waar ligt het verschil in angst of dominant gedrag ?

Reacties zoals het uitvallen naar andere honden, het tekeer gaan als een dolle hond als er iemand langs het hekwerk loopt. Het opspringen naar auto's tijdens het wandelen etc.. Dus de reacties van je hond waar je als baasje niet echt blij van word worden zowel veroorzaakt door angst als dominantie. Maar hoe weet je als baasje nu wat de veroorzaker is angst of dominantie ? Ja je kijkt naar de lichaamstaal en het gedrag van je hond maar deze is soms zo tweestrijdig of niet heel duidelijk te zien.
Zo plast de reu zo vaak dat er gewoon niets uitkomt, laat zijn voetsporen na zelfs op plekken waar hij niet plast maar loopt met zijn kop naar beneden en de staart op de helft, wel kwispeled en oren naar achter. Kijkt veel achterom en als er een andere hond aankomt is hij gefixeerd, blaft, gromt en steigert. Staart staat iets hoger dan op de helft en strak. Zoekt enige steun bij het baasje door toch van achter de benen van het baasje een aanval in te zetten.
Waar denken jullie eerder aan dominantie of angst ? En hoe zien jullie het verschil bij je eigen hond ? Ik vraag me dit af omdat bij het aanpakken van de reactie bijvoorbeeld het uitvallen naar andere honden het belangrijk is vanuit wel oogpunt je dit doet. Welke aanpak en welke tips en trucs zouden jullie gebruiken ?
Het zijn ondertussen wel veel vragen maar ik ben erg benieuwd hoe jullie dat verschil zien en of jullie zelf dat verschil duidelijk herkennen. Ik lees graag jullie meningen en ervaringen en eventuele tips.
Alvast bedankt, groetjes Monique en haar (B)engels

IK raad je aan eens goede boeken ze zoeken in de bib..

Daar leer je meer van dan van deze vragen en antwoorden..
Het kost een boekwerk om je dit allemaal uit te leggen..

Zo simpel is dat allemaal niet...
Er zit meer aan dan drie zinnen..

Succes, hoor...

Goede vraag !

Dat is moeilijk te zeggen zonder beeld erbij.
Bij die van mij zie ik het verschil doordat het als het echt dominatie is ik zie dat ze op een bepaalde manier met heel het lichaam verstarren.Dan word het menus. Is ook weer moeilijk uit te leggen zonder beeld.

Bij mij geldt dat ik het voor het zeggen heb. Je kan voor allerlei gedrag oorzaken gaan zoeken maar er is ook nog zo iets als de leiding hebben. Uitvallen naar andere honden accepteer ik niet, daarmee basta. Overdreven blaffen vanuit de tuin naar andere honden wil ik niet hebben, dus dat doen we ook niet. Ik ben niet ééns van plan om uit te gaan zoeken wat de diepere reden bij mijzelf is waarom ik dat soort ongein niet wil hebben. Laat staan dat ik me druk zou gaan maken wat dat bij de honden zou kunnen zijn. Honden onderling reageren ook zonder er eerst een studie op los te laten. Zo reageer ik dus ook zo veel mogelijk vanuit m'n gevoel.
Wanneer jouw hond overdreven te keer gaat tegen elke hond die de tuin passeert en je leert hem alle voorbij trekkende honden te negeren, doet het eigenlijk verder niet ter zake meer of hij het nu deed uit angst of dat het macho gedrag was.
Vaak weten de mensen, die door zgn de oorzaak te achterhalen probleengedrag willen oplossen, heel goed te vertellen waarom hun hond zich zo waardeloos gedraagt maar hebben het gedrag nog niet weten te veranderen.

Dominante honden zijn er niet echt veel, dominante honden merk je eigenlijk niet, is rustig, stabiel en weet prcies wat er om hem heen gebeurt, een dominante hond kan zonder veel moeite een groep leiden, een dominante hond hoeft niet indruk te maken door uit te vallen en heeft ook geen behoefte om te vechten, het maakt een dominante hond niet uit als een andere hond boven hem op de bank ligt en hij daaronder op de grond, enz.

In de meeste gevallen komt het gedrag wat jij beschrijft uit een hele andere hoek maar het is vrij moeilijk om hier nu even antwoordt en uitleg over te geven.

