Wie kent dit, herkent dit?

Ik ben nieuw aangemeld op dit foru,

Mijn hondje Donja wordt 6 maart 16 jaar. De laatste tijd is ze erg aan het kwakkelen. Ze plaast heel veel. Op suiker en nieren onderzocht, maar dat was een aantal maanden toen de kalchten begonnen normaal.
Dierenarts denkt aan incontinentie.

Toch second opinion gedaan bij andere dierenarts en die wil alles gaan onderzoeken. Blaas, lever enz. Sommige onderzoeken moeten in utrecht gebeuren.

De laatste week valt ze regelmatig om. Ze hoest dan eerst wat, alsof ze zich verslikt heeft en het probeert uit te hoesten en dan plotklaps valt ze om en het lijkt echt of ze dan doodgaat.

Ik wordt een beetje wanhopig.

Moet ik al die onderzoeken nu echt laten doen bij mijn stokoude hondje?

En wat is het dat ze nu heeft met dat hoesten en omvallen?

Ga morgen weer afspraak maken bij dierenarts, maar wil even vragen naar ervaringen van andere dierenliefhebbers.

Bedankt alvast.

Wanhopig hondenbaasje.

beste trudy.
zelf heb ik ook 2 oudere honden.
ben ook heel eerlijk.
ik laat niet meer sleutelen aan me honden ze hebben hun leventje gehad.
oudere honden gaan altyd wel iets bekeren en de dierenarts of idd dierenziekenhuizen zien dan wel de euros dan.
je bent meestal een hoop geld kwijt en maastal heb je je hondje dan nog maar paar maanden ik noem dit altyd rekken van een hondenleventje.
ga morgen naar je dierenarts en vraag wat het beste is.
je moet die keuze nartuurlijk zelf maken maar je hondje heb een heel mooi leven bij je gehad denk daar maar aan.
dit is mijn mening wat ik er zelf van denk en zal doen.
groetjes jo

o ja nog even je 2 vraagjes beantwoorden.
hoesten is vaak vergrooting van het hartje.
en omvallen heeft met het evenwichtsorgaan te maken.
groetjes jo

Hoi Trudy.,

Heeft je hondje toevallig geen last van vocht op haar longen.
ik herken dat hoesten mijn bouvier deed dat ook.
Later bleek dat ze last had van vocht op haar longen.
En dat omvallen zou ouderdoms epelepsie kunen zijn.
Heeft mijn(wijlen) oudje van 17'5 jaar ook gehad.

Gr Liesbeth,Turbo en Luna

Ja ik zou ook niet teveel meer sleutelen aan je hondje, je hondje is al 16 jaar en hoe lang kan je het verlengen zodat het hondje nog een beetje goed en normaal leven kan hebben.
Denk dat het mede omdat het al een oud hondje is niet zoveel meer zou baten. Maar het is eigenlijk jou keuze die alleen jij kan maken. vind jij dat ze nog alles moeten doen om hem nog een wat langer leven te geven dan moet je dat natuurlijk doen. heb je zo iets van ja dat doe ik dat diertje niet meer aan en wat schiet de hond er meer op dan zou je mischien een andere keuze moeten maken. maar wel wat jou het beste lijkt.

wat je ook doet. ik zou wel aan de dierenarts vragen wat je er mee op schiet als je die onderzoeken allemaal nog zou laten doen. en wat dat nog voor zin of effect hebt. laat je goed informeren,

Ik wens je wel heel veel sterkte en geef de hond maar een dikke knuffel

groetjes natascha

Dank jullie wel allemaal voor de snelle antwoorden.
Dat geeft wel wat lucht, echt waar.

Ik hoor om me heen ook wel van mensen die vinden dat ik te lang doorga, maar meestal zijn dat mensen zonder dieren.

Mijn vorige 2 honden zijn 12 en 13 jaar geworden en met die van 12 jaar heb ik ook bijna 2 jaar gemedderd. Allerlei onderzoeken, prednison en uiteindelijk met heel veel pijn in laten slapen.

