Spijt van je huisdier?

Ik heb absoluut geen spijt van mijn honden, ben er super zot mee! En ze gaan hier voor geen goud weg... ik regel het er allemaal wel omheen.

Natuurlijk is het wel eens lastig, stel dat ik een grote opdracht krijg dan moet ik regelen dat iemand anders ze uitlaat en kan verzorgen als ik er niet ben. Maar dat is na 2 a 3 weken ook weer over, En zolang alles super geregeld is

Nee geen spijt, nooit spijt gehad..

Wel dat ik pas een hond kreeg toen ik op mezelf ging! Daar heeft mijn vader achteraf ook spijt aan gehad... dat hij niet eerder een hond heeft genomen..... En daar heeft hij het regelmatig over... áls dat terug gedraaid had kunnen worden...

nee ik heb ook echt geen spijt!

Ik heb goudvissen waar ik niet zoveel mee heb, maar ach spijt..nee dat is een te groot woord.
Wat betreft mijn hondje en mijn konijntje..Daar heb ik al helemaal geen spijt van! Hoe meer beesten hoe liever!

Ik moet eerlijk bekennen... Vooral in het begin heb ik weleens spijt gehad van Kobus. In het asiel was hij erg lief, hij luisterde niet echt maar ik dacht dat dat me wel ging lukken. Ik had werkelijk geen idee dat hij zó eigenwijs is! Dat was in het begin wel even slikken, heb met veel geduld en snoepjes hem geprobeerd te trainen maar het leek wel alsof niets hielp... Ik ben wat dieren betreft altijd erg rustig, maar soms werd het me gewoon echt even te veel, uit frustratie. Toen ik na een tijdje verbetering zag, tot mijn verbazing, was de spijt geheel weg en ik kwam erachter hoe ik Kobus het beste kan trainen, dat heeft erg veel gescheeld en vanaf toen is de training erg snel gegaan, hoewel hij altijd wel zijn eigenwijze momentjes zal houden Maar daar kan ik wel mee leven.
Dus ja, ik heb er weleens spijt van gehad, dat ik Kobus geadopteerd heb. Maar als ik nu zie hoe goed hij luistert, hoe lief hij is en hoe ver we al samen gekomen zijn, dan is die spijt volledig verdwenen.

Ja ik heb 1 keer heel veel spijt gehad van mijn aller eerste hond die had ik gekregen van destijds mijn partner. die hond kon totaal niet alleen zijn en sloopte heel mijn flat. ik had gigantisch duur zeil in de gang laten leggen geplakt en al ging naar de winkel had mevr. het hele zeil vanaf de woonkamer naar de voor deur weten los te trekken. Alles maakte die hond kapot, Omdat ik een bijstands uitkering had kon ik niet alles meer nieuw kopen heb de dierenbescherming gebeld en gezegt dat er een hondje is komen aanlopen omdat ik geen geld had voor afstands kosten.Afstands kosten was destijds honderd gulden. Ik heb alle speeltjes en de mand in de schuur gedaan en heb de hond mee gegeven. Ik kan niet van een hond houden die heel mijn keet sloopt. En dan kan je wel zeggen waarom had je dan geen bensh omdat ik geen bensh kwijt kon in mijn flat. Het was een boerenfox.

in het begin heel even. alles was nieuw en wist me soms even geen raad hoe ik nu weer om moest gaan met gedrag. maar dankzij HP kon ik hier met mijn vragen terecht. en na een maand toen hij wat ouder was en alles wat beter ging. nou, ik zou hem nooooooit meer willen missen.

Geen fractie van een seconde spijt van geen enkele hond of kat die we gehad hebben of hebben integendeel !

Maar dat wil niet zeggen dat er hier niet eens een keer gevloekt word ... af en toe doen ze wel eens iets wat we niet zo leuk of fijn vinden, maar dat hoort er nu eenmaal bij.

Nee spijt heb ik nog nooit gehad..Heb wel is (vooral met Mike) iets gehad van waar ben ik aan begonnen, hij is zovaak zo ziek, maar dan ben ik wel blij dat hij bij ons woont en ik hem zo goed mogelijk kan verzorgen..

Ik twijfel eerder aan mezelf, ben ik wel goed genoeg voor ze enz enz..

Rianne, het gedrag van je hond komt toch echt
door het baasje.
Dus als je dit wijt aan de hond, is dat niet terecht.
Van de honderd honden met probleemgedrag, zijn
dat meestal de baasjes schuld.
Je kunt een hond leren om alleen te zijn, niet te slopen als hij dat niet geleerd krijgt, is dat de
schuld van de baas en niet van de hond.
Te veel baasjes doen honden weg, omdat ze zelf niet
met de hond kunnen omgaan en dat gemakshalve aan de hond wijten.
Een hond voedt zichzelf niet op, die moet dat geleerd
worden.
Nu kun je ook zien, waarom de asiels zo overvol zitten.
Deze hond heeft probleemgedrag, zit in het asiel,
gaat misschien weer naar een ander baasje, dat het
ook niet weet op te lossen en zo verder.
Ik vind dit schrijnend.
Dat heeft ook niets met een bench te maken.
Als je de hond niet leert in een bench te zijn, kun je dat ook niet aan de hond wijten, als het niet lukt.
Moet ik weer denken aan dat arme jack russelltje, de zoon vond het wel geinig voor zijn vader, om hem met zijn verjaardag een jack te geven. Een pup.
De man was gehandicapt, kwam nooit buiten met het dier en na zes maanden, ging het dier het huis uit.
Had nooit geleerd zindelijk te worden, plaste en poepte in de hele flat.
En de hond is inmiddels aan zijn zoveelste baasje toe.
Dat lag niet aan de hond, maar aan de zoon.
Ook dit diertje werd niet begrepen.

