jaloers gedrag tegen baby in huis

Hallo,

ik heb een vet probleem!!
ik heb een boxer van nu net een jaar jong!!
vorig jaar had ze een speelmaatje van 6 die ik onverwachts heb moeten laten inslapen. daarna ben ik op voor haar wrede manier bevallen van een meissie die lang in zieknhuis heeft gelegen. ze is dus veel alleen geweest en ziet kleine nu ze thuis is soms als indringer!!

ze poept en plast in huis als we weg zijn en maakt alles kapot wat ze van de kleine kan vinden!!!

Hoe los ik dit op, want één ding voorop: ZE GAAT NIET WEG!! dit is een ontstaan probleem waar niemand iets aan kon doen en een kind doe je ook niet weg!!

Hoi Jeanette,
super dat je stellig bent in het niet weg doen van de hond
Ik zelf heb geen kinderen maar een vriendin had hetzelfde probleem en heeft het op gelost door enerzijds de hond heel veel aandacht te geven zodat hij zich weer bij het gezin voelt passen. (dit word en werd nog wel eens over het hoofd gezien omdat alle aandacht vaak ongewild toch naar de baby uitging) en daarnaast de hond veel te laten ruiken aan het kind en zijn/haar spullen, zodat de hond wist dat het kind bij het gezin hoorde. En uiteraard belonen als de hond lief naar de kleine is)

Succes en ik hoop dat nu alles goed gaat met je meissie en ik hoop dat ook alles snel goed komt met je boxer
Groetjes

Hoi Jeanette,

Dat is een lastig probleem voorje.Ik waardeer je standpunt om de hond niet weg te doen.
Naar mijn idee zou je eigenlijk overnieuw moeten beginnen.
Misschien is het mogelijk om de hond even het idee te geven dat de baby er niet meer is.
Daarna zou je het langzaam op kunnen bouwen om je boxer overnieuw, en op een positieve manier aan de baby te laten wennen.
Speeltjes, kleertjes laten ruiken bijvoorbeeld.
Als dat goed gaat kan je de baby er weer bij gaan betrekken.Zorg dat je je hond veel kaasjes en worstjes voert als de baby in dezelfde ruimte is.

Het is de bedoeling datje hond gaat zien dat het juist geweldig is als de kleine in dezelfde ruimte is als hij.

Heel langzaam kan je dit uitbouwen, maar heb vooral veel geduld. Op de hondenschool heb ik een Dog Training Disc gekocht waarmee je de hond kunt leren geen dingen meer van de grond op te pakken zonder dat jij dat zegt.
Dit zou je kunnen gebruiken om er voor te zorgen dat je boxer alles wat van je baby is laat liggen.

Sterkte ermee!

Groetjes Jolanda

Hoi,

Ik zou ook weer helemaal terug gaan naar de basis. Dit betekend behandel haar als een pup. Vaak even naar buiten, veel regelmaat en ik zou een bench gaan kopen.

Een bench is dan een plekje echt voor haar zelf en daar kan ze toch rust komen. Niet meteen de hele tijd haar er in doen maar dit rustig gaan opbouwen. Haar eten zou ik dan ook in bench geven zodat de bench een positieve plek wordt.

Verder zou ik er een privetrainer bij halen die precies kan zien waar de fouten liggen. Teveel beweging, te weinig beweging, teveel indrukken, te weining indrukken, veel rust of weinig rust, welke geestelijke dingen doe je met haar om haar geestelijk moe te maken?

Kortom graag zou ik nog wat meer info van je willen zodat we gericht advies kunnen geven.

Als je openstaat voor een privetrainer, in welke provincie woon je? Misschien kunnen we dan meedenken voor 1 die je helpen kan. Ik zit zelf in Friesland en kan je wel helpen.

Groetjes van Esther

Hoi Jeannette,

Wat ontzettend lief dat je vol wilt houden met je boxer en dat je haar zo trouw bent. Complimentje hoor!

Kun je voor jezelf even nagaan wat er aan gewoontes en dagelijkse routines veranderd is voor jouw hond? En dat ook hier neerzetten? Ws helpt het om een aantal van deze routines iets aangepast toch terug te brengen, misschien kunnen we je tips geven. Wat dat betreft is het hoopvol dat je baby flink aan het groeien is, dadelijk kun je je kindje wat makkelijker overal mee naar toe nemen en zo het dagelijks leven wat jouw hond kende voor je kindje kwam weer oppakken. Ik denk dat dat al een hoop scheelt.

Verder is er nog de kwestie van rangorde. Het kan zijn dat je je kindje in de ogen van je hond behandelt als ranghoogste. En dan bedoel ik niet, hoger dan de hond, want dat is op zich niet zo erg, maar als ranghoger dan jijzelf. Ga maar na, je baby huilt en jij staat DIRECT op. Dus jij komt op commando. En dat maakt je kindje tot wel een heel erg enge indringer! Dat vreemde ding is het vrouwtje de baas! Dus ook daarin kun je dagelijks terugkerende momenten benoemen die je net een klein beetje aan kunt passen. Zodat het duidelijker voor je hond is dat jij boven de baby staat.

Tot slot heb ik hier zelf drie honden om me heen liggen. Waarvan ik één ding geleerd heb: dat ze het heel erg vervelend vinden als ik met twee van de drie wegga en er één he-le-maal alleen achter moet blijven. Lot erger dan de dood!!! Niet vanwege het alleen zijn, want in een vreemd huis kunnen ze dat prima, ook zonder elkaar. Maar omdat de andere twee wel mee mogen. Deuk in het ego hoor! En ja, een hond en kind kun je niet alleen laten, dus natuurlijk neem je je baby overal mee naar toe.