Het eerste waar ik aan denk is onzekerheid, waaks, frustratie. Maar om een beter oordeel te kunnen geven zou ik het moeten zien...

DE dominante hond is er ook al niet, dominantie is altijd een interactie in een ontmoeting, wel is de ene hond meer geneigd hogerop te willen dan de ander.

maar een hond met flink wat leiderscapaciteiten kan bij de juiste baas totaal niet dominant zijn, maar een onderdanig hondje wat alles mag, geen leiding krijgt etc kan de schrik van de buurt zijn omdat deze hond bij elke ontmoeting wil zien of er een ranghoger te halen is en dus niet afgestopt wordt door haar/zijn baas. Maar in de grond erg onzeker is, en helemaal geen leiding wil geven.

je kan niet elk gedrag stoppen door leiderschap, want er bestaat ook zoiets als aanleg, inprenting, socialisatie (met welke en hoeveel prikkels kan de hond omgaan)maar vooral ook conditionering, hoe gewoon is het (in onze ogen ongewenste gedrag, maar vaak voor de hond zelf niet) al geworden.

wat ik uit je woorden lees in onzekerheid en angst, maar je moet de hond zelf zien (oren, staart, houding, algemeen gedrag, je zou inderdaad kunnen beginnen je in te lezen in goede boeken over gedrag, die wat dieper spitten als dat een boekje "hoe voedt ik mn pup op".

je eigen houding is hoe dan ook van veel belang, maar.... dan moet de hond je wel "zien". De 10 basisregels zijn dan belanrijk en kunnen helderheid scheppen.

thnx voor jullie reacties.
Ik snap dat het moeilijk is zonder beeld en zonder hond.
Het (vervelende) gedrag van de reu verloopt in fases. Als pup vertoonde hij deze dingen niet. Toen hij wat ouder werd begon het. Na ruim een jaar "echt" leiderschap te tonen (dus vanuit de dominantietheorie gezien) kwam het gedrag nog zelden voor. Nadat onze teef voor het eerst loops werd is dit gedrag weer terug gekomen maar dan extremer als ervoor. Ze worden eigenlijk elke dag apart uitgelaten. Ik ben in de opvoeding hetzelfde gebleven (naar mijn idee) alleen de laatste tijd wat strenger naar de reu omdat ik dat gedrag niet accepteer. Soms lijkt het alsof dat werkt omdat het gedrag dan minder extreem is maar soms lijkt het alsof juist daardoor het gedrag toeneemt. Dat ik hem door een boze foei of een correctie aan de riem hem juist nog meer opfok. Ook heb ik hem benaderd vanuit de "angsttheorie". Door hem gerust te stellen en rustig en zacht te praten, door zoveel mogelijk alles te ontwijken enz.. Ook hierbij gaat het soms beter maar soms ook het tegendeel.

Ik moet zeggen dat ik het ook zo'n beetje als RVS zie/doe.

Ik accepteer niet dat mijn hond naar een andere hond uitvalt, blaft of trekt.

Nog steeds ben ik hier mee bezig. Ik kijk echter niet of ie dit uit angst of welke reden dan ook doet.... ik accepteer het gewoon niet.

Ik corrigeer niet met mijn stem, ik corrigeer of trek ook niet aan de riem.

Zodra ik merk dat ie van mij zich op een hond focust (hoe schrijf je dat?????) draai ik mij direkt om en geef het commando 'voet'. Draai mij dan weer om, om zo verder te kunnen lopen. Kan dit niet draai ik mij weer om en geef hem het commando.

Wil ie bij mij in de tuin tegen de schutting opvliegen omdat er een andere hond voorbij loopt, roep ik hem. Lucky komt en krijgt natuurlijk direkt wat lekkers (dat weet ie, komen is wat lekkers)

Er is echter 1 hond die niet bij ons langs het huis kan lopen... dat is Charlotte (bordeaux-dog). Lucky mag haar absoluut niet Als zij bij ons achter de schutting langs loopt, vliegt Lucky echt tegen de schutting en kan ik niet roepen.... dan flipt ie echt zeg Als ie dit doet dan krijgt ie van mij wel een correctie, wat ik accepteer dit niet. Mag ie haar niet moet ie haar maar negeren is mijn mening.

