Wat moet ik nou???Candy in laten slapen of nog wachten

Hai

Ik ben Sandra en het baasje van Candy nu 17 1/2!Ik heb haar samen met mijn moeder gekregen in september 1993.Ze was toen 8 maanden en zal nu januari 18 worden.Maar ze gaat nu achteruit,ik dacht voor mijn vakantie 4 weken geleden dat het al stukken minder met haar ging maar de dokter zag geen reden om haar in te laten slapen.Ze heeft op het moment hartruis,de dokter verbaast zich wel dat ze hier al zo oud mee geworden.Candy was trouwens ook loops,een half jaar geleden kreeg ik ook pilletjes daarvoor omdat het langer diirde dan 2 weken en dat hielp wel.nu kregen we die ook maar nu inmiddels verliest ze nog bloed.Niet zo veel meer.maar ze plast heel veel en poept ook in huis ze kan het niet meer ophouden.Dus elk uur voor de deur haar d'r behoefte laten doen lopen wil ze ook haast niet meer.Eten doet ze nog wel en heeeeel veel drinken.Het kan ook zijn dat ze ergens last van heeft,ze kunnen het niet voelen,en foto maken kan wel maar wat dan...operatie word ook niks want een enorm risico dat ze in de narocose blijft.

Zou morgen een afspraak gaan maken om haar thuis in te laten slapen,doe ik er goed aan,het is zo moeilijk.Bedankt alvast voor de reacties

Toen ik 7 was kreeg ik mijn hondje, die is uiteindelijk 16 jaar geworden.
de slechte momenten werden te veel, en de goede momenten werden te weinig..
en ze dronk veel want ze had het aan haar nieren. daardoor plaste ze heel veel en ze kon het ook niet meer ophouden.

wij hebben haar toen ook thuis laten inslapen. dus in vertrouwde omgeving.
ik ben blij voor haar dat we toen die beslissing voor haar genomen hebben.

ik denk dus dat je er goed aan doet haar thuis in te laten slapen. dat is voor haar ook veel rustiger.

heel erg veel sterkte.
en we zullen aan je denken
het is niet makkelijk maar misschien wel veel beter voor haar.

nogmaals sterkte

heel veel sterkte met deze moeilijke beslissing

Wat een vreselijk moeilijke beslissing. Wanneer je het ook doet, die twijfels blijven vaak. Doe ik het te vroeg? Heb ik het te laat gedaan?

Ik denk dat je de goede momenten moet afwegen tegen de slechte. Heeft ze nog ergens plezier in? Of ligt ze alleen stil in haar mandje.

Een dier weet zelf heel goed wanneer het einde nadert, gelukkig wel. Voor een dier is sterven ook vanzelfsprekend. Vaak laten mensen in mijn ogen een dier te lang tobben. Ik begrijp het wel, het is moeilijk je lieve vriend te moeten laten gaan. Maar je helpt een dier er ook niet mee.

Persoonlijk zou ik een hondje van 17,5 nooit laten opereren/onder narcose gaan. Het lichaam is vaak te zwak om te herstellen. En de tijd die je hond dan extra krijgt, bestaat vaak alleen maar of grotendeels uit pijn en vermoeidheid.

Als ik dit zo lees is ze op. Ik zou haar dan ook een waardige en zachte dood geven, bijgestaan door het baasje.

Heel veel sterkte!

