Dierenartsen die niet met dieren om kunnen gaan

Ik kom al bijna 18 jaar bij dezelfde dierenarts. Veel mensen vinden hem nors en star maar eigenlijk is hij heel verlegen. Voor dieren die hij in de praktijk krijgt is ie geweldig. Met name de onzekere, bange en zenuwachtige dieren.

Sinds 10 jaar voert hij een maatschap met een andere dierenarts. Deze vrouw is totaal het tegenovergestelde van hem. Mijn vorige hond, Beauty, was als de dood voor die vrouw. Zelfs toen ze haar nog helemaal niet gezien had bibberde ze zowat uit haar vacht. Vanaf die tijd zijn we nooit meer bij haar geweest. Voor gewone dingen belde ik wanneer onze dierenarts dienst had en met spoedjes hebben we altijd mazzel gehad dat ie dan precies die dag / avond dienst had.

Nieuwe hond, nieuwe kans. De eerste keer ging alles goed. Vandaag ging het goed mis. Mijn dierenarts had vandaag moeten werken maar was met vakantie Toen we aan de beurt waren liep ik naar binnen en Spikkel wilde naar buiten. Omdat ze behoorlijk tegen kan stribbelen is er normaal altijd een assistente die mij helpt haar in toom te houden. Deze keer dus niet, ik mocht het helemaal zelf doen met als gevolg dat ze van de behandeltafel is gevallen. Dat ging ze ook niet meteen onderzoeken want Spikkel was op dat moment zo over de riedel. Gek hè ? Niet te geloven dat er mensen zijn die met deze dierenarts dwepen.

Met Spikkel gaat gelukkig alles goed, die ligt lekker in bed te slapen. Vanaf nu bellen we dus eerst voordat we heen gaan. Oja.... De Europese blablabla zegt dat we onze honden 4 keer per jaar moeten ontwormen. Er werd direct een ontwormingskuur op mijn nota gezet dus ik zeg dat ik eerst laat onderzoeken of ze wel wormen heeft. Dat heeft volgens mevrouw de dierenarts geen nut, dan ben ik veel geld kwijt (joh, 19,50 euro) en moet ik alsnog ontwormen. Ik vraag heel dom of dat dan ook moet als ze geen wormen heeft. Beter van wel.... Het is omdat Spikkel was gevallen anders had ik toch wel even gevraagd of ze wellicht dacht dat ik achterlijk ben. Bovendien wormentabletten bij de dierenarts kopen, ik ben me daar gek, 6 euro voor 1 tablet. Bij Medpets kosten ze 3,20 euro en in Engeland nog geen 2 euro.

Hebben jullie weleens meegemaakt dat je hond niet bang is voor de dierenarts maar wel voor die ene ?

Niet voor een dierenarts. Die van ons is heel lief en aardig.

Maar als we wandelen, dan is er meestal wel een vrouw die een chihuahua in een tas heeft, waarmee ze loopt (= haar manier van uitlaten ) Als Pépé die vrouw ziet, met of zonder hond, loopt hij abrupt de andere kant op!

Ik weet niet wat het is met die vrouw, maar omdat Pépé op iedereen vrolijk afvliegt, vertrouw ik er op, dat er iets mis is met deze mevrouw!



xx Hannah

Dat kan dan ook haast niet anders....

idd, ik weet dan ook zeker dat er iets mis is met die vervangende "DA"

Ik heb nog wel ergere dingen meegemaakt met mijn herplaatser een paar jaar geleden maar daar wil ik het niet eens meer over hebben eigenlijk.

Flex is bang voor bijna elke andere dierenarts dan onze vaste. Die ironisch genoeg een beetje bang voor Flex is haha.

Gelukkig is het een fantastische man en onze visies komen aardig overeen. (Voeding, enten, ontworming, castratie, medicatie enz.) Iets wat ik erg fijn vind omdat ik me bij hem niet hoef te verantwoorden en ik weet dat hij nooit zomaar wat zal doen. Verder is hij, ondanks dat hij wat bangig is, top voor Flex.

Maar dat het anders kan, jazeker. Gelukkig heb je het getroffen met die man Ria!

Ja hoor. Het zijn nogal verschillen.
Ik ergerde me aan een DA die dan TE lief deed voor Fedor. Das ook niet goed. Dan denkt ie dat het klopt dattie bang is.
De DA die ik nu heb doet gewoon alsof er niks aan de hand is, laat hem op de grond staan, bij de andere DA MOEST hij op de tafel met zijn 70 kilo (KOOP DAN EEN GROTERE TAFEL)

En we haden de DA hier in het dorp, meer een veearts, die altijd vrolijk langs kwam en Hertog (onze vorige Landseer) kwam dan vrolijk op die man af en had niet eens in de gaten dater al een spuit in zijn bil zat. Die man deed dat echt geweldig.

