Succesverhalen verlatingsangst, de update...

Hallo allemaal,

Hierbij wil ik jullie (op verzoek) een update geven van Noortje en haar verlatingsangst.
Ik kan wel zeggen dat ze de laatste maanden met sprongen vooruit is gegaan.

In het kort zal ik even vertellen wat er allemaal heeft gespeeld. Wij hadden in ons vorige huis, niet zo'n prettige buren. (Mensen hebben o.a. een hekel aan huisdieren) Wij kregen op een gegeven moment te horen dat Noortje continu zou blaffen en janken als wij niet thuis waren.(Inmiddels weten we dat dit niet waar is dmv filmopnames) Wij zijn meteen naar diverse oplossingen gaan zoeken en hebben intussen al veel uitgeprobeerd. Dit alles in overleg met de buren. Nu vonden onze buren het toch nodig om zelf het heft in eigen hand te nemen en hebben Noortje op een dusdanige manier bang gemaakt dat ze volkomen in paniek raakte als ze alleen thuis was. Het werd zelfs zo erg dat als we de woonkamer uitliepen ze compleet ontredderd achterbleef. (Dan liepen we alleen nog maar naar boven of het toilet)
GT is er bij geweest maar ook dat mocht niet baten, alles wat we op probeerden te bouwen werd binnen de kortste keren teniet gedaan door de buren en altijd als wij niet thuis waren. Daarom hebben we Noortje ook niet meer alleen gelaten als we wegmoesten maar oppas gezocht. Ook ons huis is de verkoop in gegaan.

Wij zijn inmiddels dus verhuist en Noortje heeft vanwege onze verbouwing 3 maanden bij mijn moeder gelogeerd. Daar is ze helemaal tot rust gekomen!

Van een angstig en onzeker hondje is ze nu uitgegroeid tot een redelijk zelfverzekerde hond.
In het begin liep ze mijn moeder continu achterna in huis. Op een gegeven moment bleef ze lekker in haar mand liggen en kon mijn moeder probleemloos door het huis lopen. (Was voorheen bij ons een ramp, zo bang)
Uiteindelijk is ze bij mijn moeder zo op haar gemak geraakt dat het mijn moeder uiteindelijk is gelukt om haar een kwartiertje alleen te laten voor een boodschap.

Voor ons was het dan ook heel spannend hoe het zou gaan als Noortje weer bij ons zou zijn.
Zou ze in haar oude gedrag terugvallen of zou de vooruitgang zich voortzetten bij ons?

Nu is Noortje sinds anderhalve week weer thuis en het gaat goed met haar!!
's Nachts ligt ze heerlijk beneden in de kamer, geen kik geeft ze. Wel laten we de kamerdeur open zodat ze ons nog kan horen.
Ook heb ik haar enkele dagen geleden even alleen thuis gelaten (de straat op en neer gelopen) en ik heb helemaal niets gehoord. Super blij was ik hiermee!!
Vandaag nog een keer geoefend, ik ben samen met de kinderen de deur uitgegaan en een blokje van 10 minuten gelopen.
Tot mijn grote verbazing lag Noortje heerlijk te dutten in haar mand toen wij terugkwamen!!
Wat een verschil met voorheen, toen troffen wij een zielig hoopje ellende aan.

Ik ben zo trots op haar, echt superblij!Ze heeft haar angst toch maar weten te overwinnen zoals het er nu naar uit ziet.

Hopelijk blijft het nu de goede kant op gaan met haar en ik ben zeker zo blij dat we de stap hebben genomen om te gaan verhuizen. De beste beslissing ooit!



http://www.hondenpage.com/hondenforum/27824/succesverhalen-verlatingsangst.php

Heerlijk voor Noortje!!

En jullie.
Fijn dat ze zich nu weer veilig voelt.

Groetjes soraya&Mila

Gefeliciteerd!!! Wat mooi dat het goedgekomen is!

