wat was de reden om een hond te nemen

hallo allemaal.
Waarom hebben jullie eigenlijk voor een hond gekozen.

Hebben jullie er lang over nagedacht om er een te nemen.

En kunnen jullie nog zonder een hond.

Ben benieuwd naar jullie antwoorden

Wij hebben er niet lang na hoeven te denken, ik mocht vroeger nooit een hond maar nu woon ik samen.
Ik ben gek op honden!

nou mijn partner wou een hond ik ook wel maar niet zo erg. omdat mijn katten van die sullen zijn was ik een beetje bang voor hoe die zouden reageren.
Op een ochtend werd ik wakker toen dacht ik ach waarom ook niet. En die zelfde avond hadden we jacky

De reden dat wij voor onze hond hebben gekozen ; is inderdaad dat we niet zonder hond kunnen.
Wij hebben 18 jaar een lab/golden gehad, die hebben wij in moeten laten slapen,toen hebben wij bjna 3 jaar gewacht.
En toen toch besloten weer een hond te nemen het was zo stil in huis, je mist toch wat dan .
En het antwoord is dus nee, wij kunnen niet zonder hond.

Groetjes henny en een poot van spero.

wij hebben de pup er bij gedaan om dat onze oudste hond een beetje weg kwijnde gezien ze gescheiden was van de oudere hond van mn ouders. en ook omdat we erg van dieren houden ik kan me geen leven indenken zonder deze 2 belhamels. lang over na denken hoefde ik zeker niet

Ik heb een hond genomen omdat ik dat gewoon van jongs af aan al wilde. Maar het mocht toen nooit. Toen heb ik een paar jaar gestopt met zeuren, en begon ik weer met zeuren toen ik wat ouders was, zelf dingen kon betalen etc. En toen mocht het eindelijk. Het is precies wat ik ervan verwacht had, en ik denk niet dat ik ooit nog zonder hond zal kunnen. Er word op je gewacht als je uit je werk komt, er word geknuffeld, gespeeld...Dat kun je gewoon niet meer missen.

Meer bewegen, vriendje voor Semmy en gewoon omdat we het leuk vonden!

Ik heb mijn hele leven al een hond gewild, mijn moeder en zus waren allergisch dus ik moest het doen met een konijn wat ik trouwens geweldig ook vond hoor.
De laatste jaren werd mijn leven steeds stabieler dus de drang naar een hond kwam weer erg terug.
Helaas werd ik ziek dus moest ik mijn droom weer uitstellen, wel heb ik hierdoor 2 en half jaar de tijd gehad om uit te zoeken hoe en wat, toen ik steeds beter werd kon ik mij geen betere tijd voorstellen dan NU, ik ben nog steeds thuis omdat ik niet nog niet kan werken en Link helpt mij mijn conditie weer op te bouwen en weer regelmaat te krijgen in mijn leven

En nee nooit meer zonder, mijn leven is zoveel rijker !

ik wou heel graag een hond
en me moeder mistte haar overleede hond
dus kregen we robbie

Ik wilde altijd al een hond, maar aangezien ik noodgedwongen op 14 jarige leeftijd op mijn zelf moest gaan wonen kon het niet financieel. Na 4 jaar had ik eindelijk een huis waar ik langer dan 4 maanden kon blijven en toen kwam ik Jackie tegen en zij had op dat moment mijn hulp nodig dus zodoende had ik haar meegenomen. Ondertussen is het duidelijk dat ik een hond wilde, en dat het alles was wat ik er van had verwacht en net dat beetje meer.

Ondertussen woon ik al 2 jaar op deze locatie en mag ik de komende 5 jaar nog blijven dus dat scheelt

Ik wou van jongs af aan al een hond.. Maar dat mocht nooit... En ooit heb ik tegen mezelf gezegd: als ik op mezelf woon, komen er minimaal 2! En zo zijn Luca en Noa bij mij! Kan ECHT niet meer zonder!!!!