Wat ontzettend naar als je zulke ervaringen hebt met een dierenarts.
Bij mij staat op nummer 1 de service en het omgang met het desbetreffende dier, anders ben ik daar gelijk weg.

Hier zijn ze zo ontzettend lief en behulpzaam, alles gaat relaxed en met veel snoepjes als beloning en zodat ze het daar leuk gaan vinden.
Geld ook voor de assistentes.

Heb ze nu bijna allemaal gehad (er werken er 6 dierenartsen), en vind ze allemaal even aardig en goed.

Enige slechte ervaring was met de orthopeed voor Bijou's knie operatie, kreeg geen fijn gevoel bij hem en Bijou vond het ook vreselijk.
Maar dat was gelukkig eenmalig

Dat heb ik zeker. Bij Beauty heeft ie zeker 20 keer cortisonen in haar lip gespoten. Achteraf zei die dat zijn eigen hond dat nog niet eens zou toelaten.

Spikkel ziet hem meer als het baasje van Bozo. Met Bozo speelt ze vaak in het park en ja... het baasje van Bozo is de dierenarts. Als we bij hem binnnenlopen in de praktijk reageert Spikkel zo van 'hé, gezellig, waar is Bozo'.

Ben hier erg tevreden over de da
Hier een grote praktijk en ben over allemaal tevreden gelukkig.

Jammer als je het niet treft met sommige da.

In de maatschap waar ik altijd naar toe ga zijn ook verschillende dierenartsen.
Ik vraag ook altijd naar iemand waar mijn hond zich goed bij voelt (en die het meeste verstand heeft van het probleem dat de hond heeft natuurlijk). Bij de ene hond was dat een andere dan de bij da andere hond. Voor het kleine grut (de cavia's ) zoek ik weer een ander.
Ik vind het minstens net zo belangrijk eigenlijk dat ik vertrouwen heb in de DA, dat straal ik toch af op de hond (ben niet een goede toneelspeler)

Ziva heeft eigenlijk met geen enkele DA problemen en is redelijk makkelijk. Mijn vorige hond was overal angstig voor.

Ik ging jaren geleden naar een dierenarts bij mij bijna om het hoekje, maar sinds hij mijn hond een klap heeft vekocht (hond was erg angstig) kreeg ik mijn bedenkingen.

Nog geen 3 maanden later moest mijn hond geopereerd worden aan een bloedoor, dat ging toen redelijk goed, maar toen hij een tijdje later de krammen uit het oor ging halen schoot hij uit en moest totaal overnieuw beginnen met krammen zetten enzo.
Toen hij klaar was bracht hij mijn hond (zwaar onder narcose) naar mijn huis, meneer had een feestje!

Ik heb toen a la minuut een andere dierenarts gebeld en hem het probleem voorgelegd. Deze is meteen gekomen en heeft bijna 2 uur bij ons thuis doorgebracht. We hebben gezellig zitten kletsen en kwamen er achter dat een vriendin van mij bij hem werkte als assistent. Sindsdien ben ik bij hem!

onze honden zijn vrij makkelijk, maar ik zit ook expres bij een praktijk die door 1 man gevoerd wordt. omdat we bijna nooit bij de dierenarts komen, krijg je anders elke keer een ander, en ik wil graag weten wie mijn dierenarts is. dus 1 dierenarts en 2 assistentes, dus dan ken je ze tenminste.

ik had laatst op de uni een gesprek erover met een van de docenten, we hebben toevallig laatst een vak gehad waarbij we het ook over wormen e.d. hadden. en zij zei ook dat er niet echt iets wetenschappelijk onderzocht was, en dat elke dierenarts weer iets anders zei. als zij soms inviel bij een praktijk vroeg zij altijd van te voren wat zij aanraadden omdat er dus niet echt een vaste regel is.........

als je het laat onderzoeken en ze hebben niks hoef je uiteraard niet te ontwormen, volgens mij is er iets mis met die dierenarts als ze dat niet weet

Ik heb het nog niet meegemaakt met ze.Wij heben een hele leuke dierenarts.

Onze dierenarts... een vreselijke man eigenlijk. Hij is ontzettend stug en doet zijn vak niet echt met liefde voor de dieren. Hij onderzoekt ze, doet de nodige dingen en dat was het. Niet een vraagje, geen belangstelling, niks niet.