Dat wil ik nooit meer.
Daarom zit ik nu ook zo in dubio.

Donja heeft ogenschijnlijk geen pijn. Het is een dapper en blij hondje, heel beweeglijk nog.

Het plassen in huis , daar word ik wel moedeloos van, maar had me na het laatste bezoek aan de dierenarts al voorgenomen dat maar gewoon voor lief te nemen.

Mijn eigen dierenarts en ik hadden de laatste keer al een plan klaar, als het niet meer zou gaan mocht ik haar bellen en zou ze Donja thuis een spuitje komen geven en in laten slapen.

Maar ze is nog zo pittig.
Nu met dat omvallen en benauwd zijn ( word daar heel nerveus van) ben ik bang.

Ik wil niet dat ze op die manier sterft , stikt.

De onderzoeken zoals de laatste dierenarts voorstelde wil ik ook niet doen. Het arme dier kreeg op de onderzoekstafel al zowat een hartaanval. Ze moest een muilkorf om, haar nek moest worden kaalgeschoren en daauit moest bloed getapt worden. Donja heeft een enorm dikke nekvacht.
Daarom, ik wil het beestje dat niet aandoen, ze mag gewoon een leuke oude dag.
Met plassen in huis geen enkel probleem, wel met de angst dat ze stikt.

Kan dat gewoon niet aanzien.
De angst ervoor.

hoy trudy je moet nooit wat als jij her niet wil of ziet zitten hoeft je het niet te doen.
heeft de dokter ook een echo gemaakt van haal lucht wegen of foto?
En is haar hartje onder zocht.
als ik dit zo lees en denk aan mijn overleden honje denk meer aan een longen hart.
ik wens je veel sterkte toe

Ik heb jullie allemaal 3 doggies gegeven, weet niet wat het betekent, maar deed het maar.

trudy.
ga gewwon een gesprekje aan met je dierenarts.
en zo lang ze geen pijn heeft en gewoon nog haar dingen doet laat het gewoon en dat plassen algemeen probleempje met de oudjes
de angst van jouw kan ik me helemaal voorstellen.
wens je ook heel veel sucses en heb je vragen gewoon doen he .daar zijn we voor om elkaar te helpen.
groetjes jo

Hallo cocflanel.

Nee, er is geen echo gemaakt, wel is ze helemaal onderzocht, longen, hartje beluisterd. Dat klonk allemaal goed.

had ook urine mee, maar dat heb ik hier van de vloer gezogen en daar zaten waarschijnlijk zeepresten in, dat was niet helemaal schoon zei de dierenarts.

Het is moeilijk urine op te vangen bij Donja.
Hebben jullie een tip hoe ik dit kan doen?

Ik zuig het nu op met een injectiespuit als ze in de kamer geplast heeft.
Probeerde het wel met een schoteltje, maar dat accepteert ze niet.

Ja, ga ik morgen doen Jo.
Ik laat jullie de afloop weten.

Dank je wel.

urine opvangen is ook een probleem hoor mijn lukt het ook bijna nooit.
maar ik laar het altyd in de spuit zelf zitten kan er nooit iets anders bij komen.en in de koelkast liggen.
groetjes jo

Hoi,

Urine kun je alvolgt gaan opvangen: laat je hond uit in de tuin maar aan de lijn. En hou de lijn dan even kort en op het moment dat ze gaat plassen schuif je er een soeplepel onder. Het kan zijn dat ze daar van schrikt maar op den duur moet ze toch gaan plassen en kan je het zo op gaan vangen.

Veel succes.

Groetjes van esther

Ester.

Tis een tut hoor die hond van mij. Heb dat al geprobeerd, ook met een schoteltje, een boord, een stranschepje, ze doet het gewoon diet.
Gek beestje.
Pillen geven is ook altijd een drama.

Los ze tegenowoordig op in water en zuitg het op met een injectienaald en spuit het in haar bekkie.

Maar dank je wel voor de tip hoor.

Is goed forum.
Zo snel antwoord, voelt hartstikke goed.