Omdat we gewoon niet zonder honden kunnen. Het zijn je beste vrienden met een goede, consequente opvoeding en heel wat liefde. We zijn dan in de zomer van 2007 naar het asiel gegaan, zijn duizenden keren gaan wandelen met allerlei hondjes tot er uiteindelijk een hondje was waarmee we echt een klik hadden. Sindsdien is Kobe bij ons ingetrokken.
In de eerste winter van Kobe is er bij ons ingebroken, maar Kobe heeft niet geblaft oid- en omdat dat ons al vaker is overkomen, zijn we nog eens naar het asiel gegaan om een 'waakhond' te gaan adopteren en hebben we een gevaarlijk uitziende Naomi gekocht, die nu eigenlijk eerder een gezinshond (eerder mijn hond haha :P ) is dan een echte waakhond, maar ik geloof wel dat als het moet, ze flink zou uitschieten naar de inbrekers.

vroeger hadden mijn ouders een herdershond met stamboom helaas werd ie heel erg ziek en op 9jarige leeftijd moesten ze hem in laten slapen!

we verhuisden naar twijzelerheide waar mijn moeder haar kennissen bijna allemaal woonden, 1 attendeerde haar naar een hond boomer. mijn vader wou absoluut geen hond weer want je hebt er zoveel vedriet van! deze hond boomer was 2 jaar en woonde in een flat, zomers als het heet was kreeg hij maar een beetje water, of hij werd opgesloten in een douche, die man wou van de hond af dus vroeg of die kennis hem wilde hebben, zodoende boomer. mijn moeder heeft mijn vader over gehaald en na een tijdje werden ze echte maatjes! maar omdat boomer erg bang was beet hij wel eens en was bang overal voor en liep ook wel weg. naarmate de jaren werd het gelukkig minder!




toen hij 4 jaar was besloten we er nog 1 bij te nemen remi. hij moest niets van remi hebben! later waren ze boezemvrienden. later kregen we cindy erbij, cindy was 9 jaar een golden retriver, zij overleed toen ze 15 jaar was. toen kregen we noeska van 13 jaar erbij omdat ik graag een hond wou erbij en deze van mijn broer was en hij kinderen had die hem wel treiterden vonden ze het zielig haar weg te doen. onze boomer is 14 jaar geworden en helaas overleden. we hadden echt een speciale band met hem! en sindskort hebben we binky van 1 jaar bij ons wonen. hij is al 3x herplaatst en waarom? weten we niet hij is superlief! en echt een lief karakter!



en de belangrijkste reden voor een hond? is dat je altijd een vriend hebt en hij is altijd blij om je te zien!!!!

en kan er noooooit weer zonder, ben er mee opgegroeid!! wie niet....

Ik weet al van kinds af aan dat ik een hond wilde.

Toen op mijn 27e eindelijk de kans daar was, had ik er inmiddels wel genoeg over nagedacht

lang over nagedacht maar altijd gewild! Neeeee kan niet meer zonder

Om meerdere redenen eigenlijk.

We hebben hem voor de gezelligheid, de waak, de lekkere wandelingen, de knuffels, de lol (die je om een hond kunt hebben), zodat ik 'savonds wanneer ik zin heb gewoon weg kan en niemand mij lastig zal vallen en omdat we gewoon dierenliefhebbers zijn en een hond niet kan ontbreken!

Heb voor mijn eerste hond helemaal niet gekozen, had een enorme angst voor honden, was al een paar keer flink gebeten.
Mijn man kwam met onze eerste hond ( 36 jaar geleden) toen we 2 weken getrouwd waren. Wist er helemaal niets van maar ik was direkt verkocht toen hij met een teckelpup van 8 weken kwam aanzetten. Ben toen naar de bieb gegaan om het een en ander uit te zoeken.

Nu 36 jaar later, ik zou niet eens meer zonder hond willen zijn, is een hele verrijking in alle opzichten.

Ben altijd gek op honden geweest,maar ook voor de gezelschap en lekker wandelen in de natuur,kan alleen ook wel maar met hond is toch wel wat gezelliger

Ik heb er wel lang over nagedacht maar het was niet altijd financieel mogelijk. Nu hebben me man en ik een vaste baan en kan het weer.

Meer beweging ivm overgewicht....
Niet dat we nu veel magerder zijn....,maar we hebben nu wel een hele lieve boxer !!

