Vechten ze dan om de teef?

Ik wacht in spanning af op een mailtje terug van een GT. Ik heb heel het verhaal opgeschreven en ik heb gevraagd of het mogelijk was of hij ook aan huis komt omdat ze dit gedrag buitenshuis zelden of nooit laten zien.

Ik denk ook wel dat het beter zou zijn als ik eerst weet wat het probleem juist is alvorens er een teefje bij te nemen.
Want als ik net een teefje heb die ook niet voor zichzelf opkomt zal het probleem alleen maar groter worden denk ik.

Ik probeer zo goed als mogelijk conflicten tussen de honden te vermijden maar ik kan natuurlijk geen hele dag bij hen blijven zitten. De enige mogelijkheid die ik dan nog zie is om hen telkens apart te houden als ik hen niet in de gaten kan houden. Bv 1 in de woonkamer en 1 in de keuken. En het teefje dan bij mij te houden. Nochtans als ik het teefje met 1 reu apart neem gaat het wel goed. Pas als de 2de reu erbij komt is het hek van de dam.

Het lijkt in mijn ogen net of de reutjes kunnen er maar niet uitgeraken. Maar als ik dan denk aan die periode met de logeetjes toen het wel goed ging dan was onze maltezer duidelijk de baas over onze chihuahua.

Ik denk in dit geval dat de teef dus wel zou helpen orde op zaken te stellen. Waarom geen stabiele herplaatser? Dan weet je wat je krijgt.
Ik zou daar wel een grondige speurtocht naar doen, dat je zekerweet dat je niet nog meer ellende mee krijgt.

Ik heb de kans om een teefje over te nemen van een kennis.
Het is een teefje met een goed karaktertje en laat zeker niet over zich heen lopen. Met teefjes kan ze het wel goed vinden zolang ze maar onderdaniger zijn dan zij.
Maar ze moeten haar niet gaan uitdagen want dan maakt ze wel even snel duidelijk wie de baas is en als het niet op de vriendelijke manier lukt gaat ze ook de strijd aan. Maar omdat ons teefje zo onderdanig is denk ik niet dat ik daar problemen moet verwachten.

Maar ik dacht omdat het teefje 2 jaar is dat ik ze beter niet kon nemen omdat onze jongste reu ook die leeftijd heeft en ik meende hier ergens gelezen te hebben dat je beter geen 2 honden van dezelfde leeftijd kon nemen. Ik weet nu alleen niet of dat doelde op 2 honden uit hetzelfde nest of echt gewoon geen honden van dezelfde leeftijd bij elkaar te plaatsen.

Ik weet dat mocht ik haar willen adopteren dat ze hier wel eerst een paar daagjes mag komen logeren op proef om te kijken hoe dat gaat. Dus daar zit het probleem niet. Mocht het niet klikken zou het dan net zijn of ze is hier enkele dagen op vakantie geweest. En dan word er achteraf een heel goede thuis gezocht, daar ben ik van overtuigt. Dat teefje leeft nu tussen 5andere hondjes en dat gaat perfect, maar ze is duidelijk wel de baas.

mag ik vragen hoe je deze honden gescheiden gaat houden als de teef (teven als ik het zo lees) echt loops zijn en je gaat voorkomen dat er ongewenste dekkingen plaatsvinden of nog veel grotere vechtpartijen?? Lijkt me gezellig worden, en dan nog teefje 2 erbij, kan ook zo lekker knokken als er loopsheid in huis is.........

ik vind een 4e hond om de problemen van de andere 3 op te lossen zelf een vrij bizarre oplossing.

ik zou zeggen: eerst orde in de bestaande roedel, en dan eventueel uitbreiden, kan goed gaan met dat logeetje en dan nog, dan laat je een hond jouw roedel regelen.......??
ik snap eerlijk gezegd niets van die redenatie.

Gorby, ik denk dat je iets te snel heen kijkt over het gedeelte waar zowel Kees als ikzelf zeggen dat zij haar eigen 'leiderschap' steviger neer moet zetten.

En eerlijk, zoals het er nu uitziet, geef ik het weinig kans dat die 2 heren stoppen met vechten als niet iemand continu ze op hun plaats zet.
Wat Kees ook al zei, het lijkt zo ook wel een gewoonte te worden natuurlijk.

Maar goed, wie ben ik.. het was maar een ideetje

Kelly.
Als je weg gaat dan kun je je 2 reuen opsluiten in een soort van puppy bench en je teef los laten lopen.
Daarmee geef je je teefje al een bepaalde gunst en status.