Omdat ik ook met deze vragen zit hebben wij een priveles aangevraagd bij een GT. Deze gaat Max zijn gedrag aankomende zaterdag evalueren.

Door de ouderwetse methodes word een hond met de staart omhoog en zichzelf groot makend gezien als dominant.
Maar dankzij nieuwe observaties weten we dat dingen zoals borstelen(haren op de rug overeind) komt juist van spanning,ze vinden het spannend.
En de staart omhoog kan ook juist een witte vlag zijn die zwaait, ik kom in vrede!

Dus goed boeken lezen hierover leert jou het beste naar je honden te kijken.

maar er zijn genoeg honden in de wereld die "verkeerd" opgevoed worden en verkeerd begrepen. Deze honden kunnen dan slecht communiceren en daar komen misverstanden van.
het boek Kalmerende signalen is een boek die in je boekenkast MOET staan :P

het is geen van beide volgens mij is het eerder uit onzekerheid, ik wil aanvallen maar baasje jij beschermt me wel he.

sadira bv haar oren staan rechtop lichaam is strak en hoog gezet, staart staat ook heel hoog. ze loopt voor me op en begint zachtjes te grommen dus ze gaat niet als een wilde tekeer. (op dit moment haal ik ze dichter bij me en zet ik me schrap, want dan weet ik hoe laat het al is) en dan valt ze idd de andere hond aan. meestal als ik dit gedrag zie probeer ik haar af te leiden met iets anders. dus bij haar is het werkelijk dominantie gedrag.

ilisha oren zijn opzij gericht, lichaam is strak maar eerder aan de lage kant, ze zal liefst de hond die voorbij komt vermijden dan er naast te komen. als ze de kans ziet komt ze rechts van me lopen. ze valt de hond niet aan.

iruna is meer de dominantie agressie kant. oren gaan rechtopstaan bijna dezelfde houding zoals sadira alleen zij gaat wel als een wilde tekeer, loopt ook voorop dus gaat niet achter haar baasje staan voor bescherming. en valt de hond dan ook aan.

nuchka, zij begint enthousiast te springen, staart kwispelt, dus dit is eerder een speelse gedrag. als zij een hond ziet wilt ze gaan spelen.

baja is als een slang niet dominant, maar ook niet angstig zij wilt gwn met rust gelaten worden en als een hodn te dichtbij komt laat ze dit merken door niet aan te vallen maar zoals een slang eerder.

sadira valt pas aan als de hond haar begin te fixeren, als de hond voorbij komt en kijkt haar niet aan, of negeert haar zal zij ook niets doen. dus ze maakt zich wel groot maar zal dan niet aanvallen, pas als de hond haar aankijkt zal ze wel reageren.

in mijn opinie valt een dominante zelfverzekerde hond nooit aan. ik heb lang gedacht dat dat wel zo was, maar nu ik echt zo'n exemplaar heb zie ik het verschil. de ranglagere is degene die het probeert of zo onzeker is dat hij denkt dat aanvallen werkt (wat helaas ook zo is want zijn baas doet mee en de honden worden uit elkaar getrokken)

Gorby wacht alleen maar op, geeft ook nog zelfverzekerd kalmerende signalen aan de hond die hem fixeert of dreigt, vrijwel iedere hond stopt waar hij mee bezig is tegen Gorby, als ze loslopen druipen ze na te zijn gekalmeerd af, vrijwel altijd ontspannen.

vechten doet hij nooit, hij heeft het niet nodig.
1x is een herder op hem gevolgen, dat was 1 grote grauw terug, en herder begreep het gelijk, liet staart zakken, stopte met borstelen !!!, en werd 10cm kleiner, Gorby besnuffelde hem van oren tot staart en weer terug, en kijkt daarna superieur in houding stant, weg, en herder sluipt ook weg (heel verstandig)

eerlijk gezegd heb ik in al mijn honden jaren maar 1 hond gezien die ook zo was, verder nooit.

tis trouwens ook niet specifiek onze verdienste, Gorby is zo en heeft door zijn verleden meer dan uitstekend honds leren spreken in een grote roedel.