Maar je boxer vind dat moeilijk te verkroppen, en daarmee maakt het niet uit hoe je baby in haar leven is gekomen, dat is ze goeddeels alweer kwijt, maar gewoon, het is altijd de baby die jij meeneemt. Heeft zij geen waarde meer voor de roedel? Heeft zij afgedaan? Een hond van een jaar oud heeft het roedelinstinct om zich juist zo rond die leeftijd nuttig te willen maken. Als nutteloos achtergelaten worden terwijl de rest van de roedel op pad gaat, dat steekt...

Ik zou je boxer zo vaak mogelijk als het gaat gewoon meenemen, het is nu belangrijk voor haar. Verder zou ik haar stimuleren om nieuwe vaardigheden op te doen en zich nuttig te voelen binnen de roedel. Mijn drie honden hebben elk hun vaardigheid, Christo kan keigoed zwemmen en de bal terugvinden, Aidan kan keigoed waken, en Durga is een keigoed jagertje.

Als dobers en zeer baasgerichte honden hebben vooral Christo en Aidan beiden op die leeftijd veel behoefte had aan complimenten voor hun speciale vaardigheid. Ze willen op die leeftijd gezien worden als een volwaardig lid van de roedel, niet als een kind dat verzorgd moet worden. Aandacht is belangrijk, knuffels ook, maar ook een hond heeft zijn of haar trots en een ego dat gevoed moet worden. Nu zul je het zo verschrikkelijk druk hebben als nieuwe moeder, maar als het je lukt, met de hulp van je man/familie, dan zou ik me inschrijven op een hondensport, agility zou jouw hond best wel eens leuk kunnen vinden.

Nou ja, lang verhaal, maar kortom, ik denk dat er heel veel is dat je hieraan kunt doen. En dat het wel goed komt. Bovendien, we helpen je er graag bij.

Lieve groet,

Linda.

Hallo allemaal,

pfff wat een snelle reactie allemaal toppie hoor!!!

ik zal voor iedereen die dat vroeg nog iets meer info proberen te geven:

* een bench heb ik gehad, die zag ze als vijand en
als straf: verplaatste de bench totaal en alles zat
onder de ontlasting zo bang was ze naar mijn idee.

* terug naar puppie tijd zal waarschijnlijk een goed
idee zijn, maar met een kleintje iets moeilijker te
realiseren, aangezien einden met haar lopen overdag
niet mogelijk is aangezien mijn vriend werkt!

* Ik heb vanmiddag maar een mega doos koekjes gehaald
om haar net als pup mega te belonen bij goed gedrag.
dus negatief gedrag maar negeren want negatieve
aandacht = ook aandacht.

* het roedel verhaal klinkt erg overeenkomstig!! de
baby die het vrouwtje overheerst = een feit door
wat het meissie al heeft meegemaakt!

* wie weet ik niet meer, maar een privétrainer die me
kan helpen met haar op te voeden en kijken waar het
fout gaat lijkt me top, maar ikkie woon in Brabant!!

* Dan nog iets wat me bij Daisy opvalt: als ik (per
abuis) even weggloop van mijn etensbord= deze
vervolgens leeg als ik terugkom.....

* En kan dit alles ook versterken door een
schijnzangerschap???

gr jeanette

In principe kan een roedelleider weglopen bij zijn/haar eten en de rest van de roedel blijft er vanaf. Al houden niet alle honden zich aan die regel. Dus wat dat betreft is het alleen relevant als zij daarvoor wel van je eten afbleef. Dat is een teken dat ze jou ziet als iemand die ineens minder gezag heeft - omdat jouw baby de baas is?

Ik zou haar niet in de bench doen om te voorkomen dat ze sloopt. Dan kan je haar beter even in de keuken of gang doen, misschien een beperkte ruimte afsluiten met een traphekje of zo. Ik zou de bench openlaten, daar geef je haar eten in, maar je laat het open. Een doek eroverheen zodat het een hol wordt om je in terug te trekken, en als ze erin zit, laat je haar met rust, en laat straks jouw kindje haar met rust. Je laat de bench dus eerst lange tijd gewoon open, pas als ze zich er vrijwillig in terugtrekt, en dat een maand of wat goed gaat, zou ik de bench korte tijden dicht gaan doen, maar alleen als je thuis bent.

Een gedragstherapeute/privétrainer is op zich een goed idee, die kan je nog veel beter helpen dan wij via een forum. Hou er alleen wel rekening mee dat er veel kaf onder het koren zit, ga alleen in zee met iemand waar je je goed bij voelt.

Schijnzwangerschap weet ik niet veel van, maar dat lijkt me weinig te maken te hebben met de situatie, die is meer die van een hond die moeite heeft zich aan te passen aan een grote verandering in haar leven.

Wat ik jammer vind, is dat je in je antwoord niets zegt over de dagelijkse routine in huis, hoe die was en hoe die nu is. Routine is erg belangrijk voor een hond! Hoe meer je een goede (nieuwe) routine op kunt bouwen met je hond, des te sneller zij zich weer prettig gaat voelen, ze is nu behoorlijk gestressed denk ik. Kun je hier wat meer over vertellen, wat was ze gewend en hoe is de routine nu?

groetjes,

Linda.