Kan het even niet meer aan :-(

zo kan je het idd ook stellen Kaatjekoek, maar het hoeft niet perse.., want ze leven niet in het wild of verwilderde omgeving.
Als ik voor een natuur reservaat aan t werk zou zijn, en ik heb zo een hert voor mij liggen, met veel pijn, is mijn advies ook euthanasie.

Maar dit is een hondje waar zielsveel van gehouden is en wordt, en dan is het naar mijn mening, een andere manier van afwegingen maken.

Heeft hij meer lol en plezier en genot in zn leven dan dat er pijn, ongemak en last is? Weegt alle moeite, medicatie en eventuele operaties nog op tegen de levensduur die je een dier daarmee geeft, waar hij ook nog van kan genieten?

waarom niet dan?

ik vind het knap van je hoor!
En inderdaad zoals meerderen boven mij al schrijven zet even neer waar je woont. als het in de buurt is wil ik je best helpen met banjer, net als een heleboel andere hpers

Die van Linda vindt ik een goed idee!
Doe je een klepje maken die zowel doorgang is in de rand, zowel, als die openstaat, een loopplank vormt om erin en uit te kunnen sukkelen.

Ja! Zo'n leuke bolderkar kan ook! Da's nog een leuker gezicht als een kinderwagen ofzo!

Petje af hoor!jammer dat je niemand hebt die je hier bij kan helpen!Goed dat er een forum bestaat waar je,je hart even kan luchten!Veel sterkte!

Veel liefs Sara en dikke lik Mila

Ik weet niet hoe zwaar de hond is en hoe sterk Ilona

Ze heeft zo'n Doggyride die je achter de fiets kunt hangen maar ook als wandelwagen kunt gebruiken. Haar berner zit er prinsheerlijk in.

Ilona, hebben jullie geen tuin? Ik heb hier een oude hond (herder van 14jaar) die ook niet meer mee wil wandelen en die laat ik gewoon in de tuin. Even met een schepje erachteraan en klaar is kees. Als de hond zo traag loopt, doet het lopen hem dan misschien pijn?

ik heb juist heel veel bewondering voor jou! je doet het toch allemaal maar
je doet het harstikke goed!

tips heb je al gekregen hier en ik sluit me bij de meeste helemaal aan

een groot compliment hoor dat verdien je gewoon

Honden klagen niet, zeuren niet en roepen niet constant auw... auw. De staart lijkt altijd wel te willen kwispelen.

En hoe moeilijk ik het zelf ook vind, ik zal nooit meer voor mijn hondje(s) denken om het voor mezelf draaglijker te maken. Want ik had op een gegeven moment alleen nog maar oog voor de goede momenten... "Zie je, ze rent nog, ze komt toch nog naar me toe, ze is blij me te zien!" Helaas waren die momenten sporadisch. Een hond zal in de ogen van zijn liefhebbende baas al snel 'genieten'.

Vandaar dat ik mijzelf die vraag ging stellen. En misschien dat andere mensen er ook wat aan hebben.

Ik mis Smauce nog elke dag, haar as staat op de schouw, dat is maar 'zand', geen hond.

Als ik al jullie lieve reactie's lees, rollen de tranen over mijn wangen heen.

Banjer is een eigenwijze hond en wilt absoluut niet in een wandelwagen.
Ik krijg hem al met heel veel moeite in de auto.

Ik heb ook wel eens geprobeerd om Banjer mee te nemen naar het bos.
Maar dan loopt hij telkens naar de auto dat hij weer naar huis wilt gaan.

Hij heeft nog zoveel eigentrots..ondanks zijn leeftijd.
Ook de hond even optillen tijdens de wandeling gaat niet omdat hij agresief word als je hem optild.
Maar verder is het een echte schat van een hond.

Ik zie banjer ook echt genieten van het zonnetje als deze lekker warm in de tuin schijnd.
Dan kan hij heerlijk zonnebakken.

Geef ik hem een aai over zijn buik? Dan rolt hij gelijk op zijn zij om op zijn buik geaaid te kunnen worden.

Ik heb net ook een knuffel van mijn broer gehad..heeft me veel goed gedaan.
Ben ook blij dat ik het hier even kwijt kan..en dat er zoveel mensen hier toch een echte hard onder de riem kunnen steken.

Lilly gaat op langere wandeling ook mee in de doggyride/wandelwagen (of achter de fiets).
Nu is het wel zo dat ze hier ook erg van geniet en dat ze onderweg op de voor haar leuke stukken ook nog heerlijk scharrelt en plezier heeft. Dat vind ik wel een voorwaarde.
Als door de dementie de hond erg gedesorienteerd is, daardoor mogelijk angstig, is hij mogelijk meer gebaat bij korte wandelingen in bekende omgeving.
Ook kan een wandeling gewoon teveel zijn.