Bedankt Soraya, we kennen haar niet meer terug
Ze begint zelfs praatjes te krijgen haha.

Wat fijn dat ze zo vooruit is gegaan.

Wat fijn dat Noortje zo vooruit is gegaan. Arme schat, zo bang gemaakt...

Wow dit is fantastisch voor Noortje en natuurlijk ook voor jullie Nu komen er weer heeeeeeeeeel veel geniet momenten voor jullie allemaal

Ik ben verschrikkelijk blij voor jullie, wat een vooruitgang.

Ik weet hoe het 'tobben' is en ook de vreugde om de vooruitgang.

Hier verloopt het wat minder soepeltjes, maar goed dat is ook een andere achtergrond en opgeven....noooit van gehoord.
Ook wij komen er wel weer.

Geniet van jullie herwonnen vrijheid en heel veel geluk in jullie nieuwe thuis samen.

Kost wat moeite, maar dan heb je ook wat!!! Fijn dat het zo goed gaat!!!

Heel mooi om te lezen hoe goed het nu gaat met Noortje. Ik neem mijn petje af voor jullie.

Dank je wel allemaal voor de lieve reacties!
Ik zit hier helemaal met een "BIG SMILE" op de bank, haha.

@Petra, het is je al eens gelukt, het gaat je opnieuw lukken, ik weet het zeker. En inderdaad, jij geeft nooit op! Toppie
Ik hoop jou succesverhaal nog eens te horen.

Wat fijn dat het zo goed gaat met Noortje.Maar wat jammer dat er zulke mensen zijn zoals jullie buren.

Wel grappig want toen je hier net was en je eerste topic opende over succesverhalen gevraagd reageerde ik met een successtory waardoor jij weer positieve input kreeg.

Na onze terugval ben jij nu degene die weer positieve input geeft

Dus het vervolg succes verhaal komt.....

@Petra, ik ben blij dat ik iets voor je terug kan doen. Je hebt me destijds enorm op weg geholpen
Mede dankzij jou heb ik de moed kunnen bewaren en het vertrouwen gehad dat het goed zou komen, vele malen dank
En jou vervolgverhaal hoor ik graag!

@Gonnie, inderdaad verschrikkelijke mensen en dan weet je de helft nog niet.

Maar goed, we zijn er vanaf en ik kijk nu alleen nog maar positief naar de toekomst toe.

fijn hoor noortje dat het zo goed gaat met je je baas
zal trots op je zijn en jij verdient een hele grote pluim

@Teckelgek, de pluim heb ik gegeven aan Noortje. En trots zijn we zeker op haar.
Na 1 jaar tobben is het dan toch gelukt.

Vandaag Noortje opnieuw alleen gelaten en we konden haar nu al een half uur alleen laten.
Bij thuiskomst lag ze nog heerlijk in haar mand te slapen, yes

Ik ben hier zo blij mee, moest het even kwijt hoor!

Noortje, je bent een kanjer

super zeg

Ja, super hè. Het geeft zo'n vreemd gevoel om het huis te kunnen verlaten en je weet dat ze zich zo ontspannen voelt.
Ik moet aan dat gevoel nog helemaal wennen. Misschien onbegrijpelijk voor anderen maar voor mij voelt het als een bevrijding om even een boodschap te kunnen gaan doen zonder oppas te hoeven regelen, je niet meer in allerlei bochten te hoeven wringen om je kinderen ergens te kunnen gaan halen en brengen. De twijfel hebben of je er goed aan doet om haar alleen thuis te laten of dat je het probleem nog groter maakt.
Maar aan dat heerlijke gevoel zal ik echt wel gaan wennen

Voor mij niet onbegrijpelijk, het is een bevrijdingsgevoel, niet in woorden te vatten hoe dat is.

@Petra, ja dat bevrijdende gevoel geeft je lucht, letterlijk en figuurlijk.

