Hyperactief en dominant, mijn geduld raakt op!

Ik begin het hyperige en drammerige gedrag van Lux beu te raken. Het constant moeten herhalen van het "wachten" met door de deur stormen,(waarbij je moet oppassen dat je je benen niet breekt) het wachten voor hij zijn eten krijgt enzz.. enz..

Mijn man heeft Lux gehaald toen hij 12/13 weken oud was, en daar is de "ellende" eigenlijk begonnen..De belangrijkse fase uit zijn leven gemist.. Hij komt van een werkhondenfokker waarbij hij die eerste 3 mnden alleen de schuur en het veld heeft gezien, met wat mensen hier en daar en natuurlijk zijn moeder en broertjes en zusjes. (Die elkaar terroriseerden, waarbij Lux de absolute leider was)
Mijn man was op zoek naar een fijne werkhond.(IPO/ KNPV) De fokker stond erom bekend sociale honden te fokken met een goede werkdrift. (Nou dat had ie wel)
Ik heb er nooit achter gestaan Lux in een kennel te houden, dus kwam hij met mijn huis(DH)hond Pas in huis.

De eerste twee jaar heb ik me bemoeid met de opvoeding van Lux, dwz de clickermethode. Hij pakte alles supersnel op en was geweldig leergierig. Ik was er 24 uur per dag mee bezig. Ik was dol op hem!
Later sloot mijn man zich aan bij een hondenschool die als (1 vd weinigen)de clicker gebruikten. Ik blij.
Hier en daar werd hij wat baldadig, wilde weleens een fietser "pakken" of een man in een b-weg. Gelukkig luistert hij onvoorwaardelijk naar het commando "hier".

Allemaal prima.

Behalve het feit dat hij prikkels moeilijk kan verwerken, we hebben de inprenting- en socialisatiefase natuurlijk niet kunnen inhalen. Al heb ik hem in het begin meteen overal mee naartoe genomen enz..

Het gaat erom dat ik hele dagen agentje moet spelen. Dit eist hij, hij heeft leiding nodig en is absoluut niet zelfstandig. Hij staat ieder moment paraat, is buiten extreem hyper en heeft dus moeite met de prikkels om zich heen. Dit is zo jammer.

Sinds een jaar is hij wat hondensport uit de running omdat hij een chronische keelinfectie kreeg en moeite kreeg met blaffen. Ik blij, meteen gecastreerd en hem na een paar maanden meegenomen naar mijn hondenclub. Daar kreeg ik de reactie dat hij zich doodverveelt en net zo goed meteen kon doorstromen. Maar ik heb mijn handen aan hem vol, iedere keer gaat hij een stapje verder. Drammen en drammen en grenzen verleggen. Dus daar ben ik maar niet verder gegaan. Hij leek wel zo'n dolgedraaide die ik constant moest commanderen. Laat staan dat je eens met iemand kan praten, dan begint hij te piepen en te hyperen, hier kan hij niet tegen.

Hij kan niet normaal aan de lijn met me meelopen, het is OF onder apel OF los en vrij. Anders breek ik mijn nek over hem, omdat hij niet weet waar hij het zoeken moet en moet lopen.

We hoeven het niet over beweging en afleiding te hebben, die krijgt hij genoeg. Gelukkig is hij na de castratie niet zo ongedurig en scherp meer in huis.

Het heeft weinig zin om met de hondenpsychologen uit de buurt te praten, het is allemaal herhaling, ik weet het allemaal wel.

Lux is nl. ondertussen 5,5 jaar en ik begin het beu te raken. Nu mag hij wat volwassener gaan worden en vooral wat kalmer. Wegdoen is geen optie, het zou ons hart breken. Iedereen in huis adoreert hem en hij ons ook!

Is Bachbloesemtherapie geen idee?

Hoi,

Denk dat bachbloesem 'm mogelijk best kan helpen. Zat halverwege je verhaal zelf al te denken aan iets wat ik ook voor Loekie gebruik omdat zij ook moeite heeft met het verwerken van prikkels die binnen komen. Zoals ik je verhaal lees herken ik nl vrij veel van Loekie in het begin maar ondertussen is zij vele malen rustiger geworden en kan beter overweg met prikkels al zal ik daar altijd alert op moeten blijven en zorgen dat het gedoseerd blijft.

Voor Loekie gebruik ik proquiet (www.proquiet.nl), dit is een voedingssuplement met kalmerend effect (wordt gebruikt bij oa stress, hyperactief, angst). In het begin kreeg ze een heel tablet per dag (is de max voor kleine honden en loekie weegt net 9 kilo) ondertussen zit ik op een half en begin juni wil ik gaan afbouwen naar een kwart (ze gaat eerst nog mee een weekend je weg dus dat wacht ik eerst even af).

