Reuen castreren trend, spekken van de dierenarts of terecht.

Ik vind het opvallend dat tegenwoordig het bijna normaal is om je reu te castreren, vaak nog voor deze volwassen is. Als je vraagt aan mensen waarom heb je je hond laten castreren krijg je veelal het antwoord: "dat heeft de dierenarts geadviseerd". Veel mensen hebben ook spijt, de reu ruikt naar een loopse teef en wordt continu aangerand. Soms ook het antwoord: "hij is zo druk", ja duh een puper is bijna altijd druk, castreren helpt daar ook niet tegen.

Ik ben geen voorstander van castreren zomaar om niets, hooguit voor een hele dominante hond of één die alleen nog maar bezig is met teefjes te bespringen. Echter een normale, gezonde reu hoeft toch niet standaard gecastreerd te worden?

Dat valt mij ook op. Als er medische redenen zijn vind ik het een ander verhaal maar soms echt al jong omdat het "hoort".

Koda is niet gecastreerd en als er geen medische gronden zijn gaat dat ook niet gebeuren. Hij is erg onzeker, helemaal ten opzichte van reuen als hij dan ook nog gecastreerd zou zijn krijgt hij het helemaal moeilijk.

(Ik heb hier ook geen teef rond lopen kan me voorstellen dat het dan soms moeilijker is).

De meeste doen het volgens mij uit preventie, Mijn hondje mag pas in juli gecastreerd worden, ik kijk goed uit maar toch vind ik het niet veilig. Het is ook veiliger voor andere mensen, zoals op de hondenschool lopen de hondjes vaak los en zoiets kan dan snel gebeurd zijn.

ben het geheel niet met je eens, ik vind het een erg vooringenomen stelling:

dat "veel mensen spijt hebben' die kom ik zelden tegen, bovendien bestaat ertegenwoordig de chip die 6mnd de testoteron productie lam legt, een prachtige methode om een reu door een moeilijke periode heen te helpen zonder direct te castreren. Wat ik zie is dat veel mensen het wel degelijk goed overdenken, en soms inderdaad een keuze maken tot castreren, of nu de chip laten zetten, soms dat gelijk genoeg is, maar ook vaak dat ze wel degelijk vinden met chip een veel fijnere hond te hebben die ze heel veel vrijheid kunnen terug geven (we zijn niet allemaal eender he met wat we aan kunnen) en dus overgaan tot castratie.

en dat van teef ruiken, dat is heel zeldzaam, ik heb al diverse gecastreerde reuen zelf gehad, of ook als oppas, nog nooit 1 die naar teef rook "en werd aangerand". Er is geen reu die Gorby zelfs maar in de verste verte zou durven te belagen. Ik heb ook nog nooit een gecastreerde reu gehad waarbij dat gebeurde.

ik heb wel een oude ongecastreerde reu gehad die een paar maal is aangevallen door niet gecastreerde reuen en daar heel wat schade van op had gelopen, dat wel.
Toen hij een vergrote prostaat had, moest hij alsnog gecastreerd worden (geen keuze he als de poep er niet meer uit komt) en prompt lieten andere reuen hem met rust, die idioot voor woorden, want eigenlijk moeten mensen hun hond gewoon onder controle houden, zeker de ongecastreerde reuen.

dus ik vind dit een voor ingenomen stelling.
(en nee, ik ben niet voor zomaar castreren)

ik zie liever iemand zijn reu op volwassen leeftijd weloverwogen laten castreren, als de ongeleide opdringerige projectielen die dan ongecastreerd moeten blijven, om het "niet castreren".

Gorby dat heb je mooi neergezet..ik zou het niet beter kunnen verwoorden.
Ik ken ook alleen maar mensen die het goed overwegen ...zal ik wel of niet laten castreren en vaak proberen ze het eerst met een chip uit...hoe hij daar op reageert en gaan pas veel later op castratie over.
En wanneer je een hond uit het buitenland neemt zijn ze altijd gecastreerd omdat ze niet willen dat er mee gefokt wordt...daar is veel voor te zeggen. Ik weet niet of honden in Nederlandse asielen worden gecastreerd voodat ze geadopteerd worden.

De mijne moest gecastreerd worden, ik heb 2 boxers schatten van honden, maar ze markeerde boel thuis.:P Dus vandaar dat ik zelf besloten heb om het te laten doen. NU is het markeren (piesen) in huis afgelopen.

Maar anders had ik het ook niet laten doen, die van mij zijn beiden 3 jaar en voor een 6 maanden terug gecastreerd.