Waren we daar omdat Nala een geïrriteerde huid had. Komen we naar binnen en die dierenarts trok die deur al half dicht terwijl Nala er nog niet door was. Enorm gladde vloeren, dus Nala gleed uit. Durft ze vervolgens niet door de deur. Zeg ik: 'Kom maar' en lok haar met een snoepje. Begint ie te zaniken: jaa, nu heb je haar aan het twijfelen gezet door "maar" te zeggen. Nu weet ze niet of ze wel zal komen bla bla bla. Dus ik keek die man aan of ie wel goed snik was. Het duurde hem te lang, dus tilt hij Nala vervolgens op een manier op dat je denkt: die gaat vallen. Nala stribbelt tegen, dus ik pak haar snel over. Gelukkig, want anders was ze misschien wel gevallen. Zegt hij: nou nou, wat een stresskip, ze durft echt niets. Dus ik zuchtend: wij tillen haar altijd anders op en ze is een beetje bang voor gladde vloeren omdat ze altijd uitglijdt.

Nou, Nala had een geïrriteerde huid dus wij wilden kijken wat het eventueel zou kunnen zijn of dat hij misschien een zalfje had waardoor het wat rustiger zou worden. Begint hij: ja het kan van alles zijn. De kaas, de grassprieten, de sloten waar ze in zwemt, de voeding, de shampoo, echt van alles. Dus wij: wat raad u haar aan dan?Zegt hij: ja, alles verbieden wat ik net heb opgenoemd.
Dus mijn hond zou toen niet:
-in het gras mogen lopen
-kaas mogen eten
-mogen zwemmen (het was snikheet)
-haar voeding mogen (andere dus, maar wij vertelden hem dat we RC voerde en hij snel: oh nee daar kan het dan niet aan liggen. Vandaar dat we dachten dat het wel OK voer was.)
-mogen gewassen worden (oke, daar kunnen we mee leven)
- nog meer dingen.

Dus wij: en als dat het niet is, wat dan?
Ja, dit zult u een half jaar moeten volhouden voordat je enig resultaat ziet.
Ja dáháág!!!

Dit moet ik mijn hond dus een half jaar lang verbieden. Argh, echt niet. Ze zou dus niet meer met andere honden mogen spelen enzovoorts...


Gelukkig heeft Nala echt nooit iets en moet ze hooguit 2 keer per jaar voor haar entingen naar de DA, maar krijgt ze uiteindelijk iets, dan gaan we naar een ander.

Dat is echt te triest !! Gelukkig heb je er een goede dierenarts aan over gehouden.


Ik moet net als voor Beauty nu ook voor Spikkel eerst bellen of 'mijn' dierenarts dienst heeft. De volgende keer kan ik doen wat ik wil, dan gaat ze echt niet naar binnen.

Wat ik van andere mensen hoor is dat ze mevrouw de dierenarts echt vreselijk vinden of juist 1000 % tevreden zijn. Daar tussen in zit niets. Toen we vanmiddag zaten te wachten vroeg er toevallig iemand of Koos dienst had, helaas voor dr. Bettink noemt iedereen hem Koos. Ik zeg nog dat hoop ik wel, krijg ik knipoog van die man. Dat was denk ik ook niet een van haar fans

Taika is voor niemand bang, dus ook niet voor de dierenarts hier in het dorp. (Juist leuk met al dat voer dat je ruikt en al die andere lekker luchtjes!) Maar wijzelf zijn wel bang voor haar!

Voordat we er voor de eerste keer naartoe gingen hoorden we al van bijna elke hondenbezitter dat ze een slechte dierenarts was, dat ze zichzelf niet eens een dierenarts mocht noemen.

Nu had Taika alleen haar vaccinaties nodig, dus we dachten 'nou ja, een vaccinatie kan ze wel aan, dat zouden we zelf ook nog wel kunnen doen', dus we zijn naar haar toe gegaan.
Kwam ik daar, was het alleen maar: 'Oooooh, wat een leuke puppy! Wat voor ras is het? Ooh, wat ziet ze er leuk uit! Wat een zachte puppyvacht zeg! Jeetje, wat een grote poten, haha! Ze wordt zeker wel groot he? Wat een leukerd! Nou, ze is echt niet bang, wat een lieverd! Gaat ze veel wegen?'
En vervolgens stelt ze nog wat algemene vragen over honden... aan mij! Wie is hier nou de dierenarts?!
Overigens zag de behandelruimte er ook uit alsof het uit het jaar 0 stamde...

Een heel aardig mens hoor, maar het leek eerder op een ontmoeting met de buurvrouw die niks van honden af weet dan op een ontmoeting met een professional...
Ik hoop dan ook echt met heel mijn hart dat Taika nooit acute hulp nodig heeft, want dat komt echt niet goed dan. (En de dichtstbijzijnde andere dierenarts is 2,5 uur rijden )

Ik heb gelukkig een hele aardige dierenarts, hij heeft geduld met de dieren en je kan met hem overleggen over ontwormen/inenten enzo. Als het niet druk is dan blijf ik meestal na het voer halen (onze kat heeft speciaal voer nodig voor z'n schildklier) nog een half uurtje praten.
Ik heb bij hem in de praktijk ook mijn maatschappelijke stage gelopen. Het is gelukkig niet te ver, met een kwartierje fietsen ben ik er.

