Deed ik iets verkeerd.?

Ik liep vandaag met mijn oppas hond over straat en hij was een beetje vervelend aan het doen. We wilde over steken en hij moest zitten ik hb het toen 5 keer moeten vragen en werd kwaad. Ik gaf hem een ruk aan de riem en zei 'Hé!'. Een vrouw achter mij zei toen tegen mij dat ik wel erg ruw met hem omging. Ik vind het een beetje vervelend als mensen zeggen dat ik iets verkeerd doe en dan geen tip geven of zo alleen maar kritiek. Brrr.! Dus ik zei dat ik hem moest afstraffen omdat hij niet naar mij luisterde. Toen zei ze dat ik hem mishandelde en dt ik hem pijn deed.! Ik vond dat ze een beetje over dree dus ik was er verder niet op in gegaan.

Ik deed toch niks verkeerd of wel??

Gr. Merel & Abel.

Ik blijf net zo lang 'zit' zeggen tot ze eindelijk gaan zitten. (kan soms echt 10 min duren hoor hihi).

Snap wel dat het een reflex is, maar geef je echt een RUK of zet je even wat druk op de riem? dat is natuurlijk ook een verschil.

hmmm Ik heb een gedragstherapeute over de vloer gehad en prive les, en ze geven op de positieve manier les hoor. Ze is absoluut tegen slipketting enzo.
Het is 1x zeggen en als ie niet luisterd een ruk aan de riem of time out. Want anders nemen ze je niet serieus. Zo vertelde ze tenminste.
Dus ik denk dat het niet verkeerd is hoor, je brengt de hond uit balans waarna hij uit de concentratie raakt. (Als het een normale ruk is tenminste)
Ik denk ook niet dat jij (niet lullig bedoeld) zo'n harde ruk kan geven. (ivm leeftijd, sterk)

even aan toevoegen = zo'n harde ruk dat het pijn doet.

Beter geef je een opdracht maar 1 keer. De hond hoort je echt wel hoor. Zo leer je de hond dat hij de 1e keer niet hoeft te luisteren. Je zegt het immers nog wel een keer of wat.

Dus 1 opdracht, even wachten en daarna afdwingen (kan ook door een brokje boven zijn neus te houden, dan gaan ze ook zitten ) Gewoon opnieuw mee gaan oefenen dus. En je hond niet langer 'leren tellen'

Ik ben het met Missy eens, Herhalen van steeds hetzelfde commando heeft volgensmij ook niet echt veel zin.

Herhalen van het commando werkt niet. Dan gaan ze leren dat ze pas na de 10e keer zit misschien een keer moeten gaan zitten. Zit is zit. Dus of blijven staan net zolang tot hij het doet, of inderdaad een herinnering geven. Of dat nou een "hee!" is of een fysiek iets á la een prikkende vinger of een klein rukje aan de riem... dat is maar net wat je zelf prettig vind. Meestal zijn ze afgeleid, en moet de concentratie op dat andere even doorbroken worden.

Dat vind ik een groot nadeel aan die positieve stroming. Zelfs al heb je onder begeleiding een milde correctie aangeleerd en die zeer terughoudend toepast, dan gaan omstanders je behandelen of je het beest schopt, slaat en mishandelt.

Gelukkig kan ik eerlijk antwoord geven dat Dobby nu eenmaal zulke problemen heeft dat het zelfs bij privéles bijna twee maanden duurde voor er vooruitgang in zat, en dat ik dus de mening van een persoon die de hond nog geen minuut gezien heb niet eens ga overwegen.

Vreemde reactie van die gt Ayla @ Yuna.

Wat ik zou doen is 1x zeggen en als je hond het niet doet dan je hand gebruiken en je hond helpen. Niet drukken ofzo maar je hand op neushoogte doen van je hond en dan langzaam omhoog doen.

Een hond luisterd veel beter naar 1x een commando zeggen en als ze het niet doen dan snapt de hond het niet en in mijn ogen moet je je hond dan helpen.

Niet je eigen frustratie's afgeven op je hond!!

Ik vind jouw reactie niet gek hoor!

