De voor's en tegen's van een bench....

Ik maak er maar even een nieuwe topic van anders word het zo “verwarrend voor de lezers”…

De situatie die geschetst wordt onder de topic; “janken en blaffen in de bench/ ’s nachts niet zindelijk” - waaraan mensen zouden moeten voldoen om een hond te kunnen houden - is een ”utopie” voor velen....

Niet iedereen is in de gelukkige omstandigheden de gehele dag thuis te kunnen zijn, royaal te wonen en zich meerdere honden te permitteren. Als men dat al zouden willen...
De meesten mensen onder ons, wonen op een paar vierkante meter en zal rekening moeten houden met buren en mede aardbewoners; mens én dier….

En tóch willen óók deze mensen graag een hond. Niks mis mee zou ik zeggen…
Het merendeel van deze mensen wil het graag goed doen of heeft de intentie daartoe..
De zullen de meesten van ons moeten werken en zal ’s morgens vroeg op moeten om naar “de baas” te gaan of parttime moeten werken.
Of je wilt of niet, niemand kan zonder geld leven, het leven kost nu eenmaal geld. Mét of zonder hond….

De hond zal dus moeten “leren” een aantal uren alleen te zijn, het kán simpelweg niet anders want niet iedereen kan zich een oppas voor de hond permitteren.

Ook wolven zijn wel eens verstoken van de aanwezigheid van de roedelleider omdat hij/zij op jacht is met de rest van de roedel. Een klein gedeelte – van de roedel - blijft achter omdat ze te jong zijn mee te kunnen en/of de regels van de jacht nog niet kennen of om – als volwassen wolf – op de babywolfjes te passen.
Ja, inderdaad dan heeft de wolf een "oppas" voor de pups.
Daar verschilt het dan met de mens, die de pup alleen achterlaat….

Maar wordt die pup daar daadwerkelijk zo diepongelukkig van…?

De jonge hond/pup is uitgelaten, moe van de omgevingsindrukken, heeft gespeeld met de baas of met soortgenoten en krijgt zijn eten in de bench. Eet zich een bol-buikje, krult zich op en gaat liggen slapen/verteren voor een paar uur. Ook wolven gaan een aantal uren slapen en luieren na zich een bolle-buik gegeten te hebben.

Een bench kan voor het achterblijven van onze hond hier - tijdelijk - een prima “hulpmiddel” voor zijn.
Niet in laatste instantie voor de veiligheid van de pup/hond zelf.
Ook dit heet “bescherming en veiligheid”….

Als de “baas” het huis/ het hol verlaat, gaat de het gros van de honden slapen, mits goed uitgelaten…
Wat is er dan verkeerd aan om een slaapplekje te creëren waarin de hond zijn dekentje opschud en zich opkrult, ook al heet dit plekje “bench” en is het van ijzer.

Op/in een beperkte ruimte voelt een hond/pup zich veilig, hoeft niet te veel in de gaten te houden, het gevaar kan niet van alle kanten komen, de geluiden zijn hem of haar bekent….

Ik heb ooit eens een hond te logeren gehad. Deze hond kon de prikkels van buiten niet goed negeren/selecteren. Alles wat hij zag, hoorde gaf reactie bij hem, dit moest hij van zichzelf.
Ik werd gek van hem, en hij van zichzelf.
Na lang denken besloot ik een bench neer te zetten met een laken er overheen op een stille plek in de boerderij, zonder hem er in te sturen. Tot mijn grote verbazing koos de hond zélf voor “het hol” ! Er waren geen vliegtuigen meer die hij zag, geen vliegen, geen stokjes om te zoeken, geen geluiden die hij moest checken, kon geen rondjes meer draaien om z’n staart na te jagen…De eigenaren hebben een bench gekocht en de hond was eindelijk – na jaren – prettig om mee samen te wonen.

“Het hol” waar de hond woont – met de mens/roedelgenoten en roedelleider - heeft ook een deur, toch? En achter die deur voelt een hond zich veilig….