Ik kan me heel goed voorstellen dat je het hier enorm moeilijk mee hebt. Ik heb zelf een hond die nu bijna 17 jaar wordt. Hem heb ik al vanaf dat hij 6 weekjes was en kan me eigenlijk nog niet voorstellen dat hij ons straks echt een keer moet verlaten. Ik zie hem nu ook duidelijk ouder worden. Ook hij heeft de laatste tijd het probleem dat ik vaker een drolletje vind. Gelukkig kan hij zijn plas nog wel goed ophouden. Mijn Flos heeft nog wel heel veel plezier in het leven. Hij gaat nog graag mee wandelen. Alleen als het erg warm buiten is, dan loopt hij niet meer de grote rondes van meer dan een uur mee. Dat is dan toch te zwaar voor hem, maar een half uurtje houdt hij dan ook nog makkelijk vol. Verder is hij nog altijd even enthousiast als ik thuis kom. Wat ik wel merk, is dat hij de laatste tijd ook moeite heeft met het alleen zijn. Ik hoor hem vaker blaffen als ik thuis kom en dat is echt niet omdat hij mij aan hoort komen, want dat hoort hij niet meer! Ik zou zeggen kijk goed naar je hond. Je voelt zelf echt wel aan wanneer het tijd is om je kanjer te laten gaan. Als je nu nog twijfelt, zou ik nog even wachten. Zo lang je zeker bent dat je hond nog plezier heeft en geen pijn heeft....anders moet je echt uit liefde voor je hond de keuze maken. Ze zal je daar eeuwig dankbaar voor zijn. Er zijn maar weinig honden die zonder hulp sterven. Het is alleen een vreselijk moeilijke beslissing. Bij mijn vorige hond leefde ik naar het afscheid toe. Was vreselijk, maar op het moment dat ik hem echt moest laten gaan, was ik enorm sterk! Het gemis zal blijven...Of je haar nu laat gaan of wanneer je het anders laat doen. Kijk gewoon naar je maatje. Wat zou ze zelf het liefste willen?? Wetende dat een hond niet snel laat zien dat hij BV pijn heeft. Je mag heel trots en dankbaar zijn dat jouw kanjer al zo oud heeft mogen worden. Voor een hond is dit toch een behoorlijk hoge leeftijd. Ik wil je in ieder geval heel veel sterkte wensen in deze moeilijke tijd. Geef Candy maar enorm veel knuffels en praat maar lekker tegen haar. Ze zal je in ieder geval dankbaar zijn dat je haar baasje bent geweest.

Och, het arme beestje... Het lijkt heel erg op het verhaal van mijn Yorkshire Terrier, Sandy, die we in februari hebben laten inslapen. Ze was 16 jaar en had veel van dezelfde symptomen; langer loops, plotseling incontinent, hartruis... en je zag ook echt aan haar dat ze op was. Ook onze dierenarts was verbaasd dat ze het zo lang had volgehouden met haar hartruis en vertelde ons dat ze het niet lang meer zou volhouden. Wij hebben er toen voor gekozen om haar rustig in te laten slapen, zodat ze niet midden in de nacht alleen zou sterven maar dat we er in ieder geval konden zijn voor haar.

Het was moeilijk om uiteindelijk de knoop door te hakken voor ons en ik begrijp heel goed hoe je je voelt. Ik wens je dan ook heel veel sterkte.

heel veel sterkte hoor,
gr ina

heel veel sterkte met dit moeilijke besluit

een hele moeilijke beslissing.
Maar vaak als je er zelf al aan gedacht hebt weet je dat het eigenlijk de enigste goede beslissing is.
Alleen jij kunt bepalen door al die jaren met haar samen te zijn geweest wanneer de tijd er is om afscheid van haar te moeten nemen.
Het vervelende is alleen dat je hart je zo vaak wat anders zegt dan je verstand.
En je soms je eigen ego dan even op zij moet zetten voor het bestwil van de hond ook al doet het zooo vreselijk veel pijn.

Ik wens je heel veel sterkte en kracht in deze moeilijke beslissing

Heel veel sterkte toegewenst!