Thanx.

Hoi Trudy

Ik weet niet of je hier iets aan hebt,misschien dat het werkt,geef haar een oude onderbroek aan ,met een inlegkruisje,als het broekje te groot is,kan je er ook een knoop inleggen,inlegkruisje uitknijpen,en misschien komt er dan nog vocht uit.

Héél veel sterkte
Groetjes Thea/Rebbel

ik weet hoe je je voelt hoor ik heb er hier een die word in april 14 en is het laatste jaar echt oud geworden dan zeg ik het netjes hoor.Op dit moment geef ik haar rimadyl dat is een pijnstiller maar zie nog geen verschil helaas had gehoopt maar we gaan nog even door.Ook laat ze haar plas lopen en idd je denkt als dat alles is we ruimen het wel weer op ze ziet het niet allemaal meer zo goed en hoort ook niet zo goed meer.Ze word stijf met opstaan en gaan liggen te lang wandelen gaat ook niet goed nou ja de lange wandeling wil ze nog wel maar als we thuis komen dan is het zo zielig zo stijf is ze dan.Ik heb met de dierenarts afgesproken dat we niet gaan uitrekken zeg maar het is mooi geweest nu gaat het nog dus ik hoop dat dat voorlopig nog zo blijft maar we gaan niet onnodig onderzoeken doen alleen maar om het te rekken en omdat je zelf afscheid nemen zo moeilijk vindt.Het is heel moeilijk maar van een kant geeft het wel wat rust als je die afspraak hebt gemaakt met je dierenarts en die er ook achter staat want moeilijk is het toch al.Ik duim voor je dat je ook nog even van Donja kan genieten hoor net als ik van Ayla doe je moet zo denken het beestje heeft toch een mooi leven gehad het is genoeg op een gegeven moment...dus kop op schouders er nog ff onder doe ik ook
greetz monic

Ik zou ook de dierenarts om een eerlijk advies vragen....Het is wel herkenbaar dat je in dubio zit. Dure onderzoeken en heeft het allemaal wel zin? Doe je de hond er een plezier mee? Ik heb het ook gehad met mijn vorige hond....Hij kuchte de hele dag door, heeft vaker een attackje gehad...Viel dan ook om, maar bleef erg lang liggen..Plaste ook in huis....Kreeg meerdere bloedingen op vreemde plekken. Zo kreeg hij ineens een bloedoor en ontzettend last van zijn oog. Wij hebben hem op oude leeftijd nog laten opereren...Oogje eruit. We stonden voor de keuze of die operatie of in laten slapen vanwege de constante hoofdpijn....In laten slapen kon ik niet. Ik zou dan altijd met de vraag gelopen hebben, wat als we hem geopereerd hadden...Dus geopereerd, maar binnen 3 maanden konden wij hem afgeven. Hij takelde heel snel af na die operatie! Ik vond het zelfs erg dat ik hem had laten opereren! Hij was duidelijk niet meer in zijn sas na die operatie... Ik heb nu nog een oudje van 15 jaar en heb met mij zelf ook de afspraak gemaakt dat ik met hem niet zo ver ga, als ik met Buster ben gegaan! Je moet kijken of je hond nog plezier heeft en dat ze geen pijn heeft. Dat is het belangrijkste...Wij baasjes willen onze honden zo lang mogelijk bij ons houden, maar soms zouden de baasjes iets meer naar de honden moeten kijken. Willen de honden het wel?? Ik zou toch eerlijk jouw DA vragen wat hij zelf er van vind...En hoe moeilijk het ook is...afscheid van een hond op die leeftijd, komt vroeg of laat. Tenminste zo kijk ik er nu tegenaan...Sterkte met je kanjer!

Groetjes Monique

Dank je wel Monic en Monique.

