Renzo word op dit moment gecastreerd...

Hier een paar foto's van onze patiënt...

Hij is al iets vinniger maar toch nog een beetje aangedaan...
Hij loopt al terug wat rond, maar dan wel met o-beentjes, ik zou er niet om mogen lachen, maar het heeft wel een grappig zicht
Zijn buikje is ondertussen terug vol gegeten en zijn wandelingen gaan al terug wat vlotter.

Oh, dat koppie, wat aandoenlijk!!!
Fijn dat het al iets beter gaat, en dat van die o-beentjes zal wel een grappig gezicht zijn... maar vrouwtje daar mag je niet om lachen
Dikke knuffel van ons.....

hij ligt daar zo zielig te kijken,je zou hem zo op jouw schoot nemen.Gelukkig eet hij al en ook wandelen doet hij alles komt in orde.
Een dikke knuffel aan Renzo

Ach gossie, wat een koppie.

Trillen kan zijn van de narcose, de temperatuur van de hond zakt daardoor.
Mijn hondje mocht niet gelijk mee omdat haar temperatuur te laag was.
Uiteindelijk was de temperatuur redelijk, maar moest haar dan wel de hele dag in een dikke deken houden.

Ik weet niet of dit bij Renzo ook het geval is, het kan goed zijn dat hij het koud heeft.

Wel knap dat ie al kan lopen, mijn hondje kon niet lopen, was ze te suffig voor.

Veel beterschap!

Aaaaaaaaaaaaaaaah die Renzo moet nu met o beentjes lopen. Binky leeft met je mee hoor, hij heeft hetzelfde meegemaakt. Na 2 a 3 daagjes komt het helemaal goed.

Wat zijn de foto's aandoenlijk ik heb een beetje meelijden met je hoor. Je kijkt nog wat sip.Poot van Isa en Bowie.

Hey,

Ik kan goed begrijpen dat het streserend is ik ben begin juli met mijn hond ook naar de DA geweest om haar te laten steriliseren. Echt stresserend ... Ik ben altijd bij haar gebleven (ik val niet vlug flauw ) de DA vond dit geen probleem, ik heb alles gezien ... Ik mag nu wel zeggen dat ik mijn hondje van binnen en van buiten ken, Ik wou bij haar blijven in geval van ...

Ik heb haar laten steriliseren omdat we toen ze ongeveer twee jaar en een beetje zwanger was,alles ging goed maar +/- rond de 60dag vonden we toch dat de puppys niet veel bewogen we dacht GOH het is haar eerste zwangerschap misschien is het maar 1tje
ze had 4 pups (wat veel is voor haar en zeker haar eerste zwangerschap), 3 dood bij de geboorte en 1 pup die maar 45 gr woogt. Wat veel te weinig was. Ik heb het puppy nog maar 5 dagen levend kunnen houden en is dan toch gestorven. Ze kwam de pup altijd bij mij brengen want ik sliep toen beneden bij haar omdat het puppy niet of bijna niet at dus gaf ik hem een flesje om de 2 uur... Natuurlijk zonder resultaat... Het had me heel veel pijn gedaan en nu nog gewoon door dit te schrijven heb ik al tranen in mijn ogen... Ik heb haar dan een puppy gekocht (die van de foto) maar mijn Guccike kreeg dan altijd schijnzwangerschappen en dat is gevaarlijk voor een hond. We hebben haar dan laten steriliseren en nu weten we waarom haar puppys allemaal dood of niet volgroeid waren. Haar baarmoeder was veel te klein omdat die samen met haar darmen waren gegroeid ze was dus misvormd... We hadden dat nooit gezien bij haar en eigenlijk hebben we heel veel geluk gehad want ze had daarvan kunnen sterven

Voila dat is mijn verhaal dan Nu gaat het heeeeeel goed met haar en heeft ze een adoptiebaby ^^ ze denkt echt dat het haar puppy is en omgekeert ook heb ik het gevoel

Hey,

Ik kan goed begrijpen dat het streserend is ik ben begin juli met mijn hond ook naar de DA geweest om haar te laten steriliseren. Echt stresserend ... Ik ben altijd bij haar gebleven (ik val niet vlug flauw ) de DA vond dit geen probleem, ik heb alles gezien ... Ik mag nu wel zeggen dat ik mijn hondje van binnen en van buiten ken, Ik wou bij haar blijven in geval van ...

Ik heb haar laten steriliseren omdat we toen ze ongeveer twee jaar en een beetje zwanger was,alles ging goed maar +/- rond de 60dag vonden we toch dat de puppys niet veel bewogen we dacht GOH het is haar eerste zwangerschap misschien is het maar 1tje
ze had 4 pups (wat veel is voor haar en zeker haar eerste zwangerschap), 3 dood bij de geboorte en 1 pup die maar 45 gr woogt. Wat veel te weinig was. Ik heb het puppy nog maar 5 dagen levend kunnen houden en is dan toch gestorven. Ze kwam de pup altijd bij mij brengen want ik sliep toen beneden bij haar omdat het puppy niet of bijna niet at dus gaf ik hem een flesje om de 2 uur... Natuurlijk zonder resultaat... Het had me heel veel pijn gedaan en nu nog gewoon door dit te schrijven heb ik al tranen in mijn ogen... Ik heb haar dan een puppy gekocht (die van de foto) maar mijn Guccike kreeg dan altijd schijnzwangerschappen en dat is gevaarlijk voor een hond. We hebben haar dan laten steriliseren en nu weten we waarom haar puppys allemaal dood of niet volgroeid waren. Haar baarmoeder was veel te klein omdat die samen met haar darmen waren gegroeid ze was dus misvormd... We hadden dat nooit gezien bij haar en eigenlijk hebben we heel veel geluk gehad want ze had daarvan kunnen sterven

Voila dat is mijn verhaal dan Nu gaat het heeeeeel goed met haar en heeft ze een adoptiebaby ^^ ze denkt echt dat het haar puppy is en omgekeert ook heb ik het gevoel

wat is renzo een knappperd by the way,mooie kleur



hij kijkt wel heeeeel zielig hoor