Niet iedereen kan een hond er zelfstandig uitlaten of een deur de hele dag open laten om de hond zijn of haar behoefte kan doen of te gaan spelen, omdat men – bijvoorbeeld – op een flat woont.
Alle honden - die wij hebben- zijn gedomesticeerd, dat wil zeggen tot “huisdier” gemaakt.
Dat is al eeuwen zo. En zoals wij wonen - in dit kleine volle landje - zal de hond moeten leren zich aan regels te houden en kan inderdaad niet; zelf jagen, en kan/mag zich niet zelf voortplanten.
De roedelleider/mens beschermt en zorgt dat het veilig is d.m.v. regels en duidelijkheid….

Want is er mis aan om en hond aan te schaffen om de eenzaamheid op te lossen voor een oudere, of om sociaal bezig te zijn, contact te krijgen met mensen tijdens wandelen of cursussen te doen, of een aaihond te hebben en bejaardenhuizen wekelijks afgaat of zieke kinderen bezoekt met de hond.
Is een hond daar zielig door….??

Zijn alle honden zielig die moeten werken voor de mens; blindengeleidehonden, hulphonden,
narcoticahonden, reddingshonden, truffelhonden, speurhonden….?
Worden al deze honden dan allemaal slecht behandeld omdat het dier niet kan doen wat hij/zij de gehele dag zou willen?

Persoonlijke ervaringen; Ik heb met mijn reu Jip getraind om hem tot reddingshond te maken.
Hij vond het geweldig. Hij leerde - in de drie jaar dat ik met hem trainde - in een bijzonder snel tempo wat reddingswerk inhield. Door mijn persoonlijke omstandigheden kon ik niet zo snel bij het slachtoffer zijn als hij een “luidje” gaf bij het vinden van het slachtoffer.
Hij leerde “zichzelf” aan op en neer te pendelen tussen het slachtoffer en mij.
Steeds weer opnieuw kwam hij zich aan mij laten zien om mij de goede kant op te leiden. Als men zijn houding, zijn mimiek zag wat een lol deze hond er aan beleefde om te zoeken.
Jip was opgevoed met regels en een bench. De regels zorgden ervoor dat hij kón werken en prikkels kón negeren.
Ik heb het over prikkels negeren zodat hij kon zoeken in grote bossen met wild; konijnen, hazen, reeën, wilde zwijnen, wilde katten, fazanten enz. Zonder regels kan géén hond met de mens “samenleven”. "De bench" was een welkome uitrustplek op de uitvalsbasis voor Jip een teken dat hij mocht ontspannen niet behoefde op te letten. Een "veilige plek" zonder prikkels om uit te rusten….

Sterre is mijn hulphond. Zij beleeft de grootste lol aan het mij helpen met alles aan te geven op te rapen, open te maken e.d. Ik maak gebruik – net als bij Jip – van haar natuurlijke “drive”, haar "gaven"….
Zij kan bij ons op de slaapkamer liggen ’s nachts maar zij kiest er zélf voor om in haar bench te gaan liggen
Als we en paar uurtjes weggeweest zijn, zonder Sterre dan ligt zij heerlijk te slapen in haar "hol" haar bench…..

Ook als we haar meenemen in de auto, en wij haar daar moeten achterlaten - met het deurtje los van haar bench - dan ligt zij negen van de tien keer in haar bench te slapen….

Dit is mijn visie op een bench….

Lieve groet, Ilja
High-five van *Sterre*

Hallo Ilja,

Bedankt!

Ik ben het volkomen met je eens en ben blij dat iemand eens een keer de feiten over een bench op een rij heeft gezet.
Laat het nu voor eens en altijd uit de wereld zijn dat "benchgebruikers" dierenbeulen zijn die hun hond in een kooitje stoppen.
Mijn Lupo ligt vanaf de eerste nacht in de bench en heeft het er heerlijk. Ook wij zijn wel eens een paar uurtjes van huis zonder haar en als we terug komen ligt ze vredig te slapen.
Ik zou niet weten wat ik er zonder zou moeten!