Het is een keer klaar. Zolang je hond niet helemaal uit het lood getrokken wordt, vind ik het prima hoor. Een hond kan wel wat hebben. Het is misschien niet helemaal hoe het tegenwoordig 'hoort', maar soms heb je daar gewoon even geen boodschap aan.

Ik kan het me voorstellen, heb dat ook wel met grote honden dan .. als ze niet luisteren dan even een rukje aan de riem van hallo... ik ben hier, luister even naar mij. En nee ik geef niet zo'n ruk waarbij hij dan pijn zou hebben of zo.

En bij Izzy hoeft dat niet, want dat vind ik wel zielig (ze is klein en nog pup en moet nog leren..). Bij bijvoorbeeld een Bouvier vind ik het wel een stukje anders.

Maar joh.. weet je ik werd afgelopen weekend voor dierenbeul uitgemaakt, omdat ik wilde dat Izzy haar andere pootje zou geven i.p.v. haar rechter. Dus dan geef ik commando andere poot en pak haar linker pootje (niet met harde hand of zo) en beloonde haar. Toen werd ik voor dierenbeul uitgemaakt.. ik zo denk je dat ze, zitten, af en al het andere... zo maar weten? Denk je toen ik voor het eerst zei "zit" dat ze ging zitten? Dat kende ze nog niet hoor, moest ik ook laten merken wat dus zit is!!

BAH echt ik kan daar ook gewoon niet tegen, sommige denken het altijd zo goed te weten (maar hebben nooit honden of andere huisdieren gehad en dat irriteert me dan het meest) en snappen er dan echt niets van.

wij zeggen altijd 1x vragen, daarna helpen. Anders gaat de hond maling aan je krijgen. Ik zou het aanpakken zoals Esther zegt: hand voor de neus, en dan omhoog halen, tot hij uiteindelijk toch zit. En daarna uiteraard belonen.
Niet blijven vragen dus. Dus in dat opzicht, was wat jij verkeerd deed juist jouw geduld! Het 10x vragen en toen pas ingrijpen. Die mevrouw, daar moet je je niks van aantrekken.

Ik zeg iets (meestal, ben ook maar een mens ) één keer. Doen ze het niet, wacht ik net zo lang tot ze het wel doen, of herinner ze inderdaad aan het commando d.m.v. een geluidje te maken. Hierdoor focussen ze zich dan weer op mij en voeren ze het meestal alsnog snel uit.
Gegeven commando is gegeven en moet hier ook uitgevoerd worden. Snel of langzaam, moeten ze zelf weten, maar het wordt gedaan. Daarin ben ik wel consequent, anders luisteren ze misschien ook niet in situaties dat het echt noodzakelijk is.

Ach we leven in de tijd, dat als je je kind bij de arm pakt je die mishandeld, als je even naar een buitenlander kijkt, je deze discrimineert, als je even je stem verheft en een rukje aan de riem geeft bij je hond ben je een dierenbeul.

Zoals ik het zie, heeft al die zoetsappigheid ook veel ellende veroorzaakt, kinderen geven een belachelijk grote mond en steken mekaar overhoop, er zijn inmiddels meer kinderopvang centra dan supermarkten, bij elke scheet die je verkeerd laat beledig je iemand en heb je een proces aan je broek omdat diegene last heeft van emotionele schade, vroeger zei men stel je niet aan, ne hangt er gewoon 6 maand therapie en begrip aanvast.
En inmiddels zijn er zoveel GT's en meer van dat soort volk, omdat men zo bang is om de hond pijn te doen, dat dat arme dier bang voor je word.
Daarin was het vroeger gewoon beter, niet de straffen, maar men was gewoon korter van stof, je hond was gewoon een hond, en diende te gehoorzamen en zich te gedragen, nu wil men praten met de hond, en weten hoe de hond zich voelt, doen we therapie om de hond over de trauma heen te helpen en laten zijn we de hele dag met zijn gemoedsrust bezig op het internet.