En als je thuis bent dan mogen je reuen af en toe los lopen beide , maar dan wel als jullie aanwezig zijn .
Loop je even weg dan neem je je teefje mee of je zet haar even in de puppy ren.
Reuen niet meer op de stoelen of banken laten ,maar de teef wel.


Je hebt gezien hoe dat logeer teefje jouw reutjes op hun nummer zette en ze wel respect naar haar hadden.
Als je goed hebt opgelet dan heeft zij heel veel met haar houding kenbaar gemaakt en kleine gebaren.
Jij kunt ook die teef worden naar je honden toe.
Honden hebben geen hele zinnen/gescheld of koekjes nodig om elkaar te begrijpen.
Hoe minder dat je doet en met de intentie en houding dat je het meent hoe sneller dat ze je begrijpen.
Kijk naar je honden om te leren hoe jij dat kunt vertalen voor jezelf.

En dat teefje moet je lekker laten zitten en eerst werken aan je eigen roedel voordat je daar wat bij zet.
Anders heb je kans dat je zo een teef hebt die jou de baas gaat worden omdat je haar alles hebt laten opknappen.
Net als wat er gezegt werd.
Een kindje neem je niet om je huwelijk te redden ,maar alleen omdat je relatie goed is.

Zolang ik erbij zit is er ook geen probleem. Dan hoef ik maar "euh" of "nee" te zeggen en stoppen ze ook. Maar ik kan toch geen hele dag overal achter hun aan lopen?
Ze luisteren wel goed, maar zodra ze denken "aha vrouwtje is uit het zicht" beginnen ze opnieuw.
Het teken dat ik altijd zie voor ze gaan vechten is dat ze elkaar wat in de weg gaan lopen (dan is er nog geen gegrom of agressief gedrag) en dan zeg ik gewoon streng "nee" en dan stoppen ze ook met elkaar voor de voeten te lopen.

Dus ik denk persoonlijk wel dat ze aanvaarden dat ik de baas ben zolang ik er ook wel degelijk ben. Maar zodra ik ook maar even naar de badkamer ga of even naar boven denken ze plots dat zij de baas zijn.

Als ze dan beginnen vechten loop ik meteen naar hen toe en ga er gewoon tussen staan en zeg heel luid "NEE". Dan druipen ze alle 2 af en gaan een beetje liggen mokken in hun mand of bench. Ik ben (en dit is de volledige waarheid) al 9kg afgevallen door altijd te komen aangestormd als ik ze weer in een andere kamer hoor grommen of vechten. Ik ben echt de hele dag bezig met van links naar rechts te lopen. ALs ik even rust wil kan ik niet anders dan hen allemaal in dezelfde kamer te houden en ook zelf daar te blijven. En als ik even uit de kamer moet, ookal is het maar voor 1 minuutje moet ik hen dan in de bench zetten.
Ik voel mij als een agent die het verkeer staat te regelen. ZOlang die op het kruispunt staat rijd iedere bestuurder mooi zoals het hoort, maar als de agent naar huis is doet iedereen opnieuw zijn zin.

Het is voor mij ook erg verwarrend op dit moment. Wel castreren niet castreren. Beide castreren, alleen de jongste castreren, beide reutjes laten castreren en teefje laten steriliseren. Eertst GT en dan castreren, eerst castreren en dan aan het gedrag werken. Een teefje erbij nemen, geen teefje erbij nemen. laten uitvechten, niet laten uitvechten. Voor het gevecht tussen beide komen, pas als het gevecht start tussen komen. ...

Hoe denken jullie erover als ik nu al start met beide reuen een suprelorin inplantaat te laten zetten in afwachting van een begeleiding met GT en dan kijken of het inplantaat iets bijdraagt tot het gedrag en nadien als de roedel stabiel is pas over te gaan op een echte castratie als blijkt dat de suprelorin idd iets bijdraagt?
Een inplantaat is nog altijd omkeerbaar, terwijl meteen een volledige castratie voor altijd is. En ik zou het jammer vinden dat ze worden gecastreerd als blijkt dat dit niets helpt.
Het teefje word sowiezo geholpen, dat was al de bedoeling toen ze hier net was, maar omdat ze zo mager en angstig was vond de dierenarts het verstandig om te wachten tot ze mooi op gewicht was en haar angst was verdwenen. Ze heeft nog wel wat angsten, maar zeker niet meer zo extreem als in het begin. Met vreemde honden, kinderen en vrouwen gaat het nu goed, alleen met vreemde mannen blijft ze een probleem houden. Maar volgens mij is dit ook door haar verleden waar ze werd mishandeld door de man in huis. Ze vertoont zeker geen angstagressie, maar zal nooit naar een man toestappen. Ze laat zich ook wel aaien door mannen, maar dan zie je echt de angst in haar ogen en buigt ze helemaal door haar pootjes.