Mogelijk heb je er iets aan. Het versuft trouwens absoluut niet hoor!! het zorgt ervoor dat de hond beter instaat is om prikkels te verwerken.

Groetjes Elvira en een poot van Loekie

Dank je, ik ga meteen kijken!

Waar woon je? Met kalmerende signalen kun je heel veel bereiken en dit is was ik beheers en over kan brengen op anderen.

Ik ieder geval kan ik met je meekijken met je dagindeling. Schrijf alles op wat je doet met je hond en geef aan wat voor signalen hij geeft. Bv blaffen, piepen, hard lopen, poot op trekken, trekken a/d lijn etc. etc.

ik hoor het van je.

Groetjes Esther

Ik woon in Middelburg (Zeeland). Ik zal me snel wijden aan mijn dagindeling. Zal moeilijk worden, gezien het momenteel niet regelmatig is. Dank je!
(Moet ik even de tijd en rust voor nemen)

hoi Jeanette,

Ik heb je net even een PB gestuurd mogelijk kun je er wat mee.

Groetjes Elvira

Hoi Jeanette,

Dit stukje valt mij op: Het gaat erom dat ik hele dagen agentje moet spelen. Dit eist hij, hij heeft leiding nodig en is absoluut niet zelfstandig. Hij staat ieder moment paraat, is buiten extreem hyper en heeft dus moeite met de prikkels om zich heen. Dit is zo jammer.

Agentje spelen kan helaas niet en hij zal steeds meer van je vragen omdat het negatieve aandacht is.

Hoeveel ECHTE rust krijgt je hond? Want meestal zit daar een sleutel in en jij geeft aan dat je constant het wachten moet gaan zeggen en dan volgt hij het pas op. Het moet met 1x een commando zeggen al duidelijk zijn. Hoe meer commando's jij geeft des te minder gaat je hond luisteren.

Groetjes van esther

Jammer dat je trouwens in Zeeland woont Ik woon nl. in Friesland en dat is net te ver uitelkaar. Maar misschien kan ik je via het forum een eindje op weg helpen.

Groetjes van Esther

Daar ligt het probleem. Zijn commando's zitten er goed in. Maar toch is hij consequent grenzen aan het verleggen, iedere dag, ieder uur weer. Ik heb vergelijkingsmateriaal; namelijk Joep. Hem leg je een paar keer uit dat hij niet mag drammen met het naar buiten gaan en hij houdt de derde keer vanzelf in om jou voor te laten gaan. Lux zal never nooit uit zichzelf gaan zitten als ik het voer klaar maak. Terwijl ik er nog nooit een uitzondering van gemaakt heb. Joep doet dit uit zichzelf al, hij is mij als het ware voor. Dit is routine.
Geef ik de commando's iedere keer niet dan loopt hij je letterlijk omver etc.
Ik weet dat hij van jongs af aan de rust nodig heeft die hij zelf niet neemt. Dus leg ik hem vaak in de bijkeuken, anders heeft hij de neiging continue het huis te doorkruisen. (Vooral 's nachts is dat hinderlijk, dan hoor ik dat getik op de parketvloer)
En, Esther i.d.d. jammer dat je uitgerekend aan de andere kant van Nl. woont zeg!

Aanvulling: "toevallig" stuurde mijn man Lux de bijkeuken in nadat hij op heterdaad betrapt was op het pikken van brood uit de boodschappentas. (Zat een tussenpauze van 15 min. tussen tussen brood jatten en op zijn plaats sturen) Hij gromde. Ik raak dit zo beu!

Hoi Jeannette,

Ik denk dat je veel zult hebben aan wat Esther je te zeggen heeft hierover. Daar kan ik alleen nog maar aan toevoegen, Lux teert op de aandacht die hij op deze manier van jou kan krijgen (Christo is ook een beetje zo, gelukkig niet meer zo erg) en hij gaat daarbij over jouw grenzen heen.

En omdat jouw grenzen zo geschonden worden, raak je zo geirriteerd en gefrustreerd met hem. Ik zie dan ook veel in verplichte rust voor Lux op momenten dat jij het nodig hebt.

En echt, let op de aandacht die hij van jou op dat soort momenten krijgt. Reageer niet op hem vanuit een automatisme, leer jezelf aan om hem als het moet en gepast is, als lucht te behandelen - hij is er niet, hij bestaat niet voor je. En dat ook zo doen dat Lux bij wijze van spreke naar een spiegel wil lopen om te zien of hij nog wel in levende lijve aanwezig is - dat haalt de lol er geheid vanaf.