Lieve Groet Juliette
en een poot van Lupo

Ilja,ik denk dat je mijn boodschap in Nicks topic:´janken en blaffen in bench etc.' niet hebt begrepen of wil begrijpen...maakt niet uit...ik ga verder niet in discussie,want dat hebben sommige mensen op dit forum graag of willen alle aandacht naar zichzelf trekken.Ik heb gewoon proberen op te komen voor de hond vanuit zijn visie en hoop,dat er zoveel mogelijk ook aan de behoeften van de hond voldaan wordt op allerlei vlak(vul maar in) en dat honden niet uren alleen gelaten worden door mensen.Dat is naast een hond in een gesloten kooi stoppen in mijn ogen ook dierenmishandeling(geestelijke) en daar bij een opmerkingat een hond in een bench o.i.d. gaat slapen lijkt voor sommige van jullie zo logisch,maar hij heeft toch geen andere keuze dan zich erbij neer te leggen letterlijk en figuurlijk,zeker als de deur ook nog dichtgaat.Puur uit verveling en geen andere keuze te hebben.
Hierbij sluit ik mijn stukje en hoop,dat mensen na het lezen van mijn verhaal onder de Nick`s topic de ogen wat opengaan en er niet nu nog meer reclame gemaakt gaat worden voor een kooi,waarin je een hond,die in vrijheid geboren wordt opsluit!

Ingrid en haar honden

Hoi Ilja,

Eveneens bedankt voor het openen van een nieuw topic hierover.

Hier even mijn eigen eitje: het kan best zijn dat je een pup ook zonder een bench goed op kan voeden, en dat is een prima discussiepunt op zich. Niets mis met zo'n discussie, iedereen leert ervan.

Maar als ik te maken krijg met een onervaren hondenbezitter als Nick, die ik verder niet ken, maar die al met een bench begonnen is, dan zal ik dat altijd ondersteunen, want met een bench voorkom je veel problemen waarvoor de pup ofwel onterecht of te hard afgestrafd wordt (neus door de stront wrijven), of die uiteindelijk aanleiding zijn om de hond weg te doen (slopen).

Nu komt Nick over als een oprechte en toegewijde hondeneigenaar, en heb ik het idee dat het met Louie wel goed zal komen. Maar dan zijn er nog altijd andere hondeneigenaren die we niet kennen en die via google op dit forum terechtkomen. En die het misschien wel veel sneller opgeven met hun pup.

Niet lang geleden hoorde ik via een dobermann rescue site over een hele lieve, forse dobermann reu Ara, twee druppels water mijn Christo, die inmiddels vier baasjes heeft gehad, en via het asiel bij baasje nummer vijf geplaatst is (en nu hopelijk eindelijk bij de goede). Als ik het me goed herinner, was hij twee, drie jaar uit. Vier baasjes!

Echt hartverscheurend, zo iets. En voor mij een drijfveer om via dit forum andere mensen te helpen met de problemen die zij tegenkomen met hun hond, gewoon zodat hun honden een goed leven hebben, en niet geslagen worden of getrapt, of van de ene baas naar de andere baas gaan.

Als er een hondenbezitter is die aan dit forum een probleem voorlegt, hoeven we het echt niet met elkaar eens te zijn, denk ik. Buiten het forum om krijgt een nieuwe hondenbezitter immers ook zat tegenstrijdige adviezen. En steeds als iemand een ander advies geeft, merk ik dat daar toch ook wel wat in zit. (Uitzonderingen daargelaten.)

Ieders mening telt. Maar laten we iedereen wel in hun waarde laten. En in onze discussies niet de hond vergeten waar het om gaat! Dus niet de eigenaar van die hond van ons vervreemden door een ideaalbeeld te schetsen waaraan 'de' hondeneigenaar aan moet voldoen, en waarbij vrijwel elke hondeneigenaar zich te kort voelt schieten. En hem ook niet indirect voor een dierenbeul uitmaken, alleen omdat hij, zoals zoveel mensen die het goed bedoelen met hun pup, een bench wil gebruiken en zijn meubels toch wel graag heel houdt.

Ik hoop dat dit niet overkomt als een preek, maar het moest me even van het hart.

Leuk voorbeeld van die logeerhond, Ilja. Weet je dat ze in Engeland in hun asiels ook gebruik zijn gaan maken van een bench? Ik zag het op Animal Planet. Voor honden die van het verblijf in een kennel helemaal gestressed raken, blijkt het een hele opluchting om een plekje te hebben om zich in terug te trekken. Ach, deden ze het maar in de asiels hier...

Groetjes,

Linda.

Ik vind de uitleg van Ilja over het wel en wee van de bench wel duidelijk, maar iedereen moet zelf weten of men een hond in de bench wil laten ja of nee.

Zelf ben ik geen liefhebber van een bench, en vind het wat op een gevangenis voor de hond lijken.