Het is een hele opgave voor je, dat lees ik.
Goed van je dat je het hier van je afschrijft.
Ik hoop dat er wat ondersteunende hulp voor je kan gaan komen, zodat jij af en toe even de verantwoordelijke zorg wat losser kunt laten.

Mijn complimenten. Je zorgt met zo veel liefde voor de honden.

Is het inderdaad geen optie om de 15 jaar oude, demente, bijna blinde, bijna dove en ongeloofelijk trage hond niet meer mee te nemen op zo'n grote ronde? Dat idee om uit te laten in de tuin lijkt me best een goed idee.

De ronde die we lopen is helemaal niet groot.
Normaal maar zo'n 5 a 7 minuten.
Maar omdat Banjer dus zo langzzam is..duurt het 15 minuten totdat we weer thuis zijn.

Als hij mag kiezen tussen een wandeling en de tuin...kiest hij toch voor de wandeling.
De tuin is groot genoeg waar hij zijn behoefte kan doen.
Zou het dan toch mischien beter zijn om Banjer voortaan smorgens zijn behoefte in de tuin te laten doen?

Ik heb dat wel een tijdje gedaan..maar dan poepte Banjer alsnog binnen.
Juist als ik hem uitlaat, doet hij zijn behoefte buiten.

Banjer weegt trouwens 45 kilo

Sowieso kan ik het me heel goed voorstellen dat dit een behoorlijke aanslag op jou is. Maar het idee van Linda lijkt me voor je DE oplossing, toch?

Als je Banjer nog een plezier doet met een wandelingetje en hij hier ook beter buiten z'n behoefte doet dan in de tuin, zou ik kiezen voor het wandelingetje.

Maar misschien kun je met wat minder wandelingen toe (2 bv) en verder in de tuin. Of moet hij echt iedere keer poepen?

Heb je hem los of aan de lijn?

Je doet het gewoon geweldig, Dat vinden wij hier allemaal op dit forum. Dat bedankje, dat krijg je vast van Banjer. Een lieve lik van Banjer doet heel veel.

Misschien onterecht dat de alarmbellen in mijn hoofd aanslaan, maar was Banjer vroeger ook agressief als je hem optilde? Als hij het nooit leuk gevonden heeft om opgetild te worden, geen paniek. Maar als hij er nooit problemen mee heeft gehad zou het nu misschien een teken van pijn kunnen zijn.

Ik vraag het omdat mijn Chico vorig jaar ineens niet meer wilde dat ik bij hem op de grond ging zitten. Hij had pijn. Toen Chico jonger was ging hij als ik bij hem ging zitten het liefst dwars over mijn schoot heen liggen. Maar door de pijn mocht ik niet in de buurt komen.

Mischien dat het dan inderdaad wel beter is om Banjer voortaan smorgens alleen in de tuin te laten.
Dat is ook de enige dagmoment dat ik zelf weinig geduld heb.

Dan heb ik de rest van de dag voor mezelf en Sasja.
En dan kan ik ook weer spelen met Banjer omdat ik dan zelf beter in mijn vel gaat zitten.
Het spelen schiet er nu bij in omdat ik door al die zorgen niet lekker in mijn vel zit.

Het idee van Linda klinkt ook heel goed..maar is geen oplossing.
Ik heb al een keer geprobeerd om Banjer er in te krijgen en hij keek me aan met een blik van...ik ga liever dood dan in zo'n ding te zitten.

Ik was niet ingelogd, daarom nog maar een keer.

Je doet het gewoon geweldig, Dat vinden wij hier allemaal op dit forum. Dat bedankje, dat krijg je vast van wel Banjer. Een lieve lik van Banjer doet heel veel.

Daar zat ik ook aan te denken Wilma. Dat hij pijn heeft en daarom niet wil dat je aan hem zit en dat hij moeilijk mee kan lopen.

t is euhm..waardeloos advies aangezien je alles in je eentje doet of een karretje neemt,maar ik zou ze proberen gescheiden uit telaten, kan de een meer energie kwijt en de ander meer besparen

Hij zal mss ook vaker binnen poepen omdat hij buiten zo veel druk en stress heeft, en dan verminderd ontspannen is als gevolg hebbend dat hij minder vaak en qua hoeveelheid doet per wandeling, en hij dat niet meer goed binnen kan houden in huis.
als je hem alleen uitlaat,doe dit dan wat vaker en dan telkens 8 minuten bijv, bepaald hij het tempo, dat moet je er wel voor over hebben , niemand die hem lastig valt, afleid, of opjut.

loop ook minder ver met hem, beter meer plezier op een klein stukje dan veel meer last op een normale afstand..mss is er een mooi veldje vlakbij je huis?