@ ilja, Juist omdat ik zoveel lees en heb gelezen vroeg ik me dit af. Ik vind dat ze beide veel overeenkomsten hebben en in mijn geval zijn ze nog tweestijdig ook. De aanpak daar ligt een wereld van verschil en ik stel deze vraag om een beter baasje te worden om zo mijn schat te kunnen helpen. Misschien zie ik dingen over het hoofd waar een ander wel direct aan denkt. Misschien doe ik iets verkeerds wat een ander direct opvalt omdat hij/zij daar ook ooit tegenaan is gelopen. En daarbij denk ik dat het verschil tussen beide voor meerdere baasjes interessant kan zijn. Daarom vind je raad om EENS goede boeken te zoeken in de bib raar en vreemd overkomen.

@ RVS
Ik snap je standpunt helemaal.. maar dan zit ik me weer te bedenken: stel dat een hond dit gedrag vertoont omdat hij angstig is en je reageert als baasje zijnde vanuit een corrigeerende rol (zoals een boze foei) word dit gedrag dan niet versterkt. Mijn baasje word boos, maakt zich groter dan moet ik niet achter blijven. En associeerd een andere hond dan met een boos baasje. Of net andersom als je hond dit gedrag vertoont vanuit dominantie maar je pakt hem aan door hem gerust te stellen of dingen te mijden dan voed je misschien weer zijn dominantie.

Vanochtend heb ik het ook weer met Max meegemaakt en ben van mening dat het bij Max angst is. Waarom?

Man komt met hond uit het donker het licht in en Max deint terug en begint te blaffen. Zware blaf met tussenpauze. Blijft achterom kijken om te zien wat ze doen en blijft gefixeerd. Ik loop dan maar de andere kant op en Max is weer rustig.

Ik denk dat het niet die 'dominantie;' is waar ze het zo vaak over hebben, maar onzekerheid, en specifiek vaak onzekerheid over de iegen status. Als ene hond niet duidelijke leiding krijgt en denkt dat hij het zlef moet oplossen wordt hij daar onzeker van. Dat kan problemen geven.

Dominantie-theorie om het gedrag van honden te verklaren is gepasseerd station
Science Daily (25 mei 2009): Nieuw onderzoek laat zien hoe het gedrag van honden al generaties lang verkeerd geïnterpreteerd wordt. Het blijkt zelfs dat het toepassen van onjuiste ideeën over het gedrag en de training van honden eerder ongewenst gedrag oplevert dan het bestrijdt. In het onderzoek wordt sterk getwijfeld aan dominantie-gerelateerde interpretaties van gedrags- en trainingsmethoden waarvan veel hondentrainers uitgaan.

In tegenstelling tot de algemeen verbreide opvatting proberen honden die agressief gedrag vertonen NIET hun roedel (honden of mensen) te domineren. Dit is vastgesteld in een onderzoek van wetenschappers verbonden aan het departement voor Dierengeneeskunde van de Universiteit van Bristol en gepubliceerd in the Journal of Veterinary Behavior: Clinical Applications and Research1.

Gedurende zes maanden hebben de onderzoekers honden geobserveerd die vrij met elkaar konden optrekken in een Dogs Trust herplaatsingscentrum. Ook hebben zij de onderzoeksgegevens over wilde honden opnieuw geanalyseerd, voordat ze tot de conclusie kwamen dat honden vooral door ervaring leren hoe ze met elkaar moeten omgaan en NIET door de wens om ‘dominant’ te zijn.

Het onderzoek laat zien dat honden er niet op uit zijn hun plaats in de hiërarchie van het roedel vast te houden, zoals veel hondentrainers beweren.

De wetenschappers stellen dat trainingen die gericht zijn op ‘dominantie-vermindering’ weinig nut hebben. Sterker nog: de resultaten van dit type trainingen variëren van waardeloos tot in wezen gevaarlijke behandelingen die het gedrag alleen maar zullen verergeren.

Opdrachten aan eigenaren zoals het eten vlakbij hun hond of als eerste door een deur gaan, beïnvloeden het algemene beeld van de hond over de relatie met zijn baas niet. Het zal ze hooguit leren wat ze kunnen verwachten in dit soort situaties. Maar wat erger is: technieken zoals de hond tegen de vloer drukken, zijn kop beetpakken of hard op toeters blazen zullen de hond angstig maken, in veel gevallen ook voor hun eigenaren en kunnen leiden tot escalatie van agressie. Maar met of zonder straf: trainingsmethodes die uitgaan van de dominantie-theorie zijn psychisch zeer belastend.