Maar goed, dat is mijn persoonlijke mening en hopelijk, word mijn mening ook gerespecteerd?

Tijdens mijn afwezigheid, verblijven de honden in de keuken en in de gang, en kunnen ook naar onze slaapkamer op het bed of in de mand, die keuze maken de honden dan zelf.
Uiteraard worden ze van te voren wel goed uitgelaten.
Grt Monika

Hoi allemaal,

Fijn, dat er tot nu toe zo positief gereageerd wordt met ieder zijn/haar mening of persoonlijke evaringen...
“Zoveel mensen zoveel zinnen”….

Ik heb ervaring met beide; opvoeden zónder bench en opvoeden mét bench...
Daarbij heb ik geen verschil gemerkt of zag ik mijn honden - die wel gebruik maakten van een bench voor een aantal uurtjes - wegkwijnen…

Ieders mening zal gerespecteerd worden. Hopenlijk óók de mijne....

Lieve groet, Ilja
High-five van *Sterre*

tuurlijk respecteren we ook jou mening
dat moet ook vind ik, toch?
grt monika die even niet is ingelogt

Beste Ingrid B.,

Door veranderende persoonlijke omstandigheden moet ik weer aan het werk. En mijn drie honden, de jongste nu drie jaar oud, inderdaad 'urenlang' alleen laten, als ik pech heb, soms de hele dag. Heb ik het nu goed begrepen dat ik dan mijn honden 'geestelijk mishandel'? Jouw alternatief is zeker hen wegdoen en riskeren dat ze dan van eigenaar naar eigenaar gaan? Zonder dat ik iets voor hen kan doen als het misgaat? Dus niet.

Zonder te weten dat dit mijn persoonlijke situatie is, trap je me op het hart door het woord mishandeling in de mond te nemen. Daardoor vervreem je je van mij, en zorg je ervoor dat ik veel minder opensta voor je adviezen. En daar help je mij noch mijn honden mee. Van de gasten op dit forum ken je de persoonlijke situatie ook niet. En help je hen en hun honden evenmin als je je van hen vervreemt.

Onze honden delen lief en leed met ons, en wij met hen. Wij leven niet in Utopia, en zij daarmee ook niet. Maar met een beetje inzet, kunnen we het voor een paar honden en hondeneigenaren net een beetje makkelijker maken. En heel misschien, af en toe, voorkomen dat er een hond gedumpt wordt in het asiel.

Daar doe ik het voor, voor dat laatste. Al zou ik het ook erg leuk vinden als we het hier gezellig kunnen houden met elkaar.

Groetjes,

Linda.

Hoi Ilja,

Je hebt het goed onder woorden gebracht. Het blijft toch een persoonlijke kwestie of je de benche nu wel of niet wil gaan gebruiken en zo heeft iedereen daar een mening over. Zelf heb ik hem dus ook in het begin gebruikt en daarna aan de kant gezet. Toch raadt ik het iedereen aan om hem in het begin zeker te gebruiken. Morris kan ik nu bij de trimmer ook gewoon in de benche zetten, zonder dat hij gaat piepen of dat hij protesteert. Hij weet wat de benche is en voelt zich daar ook veilig in. Hij had er zelf volgens mij ook niet zo'n probleem mee om in zijn benche te gaan. Hij lag er overdag ook vaker te slapen met het deurtje open en als ik weg moest, ging hij vaak ook al uit zichzelf richting zijn benche. Natuurlijk ook omdat hij dan een lekkere bot kreeg om op te knabbelen! Maar zelf vond ik het zielig om hem op te sluiten en dat hij zijn kont niet echt kon keren. Niet even een rondje kon lopen! Nu heeft hij de hele kamer en onze keuken (+/- 80 m2) tot zijn en Flos zijn beschikking en daar heb ik een fijner gevoel bij als ik even niet bij ze kan zijn.....Dus voor mij is het een gevoelskwestie dat ik niet echt een voorstander van de benche ben. Verder zie ik echt wel de voordelen van de benche....En alles wat niet natuurlijk is voor een hond kan geleert worden. Een hond loopt van nature ook niet aan een lijntje...