Hoop dat jouw hondje nog een dierwaardig leventje heeft. Ik denk er hetzelfde over als jij hoor.
Ik wil ook niet dat mijn hondje lijdt.
Donja is al 4 jaar helemaal blind ( ben daar aan gewend en zij ook) ze doet het hartstikke goed, heeft alleen buiten soms even een aanvaring met iets dat er niet hoort te staan, de bekende rondjes, gaat allemaal prima. Sinds een half jaar is ze ook stokdoof.
Pijn heeft ze niet, alleen een jaar geleden toen ze een knieband scheurde wat niet meer gehecht kon worden omdat ze te oud was voor narcose.

De dierenarts en ik hebben begin januari al een plan gemaakt, mee naar huis nemen en kijken hoe hert verloop is.
De wisselwerking tussen ons was op dat moment niet goed meer, tussen Donja en mij dan. Dat plassen in huis was ( en is) zo ernstig, zelfs wanneer ik haar net heb uitgelaten doet ze enorme plassen in huis. Na dat bezoek aan de dierenarts nam ik me voor dat plassen maar voor lief te nemen en haar gewoon maar een leuke oude dag te laten.
Gewoon accepteren.

Met de dierenarts sprak ik af dat , wanneer ik belde , ze zou komen om haar het laatste prikje te geven zodat ze zou inslapen.

maar ze is nog zo tierig ( al slaapt ze veel).

Ze kan nog springen, behoorlijk hard lopen, ze is nog vrolijk, altijd blij als er bezoek komt.

Kortom, het is gewoon heel moeilijk.

Dat omvallen en bijna stikken is wat me angstig maakt.
Ik raak in paniek en krijg het zelf bijna aan mijn hart.

Morgen ga ik naar de dierenarts.
Het is geen moord wat ik pleeg ( want zo voelt het), in het belang van het dier, dat is wat jullie me ook zeggen.

Ben harstikke blij met jullie antwoorden.

Dank jullie wel.

Heel veel sterkte ook voor jullie hondjes en voor jullie zelf.

Wat een heerlijke lieverds zie ik toch voorbij komen op de foto's.
Aandoenlijk lief!

Thea Rebbel.

Wat een ontzettend goede tip.
Ga dat meteen proberen.
Thanx!

Hallo Trudy,
Eerst wil ik zeggen,wat een heerlijk aandoenlijk koppie heb je hondje,zo lief.
Moeilijk he als je hondje ziek en oud word,maar wat een prachtige leeftijd.
Als ik in jou schoenen zou staan,zou ik geen nare onderzoeken meer doen,dat brengt alleen maar meer pijn en stress bij je hondje,en wie weet nog wel een met opname,dat zou ik ze helemaal niet meer aan doen.
Ik zou een goed gesprek aan gaan met de dierenarts,en om eerlijkheid vragen,denk dat je zelf diep in je hartje ook wel weet wat er gaande is,alleen jij kan een beslissing nemen,hopelijk heb je een dierenarts die naar het dier kijkt,en niet naar zijn portemenee.hopelijk maak je de goede keuze,ik wens je heel veel sterkte.

Hoi Trudy,

Ik denk dat er een grote kans in zit dat je hondje last heeft van haar hart; de symptomen die jij beschrijft had mijn oude Chihuahuatje ook. De dierenarts constateerde Cardiomyopathie en daar is helaas geen behandeling voor, hij gaf haar wel pillen zodat ze zich wat beter zou voelen, dat lukte en ze heeft nog een klein maandje erg goed geleefd, zo goed dat ik begon te denken dat het allemaal wel meeviel tot dat ze op een ochtend zo slecht was geworden en het zo benauwd had dat ze binnen de twee minuten is gestikt. Dat vind ik nog steeds erg dat ze zo aan haar eind is gekomen, achteraf had ik haar beter kunnen laten inslapen toen de diagnose werd gesteld. Ik hoop voor je dat het allemaal meevalt met je hondje en dat je nog lang plezier van haar zal hebben.

Trees en Negri, dank jullie wel.


Vandaag bij dierenarts het volgende te horen gekregen.
vocht achter longen en hartfalen.
We geven het op.
Ben erg angstig nu.
De aanval van gisteren was ernstig, ben ban dat het weer gebeurt.