Maar voor de rest denk ik net als Esther dat Lux vooral moeite heeft om zijn rust te nemen. Niet alle honden zijn hetzelfde, bij sommige honden (en kinderen) komen prikkels wat harder naar binnen, ze raken sneller overvoerd met indrukken, komen daardoor moeilijker tot rust, en worden dan stierlijk vervelend...

groetjes,

Linda.

Bach Bloesemremedies gaan vaak niet ver genoeg als het gedrag echt extreem is. Dan zal de klassieke homeopathie beter werken. Ik weet helaas niet of er in Zeeland ook een klassieke homeopatische dierenarts zit die ook gedragskunde doet.
Misschien weet Ilja er één?

Onze sheltie is ook door een klassieke homeopathische dierenarts behandeld nadat Bach remedies niet sterk genoeg bleken te zijn. En sinds die tijd gaat het stukken beter.

Hoi,

Niet in Zeeland, wel in Zuid Holland zijn diverse klass. homeopaten..
Da's ook goed te doen, toch??

Kijk even op deze website;

http://www.bkhd.nl/

Ik weet niet of Lux gecastreerd is..
Dat wil in dit geval ook vrijwel zeker helpen..

En met dat wachten met het eten klaar maken..;
Lux is een zéér slimme hond...
En bespeeld jullie..

Voortaan niks meer zeggen, geef Lux een poosje alleen zijn eten en zeg niks, wacht tot hij uit zichzelf gaat zitten..
Gewoon NIET de bak eerder neer zetten voor hij zit..
Met de deur in pricipe het zelfde laken en pak..
Deur dicht doen en wachten tot hij zit...
Iedere keer als hij weer opstaat, sluit je de deur weer...
Heel rustig..
Neem er de tijd voor..

En ik vermoed ook dat je te haastig in je hoofd bent..
Waardoor Lux al snel door heeft als ik het maar lang genoeg volhoud krijg ik m'n zin wel en de aandacht door een commando te horen...

Dit soort drukke werkwillige typen hebben rust nodig met trainen en een geduldige, rustige baas...
Ze pikken heel snel "de sfeer" in huis op...

Lieve groet, Ilja

Nou, die sfeer oppikken in huis zal hij ondertussen wel doen... Overduidelijke negativiteit naar de hond toe.

Ik ben echt blij met jullie tips. Maar, geloof me, alle voorbeelden die gegeven zijn ben ik al lang doorgegaan.
Het gaat er gewoon om dat ik het geduld er niet meer voor heb en geen zin. Dag in dag uit hetzelfde liedje maar weer.
Echt waar, hij zal het blijven volhouden. Het ligt er gewoon aan dat mijn geduld op is en ik vind dat hij ondertussen maar moet weten hoe het werkt.

En ja, hij is gecastreerd, sinds 1,5 jr. Het heeft geweldig geholpen in huis. In huis is hij niet zo onrustig en ongedurig meer. Staat niet bij iedere prikkel meer op om in actie te komen, maar blijft lekker lui op zijn kussen liggen. (Als jonge hond was dat wel even een ander verhaal!)

Het gaat om het uit gaan. Ik kan de commando's niet negeren. Ik neem hem van kleins af aan al zoveel mogelijk onafhankelijk van de andere hond mee, zodat hij in ieder geval niet kan gaan hangen aan de andere hond.
Hij is gewoon buitensporig wild. Buitenom dat, begrijp me goed, is hij SUPERsociaal naar alles en iedereen. Alle mensen die ik tegenkom, hier of op het strand zijn dol op hem. Zo fantastisch mooi en hij luistert echt perfect. Zelfs in het heetst van de strijd.

Ik heb een tijdje geleden verteld dat ik zo blij was hem mee te kunnen nemen naar de paarden. Het gaat goed, maar ook daar moet ik agentje spelen. Anders gaat hij zelf dingen "verzinnen".

Hij loopt kilometers lang los naast de fiets. En toch moet ik hem om de zoveel meter vertellen dat hij naast moet blijven. Hij doet het wel, maar toch. Even een moment de andere kant op kijken; en daar gaat hij. Aangelijnd onmogelijk, precies hetzelfde verhaal, maar dan sleurt hij je de berm in of overdwars over straat. Onder apel, geen centje pijn.

In huis ben ik een superster in negeren. Maar zoals ik al schreef, neemt hij zijn rust in huis wel. Met kids ook geen probleem. Hij is sinds zijn castratie niet meer overprikkeld als er kinderen langsrennen etc.

Het gaat om BUITEN!