Sandra , ik weet hoe moeilijk het is om een maatje te verliezen , ik heb een week geleden een pupy Engelse Bulldog verloren , hij is in de vijver gesukkeld en verdronken ... Bill was 18 weken ....
Nu hoe hard het ook is , als Candy ervan afziet zou ik ze laten inslapen ...en alle goede herinneringen in je hart bijhouden ... het is altijd heel triestig ... maar het is beter zo denk ik ...
Wij hebben op aanraden van onze dierenarts een nieuwe pup gaan halen , voor de Max , de kinderen en voor ons ... we zullen Bill nooit vergeten maar ik moet zeggen dat Lou ondertussen ook nons hartje verovert heeeft .... het leek ons snel maar het is een goede beslissing geweest !
Ik wens je in ieder geval veel sterkte in deze moeilijke momenten !
Groetjes Vincent

Hoe lang je ook wacht, het komt altijd te vroeg...En zeker als je zelf die enorm moeilijke beslissing moet maken ...
Ik kan je niet helpen in je keuze, maar wil je wel heel veel sterkte wensen!

Alleen jij als baasje kunt nu voor je trouwe vriendinnetje spreken. Jij weet wanneer het hondje ongelukkig is, en niet meer optimaal van het leven kan genieten.. Daarnaast, hoe verdrietig het ook is.. Is deze situatie voor jou nog leefbaar?

Het is heel moeilijk om z'on beslissing te moeten nemen.
Ze heeft wel een mooie leeftijd gehaald maar het is toch altijd te vroeg om afscheid te moeten nemen.Heel veel sterkte ermee.

och meis, afscheid nemen is altijd te vroeg, een leeftijd maakt niets uit. kijk eens naar je hond, heeft het voor je hond nog waarde ? dan wachten, maar is er geen waarde meer voor je hond, dan is het een goed besluit om samen met je dierenarts een afspraak te maken, en het liefst thuis, om je hond in te laten slapen, en nee tuurlijk gaat dat zo maar niet.
als er ziektes in gaan sluipen en je hond wordt daar echt niet beter meer van, dan maak je echt een goeie keuze.
ik wens je een goed besluit te nemen.

dat is zeker moeilijk, en bijna 18 jaar is al een behoorlijke leeftijd.
maar zoals je zegt als ze achteruit gaat en de deur niet meer haalt buiten en niet meer kan ophouden ik denk dat dit ook niet leuk is voor de hond zelf.
als het mijn hond was zal ik het ook niet over mijn hart krijgen, maar ook al hartruis en dergelijke.

maar ik denk dat je op zo'n moment niet egoistisch mag zijn en aan je hondje moet denken, nu is die nog beetje goed en ga je denken doe iker goed aan, of je wacht en mss volgende week gaat het nog slechter en heb je mss spijt dat je je hondje zo nog hebt laten afzien.

Jeetje wat snel jullie reacties,wat fijn!!!!!Ja inderdaad je denkt aan alles,zo loopt ze hier rond en denk ik tja...maar ja je gaat ook niet wachten tot ze elke keer door d'r poten zakt.En als ik bij haar zit likt ze me dan denk ik ohhhhhhhh,en ja twijfels ook dat ik denk wat zal mijn eigen dierenarts zeggen morgen aangezien hij nog een maand geleden zei ik zie nog geen reden om haar in te laten slapen....maar ja daarna is de incontinentie veel erger geworden...

En het is voor mij dubbel zo moeilijk want me moeder en ik besloten haar toen te nemen,ze stond in een adv.me vader zei nog en wie loopt er weer mee buiten...dat was in 1993 ik was 16,een jaar later overleed mijn moeder en in 2000 mijn vader,candy is natuurlijk altijd bij mij gbleven,ik had alles voor d'r over,ze had nl nogal een probleempje ze kon niet alleen zijn,meerdere problemen mee gehad met buren!!!ze blaft nu steeds minder maar laat haar ook amper alleen nu.Vroeger was ze ook erg waaks,als je buiten kwam en iemand kwam aanloepn ging ze toch tekeer,helaas ook wel eens iemand in de broekspijp gezeten,voor ons was ze echt heel lief gewoon waaks voor ons denk ik...

iig wat leuk dat dit forum zo goed loopt,bedankt en jullie nog een fijne tijd met jullie hondenbeestjes en als jullie indezelfde situatie zitten heel veel sterkte ook!!!!