Ik ben het ook niet met de stelling eens ... wij hebben hier zelf twee gecastreerde reuen rondlopen. Ze worden geen van beiden lastig gevallen door andere reuen en we hebben het ook heel weloverwogen gedaan. Micky en Rowan zijn beiden gecastreerd toen we Myla kochten en zij dus wel een keer loops zou gaan worden ... Ook was het bij Micky om medische redenen nodig. Tijdens de castratie van Micky kwam ook tevoorschijn dat hij onrustige kankercellen in zijn balletjes had zitten ... Dus nee spijt hebben we niet. Er is weinig aan de honden veranderd behalve dan dat wij weten dat ze gecastreerd zijn.

Micky was overigens 7 jaar oud en Rowan was 11 maanden toen ze gecastreerd werden.

Pol is nu 6 jaar en niet gecastreerd, maar hij heeft het nu moeilijk, hij gaat elke morgen naar duin en oooo als hij een loops teefje ruikt, wordt soms wel eens moedeloos van hem, maar om hem nu te castreren...ik weet het nog niet

Yoran zijn oude eigenaar heeft hem laten castereren omdat hij altijd wegliep. hij wordt ook niet lastig gevallen door andere reuen,

Dat mensen er spijt van hebben niet, wel hoor ik vaak de meest rare redenen waarom mensen het doen.

Vaak is het gedragsproblemen(die vaak niet verdwijnen, of een andere vorm aannemen) of omdat de dierenarts het zegt.

ook vaak hoor ik, ja mijn hond was dominant, nou ben ik een tegenhanger van dominantie(ja het bestaat wel, maar anders dan gebruikt word) en denk ook dat die dominantie ook op te lossen was, zonder operatie.

Dierenartsen zijn geen gedragsdeskundige en daarom worden veel nadelen ook niet verteld, zoals angstige honden kunnen nog angstiger worden.

Ik lees eigenlijk in alle reakties dat er inderdaad goed over nagedacht is bij ieder van jullie. Er zijn ook diverse goede redenen om wel te castreren zoals ik al aangaf, dominantie (agressief naar andere reuen), medisch of overgefixeerd op teefjes. Wat ik bedoel is eingelijk de mensen die zelf niet weten waarom ze het hebben laten doen. Bij ons in het losloopgebied loopt een windhond, die baas wordt er helemaal gek van, elke reu springt op zijn hond. Zondag kwam ik een vriend tegen van Duke een 11 maanden oude weimaraner reu. Was net gecastreerd, waarom was niet duidelijk. Ook deze reu werd continu besprongen. Las net ook een topic over een reu die nu ruikt als een loopse teef, komt dus wel vaker voor.
Ik ben toch van mening dat het een medische ingreep is die niet uitgevoerd zou moeten worden mits daar redenen voor zijn, dus niet zomaar omdat het nu eenmaal gangbaar is. Duke is bv totaal niet dominant, eerder tegenovergesteld, waarom zou ik hem dan laten castreren?

Ben het helemaal met Jada eens.
Honden worden bijna "standaard" gecastreerd, alleen omdat
ze reu zijn.
Baasjes luisteren altijd naar de DA of naar een kennis
die de hond ook heeft laten castreren.
Gedrag kun je als baasje beinvloeden, corrigeren.
Daarvoor hoeft de hond echt niet gecastreerd te worden.
Mijn jongens vochten, tot vervelends toe en toch kwamen
ze bij elkaar, zonder te vechten, zonder castratie.
Hoe vaak ik niet hoor, dat een hond gecastreerd wordt, omdat
hij "last" heeft van teefjes, of omdat hij overal aan ruikt
en likt,iets wat normaal hondengedrag is.
Luca gaf in jan. vorig jaar over.
De dierenarts zei me dat dit kwam, omdat de prostaat te groot
was en deze op de ingewanden drukte en hij daarom overgaf.
Gelukkig heb ik Luca deze operatie op zijn tiende bespaard.
Hij is in juni gestorven aan levernecrose, dus ook deze
operatie was voor niets geweest.
Of toen mijn jongens vochten, kreeg ik het advies Romeo te castreren. Er werd totaal niet gekeken naar de rangorde,
maar Romeo was de jongste en sterkste en deze zou de
operatie het beste doorstaan.
Dat deze castratie wel eens thuis verkeerd zou kunnen uitpakken, daar keek de dierenarts niet naar.
Dus advies van de dierenarts is ook niet altijd het juiste.

Je ziet wel veel gecastreerde reuen tegenwoordig maar ik denk niet dat het persé trendgevoelig is.