Heel erg bedankt kees voor je post, hier ga ik zeker mee aan de slag.

Het logeetje moest echt niet veel doen om duidelijk te maken dat zij het voor het zeggen had. Even strak aankijken, een voorpoot op de rug leggen, voor de reutjes gaan staan en strak aankijken als ze in haar mand wouden gaan liggen.
En als dat niet voldeed even een korte snauw en de reutjes waren zo mak als een lammetje.

Ik heb vandaag al wat dingetjes aangepast.
Ik laat hen dus niet samen als ik hen niet 100% in de gaten kan houden, dan gaat 1 in de keuken en de andere blijft in de living. Zo hebben ze zeker geen kans om te beginnen vechten als ik er niet bij ben.

Als we allemaal samen in de woonkamer zitten en ik zie dat ze willen gaan vechten (dan beginnen ze elkaar voor de voeten te lopen) stap ik gewoon even tussen hen door waardoor ze dus uit de weg gaan en vergeten dat ze eigenlijk elkaar aan het uitdagen waren.
Als 1 van de reuen naar ons teefje toegaat met de bedoeling op haar te gaan rijden (dat zie je duidelijk omdat ze zich dan erg groot maken als ze naar haar toe stappen) dan ga ik voor het teefje staan en zeg heel streng nee en blijf zo staan tot ze zich eindelijk gewonnen geven ( als ze zich omdraaien en rustig ergens gaan liggen ben ik zeker dat ze hun "aanval" staken). Zo zijn we vandaag doorgekomen zonder 2 reutjes die vechten en ons teefje heeft sinds lang ook eens een wat rustigere dag gekregen.

Ik ben wel erg vaak tussen beide moeten gaan staan, maar het is natuurlijk nog maar de eerste dag. Dus ik verwacht dat ze telkens minder zullen gaan proberen om mijn gezag te ondermijnen?
Wat mij wel opvalt is dat onze chihuahua minder gestresst lijkt (misschien beeld ik het mij ook maar in) Terwijl ons teefje rustig aan het kauwen was op een beentje is hij rustig naast haar gaan liggen zonder constant onze maltezer in de gaten te houden om zeker te zijn dat hij niet te dicht bij zou komen. Als hij dan toch begon te grommen stuurde ik hem naar de mand en ging zelf op de plaats zitten waar hij naast ons meisje lag. Hij keek mij wel kwaad aan ( net of hij was in zijn eer gekrenkt), maar leek wel te aanvaarden dat ons meisje van mij was.

Kan ik dit aanhouden? Of kan ik het beter anders aanpakken?

Je moet niet meteen verwachten dat het minder word. Ze kunnen het ook eerst een tijdje harder gaan proberen. Volhouden is dan de boodschap.

Nee, da verwacht ik ook niet. Het is zolang fout gegaan dat ik denk dat dit eerder maanden zal gaan duren i.p.v dagen.
Maar ik ben nu vastberaden ervoor te gaan.

Ik was even de moed kwijt geraakt, ik wist niet meer waar te beginnen en hoe ik het kon aanpakken. Maar dankzij jullie hulp geloof ik er weer 100% in dat dit allemaal weer goed kan komen. En het zal ook goed komen.

Bij onze chihuahua verwacht ik wel de meeste problemen. Hij heeft een broertje dood aan gezag. Doordat ik het de laatste tijd niet meer zo zag zitten, is het vaak gebeurd dat ik dacht "oh, je wil niet luisteren? Goed, je doet maar."
En daardoor is hij nog "lastiger" geworden. Het leek wel even of ik de hoop op een leuk leven samen met de hondjes had opgegeven.
Ik weet dat ik daar een grote fout heb gemaakt, maar een ezel stoot zich geen 2 maal aan dezelfde steen
En zeker nu met de goede raad hier weet ik ook hoe ik het moet aanpakken en dat maakt mij ook al meteen een pak zelfzekerder om alles hier in goede banen te gaan leiden.

Niet teveel de nadruk leggen op je eigen fouten.
Die maken we allemaal ook al hebben we al jarenlang 50 honden in huis.
Je doet het goed hoor.
Zo zou je door moeten gaan en geeft je ook weer energie nu je ziet dat jij de controle weer hebt.
Iedere dag dat goed gaat neem je steeds iets meer gezag terug wat ze van je af hadden geknibbelt.
En natuurlijk worden je honden nu wat meer relaxt omdat jij nu de regels bepaald en ze niet steeds de stress in laat schieten.
Dus zo doorgaan en geniet zelf ook van je overwinning en rust in de tent.