Nu zeg ik niet dat je de hond zo'n ruk moet geven dat die als een atleet een salto maakt, maar als ik zie hoe honden mekaar terecht wijzen, en dat gaat echt niet met een brokje, een time out, of een zachte zangerige stem van, toe maar lieverd wil je alsjebliefd zitten.
Nee honden zijn primitieve dieren, als die mekaar corrigeren, is het hoop tanden en happen, tot de boodschap duidelijk is, dus hoe duidelijker jij bent en korter van stof, des te beter kom je over op de hond, een hond kent niet misschien, het is ja of nee.
En een rukje aan de riem, kan hem even weer bij bij de les halen, dat is geen mishandeling, das gewoon een gepaste correctie, niets meer niets minder.

Duidelijke taal, maar zo is het wel .

Behalve dat ik het nooit zou doen omdat je je hond schade kunt aandoen, aan de nek en keel, en natuurlijk geestelijke schade.

Zou ik ook gaan voor de zachtere aanpak, bij mijn hond bv heeft het helemaal geen nut om aan de lijn te trekken. Je kan dat doen tot je een ons weegt maar zitten zal ze dan niet.
Kaily doet geen af, ze haat het en ziet het echt als straf. Maar ze moet het wel eens doen. Hoe ik het dan doe?
Ik vraag het, maak mezelf laag en draai me van haar af. dan ligt ze zo, en ze is nog blij ook!
Ga ik mijn stemverheffen en rukken aan de lijn, word ze alleen maar bang en ligt nog steeds niet.

En zoals gezegt, een commando maar 1 keer zeggen. Je hond is niet doof!

En Fay, mensen zijn geen honden, dus we hoeven ons ook niet zo te gedragen!

Gerdine, wat moet Izzy dan wel niet? Die liep gisteren aan de lijn, maar ze weet niet hoe lang de lijn is... is daaraan nog niet gewend met hoe ver ze kan.
Dus het is soms een spontane stop, door haar zelf! Kan ik weinig aan doen en mishandel ik haar dan ook?
Want er kan schade optreden?

Weet je nog even en alles doe je verkeerd... eigenlijk zoals Fay het al zegt. En hoe kom je bij dat Fay aangeeft dat honden mensen zijn?

Ze laat alleen duidelijk zien hoe wij met de jaren veranderen en niet in positieve zin!

Weet niet Gerdine, maar lees eens goed hier op het forum, hier zijn mensen die zichzelf om de mond likken zichzelf gapen onder de mom van de prachtige naam kalmerende signalen.

Daarbij een hond geestelijke schade doen, dan was die al getraumatiseerd na de eerste keer dat die zijn moeder te hard in de staart beet en een snauw kreeg, in de hondenwereld word een gedragsgestoorde pup doodgebeten, omdat het zich niet natuurlijk gedraagd, maar wij vinden dat zo zielig.
Een gezonde hond hersteld zich naar een correctie, net zo als dat honden onder elkaar zich herstellen na een scheermutseling.

Dat heb je ook bij je opleiding gekregen, die lesstof

Volledig met Fay eens, een hond heeft duidelijke commando's nodig, stem kort en krachtig en laag houden bij een bevel, en zonder te roepen of te brullen, en als hij niet luistert even aandacht vragen door eventueel een klein duwtje met knie of hand, of met de vingers te knippen

Tja, Fay idd onder de naam kalmerende signalen want dit zijn signalen waarbij jij als baas, rust uitstraald.

De wereld van tegenwoordig is hard, knoeterhard en wij, als mens, willen graag onze frustratie's af reageren op de honden en de kinderen. Waarom zijn honden en kinderen zo hard? Juist omdat ze het verkeerde voorbeeld krijgen van de ouders. De honden van hun bazen. Ik zie het zoveel om mij heen.

Ik heb besloten om daar niet meer aan mee te doen en wat zie ik mijn honden terug? Rust, goed communicerren met elkaar, elkaar respecteren.

Even terug naar Merel !

Allereerst vind ik dat deze mevrouw zich niet met je hoeft te bemoeien, en ik vind het petje af dat je er niet op in bent gegaan.
Ik ben volwassen en kan soms nog wel eens uit mijn slof schieten dus goed zo !!