Ik heb een volle reu die om geen enkele reden gecastreerd hoeft te worden (medisch niets aan de hand, hij heeft geen gedragsprobleem door hormonen enz.) maar zelfs ik heb er wel eens over getwijfeld.

Je loopt namelijk altijd het risico dat je reu zomaar een teef dekt. Vele eigenaren letten gewoon niet op of interesseert het niet. Iets wat ik niet echt fijn vind.

ps topic over reu die naar teefjes ruikt staat bij onderdeel verzorging.

mooi gezegd en helemaal mee eens...

De een moest gecastreerd worden omdat zn balletje niet wou indalen, en de ander omdat hij bleef plassen in huis. Dus ja de stelling is een beetje onzin eigenlijk.

ik snap niet waarom een reu moet geholpen worden,als hij niets mankeert doe je da toch niet.
de uitleg van hij gaat achter elke teef aan is ook maar zever.
wij hebben hier meerdere teefjes lopen,mijn reu loopt daar niet achteraan,alles ligt aan de opvoeding.
mijn advies is als je geen volle reu wilt,neem dan een teefje.

Dat een hond bijna een teef dekt, ligt niet alleen aan
de baasjes van de reu, maar zeer zeker ook aan de baasjes
van het teefje.
Romeo speelt altijd met een teefje.
Een hele tijd geleden speelde hij weer met dit teefje
en wel heel intensief en ik rende ernaar toe.
De eigenaar kwam eraan en meldde, dat zijn teefje loops was.
Als dit toen gebeurd was, was het niet onze schuld, maar
de schuld van het baasje van het teefje.
Deze moeten een teefje niet loslaten en rond laten rennen.
Een verliefde reu vindt een teefje op 5 km. afstand.
Hoe vaak ik niet gehoord heb, dan laat je hem maar castreren.
Schijnbaar is het bijna altijd het probleem van het baasje
van de reu.

Hier in de buurt loopt een hitsige teckel.
Deze hebben een zo'n ruime maand geleden een chip gegeven.
De teckel was niet te houden al ging het om teefjes, het was echt niet grappig meer, en ook niet trainbaar.
Nu hij die chip heeft, is dit een stuk minder geworden, maar zeker niet over.
Maar het is nu wel zo, dat hij trainbaar is, dus nu kunnen ze hem leren niet zo achter teefjes aan te gaan.

Het meeste probleemgedrag word niet veroorzaakt door hormonen, dus zullen ook niet verdwijnen.
Een hond die markeerd in huis, zou ik toch echt niet aan zijn ballen denken..

Ik ben het zeker wel met jada eens. Er zijn heel veel mensen die hun hond "zo maar" laten catreren. Of omdat de uitlaatservice dat eist. Er zijn nog uitlaatservicen die dat verplicht stellen en ja dan wordt dat zo maar gedaan. En je ziet dan ook nog dat dat regelmatig juist ongewenst gedrag oplevert terwijl dat voor die tijd niet het geval was.

Natuurlijk zijn er hele goede redenen om het wel te doen. Zowel medisch als gedragsmatig. Maar er zijn ook zeker redenen om het vooral niet te doen en die worden vaak vergeten.

Er zijn inderdaad ook regelmatig mensen die er spijt van hebben als een hond na de castratie ineens niet meer zo fijn met andere honden kan opschieten als daarvoor.

Bassie,

hier werd ook vaak gevraagt of je hond gecastereerd moest zijn om bij mij te komen(oppas)
Ik vond dit een rare vraag, ik vroeg dan, is je hond een sociale hond? Ja,
dan hoeft hij niet gecastereerd te worden..

Maar zelfs als je hond niet sociaal is dan is castratie vaak niet de oplossing.

Nee, maar ik wil alleen sociale honden, niet gecastreerde honden.
het staat een beetje raar..

Of je hond z'n ballen nog heeft, zegt niets over hoe sociaal hij is.
onze vorige hond was ook super sociaal, en die is nooit gecastreerd.

Ik denk zelfs dat castratie bij gedragsproblemen vaak tegen je werkt.

Mensen castreren hun puberende hond want hij "is dominant en niet te houden" en krijgen daarvoor een onzekere hond in de plaats. Het is maar net wat je liever hebt. Een onzekere hond of een hond die even door een fase heen moet?