Dr. Rachel Casey, professor Huisdierengedrag en Welzijn, aan de universiteit van Bristol, stelt:

“De algemene opvatting dat elke hond gedreven wordt door een of andere aangeboren wens om mensen en andere honden te controleren en domineren, is ronduit belachelijk. Deze aanname onderschat op grove wijze de complexe communicatie- en leermogelijkheden van honden. Bovendien leidt dit tot het gebruik van gehoorzaamheidsmethodes die welzijn beloven, maar in feite probleemgedrag veroorzaken.

In haar kliniek ziet dr. Casey heel vaak honden die geleerd hebben agressie te tonen om de verwachte straf te ontlopen. Hondeneigenaren zijn vaak ontdaan wanneer uitgelegd wordt dat de hond juist doodsbang voor hén is en agressie toont vanwege de aanpak waarvoor zíj hebben gekozen. Deze aanpak wordt ook nog steeds geadviseerd door gedragstherapeuten en hondentrainers die de zogenaamde dominantie-methode aanhangen.

In Dogs Trust, de grootste hondenwelzijnsorganisatie in Groot-Brittannië, wordt de staf van het herplaatsingscentrum voortdurend geconfronteerd met de resultaten van hondentrainingen die vooral gebaseerd zijn op misvattingen over dominantie. Het veterinaire hoofd, Chris Laurence, zegt hierover: “We kunnen meteen zien als een hond bij ons binnenkomt of hij een ‘dominantie-verminderingstraining’ heeft ondergaan. Deze honden kunnen heel angstig zijn en dit kan weer leiden tot agressie naar mensen.
Het is triest dat veel methodes die gebruikt worden om een hond te leren dat zijn eigenaar de leider van het roedel is contraproductief werken. Je zult op deze manier geen hond krijgen die zich beter gedraagt, maar wel een hond die zo bang is dat hij – of zijn natuurlijk gedrag heeft onderdrukt en helemaal niets meer doet – of zo agressief is dat het te gevaarlijk is om bij hem in de buurt te komen.”

1 Dominance in domestic dogs – useful construct or bad habit?
Journal of Veterinary Behavior: Clinical Applications and Research, May/June 2009

dan toch nog een vraag voor degenen die denken dat het onzekerheid/angst is. Wat doen jullie of zouden jullie doen om dit gedrag om te buigen ? Hoe reageren jullie bijvoorbeeld in het geval van het uitvallen naar een andere hond ?

ik probeer het te voorkomen door zijn aandacht te krijgen voordat hij de hond ziet. Als hij de hond ziet dan blijf ik meestal staan en zie waar ze heen lopen. Als ze moeten passeren probeer ik dat te voorkomen door een andere weg in te slaan. Max kan het passeren van bepaalde honden moeilijk handelen.

Dobry

er wordt hier vaak geschermd met dit onderzoek, maar wat mij betreft wordt het uit zijn verband getrokken.

heb zelf meerdere honden en observeer, en kijk of ze in roedel leven, dan is het antwoord JA:
als de alfa hond rustig is, is de roedel het ook, alfa vindt ook best veel goed, maar als er iets "aan de grens" gebeurd staat hij voorop.

wat ik merk is dat als ik rustig de roedeldominantie regels volg de hond mij volgt, in respect en vertrouwen, laat ik hem gaan en ben niet duidelijk bv met in en uitgaan van territorium grenzen, trekt hij zijn eigen plan en toont initiatief wat zeer onwenselijk is in de mensenwereld.

tonen wij leiderschap, volgt hij ons gedrag.
en ik heb daar nog nooit een hond angstig van zien worden, integendeel, is ook helemaal niet logisch.


ik stel daar wel bij dat we niet of nauweljiks corrigeren, want wij gaan de strijd niet aan met Gorby (dat zou rangorde verlagend werken) tis puur leiderschap en soms een verbiedende hand die de hond NOOIT aanraakt, het gaat om lichaamstaal en het werkt fantastisch (dus ook geen slipketting of geruk aan halsbanden, geen fysieke strijd en er is dus ook niks om bang voor te zijn, zo is onze hond eerder wel getraind en dat heeft hem juist onzeker gemaakt)

maar goed, je leert overal van en het geeft je dingen te overdenken: onderzoekt en behoudt het goede zou ik zeggen

Ja dat ligt aan de situatie en de hond zelf.
Daarom zelf veel boeken over honden lichaamstaal lezen, zoals kalmerende signalen en dan zelf goed kijken.
Weet je het echt niet en wil je eens hulp, vraag dan een hondentrainer of zelfs gedragstherapeut te hulp.