Oja en dat was ook zo toen ik belde vorige week zei de assistente als ik het echt wou dat het ook ma of di kon maar er werken in zijn praktijk nu ook 2 nieuwe die ik allebei 1x heb gezien.Ik zei ik wil graag makker zelf(zo heet hij) na zoveel jaren dat ik hem ook heb toch vertrouwd ja toch,als je een van die andere al een paar keer gehad zou hebben is het anders,en ik zei ook al mocht het in die tussentijd heel har achteruit gaan bel ik wel dan moet het maar.

Oja en vergeet nog wat te vertellen,vorige week waren we ook zo geschrokken,ze had al pilletjes voor d'r hartruis(vetmedin)kreeg nu ook pilletjes en druppels erbij voor dementie en incontinentie(cholodin) en propalin.Toen we op vakantie waren was me schoonmoeder al met haar geweest en toen gooide ze het maar opd e loopsheid)ik zei ze moet wat krijgen,nou kwamen we na een paar uurtjes thuis na het strand,alles onder zo erg,overgeefsel,ontlasting en urine,ze was helemaal nurotische,heen en weer lopen ,heel moeilijk ook door nauwe plekjes,rand van me tuin enz....toen na weer een keer overgeven ging ze heel stil liggen op de mat en toen dachten we gaat niet goed,daarna dus weer wel...de hele nacht had ze niks in huis gedaan,ik de volgende dag gebeld en ze zeiden dat het niet aan de medicijnen kon liggen,en kon ermee door gaan,heb ik dus niet gedaan,ik vertrouw het niet....,iisschien reageert zij er niet goed op,was zo zielig

heel veel sterkte toe gewenst.het is moeilijk maar voor het hondje het beste ze vind het zelf ook niet fijn denk ik dat ze in huis doet daar word ze mischien ook wel onrustig van want ze weet dat het niet mag maar kan er niets aan doen.denk aan de mooie momenten.sterkte.monique

Dit is echt heel moeilijk hoor, iemand raad geven in wat je moet doen....ik denk na al die jaren jullie samen zijn, dat jij de enige bent die je hondje het beste kent. Ouderdomskwaaltjes horen nu eenmaal bij zulke leeftijd,... minder horen, zien, meer slapen, moeilijker stappen, moeilijker plas ophouden enz.... die last neem je erbij of niet? Dat is een keuze die ieder voor zich moet maken...maar ik denk dat je hond het zelf wel gaat aangeven als het echt niet meer gaat, ik heb mijn hond thuis rustig laten inslapen, omdat die een tweetal dagen geen hap meer wou eten, zelfs niet zijn lievelingskoekje en toen wist ik, het is tijd.
Eender welke beslissing je ook neemt, het doet pijn en wens je dan ook heel veel sterkte toe.

misschien een heel hard gedicht nu, maar ik vind het wel waar.
De dood komt altijd ongewenst, maar je hebt in je leven alle goede beslissingen gemaakt voor je hondje, en dit is zonder twijfel de moeilijkste.
Ik vind het een heel moeilijke keus, en wens je dan ook heel veel strekte met je beslissing, misschien helpt dit een beetje.


Als ik straks oud ben, ziek en zwak,
en pijn verjaagt de slaap,
als onrust neemt van mij bezit,
doe dan wat onvermijdelijk is,
en laat me gaan.....
de laatste goede daad.

Beslis voor mij en wees niet laf.
Past eigen liefde bij de vriendschap die ik gaf,
of uitstel.... tot het beter past bij een verloren strijd?
Ik ben niet bang tijdens die laatste gang.
Jij loopt niet weg: je kijkt me aan,
je noemt me bij mijn naam en houdt me stevig vast.

Vandaag voor het laatst groet ik je met mijn hondenstaart.....
wat jij liet doen, deed je voor mij:
je hebt me nog meer pijn bespaard,
voor zinloos lijden mij bewaard.
Een zwaar besluit?
Nee, ....huil nu niet.