Groetjes

Laat haar dat maar niet horen !!!! Deze mevrouw is van stand hoor met haar tig studies en 4 achternamen. Hier praat ze ook heel graag over.

Ik zie haar nog wel steeds als vervangende 'DA'. De eerste 7 jaar was zij er niet, zij is pas 11 jaar geleden daar komen werken als volle partner in de maatschap hè. Ik zei gisteren nog "ik bel in het vervolg eerst even of Bettink zelf dienst heeft". Alsof er één of andere stagaire zit. Nou heb ik met de stagaires zelfs betere ervaringen als met mevrouw de dierenarts hoor.

@ Marlies: die mag idd niet als dierenarts werken. Mijn dierenarts ze meteen 'wat leuk een Whippet, die zien we niet vaak'. Moet je weten dat een puppy Whippet totaal niet op een volwassen Whippet lijkt. Iedereen dacht dat het een Herder was. Zeker na 2 weken bij de moeder vandaan gehaald, ze woog amper 3 kilo.

Na mijn verhuizing heb ik ook een nieuwe dierenarts gezocht.

Iedereen dweept met hem, en hij is ook nog heel goedkoop.

Mijn eraring met hem was niet zo super. Hij had een inschattings fout gemaakt, en mij niet serieus genomen. Het was voor mij klaar.

Ik ergerde me ook aan het feit, dat de avond en weekend diensten onderling werden gedaan.

Ik ben op zoek gegaan en ben nu bij een kliniek. Heb wel eerst een gesprek gehad, zonder honden.

Het fijne van deze kliniek is,
A. de buitenkantooruren worden door de kliniek zelf
gedaan.

B. Mijn dierenarts, heeft haar stage gelopen in het
buitenland, heeft zelf een Spaanse hond.
C. Door haar stage, is ze op de hoogte van trauma's
Zuiderzee ziekten, enz....

Ik ben blij dat ik deze arts ben tegen gekomen. Het was wel zoeken. Ze zijn ook in voor homeophatie.

Als het om mijn dieren gaat, pik ik niets, en ga gewoon weg.

Hier ga ik liever ook een stukje verder.

Er zit een dierenarts om de hoek, maar oh oh wat vreselijk.
Ben er 1x geweest.
Werd me niks gevraagd, gewoon een paar spuiten en alles erin gedrukt (zonder de hond te hoeven wegen).
Ze hond kreeg medicijnen mee omdat ze een plekje op haar rug zou hebben. Ik kom thuis aan het kijken, was het gewoon een huidschilfer.
En eigenlijk kwam ik daar alleen maar voor controle van haar oortje, omdat ze in een doornstruik had gezeten en er een wondje zat wat ik niet helemaal vertrouwde.
Daar is dus niet naar gekeken.
Verder ging hij heel ruw met de hond om. Ze kreeg een tik omdat ze niet rustig wou zitten zoals hij het wou, en omdat ze niet meewerkte was hij ook nog van plan haar vast te binden aan de tafel.
Ik kon me nog net inhouden, want ik werd aardig woest toen ik dat hoorde.
En het erge was nog, volgens onze dierenarts was Nikita een teckeltje.

Vervolgens naar een andere dierenarts geweest, ongeveer 20 min rijden, maar wat een schat van een man was dat.
Heel rustig. Wou alles weten van gewicht tot voeding, en ik weet niet wat allemaal nog meer.
Nikita vond het zelf ook helemaal geweldig, bleef maar knuffelen en gek doen.

Ik weet dus wel waar ik voortaan naartoe ga als er iets met mijn meisje is.

Ik ga al jaren neer dezelfde dierenarts hier in Kaatsheuvel. Echt een man met een hart voor dieren.Hij heeft een eigenpraktijk en 2 assistentes. Heel af en toe is er een vervangster. Daarom bel ik altijd van tevoren op, want ik wil altijd aleen hem zelf.

De praktijk is heel eenvoudig. Je kunt een afspraak maken of op de inloopspreekuren komen. Je zit er soms wel 2 uur te wachten ( helaas geen koffie), maar vanuit de hele omtrek komen de mensen naar hem toe! Hij heeft altijd alle tijd, hoe vol de wachtkamer ook zit, om al je vragen te beantwoorden. Hij verwijst door indien nodig, is vol belangstelling in het dier dat je bij je hebt en doet geen onnodige (dure) dingen. Daarom zijn de rekeningen veruit de laagste in de hele omgeving. En dat is ook niet geheel onbelangrijk.