wat te doen met een bange hond

hallo,

ik ga een hond adopteren die bij zijn vorige baasje heel erg is mishandeld. zijn huidige baasje wil hem kwijt omdat ze niet genoeg geduld heeft om ervoor te zorgen en ze heeft een klein kindje.

ik weet niet precies wat voor hond het is, (ze zeg een kruising tussen een staff/weimaraner? maar ik twijfel of het niet gewoon een pitbull is(daar lijkt hij het meest op).

elke keer als er iemand binnen komt schiet de hond met de staart tussen de benen weg en als er een man binnen komt dan gromt en blaft hij.

hij durft bijna niet naar je toe te komen(alleen als je heel rustig gaat zitten en rustig tegen hem praat, maar dat duurt wel even voordat hij komt)

wat kan ik het beste doen om deze hond bij mij thuis te laten voelen en om die angst beetje bij beetje af te nemen?

groeten sanne

Pfff, het is misschien een dooddoener, maar ik zou eerst maar eens vragen een gedragstherapeut te laten kijken naar het gedrag van de hond.

Ik heb een beetje het idee dat je ons om raad vraagt omdat je nog niet veel hondenervaring hebt. Het is natuurlijk heel edelmoedig van je om zo'n hond te adopteren, maar ik vraag me wel af of, als ik gelijk heb en je niet veel hondenervaring hebt, het wel zo'n goed idee is om deze hond in huis te nemen.
Gaat het weer mis, dan is de hond nog meer in de problemen. Let wel, een hond met angst, die ook nog angstagressie vertoond (naar mannen) kan als je niet oppast veranderen in een wapen.

nou ik heb redelijk wat ervaring met honden en ik heb ook al een mailtje gestuurd naar een gt maar ik wil van zoveel mogenlijk mensen tips. misschien zie ik nog wat dingen over het hoofd.

en hij gromt en blaft wel naar mannen maar ik ben wel van mening dat als je het goed doet dat hij niet zo snel zal bijten. hij durft ook niet in de buurt te komen (nog niet) en ik wil ook verkomen dat het zover komt.

dus als je nog tips hebt?

Fijn dat je deze hond een warm plekje in jouw thuis wilt gaan geven.
Je gaat er echter waarschijnlijk wel een hele kluif aan krijgen.

Ik sluit me wel aan bij Nienke om eerst een Gedragskundige de hond te laten beoordelen.
Dit helpt namelijk enorm mee in het maken van een plan van aanpak. Weet ook dat het er soms nooit meer uit te krijgen is.

Ik heb dit met Jip ook gedaan, GT. Puur om hem te laten obeserveren en beoordelen. Dit is verhelderend geweest en geeft ook meer duidelijkheid t.a.v. plan van aanpak.

In elk geval heb ik Jip nooit geforceerd tot contact met mensen. Zelfs niet met snoepjes en dergelijk (want dit werkte toch niet om dat daarvoor de angst te groot was). Over het algemeen vraag ik gewoon aan mensen of ze hem willen negeren.

Met vrouwen ging het wat sneller, maar nu na 3 jaar durft hij durft hij soms ook mannen aan de broek te snuffelen. Mits ze maar niet tegen hem praten of erger nog aanraken. Hier thuis mannen ontvangen blijft nog altijd eng, maar met wat goede begeleiding en opvoeding van de menselijke gasten is het almaal wel hanteerbaar.

Maar dit geldt dus voor onze situatie. Jij krijgt een heel ander type hond met ook weer unieke achtergrond.

Dus bedenk bij jezelf of je dit echt durft en kunt. Het zal een lange intensieve weg worden.

Ik heb dus behalve bufferen en hem laten negeren niets gedaan aan het resocialiseren t.a.v. mensen.
De tijd en leren vertrouwen (dat ik buffer en mensen hem met rust laten) heeft hem gebracht waar hij nu staat.

je moet er voor zorgen dat je het vertrouwen wint bij de hond, een hond die bang is voor mensen moet je nooit benaderen laat de hond bij jou komen dat kan heel lang duren.

wij hebben hier twee jaar geleden een reu border collie gehad die moest niets van mannen hebben ik kom op een middag thuis en loop naar alle honden toe om ze even aan te halen en dus ook naar deze reu maar dat mocht niet van hem haha hij vloog mij gelijk aan hij raakte me niet hoor ik kon net op tijd weg komen. Ik ben een week met hem bezig geweest, ja was dus de hele dag weg aan het werk dus moest ik het in de avond uren doen, maar ik zat dus elke avond gewoon op de grond, en om de zoveel tijd kwam de reu tot op een meter bij me en probeerde even aan mij te ruiken, ik keek hem niet aan probeerde hem niet te aaien en praate ook niet met hem, na een tijd kwam hij bij me en besnuffelde mij toen hij rustig en ontspannen was kon ik hem aaien onder zijn kin en voorzichtig op de zijkant van de kop en op zijn borst. deze hond is tot op de dag van vandaag niet meer bang geweest voor mannen en als wij weer eens op bezoek komen komt ie gelijk bij me...

ja ik begrijp dat het een hele lange weg wordt en dat het misschien niet eens meer gaat lukken, maar ik vind wel dat deze hond een kans verdient.

ik ga zeker een afspraak maken met een gt .
en ik hoop dat die mij inderdaad kan helpen met een plan van aanpak.

Doe je licht goed op wat betreft een goede GT.

Ze werken niet allemaal op dezelfde wijze.
Het een zal meer bij je aan sluiten dan de andere.

Je kunt eventueel hier een oproepje doen of mensen een goede bij jou in de buurt weten.