liever hadden gewild dan dat zij weer thuis was gekomen.

Wat een in en intriest verhaal.
ik zit met tranen in mijn ogen.
Wat kunnen mensen toch wreed zijn tegenover dieren.
waarom niet gewoon ff mee zoeken nee aleen maar geld geld en nog eens geld...
Hoop dat het echtpaar uit Belgie nooit meer een hond mag krijgen.

Wat een in en in triest verhaal.

Ik kan me indenken dat de baasjes een schuld gevoel hebben, maar hun hebben gehandeld naar wat ze toen wisten.En Quitta weet dat vast ook, anders was ze niet op weg naar huis geweest.
Dat mensen zich anders voordoen dan ze werkelijk zijn, dat blijkt nu maar weer eens.

Ik wens jullie en alle betrokkenen heel veel sterkte toe.

Heb dit verhaal echt al huilend gelezen, hoe konden ze haar dit aandoen? Die nieuwe "baasjes" zijn geen enkele hond meer waard! Jammer dat dit zo moest aflopen..

ppff kippenvel !!!


niet normaal hoe dit heeft kunnen gebeuren

heel veel sterkte met dit verlies !!

Het is idd heel erg hoe het heeft kunnen gebeuren. Ik ben het er helemaal mee eens dat die mensen in Belgie geen hond meer waard zijn en ik mag hopen dat Quitta daar flink gaat rond spoken. Als ze even kan moet ze maar flink bijten op plaatsen waar hij het niet prettig vind. Verder is het verhaal nog niet helemaal ten einde. Er ligt namelijk een dreigbrief van meneer bij de oude baasjes, die met groot verdriet zitten dat Quitta er niet meer is, dat hij zijn geld terug wil want anders ....

Nou hij krijgt geen rooie cent meer terug. En als hij niet ophoudt dan kan nog iets anders verwachten ook ... in Belgie kan je voor dood door schuld ook nog altijd de gevangenis in, en in dit geval is het wel degelijk zijn schuld dat Quitta dood is. Hij heeft haar gelijk los gelaten toen hij thuis aankwam. Niet eens aan een riem gedaan voor ze de auto uitmochten. En waarschijnlijk in de auto al het een en ander gebeurd. De honden waren nogal ziek geweest onderweg en hadden de auto volgekotst. Het kan gebeuren, Quitta en Shadow waren niet langer als een kwartiertje in de auto gewend ... en nu ineens een anderhalf uur, met twee vreemde mensen. Dus die honden zijn totaal in paniek en gestresst en hij was nogal pissig dat ze gekotst hadden in de auto op hun nieuwe kussens. En daar wil hij nu ook geld voor terug, en het geld wat hij betaald had voor de honden wil hij terug, en het geld wat hij aan nieuwe hondenspullen uit had gegeven wil hij terug ...

Hij moet zich diep schamen dat hij bestaat!

Sorry maar hier kan ik zo kwaad over worden. Een hond is je trouwste vriend en dat is niet in geld uit te drukken. En als ze ziek zijn dan ben je er voor ze, dan ga je toch niet zitten zeuren over geld. Ik heb het financieel ook niet breed maar mocht Rowan ziek zijn of iets overkomen, ik zou met liefde mijn laatste cent aan hem uitgeven, als hij daar maar beter van werd. En ik eet liever zelf een week niets dan dat ik hem iets moet ontzeggen bij wijze van ...

Wat een triest verhaal Hetty, vooral omdat het zo niet had moeten gaan...Wat een "lef"heeft die man, dat hij nu nog zo durft lastig te vallen...

Groetjes, Anita.

Wat erg Hetty, kippenvel en tranen in mijn ogen.
Ik wens jou en de andere betrokkenen veel sterkte.

Groet Jannie.

Veel sterkte, het is vreselijk om op zo een manier je hond te verliezen, nadat je die mensen had vertrouwd,en dacht dat de 2honden een goed thuis hebben gekregen....


ik wens jullie veel sterkte, gelukkig heeft shadow het gehaald!

ook zit het verhaal met tranen te lezen
dat zoiets kan gebeuren in en in triest
moet er niet aan denken dat je al je honden moet weg doen door de gemeente en dat het dan zo eindigd

het einigste wat ik kan doen is heel veel sterkte toegewenst

angelique en lana

Had het verhaal gevolgd op de hyves vanaf dat ze vermist waren. Zo ontzettend triest om dan uiteindelijk dat vreselijke eind te lezen.
Snap hoe menselijk het is om als baasje jezelf de schuld te geven. Je zou die beslissing zo graag ongedaan maken. Maar zolang mensen niet heldeziend zijn en de toekomst duidelijk voor ogen zien, mag je gewoon jezelf niet de schuld geven.Wie had dit nou verwacht. Je denkt een fantastisch huisje te hebben gevonden, ze blijven met zijn 2-tjes bij elkaar en die mensen zijn 30 jaar honden gewend. Wat kan je nog meer verlangen??
Dat het zulke verdorven mensen zijn had je natuurlijk nooit kunnen verwachten.

Er is maar 1 schuldig en dat is die man die 2 honden die hij nog geen halve dag heeft los laten.Wat een sukkel.En nu in deze situatie ook nog geld eisen.... laat ik maar niet zeggen wat ik daar van vind en wat ik hem toewens.

Heel veel sterkte

Groetjes Marianne

Hahaha Marianne, Jij wenst hem niet veel beters toe dan dat ik hem toewens ... zoveel weet ik wel zeker. Zullen we samen .....................