Maandag ging ik tijdens een bos- en strandwandeling koffie drinken bij een strandtent. De tien x ervoor ligt hij netjes onder de tafel te wachten. Afgelopen maandag heeft hij zich schandalig misdragen; piepen en heen en weer trekken. De tafel schoof nog net niet de hele tent door! Het begon al toen ik uit de auto stapte, hij blafte de hele weg door! Negeren? Ik loop me op te vreten! Hier heb ik gewoon geen zin meer in. Joep blaft dan uitbundig mee, daar heb ik minder last van. Het gaat om het dwingerige. Hij eist namelijk (denk ik) een bal of een stok, die IK weg ga gooien. Heb ik niet gedaan. Ik was woest op hem. Aanlijnen heeft geen zin, je breekt je benen over hem op het moment wanneer je even naar een vogeltje kijkt..

En zo kan ik nog uren doorgaan...

Aanvulling: oh, en over het zijn bak neerzetten. Die truc heb ik zoooovaak gebruikt. Joep moet ik trouwens altijd apart te eten geven, gezien Joep een uur eerder klaar is met eten en verder gaat met Lux' bak. Joep waagt het ook weleens te blijven staan, maar dan hoe ik maar even te kijken en reageert hij als "oeps, zitten". Lux gaat ook wel zitten, maar mijn geduld raakt op!!! Ik zet zijn bak neer, zie dat hij niet zit, ondertussen schuift hij op dichterbij, negeren.. ik kijk in het luchtledige en bewonder het plafond... Hier word ik GEK van. (En dat weet hij ondertussen.)

Sorry hoor, ik ben op dreef..
Wat ik ook beu ben is het extreem hyperige gedrag en luid blaffen in het begin voor we gaan fietsen. Hij lijkt dan wel een volledige wilde!
Hij gooit de fiets om, blaft als een idioot. Mijn man geeft hem ondertussen gewoon een sch... Daar reageert hij op en gromt en houdt op. Stil.Is ook met de dag verschillend hoor.
Ik heb veel ervaring met herders, heb er ook 4 gehad (buitenom andere honden) maar hij spant de kroon. Het heeft een haar gescheeld of mijn man had hem 3 jaar geleden verkocht als politiehond. Heel het gezin in tranen! Want Lux is zo lief!

Hoi,

Je man heeft dus eerst IPO e.d.getraind met hem...?

Ik vraag me af, als je hem - als je fietst - eens een bal in de bek geeft...
Of vóór je gaat fietsen...
Dan vraag je of hij mee gaat...
Dan blaft hij waarchijnlijk niet meer..
Sterre draagt ook altijd wat in de bek..
Dat doen ze nu eenmaal graag, zo hebben ze een taak..

Sterre had de neiging - als ik had staan praten - en ik maakte dan aanstalte om verder te gaan dat zij dan ook begon te blaffen..

Aangezien ik dit ook niet fijn vond gaf ik haar - vóór ik van start ging - een bal om te dragen...
Voor even, dan moest ze hem weer inleveren...
Gewoon om het blaffen tegen te gaan..
Nu is dit niet meer nodig en blaft ze niet meer als ze heeft liggen wachten...

Het blaffen of jij/jullie wat gooit is er in geslopen...
Waarschijnlijk een aantal keren gedaan..?

Sterre heeft ook wel eens de neiging een sprintje te trekken door de weilanden..
Ik laat haar gewoon even gaan, ze heeft dit nodig...

Je kan wel de hele tijd politie agentje spelen maar dit werkt averechts op dit soort honden...

Ik vraag me af als je eens een speurcursus of iets gaan doen...
Zo'n hond vind dit geweldig en kan daar z'n ei in kwijt...
Ze willen nu eenmaal graag werken..

Nu werken jullie op elkaars zenuwen en dat komtde sfeer niet ten goede..

Dat je man boos wordt, kan ik me wel voorstellen maar die boosheid...
Maar hem een schop verkopen lokt natuurlijk ook wel weer een opgewonden reactie af bij Lux...

Ik denk als je er niet uitkomt met Lux dat het toch beter is - al is er een hoop verdriet - Lux te herplaatsen bij mensen waar hij meer tot z'n recht komt...

Maar ik zou eerst eens wat bezigheden voor hem verzinnen...
Zoeken, speuren spoor uitlopen in een weiland, akker, langs de weg..]
Of apportjes zoeken die je verstopt hebt in het bos...


Je moet een beetje vindingrijk zijn bij dit soort typetjes..