Wel is het verstandig om in elke situatie rust te creeren, gaat je hond uit zijn dak. Ga dan naar een plek met weinig prikkels zodat hij rustig kan worden.
Kalmeer je hond door rustig tegen hem te praten en kalmerende signalen uit te zenden, zoals knipperen, langzaam bewegen,van hem afdraaien enz.

groetjes

Uitvallen naar...wat dan ook, zou ik gaan trainen door voordat de hond gaat fixeren afleiden met iets leuks of lekkers. In een flinke boog om het "gevaar" heenlopen, desnoods teruglopen. Zodat het uitval gedrag er uitgetraind wordt. Later kan je dan op steeds kortere afstand trainen.
Wel altijd in een boogje om andere honden heen lopen nooit recht erop af, dat vinden honden bedreigend.

Turid Rugaas heeft in haar boekje help mijn hond trekt een mooie methode beschreven om uitvallen naar andere honden te voorkomen.

thnx simone voor je snelle reactie
Ik probeer het ook te voorkomen door zijn aandacht te krijgen maar zodra hij de andere hond ziet is het feest. Ook sla ik of het andere baasje (noodgedwongen) een andere weg in. Helaas is er soms geen andere weg om in te slaan maar buiten dat.. Ik zou het zelf zo prettig vinden als ik ongestoord zou kunnen wandelen met de reu zonder een andere weg in te hoeven slaan. Zonder op mijn hoede te zijn om een andere hond te kunnen treffen. Wanneer ik deze situaties blijf mijden zal mijn reu naar mijn idee ook nooit leren dat een andere hond geen reden is om zich zo te gedragen. Ik vind het best een lastig dilemma. Ik wil het gedrag niet nog erger maken maar ik wil ook wel weer dat het het gedrag afneemt en dat ik heerlijk overal kan wandelen net als dat ik dat kan met onze teef. Dat is zo'n lekker gevoel voor beide

het boekje van Turid Rugaas is eigenlijk een must voor iedere hondenliefhebber.

enne in dat stuk wat Dobry citeert wordt gesproken over "afleren" met straf, maar dat is beslist niet de insteek van mijn woorden, totaal niet zelfs.

verder dan een uhhhh of een zeer strenge nee gaat het bij ons nooit, soms vergezeld door een duidelijk handgebaar, iets wat de hond heeeeeeel goed snapt.

Gorby heeft genoeg straf gehad in zijn leven, dat levert alleen vermijdingsgedrag en angst op, geen respect en vertrouwen van de hond.

Uitvallen naar andere honden die niet tot de roedel behoren heeft niets met dominantie te maken. Dominantie komt alleen voor binnen de roedel. Naar buiten de roedel heb je zekere, onzekere en angstige honden en alles wat daar tussen in zit.

Nog los van welk naampje je er aan geeft komt dit gedrag heel vaak voort uit dat de hond geen idee heeft wat er van hem verwacht wordt. Vertel je hond wat hij moet doen als hij een andere hond ziet. Dus bijvoorbeeld zitten, liggen of op de baas letten. Daarmee leg je de aandacht niet op de andere hond, maar op de baas. Hij weet dan dus wat hij moet doen. Uiteraard zal dit in het begin lastig zijn en dan zul je de afstand tot de andere hond heel groot moeten houden en ervoor zorgen dat de afstand pas na heel veel oefenen steeds een stukje kleiner gemaakt wordt. En ook zo groot dat de hond niet uitvalt. Doet hij dat toch nog, dan is de afstand toch te klein. Dan draai je je om zonder iets te zeggen en loop je weg uit de situatie. De volgende keer weer de afstand groot houden. En zo oefenen tot je hond precies weet wat je van hem verwacht.