En tja de maatschappij van tegenwoordig maakt het "bijna" onmogelijk dat er altijd iemand thuis is voor de honden/kinderen. Alles is gebasseert op de tweeverdieners. Dus een hond is in deze maatschappij ook iets vaker alleen thuis denk ik. En om nu te zeggen dat werkende mensen per definitie geen hond kunnen/mogen nemen, vind ik ook te ver gezocht. Als je de hond maar goed leert om alleen te blijven is er niets aan de hand en als hij maar voldoende beweging en aandacht krijgt op de momenten dat je er wel voor hem/haar bent, is je hond tevreden.... Maar ja daar blijven de meningen ook over verdeelt. Dat zal ook nooit veranderen! Zolang we elkaar maar allemaal in de waarde laten, is alles best....Ieder huisje heeft inderdaad zijn kruisje...

Groetjes Monique

Hoi Ilja,

Jouw berichtje en die ik nu net geupload heb, kruisden elkaar. Ik hou het ook liever positief, maar het moest me even van mijn hart.

Je verhalen over Sterre zijn heel leuk, maar ik wordt onderhand steeds benieuwder naar jouw Jip... Ik wou dat ik met Christo zo kon trainen.

Groetjes,

Linda.

linda
had je dat niet beter in een persoonlijk mailtje naar ingrid kunnen sturen
het is toch iets persoonlijks van jou naar ingrid toe
hier heeft niemand baat bij
groetjes

Hoi Monique, Ilja en de anderen...

Misschien is het nuttig om een onderscheid te maken tussen volwassen honden en pups?

Tot een maand of zes moest ik Christo in de bench doen als ik wegging, omdat dobers waakhonden zijn en hij als hij alleen was het gevoel had dat hij het hele huis moest bewaken.
Veel te veel verantwoordelijkheid voor zo'n jonge hond, en bij sommige honden aanleiding om overmatig te gaan blaffen als je weg bent. (Christo idem.)

Zodra hij daar overheen gegroeid was, mocht hij gewoon los in de woonkamer. Voor een volwassen hond kan een bench erg beperkend zijn, die wil als je weggaat soms gewoon een beetje z'n gang kunnen gaan. En waarom ook niet.

Groetjes,
Linda.

Goed verwoord Linda

Hoi hoi,
Jammer maar weer proef ik dat akelige ondertoontje (ik citeer) "niet iedereen is in de gelukkige(?)omstandigheden om de hele dag thuis te zijn" waarom? er zijn ook mensen die hier bewust voor kiezen om de hele dag thuis te zijn net als dat er mensen zijn die er bewust voor kiezen om meerdere honden te hebben. Ik zou mij idd heel erg rot voelen wanneer ik de hele dag van huis was en mijn hond in een bench zou zitten, maar goed nogmnaals dat ben ik.let wel ook ik heb wel eens mijn verplichtingen en ben dan een poosje van huis wij hebben en dan voor gekozen om onze hond niet alleen te laten en meestal gaat hij dan naar onze dochter als zij eens weg moeten komt haar doggie bij ons.Wij hebben er heel bewust voor gekozen om onze hond in vrijheid op te voeden en groot te brengen ik besef ook heel goed dat dit best wat tijd en energie zal kosten maar gelukkig heb ik die tijd, Toen wij onze Cobus moesten laten inslapen en wij er voor kozen om weer een pup te nemen was het een hele bewuste keuze die voor mij inhield dat ik niet zou gaan werken tenminste niet met regelmaat. Ook ik werk maar dat is maar zo weinig dat het gelukkig heel goed met oppas op te vangen is.
Het enige wat ik hiermee wil zeggen is respecteer alsjebleift elkaars mening en druk jou mening niet zomaar bij een ander door de keel.
Groetjes Alice

Hoi Max,

Dank voor je reactie,maar ik voel me niet persoonlijk aangevallen.IK heb Linda geen pijn gedaan(bepaalde woorden,die heel algemeen bedoeld waren raakten haar oude wond)...anderen deden haar pijn in haar leven.En dan is het gemakkelijker om in de aanval te gaan en een ander proberen te kwetsen dan eens diep naar binnen te gaan en je eigen wonden te helen desnoods met een therapeut erbij...

En voor iedereen bedoeld:

We zouden ieders mening respecteren toch,las ik ergens?
Er blijven mensen anderen aanvallen,de een doet dat openlijker dan de ander.Daar is dit forum niet voor...ieder mag zijn mening zeggen en advies geven en het is aan ieder ander er wel of niets mee te doen...mijn intenties zijn altijd oprecht en het boeit me niet of iemand mijn adviezen opvolgt.
Ik kom op voor de honden en dat blijft mijn drijfveer op dit forum en in mijn persoonlijke leven.