Wat ik ook doe met Sterre is har ergens op de zandweg afleggen, plots onder het rijden...
Dan rijd ik door tientallen meters en roep haar dan....
Soms gooi ik een apportje zodat ze eerst - voor ze bij mij komt - het apport moet opzoeken...

Ook verstop ik ballen in de bomen...
Dat vinden ze geweldig!!!
Dan heb je een reden om blij te zijn en daar wordt Lux ook weer blij van...

Hoop dat je er wat aan hebt...

succes, lieve groet, Ilja

Bedankt voor je reactie weer.
Het is i.d.d. een goed idee van die bal in zijn bek. Hij heeft trouwens altijd graag iets in zijn mond. Het begon als pup al dat hij graag met een stukje van je mouw in z'n bek in slaap viel. Als een speentje. Het probleem is alleen dat hij zijn ballen niet alleen als kauwgom gebruikt, maar ze meteen verslindt..

Vele IPO/KNPV- trainers vinden Lux buitensporig in zijn gedrag, ook op het veld. Ik zal je de details besparen van de acties die ondernomen zijn om zijn gedrag in te tomen tijdens het werk.. Een v.d. redenen dat mijn man is overgestapt naar de KNPV is dat er minder "regeltjes" zijn..
Hij schijnt een ideale "rellen"hond te zijn. Knettergek en draait volledig door. Wel een uitzonderlijk talent. Ook een grote reden v.d. overstap toen was, dat de KNPV-vereniging hier met de clicker werkte. Lux werd op de eerste vereniging nog gekker gemaakt omdat hij beloond werd met de bal, waardoor hij helemaal doordraaide. Met de clicker werd zijn aandacht meer op het "hier" en nu gefocust en kreeg hij rookworst als beloning. Maar toch..

Hij zou echt het beste in zijn element zijn in het "echte" werk. Het enige probleem is dat we zo vreselijk gehecht aan hem zijn.. (De tranen springen in mijn ogen tijdens het schrijven nu..)En hij is zo lief! Alleen te ruig en ontstuimig.

En toch ga ik jouw tips opvolgen. Ik ga mijn instelling veranderen. Weer alleen meenemen en meer spelletjes doen. (Ik heb alleen erg weinig inspiratie momenteel)

Een heel belangrijk punt: ik zit zelf momenteel niet lekker in mijn vel. Ons gezin is erg druk nu, veel met de kindjes bezig en mijn paard is de laatste maanden even het zorgenkindje. Daarom kunnen we er even minder van hebben en worden de problemen vergroot. Alle andere zaken moeten nu maar gewoon uit zichzelf lopen, omdat mijn hoofd er niet naar staat, zeg maar. Ik heb me voor het eerst in mijn leven "zomaar" ziek gemeld, omdat het me zo bezig houdt en ik verga van de hoofdpijn.

Er is helaas niemand in de buurt die eens bij kan springen of waar ik mee kan praten als echte "hondenmens".

De enige vriendin waar ik mee praat, vindt het prachtig dat Lux meteen op schoot of boven haar hoofd uit springt terwijl ze aan de bar zit. Ik kan haar 100x uitleggen dat ze hem moet negeren de eerste 10 minuten, maar hij is zo "aanhankelijk" en zacht. Ik kan haar niet uitleggen dat hij na een week bij haar in huis over haar heen zal lopen.. (Het is dat hij nog net niet over haar been heen piest.)

Joep neem ik mee terwijl ik de dingen doe. Mee naar stal, mee boodschappen doen, lopend of met de fiets. Even naar mijn moeder aan de andere kant vd stad. Etc..

Ik ga mijn instelling veranderen en wat meer tijd vrijmaken aan hem. En positief de deur uit stappen.

Hey Jeannette,

De combinatie van dat Lux heeel erg slim is en een belangrijke periode van socialisatie heeft gemist maken dat je echt je handen aan hem vol hebt, doordat je hem constant in de gaten moet houden.
Dit is ontzettend vermoeiend.. ik leef ook echt met je mee.

Ik denk dat je veel kunt hebben aan Esther's tips. Veel momenten van verplichte rust. En andere momenten van dat hij met zijn bal heerlijk uit zijn dak kan gaan.
Ook nieuwe oefeningtjes leren met de clicker houdt hem geestelijk goed bezig, je hebt boeken met 101 truckjes enzo, is gewoon leuk om dat te leren om lekker bezig te zijn.

Van andere dingen denk ik, misschien moet je ze laten gaan. Zoals het zitten bij de voerbak. Misschien kun je volstaan met dat hij het eten niet aanvalt zolang jij het vast hebt. Hij heeft respect te hebben voor jouw lichaam en voor wat je vast hebt. Heeft hij dat, dan is het goed. Dat zitten is dan (voor mij) in dit geval bijzaak.