Mooi gedicht,poeh hou het nu niet droog!!!

Ik weet niet of je nog wat aan mijn reactie heb; maar laat toch even wat horen.

Zeer moeilijke beslissing, dat bovenal. Zolang je hondje maar geen pijn heeft en nog leuke momenten ervaart waarbij ie kwispelt. Ik zelf vind niet dat ik kan bepalen of een hond wel of niet klaar voor is om te "gaan". Ik zelf zit te denken om zelfs een paranormaal iemand in te schakelen..ik wil het geweten niet hebben, maar onze hond is 7. Bij 17,5 zeker geen narcose, risico te groot. Dus als alle complicaties dusdanig erg worden dat er een operatie aan te pas moet komen, had ik haar laten gaan hoe hard het ook is. Echt moeilijk!!!!

Veel sterkte!!!

heel veel sterkte met dit moeilijke besluit
liefs joke

Denk dat je zelf het beste weet of je er goed aandoet. Als k dat allemaal zolees zou ik daar ook voor kiezen. 17en half jaar is een mooie leeftijd.

Ik wens je heel veel sterkte met dit moeilijke besluit!

Liefs Janneke

Sterkte Sandara!!

Dolfine

Nou das toevallig,ben in december bij tessa geweest van het zesde zintuig en heb haar vanmiddag inderdaad gemaild of ik er echt goed aan doe,je blijft twijfelen,nu we gegeten hebben loopt ze nog rondom de tafel op zoek naar kruimeltjes,me dochter had de melk laten vallen dlikt ze ook op,maar daarin tegen heeft ze ookw eer 2x geplast,en tja dat is niet het ergste al moet ik elk uur haar buiten laten plassen,maar wist ik maar wat er in haar koppie om ging en hoe ze zicht echt voelt,misschien moet ik toch weer eerst langs en vragen wat de dierenarts ervan vind maar aan de andere kant......ik weet het niet meer

Zo'n beslissingen zijn altijd moeilijk en het is dan ook onmogelijk om een ander te laten beslissen ...
Jij moet je er zelf goed bij voelen ! Jij kent je hond het beste en moet zien of hij/zij pijn heeft ...

Wij hebben ook enkele dagen met de gedachte gelopen van "doen we het wel of niet" en het is idd hartverscheurend ! Wij hebben het uiteindelijk wel gedaan omdat we niet wilden dat mijn hondje pijn zou lijden ...
Ikzelf voel me tot op vandaag nog niet 100% goed bij de keuze die ik heb gemaakt maar volgens de dierenarts was het zeker geen foute keuze ...

Ik denk dat je echt voor jezelf moet uitmaken of je hond nu pijn heeft, of hij/zij nog een goed leven kan hebben ...
En hoe moeilijk de keuze ook is : denk aan je hondje en niet aan jezelf ! (enja, ik weet dat dit makkelijk spreken is ...)

Bedankt,nee ik wil zeker niet aan mezelf denken,en wat is bij jou de reden dat je toch door gezet hebt?wat waren jou hondje zijn klachten?Ja ik ga echt steeds meer twijfelen....misschien toch maar weer eerst langs en kijken wat hij zegt,met die medicijnen be ik niet door gegaan,dat vertrouw ik niet,ik ga er nog een nachtje over slapen....pfffffffff

Bedankt allemaal,echt lief jullie reacties

Sandra

Op 31 maart hebben wij ons hondje moeten laten inslapen ,hij was 15 jaar geworden en had dezelfde problemen, Hartruis,Lekkende hartklep waardoor hij erg benauwd was
De dierenarts zei zelf,met medicatie kan hij goed nog een half jaar of jaar mee,maar dar plaag je toch alleen het hondje maar mee
Geloof me,hij zal beter zijn met een spuitje
Wie weet wat hij voelt en hoeveel pijn hij heeft
Je hebt je best ervoor gedaan zijn hele leven en verbeteren zal zijn toestand niet meer