Sorry ben het niet met je eens dat hondje was al 3 maanden oud en zat opgesloten in een schuur en was niet in huiselijke kring opgevoed heb er alles aan gedaan heb dat beestje nog een half jaar gehad zonder resultaat dus moest het hondje weg doen het hondje kwam van de boerderij. Die hond zal wel het nodige meegemaakt hebben bij die boer. En sorry ik kan nou eenmaal niet van een hond houden die mijn hele huis sloopt. Heb het een half jaar geprobeerd maar iedere keer als ik thuis kwam had ze wel weer wat gesloopt. En ik had de financiele middelen niet om een dure therapeut voor in te schakelen. Zoals de meest van jullie.

Ik snap wat je met je schrijven wilt zeggen Machtel. Ik kan niet in de situatie van Rianne kijken, maar kan wel uit eigen ervaring zeggen dat het voorkomt dat je het alleen leren zijn echt niet geleerd krijgt door omstandigheden die zijn zoals ze zijn.

Door heel zwart wit te stellen dat dit de schuld is van het 'baasje' doe je veel mensen tekort die er bikkelhard aan werken en het toch niet lukt. Verlatingsangst is een van de moeilijkste oplosbare problemen doordat het zo'n complex probleem is.

Ja het kan ook zeer zeker aan onvoldoende en onjuiste begeleiding liggen, maar niet altijd! Dit wilde ik toch even rechtzetten.

Daarna heb ik drie super fantastische honden gehad die totaal niks kapot hebben gemaakt.

Ik val niet onder 'de meeste van jullie' Rianne. Ik denk dat je er goed aan gedaan hebt om afstand te doen als je het niet kunt opbrengen om van zo'n dier te houden en alles in te zetten er mee aan de slag te gaan. Laat het feit dat je je niet aan dit dier kon binden dan de reden zijn en niet excuses als geen geld als de meesten van jullie. Ik weet hoe een ingrijpend probleem 'probleemgedrag' kan zijn en als je het niet kunt opbrengen is de meeste eerlijke keus om afstand te doen.

Ik begrijp ook hoe je dit bedoelt, Petra.
Het raakt me enorm dat de asiels zo overvol zitten.
Het klopt dat je soms door omstandigheden een hond
niet datgene kunt leren, dat je zou willen.
Het is misschien ook kort door de bocht.
Ik heb dat zelf ook meegemaakt, dat ik door omstandigheden mijn jongens die vochten, niet
de aandacht kon geven, die nodig was.
Ik hobbelde tussen twee ernstig zieke familieleden in het ziekenhuis en thuis en moest twee jongens uit elkaar houden. Maar nooit zou ik rust hebben, als ik het niet tot het uiterste geprobeerd had.
En het is gelukt.

hmm spijt van me hond nee.
oke soms denk ik grrrrrr...maar dan doet ie weer iets cools en luisterd ie weer super goed dus ben ik weer blij.
maar snap best dat sommige dieren gewoon qwa karakter niet passen of tegen vallen.
ik heb altijd harry mijn boa (3meter)gehad. en toen die dood was wou ik een nieuwe slang dus kocht een makkelijke soort.... maar die bleek niet makkelijk en beet de hele tijd. en beet de achterwand en de lamp.
die heb ik toen weer verkocht.
en soms kunnen omschrijvingen van dieren (vooral reptielen) helemaal niet kloppen.
zo heeft mijn moeder een niet schreeuwde papagaaien soort die dus toch schreeuwd.
dus snap best dat het soms erg tegen kan vallen.
en dan is er meestal spijt.
maar ik denk dan beter herplaatsen dan is iedereen blij. dier blij nieuwe eigenaar en jezelf.

Ik heb werkelijk alles geprobeerd maar als je iedere keer als je thuis komt je huis aan treft als een ruïne dan ben je de wanhoop naar bij en ik had niet de financiele middelen om alles weer opnieuw te kunnen kopen. mijn meubels vloerbedekking zeil alles sloopte ze in een kort tijdsbestek als ik even niet thuis was kon niet lekker een avondje bij vrienden op visite, en de hond opsluiten op het balkon was ook geen optie want dan joelde ze de hele boel bij elkaar. als je zo iedere keer thuis komt dan kan je niet meer van zo'n hond houden neem dat maar van mij aan. En wat denken jullie dat ik daar geen verdriet van heb gehad? Als ik gewoon thuis was was ze een hele lieve hond maar als ik wegging sloopte ze mijn hele flat. En er is geen instantie die vrijwillig mensen zoals ik te hulp schoot hoor. Ik had destijds telefonisch een therapeute om hulp gevraagt maar die koste al gauw 100 gulden per uur en dat geld had ik gewoon weg niet

Ik zou niet meer zonder hem kunnen!