Met door de door heen.. het klinkt misschien heel erg gemeen, maar misschien moet zijn snuit dan maar eens tussen de deur zitten (niet heel hard natuurlijk), dat krijg je ervan als je voor probeert te dringen..
Of dan gaat hij gewoon niet mee, ga je weer zitten op de bank. Pech, dan gaan we niet.
En dan pak je het echt heel strikt aan, je loopt naar de deur, hij gaat hyperen (het allereerste begin al) je draait je om en gaat op de bank zitten met een blaadje om te lezen. Vijf minuten later probeer je het weer, hyperen is jammer, dan gaat die deur niet open.
Hij is heel slim, dus hij zou dit ook heel snel door moeten hebben.

Ik weet ook dat je al heeeel erg veel geprobeerd hebt en ik denk ook dat er een stukje acceptatie bij moet komen. Het is een hele drukke hond, die een geen grenzen heeft leren kennen in zijn jonge leventje. Dus bepaalde dingen zijn bij hem gewoon heel moeilijk. Ik denk dat als je sommige dingen gewoon maar even laat, en je er niet zo druk om maakt, dat ze ook minder zullen worden.

In ieder geval wens ik je echt heel erg veel sterkte.

Groetjes Margje

Dank je voor de aandacht Margje. Ik denk idd dat er groot deel van acceptatie nodig is. Omdat ik vind dat hij maar eens na ruim 5 jr. moet weten dat er nooit een uitzondering is geweest van het feit dat hij de deur toch niet als eerste door mag..

Ik zou echt jullie willen vragen eens langs te komen. (Gezellig, eindelijk eens echte "honden"mensen) Zoals je hem hier ziet in huis is hij geweldig! Hij is zacht, lief en gehoorzaam.
Er zijn verschillende mensen in mijn omgeving die hem hoogbegaafd vinden.

En het gaat mij er niet om dat hij perse moet zitten voor het eten, maar eens in de zoveel tijd zou hij in de bak springen. Dit "verzint" hij dan gewoon..

Het gaat ook om dat hij na het commando "wacht" en ik de deur door ben en rustig zeg: kom, hij altijd als een speer, als een pijl uit een boog, als een raket door de deur vlieg. En of hij al vaak de neus tussen de deur heeft gehad!

Met de hand "rustig" houd ik hem ook rustig naast me. Maar dat moet ik dan blijven doen. Afzwakken betekent voor hem "vrij" en ik ga hyper het leven door.

Ik ga overnieuw beginnen (terwijl ik het telnr naast me heb van die man van de Luchtmacht die hem graag als objectbewaker wilde... Maar ws. nooit zal bellen..) en meer tijd in hem steken in de zin van spelletjes ondernemen. Toch maar een boek met 101 spelletjes...

Hoi Jeannette,

Toen ik je verhaal las, werd ik eerlijk gezegd al moe van het lezen. Uit alles blijkt dat het voor jou teveel is op dit moment. En je wil zo graag genieten van je lieve hond, maar je loopt je maar te ergeren om zijn drukke gedoe.

Ter aanvulling van bovenstaande reakties wilde ik je nog wijzen op reiki, misschien in combinatie met een nieuwe aanpak en evt. bach bloesem of homeopatie.

http://www.reikipraktijkwofosi.nl/Reiki%20en%20dieren.htm

Of kijk voor een reikipraktijk bij jou in de buurt.

Ik wens je heel veel sterkte om weer heerlijk te kunnen gaan genieten van je hond en hem te accepteren zoals hij is.

Hoi,

Ik heb alle reacties gelezen van je en je hebt een hele slimme en gevoelige hond. Hij dwingt je tot een oplossing te bedenken.

Veel honden en vooral herder kan gaan hyperen d.m.v. veel commando's te gaan geven.

En dit zijn ook hand gebaren. Ze raken gefixeerd op alles wat beweegt en je hond dwingt jou om mee te denken en je laat hem niet zelfstandig worden.

Bv. het wandelen. Niets zeggen en zelf gaan lopen, niet naar je hond kijken maar vanuit je ooghoek gaan kijken wat hij doet. Kijkt hij naar jou, dan koekje erin. Dit herhalen, herhalen, herhalen. Geen commando's maar laat je hond nadenken wanneer hij een koekje krijgt. Mocht hij gaan trekken dan ga je langzaam achteruitlopen en zodra de lijn slap hangt dan een richting gaan oplopen. Dit kan dezelfde kant zijn of omdraaien en een andere kant kiezen.

