wat is de beste manier volgens jullie

Is niet op mij gericht hoor maar ben gewoon benieuwd wat jullie nou de beste manier vinden om een hond ergens minder angstig voor te maken.

ben benieuwd naar de antwoorden. en antwoord wel met respect is niet de bedoeling dat er een rel ontstaat

Das een hele goeie!!
Mijn hond is bang voor vuilnis-containers!
Ik probeer van alles ( laten zien dat t niet eng is / erbij gaan zitten / negeren ) maar niks werkt!!

Ben benieuwd naar de antwoorden hier

ik probeer hem toch naar dat gene toe te lokken en hem te laten zien dat het helemaal niet eng is door het bijvoorbeeld aan te raken, en wanneer hij gaat kijken er aan ruikt flink belonen, en dit dan nog een aantal keer herhalen tot het zonder aarzeling gaat

Bowie is erg angstig als er veel auto's voorbij komen.We lopen er dagelijks en toch blijft het zo.

Ik heb hier twee vreselijke angsthazen lola en boris
tot nu toe heeft de softie mix en mijn geduld prima werk gedaan lngzaam er naar toe lopen rustig blijven
bij elke stap belonen en maar laten ruiken.
iedere dag weer naar het zelfde toe net zo lang tot ze er uit zich zelf naar toe gaan en die dag is op een keer echt gekomen.

Samen gaan kijken naar wat eng is.
Daarbij niet troosten (kriebelen, ahhh wat sneu voor jou, kom maar hier kleine bolliewollie) maar wel steunen = veilige plek bieden, rustig wat zeggen.
Samen op onderzoek uit gaan.
Eerst van ver, dan al spelend wat dichterbij.
Stoppen als het nog goed gaat en de volgende dag weer een stukje verder.

Vooral niet dwingen.

Ik zou het hetzelfde doen als Margje!! Heb zelf nog nooit een bange hond gehad!!

Mijn Luca was na die bijna fatale pitbullaanval,
heel angstig voor honden die beige/bruin waren.
Vooral in het donker kwam het zelfs voor dat hij
schreeuwde van angst, als hij maar een hond zag
die alleen in kleur al leek op die pitbullachtige.
Ik ben heel veel met hem gaan wandelen, steeds op
afstand van honden die dezelfde kleur en postuur
hadden. Ook als er pitbullachtigen langskwamen.
Liep aangelijnd langs,heel rustig pratend, en langzaamaan werd het beter.
Sprak af met een baasje die een soorgelijke hond heeft, Luca aangelijnd, de andere hond aangelijnd,
liepen langs elkaar, riem losjes en rustig pratend
tegen mijn ventje.
Een aantal keren daarna, stopten we met de honden
aangelijnd, wij praten wat, lieten de honden
rustig naast ons zitten en Luca bleef rustig
omdat ik het ook was.
En er gebeurde niets. Het is overgegaan.
Luca was ook heel bang voor onweer, vuurwerk ed.
dat had hij heel erg na de pitbullaanval, maar
ook vooral nadat een rotjoch een rotje naast hem
liet ontploffen.
Ik heb een soort van stoffen iglo voor hem laten maken, die boven op de logeerkamer staat, met de rolluiken naar beneden, eten en drinken boven
en zo kwam hij vrij rustig oud en nieuw door.
In aug. vorig jaar was ik ook gestart met een vuurwerkcd. En dat hielp heel goed.
Luca was nog bang, maar niet meer zo panisch.
Het werkt het beste als het baasje rustig is, rustig
praat, en dat was na die pitbullaanval voor mij
heel moeilijk, omdat ik de aanval meegemaakt heb,
en met mijn vent midden op straat lag.
Maar ik heb geprobeerd niet angstig over te komen,
ook niet als er een pitbullachtige aankwam.
En omdat ik rustig bleef, kreeg Luca vertrouwen
en wist dat het goed was.
Doet me nu weer pijn, omdat hij er niet meer is.

Lola was in het begin voor veel dingen bang. Voor onbekende geluiden, langsrazend verkeer, fietsers, andere honden, mannen en vooral de spoorwegovergang. Ze probeerde voor andere honden te vluchten, maar andere dingen zoals fietsers e.d. wilde ze aanvliegen, al grommend en blaffend.

De eerst weken hebben wij de wandelingen saai (voor ons dan) en kort gehouden en op rustige tijdstippen gaan wandelen. Zodat ze er langzaam aan kon wennen.
In het begin gooide ze zich ook vaak gewoon ergens neer en moest dan eerst een paar minuten bijkomen.

Als er een fietser, jogger etc aankwam heb ik haar altijd laten zitten en iets heel lekkers aangeboden, ook als er een bus voorbijdenderde zitten en iets lekkers.
Andere honden gaan we niet rechtopaf maar in een boogje, dit werkt supergoed.

Alles dus stapje voor stapje opgebouwd.