@Noortje

Ik snap je verhaal niet. Je zegt: Wij kregen op een gegeven moment te horen dat Noortje continu zou blaffen en janken als wij niet thuis waren.(Inmiddels weten we dat dit niet waar is dmv filmopnames) Wij zijn meteen naar diverse oplossingen gaan zoeken en hebben intussen al veel uitgeprobeerd. Hoezo naar oplossingen zoeken en dingen uitproberen?? Ze blaft of jankt toch niet zei je.

En hoe weet je dit?: Nu vonden onze buren het toch nodig om zelf het heft in eigen hand te nemen en hebben Noortje op een dusdanige manier bang gemaakt dat ze volkomen in paniek raakte als ze alleen thuis was. Het werd zelfs zo erg dat als we de woonkamer uitliepen ze compleet ontredderd achterbleef.

De buren gaven aan dat Noortje drie uur aan een stuk zou janken en dat is absoluut niet waar. En we gingen uit van de eerlijkheid van onze buren. Inmiddels is er genoeg gebeurt dat ik genoeg in twijfel kan trekken.
Volgens een GT is Noortje wel degelijk bang gemaakt.
Tijdens een gesprek bij ons thuis met de gt moest ik naar boven lopen en heeft de gt haar geobserveerd, daaruit bleek dat ze doodsbang was.

Onze buren hebben zelf toegegeven dat ze o.a. op de muur bonkte als wij niet thuiswaren.

En anoniem, jij kent onze vorige buren duidelijk niet, het had niet alleen met onze hond te maken, er waren genoeg andere dingen in het spel waar ik hier niet verder over wil uitweiden.
Maar ik wil vanaf nu alleen nog maar vooruitkijken en niet meer achterom, het heeft me teveel ellende en verdriet bezorgt met heel veel spanningen.

Super!

Je gaat uit van de 'eerlijkheid' van de buren dat de hond uren achterelkaar zou blaffen terwijl je zelf video opnames hebt en ziet dat ze niet blaft of jankt. Daar snap ik niks van.

En waarom zouden je buren op de muur gaan bonken? Dat doen ze of omdat de hond wel blaft/jankt of ze hebben niks beters te doen maar dat laatste lijkt me sterk.

Hoe dan ook vind ik het een vreemd verhaal.

@Nina, het kan dat je het een vreemd verhaal vind.

Het is gewoon geen logisch verhaal. Denk als je het zelf terugleest dat je ook wel tot die conclusie komt.

@Nina, ik heb meegemaakt dat ik met Noortje aan het spelen was en dat ze nota bene 1 X blafte en achter haar bal aan rende, het was gelijk gebonk op de muren. Ik heb dit tot 3 X keer toe herhaald en opnieuw gebonk op de muren. Toen ben ik maar gestopt met spelen. Dus ja, deze mensen hebben de hele dag niets anders te doen dan op anderen te letten
Noortje zal heus wel een keer geblaft hebben op het moment dat wij niet thuis waren (klepperende brievenbus, de bel of een of ander geluid)zoals heel veel honden weleens een keer doen.
Ik zal nog 1 voorbeeld geven van iemand met een kat bij ons in de buurt, er lag bij onze buren een kattendrol in de tuin en die hebben ze bij iemand anders in de tuin gegooid omdat die mensen toevallig een kat hebben. Met andere woorden, het zal wel van hun kat zijn dus gooi maar terug! Nou ik heb nog nooit een drol met een afzender gezien.
En Nina,als je echt zo graag wil weten wat er allemaal is voorgevallen dan meld je je eigen maar aan en dan vertel ik de rest in een PB en niet hier open op het forum. Ik wilde alleen maar vertellen hoe blij wij waren dat Noortje nu zo in haar voordeel was verandert, meer niet. Ook niet om anderen door het slijk te halen. Ik hoop dat het nu duidelijk is anders weet ik het ook niet meer. Ik voel alleen maar een hoop emoties naar boven komen die ik liever niet meer had gevoeld.