Na de wandeling ga je hem op rust zetten en verplicht de bijkeuken in.

Wat voor lijn en halsband gebruiken jullie?

Je geeft zelf aan dat je meer met hem moet gaan doen. Ik zou hem geestelijk moe gaan maken, dingen aporteren, zoekspelletjes, spelen etc.

Na dit trainen weer verplicht rust geven.

Verder voelt hij exact aan hoe jij je voelt en daar reageert hij inderdaad op.

Citaat van jezelf: Wat ik ook beu ben is het extreem hyperige gedrag en luid blaffen in het begin voor we gaan fietsen. Hij lijkt dan wel een volledige wilde!
Hij gooit de fiets om, blaft als een idioot. Mijn man geeft hem ondertussen gewoon een sch... Daar reageert hij op en gromt en houdt op. Stil.Is ook met de dag verschillend hoor.

Wat mij hier opvalt, is dat je hond schrikt, hij extreem op de falie krijgt en dan gaat grommen. Een hond die schrikt moet je gaan steunen. Hij blaft en zegt tegen jou als baas: help me baas, ik schrik en heb even een goed woordje nodig. Wat jullie doen is de schrik nog meer maken en dus gaat je hond nog eerder flippen bij schrikreactie's.

Ik vergelijk het met ons als mensen. Ja, ik weet het is een dier maar om het beter te begrijpen vergelijk ik het wel eens met ons als mensen.

Jij schrikt ergens van en je gaat gillen, ik kom er dan aan en ga je de huid vol schelden omdat je gilt. Wat doe je dan de volgende keer? Je stil houden omdat je niet wilt dat ik je de huid vol schelt of ga je nog meer gillen? Het kan 2 kanten op en bij je hond is dit nog meer gillen geworden en meer hyper gedrag vertonen.

Wat je op dat moment kunt doen is naar je hond gaan evt. de halsband beet pakken (niet gaan AAIEN) maar via je hand de kalme hartslag doorgeven en met je stem iets met een normale stem tegen je hond gaan zeggen. Hier bij mij is het zinnetje: het is goed, het is oké standaart geworden.

Als er zo iets gebeurt en hond is weer kalm geworden ook dan geef je je hond weer de verplichte rust.

Ik hoop dat je hier wat aan hebt en ik hoop dat je nog een dagindeling hier wilt neerzetten.

Groetjes van Esther

Hey,

Je woont in Zeeland geloof ik he, dat is best een eind weg
Maar als ik eens in de buurt ben, zal ik aan je denken!

Groetjes, Margje

Het spijt me dat ik het je zeggen moet, maar je spreekt jezelf constant tegen in je verhaal.Bijv.hij irriteert je mateloos en bent hem zo beu,maar vindt hem zo lief... of: hij staat onder appel maar intussen sleurt hij je de berm in en nog veel meer voorbeelden kan ik uit je verhaal lezen.Volgens mij vergelijk je hem te veel met je andere hond die het wel allemaal goed doet. Mijn idee is:Je zal zeker je best wel hebben gedaan maar in mijn ogen ben je niet geschikt voor een Mechelaar Zoek een baas die ECHT met hem werkt, speuren enz.enz. en de hond zal een stuk handelbaarder worden.Waar is je man in deze zaak? Kan die iets meer doen dan alleen maar schoppen? Je zegt dat je 24uur per dag met hem bezig bent. Dat is toch niet te combineren met gezin, kinderen, paard en wat niet al meer? Laat je man met de hond WERKEN.

Ik denk dat Jacko1 geen idee heeft met wie hij te maken heeft. Het is idd zo dat ik hem steeds meer met mijn andere hond ga vergelijken. En ik snap niet hoe je erbij komt dat ik 24 uur met de hond bezig ben? Als je mijn verhaal goed leest (welke ondertussen?....) lees je dat ik juist steeds minder tijd aan hem besteed. In de eerste anderhalf jaar ben ik 24 uur per dag met hem bezig geweest, dwz nog geen tweede kind en op dat moment geen paard en ik werkte niet. En ik heb in mijn leven alleen maar herders gehad, waaronder 2 Mechelaars. Dus zwijg over geschiktheid, wij kiezen niet voor niks voor deze herders.

Lux is een uitzonderlijk geval en komt uit een lijn met knettergekke honden, waar ze echt om bekend staan. Mijn man heeft voor deze lijn gekozen om wat minder risico te lopen om in bepaalde onderdelen te falen in het KNPV.

En jouw verhaal dat mijn man niet meer doet dan alleen maar schoppen zal ik maar negeren. (Lees fietsgedeelte.)