@ gorby: wat jij beschrijft in verband bij jou roedel gebeurt hier ook.
als wij bv 1 van de honden op het matje roepen staat sadira op een afstand te kijken terwijl de andere zich mee willen moeien.

dus bv ilisha wod opp het matje geroepen en nuchka wilt zich moeien maakt zich groot en wilt ilisha ook naar haar voeten geven omdat wij dit doen, sadira staat op afstand te kijken en laat ons doen. maar als wij gedaan hebben en nuchka blijft zich opdringen naar ilisha toe en weet niet van ophouden roept ons sadira nuchka op orde.

als we weggaan zeggen we dikwijls tegen sadira, sadira jij houdt het hier goed in het oog he. en het is werkelijk zo als we iets niet zie bv ze zijn in het hof aan het spelen en ze hebben ruzie is het sadira die de ruzie gaat oplossen. en ze stoppen er dan ook onmiddelijk mee dus zij houd hier ok orde op zaken, want als we iets horen en we nkomen buiten is het meestal al opgelost omdat sadira zich ertussen heeft gewrongen.

Ik snap heel god wat je bedoelt monique... Wij kunnen met Max heerlijk wandelen, maar ook soms echt helemaal niet. Vorige week bijvoorbeeld... Heerlijk weer en dus hond in de auto en er lekker op uit. Zijn gestopt in Doorwerth en het bos ingelopen. Nou Max was niet te houden en luisterde voor geen meter. Was alleen maar met z'n neus bezig en gefixeerd op het teefje voor ons. Ik denk dat we over 100 meter een kwartier gedaan hebben. Steeds stoppen en omdraaien. Max gaat dan braaf zitten kijken naar ons en daar belonen we hem dan ook flink voor. Zodra ik weer een stap zet begint het weer van voren af aan... Zo is het bijna de hele dag gegaan.. Heel frustrerend... Maar ik zie ook goede dingen. Max is nog wel gefixeerd op honden maar ook een stuk kalmer. Ben veel meer bezig met lopen en belonen. Hij trekt niet meer en kijkt me constant aan tijdens het lopen. Ik zie vooruitgang maar het vergt ook veel geduld en veeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel heeeeeeeeeeeeeeeeeeeel veeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel lopen (goed voor de lijn)

sadira is ook enorm beschermend tegenover onze honden.
een mooi voorbeeldje.

mijn ex heeft een bouvier en toen we nog samen waren nam ik sadira mee naar hem en sadira houdt zich gedeisd en weet waar haar plekje is op dat moment.

maar toen kwam de bouvier hier en die dacht al meteen baas te zijn over sadira. nuchka wilt gaan spelen amar aangezien die bouvier zich nogal heel groot opstelde en zich meteen baas in huis voelde pakte die ons nuchka meteen van begin aan sadira zag dit en liet dit niet toe sprong meteen voor ons nuchka en ging echt tussen hen in staan om te zeggen je komt eerst langst mij eer je nuchka gaat nemen. dus de bouvier was enorm geschrokken want die zag meteen een heel andere sadira dan die gewend was.

op de hondenschool ook als er een hond naar nuchka wilt vliegen (hoe dit komt weet ik niet, nuchka is totaal geen dominante en heel vrolijk naar andere honden toe) ons sadira ziet dit springt zij er telkens voor, zodat ze eerst haar zullen aanpakken ons sadira is heel beschermend voor haar eigen roedel. dus er zijn enorm weinig honden die naar 1 van de andere honden kunnen gaan voor ze sadira gepasseert hebben. als sadira ziet dat een andere hond toch wilt komen snuffelen en nuchka of de andere honden rustig benadert dan blijft sadira dit op een afstandje bekijken. mar ze mmoeten niets proberen want dan staat ze er meteen tussen.

Max heeft ook die eigenschap (gehad) in het begin mochten reuen gewoon bij Murphy (z'n vriendin) staan en snuffelen. Als hij het genoeg vond dan ging hij splitsen (ertussen staan) en toen kwam ineens die uitval tegen Ditte. Vanaf dat moment is Max een onzekere reu geworden. Volgens de GT kan het ook leeftijd zijn. Max is net 1 jaar. Heb dus goede hoop.

@ Monique
Al bij een GT geweest? Ik weet niet waar je woont, maar als dat in de buurt van Arnhem is. Waar ik zaterdag naartoe ga staat hoog aangeschreven.