Het klopt inderdaad, het wil niet altijd zeggen dat het probleem opgelost is, maar als het aan mij had gelegen had ik Punky niet laten castreren. Maar hij bleef overal tegen aan plassen in huis, en uiteindelijk heb ik hem ook laten castreren, en nu is het afgelopen dus voor mij was het wel een goede stap. Ik wou Punky eigenlijk als dekreu hebben, maar helaas hij bleef ondanks de ander was gecastreerd de boel markeren in huis helaas.

Wij hebben een reu, en wilden hem niet laten castreren. Vooral mijn man was er op tegen, mannelijke trots, denk ik

Ik vind het ook niet nodig, maar aan de andere kant dacht ik, ik heb de kat wel laten castreren, omdat ik niet wil, dat ie vader gaat worden. Dat wil ik van de hond eigenlijk ook niet, maar goed, dat is iets beter controleerbaar, aangezien wij een buitenkat hebben, en de hond alleen onder begeleiding buiten loopt.

Bruce kreeg last van zijn hormonen, werd een slecht luisterend ventje, maar goed, dat hoort bij de puberteit. Ik heb wel eens overlegd, met de Dierenarts, maar zei vond castratie NIET nodig (geen promotie dus, van de dierenarts) en wij bleven maar druk bezig met de opvoeding en wilden ook liever niet castreren
TOen kreeg hij steeds last van voorhuidontsteking, en dit ging niet over. Toen heb ik toch besloten, om tot castratie over te gaan, aangezien mijn huis gewoon vol lag met druppels, de muren vol zaten, en onze kleding ook


En wij zijn zooooo blij, met die castratie!!
De voorhuidontsteking is vrijwel helemaal verdwenen, maar Bruce is zoooo veranderd!!
Van een hond die steeds slechter ging luisteren, wegliep, achter andere honden aanging, niet bij me bleef, en niks gaf om lekkere dingen, zodra hij wat anders in het vizier had, is hij omgedraait als een blad aan een boom!

Hij luistert heel goed, blijft bij me in de buurt, als ik roep komt hij. Hij stormt niet meer naar andere honden toe, hij houdt me in de gaten, en is veel makkelijker af te leiden, met wat lekkers, of een speeltje.

Als je me 3 maanden geleden vroeg, wil je je hond castreren, had ik gezegd, NEE, dat doen we niet.

Als je me dat nu vraagt, zeg ik, Ja, ik zou het weer doen, bij een volgende reu! (mits die hetzelfde gedrag vertoond al Bruce)

Wij hebben onze mening over castratie dus helemaal bijgesteld, omdat we nu dus zien, hoe gedrag kan veranderen, na castratie. En dat had ik nooit verwacht! DUs achteraf zijn we blij dat we hem om medische redenen hebben laten helpen, anders hadden we die gedragsvrandering nooit gezien!

Overigens wordt Bruce tot op heden nog niet lastig gevallen door andere reuen, en is hij nog steeds wel stoer.

Bink is ook gecastreerd maar is geen spat veranderd. Het enige wat veranderd is dat hij nu in een keer zijn blaas leegt en niet meer achter de loopse vrouwtjes loopt (weglopen dus!).

Ik ben eigenlijk voor castratie, vooral als je hoort hoeveel er van die zogenaamde "oeps-nestjes" zijn. En aangezien ik niet wil fokken én wil voorkomen dat hij per ongeluk een teefje dekt, is meneer daarom gecastreerd. Er zijn al genoeg honden op de wereld en te veel in dierenasiels!

Ben het met je eens baasje van Bink!

Die van mij legen hun blaas in een keer, ze zijn nog wel hyper de piep. Ik hoor mijn oom nog zeggen; van een castratie worden ze rustiger, nou gelukkig niet.
Mijn oom heeft een hekel aan Jack Russels, en ook op mijn hondjes, omdat ze hieper de piep zijn. Maar hij moet niet zeuren doe ik ook niet, ik ga ook niet zeggen dat ik last heb van zijn flaporen. En het grappige is, hij denkt dat ik ze voor hem heb laten castreren, alhoewel hij nu geen verschil merkt, vind hij mij een slechte baas. Ik doe mijn jack russel niet weg omdat hij hieperdepiep is hij wel, dus wie is er dan een goede baas?:P

@ Fenn en Bink, onze boxer is nog steeds een onstuimige boxer, maar wel 1 die luister, en bij me blijft

En dat is wel erg prettig, want als het zo door was gegaan, had ik hem niet meer los kunnen laten lopen, omdat hij de weg op gaat, of gewoon de benen neemt.
En juist dat loslopen heeft hij zo nodig, omdat hij daarmee heel veel energie kwijtraakt, en daardoor ook rustiger is in huis!