Laat je ze in de tuin samen ravotten en af en toe nog samen wandelen, ik denk wel dat dit jou persoonlijk ook veel meer rust zal geven en veel minder stress,

een hond die niet met de groep mee komt, is in de praktijk net zo storend als een hond die constant trekt

maar goed, het karretje + hulp vindt ik nog de beste oplossingen tot nu toe

@ Wilma..Banjer heeft nooit opgetild willen worden.
Al vanaf het moment dat hij hier in huis kwam..omdat hij als pup zijnde een keer uit de handen van zijn eerste eigenaars is gevallen.
Hij woont hier al ruim 12 jaar en heeft altijd al duidelijk gesnouwd dat hij dat niet wil.
Dus dat snouwen komt gelukkig niet door de pijn.
Ik was van plan om Banjer toch deze week mee te nemen voor controle naar de dierenarts.

Maar aan de andere kant kan je aan alles trekken, duwen enz...dat maakt hem allemaal niet uit.
Hij wilt alleen niet opgetild worden.

De meeste honden moeten in de morgen vaak wel poepen, dus als je hem dan wel uitlaat, kan hij zich mooi 'legen'. Maar zoals je zelf al aangeeft is dit niet jou beste tijdstip van de dag, ook dat telt natuurlijk. Zo houd je rekening met Banjer, maar ook met jezelf.

voordat ik de rest lees;

Kaatje, ik wou even zeggen dat ik je keuze bewonderingswaardig vindt, omdat , wanneer je hem ook maakt, de keuze van het in laten slapen van je lieverd wel zo verschrikkelijk moeilijk is dat velen hem niet eens durven, kunnen en willen maken.
Heb je niets fout mee gedaan in mijn ogen.

Begrijp mijn reactie niet verkeerd hoor, meis..
Wij hebben zoiets meegemaakt met een Golden Retriever, zo'n schat van een beest..
Was ook dement, knalde overal tegen aan met haar hoofd omdat ze ook wat gedesorienteerd was, maar ik had zoveel liefde voor haar, dat ik ook steeds zei: het kan nog wel, ze is nog blij, enzv.
Ze zakte ook steeds door haar heupen, we moesten haar vaak overeind helpen, omdat ze de tuin niet meer kon bereiken voor een plasje, ze kwam niet meer overeind vanuit liggen, dan moest je haar echt letterlijk even weer op haar poten zetten en dan ging het even weer..
Tot we op een ochtend beneden kwamen en ze in haar eigen urine lag, niet omdat ze niet zindelijk was, maar omdat ze geen kracht meer had om haar achterhand op te tillen en naar buiten te lopen..

'smiddags wilde ze weer op staan en lopen en toen viel ze gelijk weer om..ze keek me aan zo van: ik probeer het echt maar ik kan het niet meer.. toen rolden de tranen over m'n wangen, dat ging me zó aan het hart
Ze was zo'n lieve , oude dame, als ze een goede dag had en het zonnetje scheen , speelde ze soms zelfs nog even met mijn kittens..

Maar ze was op..voor zover wij konden zien.. we hebben haar in laten slapen..ze is bijna 14 geworden.

Alleen jij kunt het beste zien of het nog gaat,jij kent je hond het beste

veel liefs

Gelukkig komt het niet door de pijn, dan.

Tja..Banjer plast gewoon buiten.
Ik heb afgelopen jaar maar 1 plasje gevonden...nou dat overkomt de beste wel.
Hij staat zelf op en heeft geen hulp nodig.

Hij zakt ongeveer 1 keer per week door zijn poten heen, maar staat dan ook weer zelf op.

Tja..ik vind dat geen reden om hem in te laten slapen.
Ik kan en wil die beslissing niet maken.
Ik luister wel naar het advies van de dierenarts.
Zij weet hoe ik er over denk en daar staat ze volledig achter..het is namelijk ongeveer dezelfde manier als dat zij er over denkt.
(lol..ja het is een vrouwlijke dierenarts..maar wel een goede.)
Zolang Banjer geen echte pijn heeft, laat ik hem niet inslapen..en al helemaal niet vanwegen zijn leeftijd.
Oww...het is al een oud beestje...laten we hem maar inslapen Daar kan ik boos om worden...Zolang Banjer een goed bestaan heeft mag hij lekker blijven genieten.

Oww...het is al een oud beestje...laten we hem maar inslapen

dat heb ik nergens gezegd!
zolang hij het nog redelijk doet en plezier heeft moet je dat ook zeker niet doen!