En Linda,als je een luisterend oor nodig hebt,ik help ook mensen met verwondingen,opgelopen als kind...ik spreek uit ervaring...

Salut mensen!

Ingrid en haar honden

Hoi Alice,

Ik ben alles bijelkaar drie jaar thuis geweest en heb in die tijd meer kennis en (levens)ervaring opgedaan dan in zeven werkende jaren daarvoor. Mijn honden hebben er toen ze jonger waren er zeker ook van geprofiteerd dat ik de tijd had om ze op te voeden.

Maar ja, ik moet aan het werk, en ben daar ook wel een beetje aan toe. Gelukkig zijn mijn honden nu volwassen en hebben ze, als ik weg ben, toch gezelschap aan elkaar. En met een beetje geluk kan ik werk vinden dat ik voor een gedeelte vanuit huis kan doen, zodat ze er niet te veel op achteruit gaan.

Groetjes,
Linda.

Hoi Ingrid,

Je woorden waren onbedoeld erg kwetsend, en naar mijn indruk, niet alleen maar voor mij. Daarom heb ik het bewust niet met een persoonlijk mailtje afgehandeld.

Respect begint met anderen respecteren. En voor wat betreft je aanbod, nee dank je.

Groetjes,
Linda.

hallo allemaal
zou het niet beter zijn als we het forum gebruiken om alleen iets over de honden etc. te praten en niet personen aanvallen
en als je iets tegen een persoon hebt stuur dan even een persoonlijke mail naar die persoon op
zo kan je een ander ook niet kwetsten
en hoeven de andere er ook niet van mee te genieten
dit is mijn mening dus AUB laten we weer gezellig houden het lijkt er op of er steeds meer andere dingen bijkomen dan alleen over de honden
te praten
nog een fijne avond allemaal

Hoi allemaal,

Ik kwam gisteravond een filmpje tegen op Youtube, over Shiba's. Vond het tijd om in deze discussie ook degenen die tegen benches zijn een handreiking te doen, dat, en ik heb zelf een Shibaatje, dus het is voor mij extra vertederend.

Je vind de clip met deze link:

http://www.youtube.com/watch?v=AQQ7C_dCN68

Een volwassen hond die actief is en wakker en uit z'n bench wil. En zit te klagen.

Context: hij moet wachten tot z'n broer klaar is met eten, dan mag hij uit de bench en krijgt hij z'n maaltijd. Geen wonder dat hij z'n beklag doet... het clipje heet: Shiba complains! (Shiba beklaagt zich!)

Groetjes,

Linda.

Hallo Linda, ik heb het filmpje gezien, en tja, ik vind het wel erg sneu voor die hond, eigenlijk een beetje zielig, maar goed, is mijn mening

Hoi Monika,

Ik dus ook. Maar deze hond werd in z'n bench gezet, waarschijnlijk omdat als ze de twee reuen tegelijkertijd laten eten, het knokken kan worden.

En ook een beetje om het klagen uit te lokken, denk ik - het leuke aan Shiba's is hun stem en de vele onhondse geluidjes die ze maken. Het stikt dan ook op het internet van Shiba's die hun speeltje niet krijgen en zich beklagen, enz. enz.

Ik betwijfel of dit soort situaties bij Ilja, Monique of één van die anderen die hier voor een bench zijn. Als je goed omgaat met de bench, is het een plek voor je pup om lekker te gaan slapen, of lekker even te kluiven op een bot. Met daarbij de boodschap van de roedelleider dat het nu tijd is om te rusten.

Maar, er zijn mensen die die dingen misbruiken. En persoonlijk zou ik deze Shiba gewoon in een andere ruimte z'n eten hebben gegeven.

Groetjes,

Linda.

Ik voer mn kleine hondje in de keuken en de grote in de gang, wel tegelijk en de deur gewoon open, kunnen ze elkaar zien, en dat gaat goed.

Even naar een bench, een bench moet toch een soort hol voorstellen?
Waarom dan niet, deurtje open en een doek erover?
Dan is het net een echt hol zoals de wolven het hebben?
Of zie ik dit fout?