"Je zal zeker je best wel gedaan hebben, maar volgens mij ben je niet geschikt voor een Mechelaar" zal ik ook maar laten varen.
Ik ga ervan uit dat de andere forumleden die pas echte tips hebben gegeven wel beter weten.

Om tot slot Jacko1 toch maar te helpen wat meer inzicht te krijgen (kan ik hem net zo goed verwijzen naar eerdere verhalen, maar goed)heeft mijn man van pups af aan met hem gewerkt, maar is Lux door een chronische keelinfectie uit het werk gehaald, omdat hij (bijna) niet meer kan blaffen. En voor de KNPV heb je honden nodig die blaffen!

Ruim een jaar geleden heb ik hem laten castreren om hem als huishond rustiger te maken. Zo heb ik hem na de afsluiting bij de KNPV-club meegenomen naar mijn hondenschool (obedience, flyball en behendigheid e.d.) maar verveelde hij zich stierlijk volgens de instructeurs. Hij is ontzettend snel en behendig, de A cursus mocht hij al overslaan en voor de B hoefde hij alleen maar examen te lopen om behendigheid te gaan doen. Maar hij wordt na verloop van tijd zo gespannen dat hij gaat grommen en om zich heen gaat happen.

Het zal deels te maken hebben met geschiedenis, maar het zit ook in zijn aard.

Toch wil ik echt met hem aan de slag, maar om bijv. speurwerk te doen zal hij meer tot bezinnen moeten komen, daarom lijkt het me handig om hem toch, al is het met behulp van supplementen o.i.d. wat stabieler in zijn hoofd te krijgen.

Hoi Jeanette,

Dit stukje haal ik even uit je verhaal: Hij is ontzettend snel en behendig, de A cursus mocht hij al overslaan en voor de B hoefde hij alleen maar examen te lopen om behendigheid te gaan doen. Maar hij wordt na verloop van tijd zo gespannen dat hij gaat grommen en om zich heen gaat happen.

Het probleem is dat wij als mensen al graag willen dat honden iets anders willen. Maar heel vaak is dit niet zo en honden kunnen erg houden van stabieliteit en rust in de oefeningen. Ook herhalingen vinden honden soms erg prettig.

Er wordt dus teveel van je hond verwacht en geëist. Hij doet het wel maar liever doet hij het niet omdat hij er dus te gespannen van wordt en daardoor gaat hij weer grommen.

Oefeningen dus simpel houden om het succes hoog te houden is voor jullie dus een oplossing.

Ik hoop dat je hier wat aan hebt.

Groetjes van esther

Ik denk idd vaak een stap verder bij hem, omdat hij na een paar herhalingen vervelend wordt.
Misschien toch meer herhalingen, geeft misschien toch meer veiligheid.

Net als bij mijn dochtertjes, altijd maar weer dezelfde puzzel en eeuwig hetzelfde verhaaltje moeten lezen...

Het probleem bij hem is gewoon dat hij alles al kan . (Je snapt me wel) Hij is zo werklustig dat het lijkt alsof hij niet kan wachten tot hij het volgende mag doen.

Ik weet dat het grommen op zo'n moment niets te maken heeft met mij persoonlijk, maar dat het allemaal te spannend is.

Pfff, Jeanette, wat een verhaal joh!
Heb he-le-maal niets toe te voegen aan alle tips hierboeven. Wil alleen maar zeggen dat ik een hoop hyperderpieper Mechelaars om me heen zie, en dat ik me voor kan stellen dat je daar inderdaad horendol van wordt

Ik hoop dat je jezelf weer kunt "herpakken" en je niet meer gek laat maken.

Veel sterkte, Mischa

Hoi Jeanette, ik weet ook niet alles, maar als ik jou verhaal lees, denk ik dat hij een rustig hoekje voor zichzelf nodig heeft. Heeft hij bv een bench? Die kun je dicht doen met een deken erover. Dan moet hij verplicht even slapen. Dit zal heel zeker ook wat voeten in de aarde hebben, maar ik denk dat hij slaap en rust te weinig krijgt. Ik lees dat hij het onderhuis tot zijn beschikking heeft. Dit lijkt me te veel voor hem. Vooral s`nachts hem in een aparte ruimte laten slapen. Het huis is van jullie, niet van hem! Het lijkt me ook dominant gedrag. Hij mag te veel in huis. Alles is van jullie in huis en buitenshuis. Ik zou vooral beginnen met zijn rustplekje.Kost wel ook weer energie en die is bijna op bij jou, maar ik denk met je mee. Doorzetten. Niet meteen naar hem toerennen als hij blaft. Dat is negatieve aandacht. Succes. Groetjes Josien