Met dierenarts afgesproken dat ze donderdag haar spuitje krijgt.
Om vier uur komt de dierenarts hier thuis en dan mag Donja in haar eigen mandje heerlijk gaan slapen.

negri, afschuwelijk wat je vertelt, ben daar zelf ook zo vreselijk ban voor, dat donja zal stikken.
En dat dit verdorie 2 minuten moet duren!
Echt vreselijk wat jij en je hond hebben moeten meemaaken.

Ik hoop dat Donja donderdag haalt, of rustig inslaapt voor die tijd.

Heel angstig allemaal.

Mensen, allemaal bedankt voor de lieve en eerlijke antwoorden.

Doe me erg goed zoveel steun en advies te krijgen.

Ben alleenstaand en sta er dus helemaal alleen voor.
Niet even steun zoeken bij een ander mens.

Donderdag komt mijn vriendin hier , ze blijft slapen en dan brengen we Doja donderdag naar de begraafplaats alwaar ze begraven zal worden.

Trudy,
wat pijnlijk allemaal.
Ik hoop voor je dat je hondje voor die tijd rustig inslaapt.
maar mocht dit niet zo zijn wens ik je sterkte deze dagen.
groetjes jolanda

lieve trudy.
we leven met je mee en ook donderdag.we wensen je ook heel veel sterkte donderdag bij het afscheid.
en als je erover wilt praten donderdag of vrijdag of waarneer dan ook ben je altyd van harte welkom hier.
ik zit gewoon met kippenvel je verhaal te lezen achter de pc.
lieve trudy probeer nog te genieten van de laatste dagen van je kanjer.
en vanuit hier wensen we je ook heel veel sterkte.liefs jo

Och wat erg voor jullie,maar wat een verstandig besluit,het is mooi geweest zo,ze heeft een prachtig leven gehad,je heb het goed gedaan hoor,tis een vreselijke moeilijk besluit,maar je doet dit uit liefde voor haar,maak mooie foto,s van jullie samen,verwen haar,en vertel haar alles nog,wat je wil zeggen,ze begrijpt het heus wel,wij slepen je er wel doorheen,je bent nooit teveel,ik ken het verdriet,dus schaam je er niet voor,ik wens je heel veel sterkte,in gedachtte sla ik een arm om je heen en troost je.

Heel veel sterkte Trudy met deze moelijke beslissing en onthoud het volgende:

Als ze dood is treur dan niet,
Want ze is niet echt dood moet je weten
Het is haar lichaam dat ze achterliet,
Dood is ze pas als je haar bent vergeten

Hoi Trudy ik leef helemaal met je mee, als je hondje neervald schud hij dan ook? wij hebben het namelijk gehad met onze vorige boxer maar die had het aan het hart en met pilletjes ging dat redelijk goed.
Veel sterkte.

Lieve Trudy,

Heel veel sterkte en kracht toegewenst zometeen om 4 uur..

Helga

Ach Trudy wat vreselijk naar. Ik lees het nu pas, het is nu half 5 en ik weet dat je hondje er nu niet meer is. Ik heb zelf precies hetzelfde meegemaakt, al was mijn hond nog maar 11 jaar. Ook veel plassen, flauwtes, hoesten. Het begon met wat hoesten, de dierenarts kon nog niks vinden, 2 weken daarna moest ik hem in laten slapen.
Ik weet wel dat de dagen voor het inslapen het allerergste zijn. Gek is dat, ik vond het erger dan het inslapen zelf. Die twijfels, overleeft ze deze nacht, gaat ze vanzelf? Heb ik morgen mijn hond nog? Dat is zo moordend. Op het moment dat het gebeurd is zijn je twijfels weg, maar houd je het verdriet. Dat kan ook enorm zijn, maar minder moordend dan twijfels. En na het eerste verdriet komt het gemis, het leven zonder hond, ook heel moeilijk.
Persoonlijk denk ik dat je nu het ergste gehad hebt, al zie je dat zelf nog niet zo.

Heel veel sterkte meid!