Omdat mijn eigen hond vorig jaar overleden is, en omdat ik vaak alleen thuis zit en dan kan ik wel gezelschap gebruiken. Ik het leuk om voor een hondje te zorgen, er mee te gaan wandelen/spelen etc. Ik heb er wel een aantal maandjes over nagedacht, en gezocht wat ik nou precies wilde. (ga van het weekend kijken bij het nest)

Ik hou enorm van wandelen en het is leuker als er een hond is om je gezelschap te houden

De onvoorwaardelijke liefde van een hond

De opvoeding van een hond die een uitdaging is en ik hou van uitdagingen

En natuurlijk... Omdat ik honden echt de meest fantastische dieren OOIT vind

En nee... Ik heb er niet lang over moeten nadenken...
Ben tussen de honden groot geworden!

ja wel lang nagedacht en toen besloten om toch een fretje te nemen.. maar na ongeveer een jaar werd die ziek en kun dus niet meer mee met bijv. wandelen of als we uit logeren gaan...
en bij de frettenschichting zeiden ze neem gewoon een klein hondje! is net zo veel werk als een fret...en je doet toch al alsof het een hond is..
en toen dus op vrijdag besloten dat ik een hond wou en zaterdag chevy uitgezocht!!!
en toen moest ik wel tot donderdag wachten. en kon hem pas na me diploma uitreiking ophalen! dat was de snelste diploma uitreiking ooit!!!

Vanaf mijn geboorte heb ik al honden om me heen en mijn man wist dat als hij met mij ging samenwonen er binnen een jaar een hond zou komen. Dit werd uiteindelijk binnen 2 maanden want zonder hond miste ik iets en vond ik het veel te stil in huis.

ik ben met honden opgegroeid,ben er aan verslaafd, als ik geen hond meer zou kunnen houden kan die terug naar zn fokker

Vanaf dat ik een kleuter was, was ik al gek met honden.
Ik heb heel lang bij m'n ouders gezeurd om een hond, maar zij wilden er geen aanschaffen. Tot de hond van mijn oma ingeslapen moest worden; de hond waarmee ik knettergek was.
Ik was een aantal maanden erna voor haar op zoek naar een nieuwe hond en toen gingen m'n ouders om: ik mocht zelf ook een hond. Voor m'n 13e verjaardag heb ik Buddy toen gekregen.
Hij woont helaas nog bij m'n ouders omdat dat de beste optie is gebleken i.v.m. zijn leeftijd en gewenning, maar ik mis het absoluut dat ik hier nu geen hond heb. Hopelijk binnenkort wel weer, dat weet ik over 4 dagen...

Vroeger hadden we ook honden, Friese Staby (Wetterhoun). Maar mijn allerliefste wens kwam uit toen ik Cindy kreeg, die eerst van mijn vader+vriendin was. Ze was mijn lieveling! Na haar overlijden merkte ik nog extra het gemis,een hond is zo'n verrijking, een mega maatje. Kan niet meer zonder! En als ik 80 ben hobbelt er volgens mij nog steeds een hond mee,naast de rollator dan haha.

Heel leuk om te lezen dit allemaal
(Heb geen hond dus kan er niks over vertellen)

Ja wij hebben er wel lang over na gedacht en toen de beslissing eidenlijk gevallen was kreeg onze oudste dochter een honden en katten allergie diagnose. Toen moesten we dus weer helemaal overnieuw beginnen.

Eerst toch nog gewacht want was het wel verantwoord want als de pup er was zou die blijven ook. Maar het gevoel van gemis bleef ondanks dat dit onze eerste hond gaat worden. Wij hebben wel regelmatig oppas honden van familie en vrienden.

Dus maar eens even de site van raad van beheer door gespit en daar de nodige allergie vriendelijke rassen gevonden. Die lijst met eigenschappen naast ons wensen lijstje en daar kwamen een aantal rassen uit. Daarna deze honden in het echt bezocht en uiteindelijk voor 1 ras gegaan.

Toen op de wachtlijst en uiteindelijk een pup toegewezen gekregen. Als alles goed gaat mogen we hem begin februari ophalen.