Nee, dat is hoe de meeste mensen de bench gebruiken voor hun volwassen hond. En zo zou het de meeste tijd ook moeten zijn, denk ik.

Hallo,

Dit alles hier is een hele boterham wat ik hier kon lezen, persoonlijk zal ik er heel kort over zijn dit zijn mijn woordjes: zolang onze huisdieren en wij ons goed voelen bij alles wat wij samen en niet samen kunnen doen dat is het voornaamste,
zolang onze huisdieren zich veilig voelen en gelukkig dan zijn wij ook gelukkig.

Mensen vergeet niet ieder van ons dier en mens heeft zijn eigen karakter en zijn eigen opvoedwijze, ieder zijn manier, we kunnen enkel ervaringen uitwisselen en delen met anderen, maar de uiteindelijke beslissing ligt bij de eigenaar van de hond(en)

Zolang het met een goed hart gebeurd en in het belang van de hond!!!


groetjes van Patsy en Toshi die gelukkig is dat zij 's avonds in haar nestje ( een stoffen bench ) kan gaan slapen.

Is tevens ook bij het op verlof gaan een veilige en gekende plaats voor onze Toshi.

Hoi Linda en Monika,

Ik heb jaren S.Collie's gehad...
Deze meiden had ik nooit in een bench. Dropje had ik volwassen overgenomen als "derdehands" hond, een scheet van een meid.
Daarna kwam Kazoo als pup.
Deze meiden waren 8 pootjes op één buik.

Toen de meiden ouder waren, ruim 11 en 10 jaar, kwam Jip "aangewandeld" op de leeftijd van 4 maand.
Iemand kwam hem wel halen - na 6 weken - maar heb hem niet meer afgegeven, na een verhitte discussie.

Toen Jip in huis kwam, heeft de bench zijn intrede gedaan.

De drie konden het prima vinden met elkaar, de meiden zette Jip best wel eens even op z'n plaats. Maar hij zat zó vol energie dat de meiden hem ook wel eens - goed - zat waren.
Om te voorkomen dat m'n bejaarde meisjes té zwaar belast werden, parkeerde ik Jip wel eens even in de bench met een bot volgepropt met pens. Hij heeft er nooit een probleem mee gehad. Sterker nog, de bench "zijn hol" stond in de woonkamer en hij kon er uren - met het deurtje open - uit vrije wil - inliggen, hij trok zich dan gewoon zelf terug.
De enige keren dat de bench dicht was, was 's nachts én als ik met de meiden even wandelen was.
Ik wilde dat hij "alleen" leerde zijn.

Als ik met de meiden terug kwam dan mocht hij "alleen" mee uit.
Ik wilde niet dat hij zich aan de meiden optrok met het socialiseren, want hij kende werkelijk "niets" toen ik hem vond.
Hij moest van mij op z'n eigen manier - zonder steun van volwassen honden en in eigen tempo leren omgaan en kennis maken met de wereld en alles waar daarin loopt en vliegt.

Na twee maanden ong. toen Jip goed luisterde, de wereld kende en het woordje "nee" begreep, mocht Jip gewoon met de meiden mee, wandelen.

Alledrie de honden kregen te gelijkertijd - van mij - eten en bakken stonden - van het begin af aan - gewoon naast elkaar.

Jip kreeg natuurlijk vaker eten en dan kregen de meiden van mij óók een plukje Rodi in de bak.

Penskluifjes, botjes, oortjes kluiven, nooit is er één boos grommetje gevallen tussen mijn "drie éénheid"....

Jip is uitgegroeid tot een zéér stabiele en goud eerlijke reu. Hij kon het prima vinden met andere reuen, wat héél goed uitkwam met het reddingswerk, hij was "de enige reu" die - samen met andere reuen - een gebied kon afzoeken....

Nooit is hij ooit een knokpartij begonnen, zelfs niet om "zijn" meiden te beschermen.
Hij liet het de dames - éérst - zelf uitzoeken. Maar pas bij een bepaald gilletje, van één van de collie's,
kwam hij zich er mee bemoeien.
Hij maakte zich dan alleen maar héél groot, werdt hoog op de poten, borst vooruit, staart omhoog, oren er op....
En op die manier zorgde hij dat de belager vertrokken. Hobbelde er dan nog even achteraan, om er zeker van te zijn dat ze ver genoeg ophoepelde. Maar heeft nooit ooit één hond een haar gekrenkt...