Ik vraag me af wat voor training en correctie de eigenaren van de hond uitvoeren want dat is ook belangrijk in dit verhaal, misschien even overleggen met hun ?

Groetjes Jill, poot van Link

ik ben het met die mevrouw eens maar ze had je inderdaad wel beter een tip erbij kunnen geven ofzo dan je alleen maar aanvallen...
een ruk aan de riem geven zorgt er misschien op dat moment wel voor dat de hond gaat zitten...maar hij gaat zitten uit angst voor jou...niet leuk toch? neem de volgende keer wat lekkers mee en hou hem dat voor zijn neus als je wil dat hij wat voor je doet, zo leer je hem samenwerken met jou en is het leuk om een opdracht voor jou uit te voeren

en inderdaad maar een keer de opdracht geven zoals missy het zegt

Ben het met Fay eens..
K vraag t hier ook 1x daarna is het een duidelijke HE! of een ruk(je) aan de riem, moet toch niet zo zijn dat ik tien keer aan mn hond moet gaan vragen of ie alsjeblieft wil gaan zitten..
Maar denk dat de meningen hierover erg verdeeld zijn en dat het ook wel aan de hond zelf ligt,..

@ Merel; ik denk dat een reactie uit kwaadheid nooit een opbouwend werkt. Al is dit natuurlijk wel makkelijker gezegd dan gedaan .

Claudia,Andor en Ghenghis
Ik blijf net zo lang 'zit' zeggen tot ze eindelijk gaan zitten. (kan soms echt 10 min duren hoor hihi).

OEPS
Met mijn reactie bedoelde ik, dat ik net zo lang blijf wachten tot meneertjes gaan zitten. (lees dat ik het verkeerd getypt had, was al moe hihi, zie de tijd dat ik het geplaatst had).

Ik vraag 1 keer zit(wat vaak al genoeg is hier), wanneer ik geen reactie krijg, vraag ik hun aandacht door: kijk eens? te zeggen. Dan kijken ze op en weet ik dat ik contact heb, dan vraag ik nog 1 keer zit. En meestal gebeurd dat ook.

Als ze die dag ondeugend zijn, blijf ik gewoon net zo lang staan tot het hen gaat vervelen, dan kijken ze me aan met de vraag: Gaan we nog? En dan zeg ik als het nodig is, nog 1 keer zit, of ik raak de billen even aan. Wanneer ze gaan zitten, zeg ik Braaf!

Al op de puppycursus leren we dat je 1 keer het commando geeft en daarna helpt door hem/haar aan te raken in de knieholtes(???) dat vinden ze niet leuk en ze gaan zitten en dan prijzen maar. Inmiddels weten mijn honden dat als ze niet bij het eerste commando gaan zitten, ik ga helpen en dat willen ze toch liever niet; dan maar meteen gaan zitten. Ik straf ze dus niet, maar help ze.

Ik ben hier soms ook even bezig, zit (geen respons), aandacht vragen, zit.. Weer geen respons.. Zo gaan wij wel even door tot hij gaat zitten.

Wanneer er een andere hond bij is of er andere "spannende" dingen in de buurt zijn dan ben ik wel wat soepeler maar zit is zit en niet staan haha.

treed je hond altijd positief tegemoet, zeg 1 maal het commando, doet hij het niet, pak het lekkerste van het lekkerste, hou dat voor hem en leer hem eerst met een handhulp wat je bedoelt, pas als hij dat begrijpt, kun je in 1 keer het commando geven, anders snapt hij het niet,

Als je onderweg bent kan je moeilijk het lekkerste van het lekkerste pakken.

Wat jij bedoelt is dat je dus iets gaat trainen wat de hond nog niet kent, dan is het logisch.

Het sleutelwoord is altijd geduld.

Ik heb een hond waarbij de bananen nog niet geheel uit zijn oren zijn verwenen dus dat is nog meer werk.

Maar het is heel simpel, jij zegt zit, de hond doet het niet. Jij rukt aan de riem.. De volgende keer denkt hij zit = ruk aan de riem.. Het lijkt me niet dat je dat wilt bereiken.