Nu na ruim een jaar kan ze waar het veilig is loslopen, komt uitzichzelf al naar me toe als er een fietser o.i.d langskomt en loopt wel voorzichtig in een grote boog om andere honden heen, maar gaat dan toch snuffelen, soms speelt ze ook kort. Kortom het is een veel relaxter hond geworden die nu meestal zelfverzekerd meeloopt. Alleen de spoorwegovergang moet nog beter, daar heeft ze soms toch een terugslag.

tank heeft het gehad met schrikdraad waar hij tegen aan was gelopen omdat hij de paardjes van dichtbij wilde bekijken.

vervolgens ging hij dus paarden vergelijken met een schok.
wij hebben het opgebouwd door hem te laten zitten bij de plek en als dat goed ging ,belonen.

en daarna erlangs lopen en gevraagd aan een ruiter of hij bij het paard mocht komen.
en ja hoor de nieuwsgierigheid won het bij tank want vervolgens stonden ze neus aan neus.

kost wel veel tijd maar het is het waard.

Afleiden

Bhody is al van klein af aan wat angstig.
Er zij periode's dat het heel goed gaat en periode's heel slechts. Zoals na zn glas ongelukje...
Echt weer bang voor alles...auto's, geluiden, bewegingen en alleen maar aan de riem, niet los of in huis

Meestal zie ik de "enge" dingen eerder en leidt ik hem af met wat lekkers, een gek stemmetje een hupje of wat dan ook en na een tijdje is hij er weer overheen en is ie vergeten dat het eng was

Isha is ook bang voor auto's ook al komen er massa's voorbij en heeft ze er al duizenden zien komen en gaan... en voor haar klapluikje ook nog steeds. Hier voor ben ik ten einde raad want ze gaat er helemaal niet door, ze likt wel aan de pastei die ik erop smeer maar als ik die aan de andere kant smeer heb ik ze al eens na 2 uren van erremoe terug binnen gelaten omdat ze zo hard huilde...

levi was ook overal bang voor.
en ik heb gedaan wat margje zegt.
gewoon er naar toe gaan,samen kijken in het begin zat hij tussen mijn benen op afstand te kijken.
en nu is hij eigenlijk alleen nog maar echt heel bang van vreemde mensen.
Auto's fietsers,brommers enz die vind hij niet meer eng.
Nu nog hopen dat het ook beter gaat worden met die hele enge vreemde mensen.

Bo is door zijn verleden ook erg angstig en onzeker. Belangrijkste is geduld, geduld en nog meer geduld! Langzaam opbouwen, als je een goede band met je hond hebt en hij/zij je volledig vertrouwd dan ben jij degene die hem kan laten zien dat het helemaal niet zo eng is, maar doe het met beleid. Is iets eng, dan zoals margje zegt samen gaan kijken. Eerst op afstand maar forceer het niet hou je hond goed in de gaten. Vooral erg goed naar de lichaamstaal kijken, als iets te `heftig´ wordt stoppen en volgende dag opnieuw proberen en een stapje verder gaan. Zo is Bo bovenop vele angsten gekomen.

Ja dat begint al in de puppytijd, bang voor de vuilcontainer "schrikken" gaan we lekker gek doen met een hoog stemmetje en handen klappen en ze roepen.
Een auto die wegrijd, en gaan toeteren, slaan met een deksel op een pan, op de pedaalemmer en tafel slaan.
Dit werkt perfect, en als de hondjes weggaan zijn ze niet bang.

angstige honden vluchten bijna altijd als ze daar de kans voor hebben, waarom? omdat het vluchten zelfbeloned gedrag is, ga dit eens na bij jezelf. je bent bang voor slangen, op een gegeven moment zit er een slang in de kamer, je kan twee dingen doen vluchten of de slang pakken. wat gebeurt er met jou als je vlucht? dan ben je opgelucht toch? dit is dus zelfbelonend, maar lost niet het probleem op dat je bang bent voor slangen. wat doen psychiaters als ze iemand van een fobie of angst af moeten helpen? de mensen confronteren met hun angsten toch? zo werkt het ook met honden alleen, ik denk iets gemakkelijker, omdat honden niet kunnen beredeneren wat er fout kan gaan mensen wel. honden zijn van nature vrij nieuwsgierig dus als je ze met rust laat zullen ze bepaalde voorwerpen, waar ze bang voor zijn, gaan onderzoeken. Maar wel op hun eigen tempo, en dit is heel belangrijk, en alleen op deze manier kunnen ze bepaalde angsten overwinnen, maar ik zou niet elk stapje dat de hond doet gaan belonen want wat voor staat beloon je dan? dat de hond een stapje dichter bij komt of de staat van angst?

Bijke heeft mede door haar ervaringen als pup een enorme angst voor volwassen mensen. In de vijf jaar dat ik haar heb ( vanaf ong. acht maanden)heb ik alles geprobeerd. Rustig wennen laten., afleiden(wat niet mogelijk was) met lekkere hapjes verleiden, Zelfs een para-normaal bij gehad. Tijden aan de Bach-bloesem, het geneesmiddel Selgian, wat wel iets hielp, maar niet op de lange duur.Buiten is ze altijd enorm op haar hoede of ze niemand tegen komt.Dan slaat de paniek weer toe. Kleine kinderen vindt ze prima.Auto's, fietsen en brommers: geen probleem.
Nu na al die jaren hebben we wel vooruitgang geboekt. Zolang niemand haar aankijkt en ook niet probeert haar te benaderen, gaat het redelijk.Ik heb dus niet meer de verwachting dat het nog verder verbetert,

Ik vergat nog te zeggen dat Bijke thuis ( ik woon buiten de bebouwde kom) een fantastische, vrolijke en zeer gehoorzame hond is die verzot is op spelen en kroelen!