Tot zóver "de nadelen" die Jip heeft ondervonden van zijn "benchjeugd"...

Sterre heb ik als pup gehaald toen Jip overleden was op de leeftijd van zes en een half jaar.

Ook bij Sterre heb ik gebruik gemaakt van een bench. Sterre was ruim 11 weken en totaal nog niet zindelijk.
De eerste dagen heeft Sterre in de bench naast m'n bed gestaan.
Ze was redelijk snel zindelijk...
Na het uitlaten kreeg zij haar eten en lag dan twee uurtjes heerlijk te slapen in haar "hol".

Doordat de bench een "vertrouwt" en veilig plekje was/is heeft zij ook héél snel geleerd - zo af en toe - eens alleen thuis te zijn.
Nu staat de bench er nog steeds en kruipt zij er nog steeds geregeld in...
Ook in de auto maken wij gebruik van een bench, zodat Sterre niet door de auto heen vliegt...

Ik ben er van overtuigd dat, als je een hond "regelmaat en rust" bied - door o.a. door gebruik te maken van een bench - dat het een bijdrage levert aan een stabiel karakter van en hond.

Tot zover het "benchtrauma" van Sterre....

Lieve groet, Ilja
High-five van Sterre**

Ik weet dat elke hond zijn eigen plekje nodig heeft
De grote van mij ligt veel onder de tafel, of voor de bank, dat zijn haar plekjes, die onder de tafel is echt haar plek, en daar wil ze ook niet gestoord worden, wat ook niet gebeurt hoor, en de kleine? die ligt overal, het aller liefst in een hoekje op de bank, en ja als daar dan een kat aan komt grauwt hij even, zo van, ggrrrrr weg wezen is mijn plekje, en de kat?
ja die gaat er gewoon lekker bij liggen.
Tja verders mogen de dieren hier alles wat euhhhhh.........heel voorzichtig, (god verboden heeft)hoop niet dat ik een verkeerde opmerking plaats?
Grt monika

Hoi Ilja,

Wat voor leven zou Jip hebben gehad, als jij die vent niet had weggestuurd?

Ik wist niet dat Jip een collie was, had aangenomen dat het ook een soort mechelaar zou zijn.

Is Sterre ook een rescue hondje?

Groetjes,
Linda.

Hoi Linda,

Nee, Jip was geen S. collie. Jip was een Hollander X Mechelaar...
Kijk maar eens naar de foto's bij mijn naam. Daar staan foto's van Sterre en enkele van Jip. Sterre heeft "Donald Duck" oortjes, Jip had prachtige MEGA grote staande zuilen..
Die knaap die hem kwam claimen had werkelijk niets aan opvoeding/socialisatie gedaan. De eerste keer dat ik Jip zag poepen zag ik ook geen ontlasting er kwamen puur wormen uit, ik schrok me dood. Hij zat ook onder duizenden vlooien...brrrr...
Jip was broodmager, al z'n botjes en ribben staken er aan álle kanten uit...

Ik kan wel raden waar Jip op een gegeven moment beland was....:-(

Lieve groet, Ilja
High-five van *Sterre*

Hoi Ilja,

Dat zoiets hier nog voor kan komen - vreselijk.

Geen wonder dat hij je zo trouw was. Van de hel naar de hemel.

Warme groet,

Linda.

Hoi allemaal,

Ik zag op een site van een hondenschool ook adviezen over het gebruik van de bench.

http://www.dogweb.nl/gedrag/bench.html

Zij vergelijken het gebruik van een bench met het gebruik van een box zoals die voor kleine kinderen gebruikt wordt. Dat vond ik een prima vergelijk.
Behalve dan dat je een kind niet alleen thuis laat terwijl het in de box zit...

Misschien toch eens leuk om na te lezen...

Oh... en Linda ik moest zó lachen om jouw zinnetje waarmee je eindigt... ;-D

**Ik kwam/kom praktisch iedere dag een pastoor tegen die een wandelingetje maakt in de natuur, tijdens het uitlaten van Jip/Sterre, hij kende Jip's verhaal...
Hij zei ook altijd; Wat is het toch een geweldige hond hé;, "hij is bij jou van de hel naar de hemel gekomen"...

Lieve groet, Ilja
High-five van Sterre