Mijn hond kent zijn grenzen niet!

Wij hebben een maltezer die echt zijn grenzen niet kent.
Hij is nu 19maand.
Met het warme weer blijft hij maar rennen van de 1ne kant van de tuin naar de andere. Hij stopt pas als hij letterlijk volledig uitgeput door zijn poten zakt.
Dus nu doe ik hem steeds na een uurtje even in de bench zodat hij niet meer "te ver" kan gaan.
Ook wandelen lukt bijna niet, hij trekt zo hard aan de riem tot hij ook letterlijk door zijn poten zakt door zuurstof tekort.

Nu hebben we een zwembadje in de tuin gezet (zo'n schelp) en ik ben mij echt rot geschrokken.

Hij was dus in het water aan het spelen toen hij plots weer begon te rennen. Tijdens het rennen sprong hij telkens tegen de muur van het tuinhuisje. Ik schrok mij rot want het waren echt harde smakken. Ik zat in het zwembad en voor ik eruit was geraakt had hij 3 keer tegen de muur gesprongen. Hij luisterde ook helemaal niet en heb hem echt moeten blokkeren zodat hij niet meer naar de muur toe kon. Toen zag ik dat zijn voetkussentjes bloeden en ook zijn tandvlees was aan het bloeden bij zijn onderste hoektand. Dus hij was echt heel hard tegen de muur gesmakt.

Ik heb de voetkussentjes schoongemaakt en er zijn kleine wondjes te zien aan beide pootjes.

Hoe moet ik hier mee omgaan? Want het word alleen maar erger heb ik het gevoel. Ik ben mij echt rot geschrokken dat hij zichzelf gewoon pijn doet door zo hard tegen de muur op te springen.

Misschien moet je hem toch nog meer rust geven?

Maar allereerst zou ik hem door een da na laten kijken, want tegen muren opspringen zodat hij zich verwond vindt ik toch wel erg vreemd...

Is het niet een geestelijk probleem??? Zelfs al zijn honden overprikkeld, dan nog springen ze toch niet tegen muren aan???

Ik ben al meermaals bij de dierenarts geweest en fysiek is hij helemaal gezond verklaart.

Hij was bij de geboorte verstoten door de moeder en was VEEL kleiner dan de andere 2 pups (hij woog amper 67gram de andere waren ruim 130gram bij de geboorte). Hij was ook koud en ze dachten dat hij het niet zou halen. TOch hebben ze hem er met veel liefde en geduld door gekregen.
Volgens de dierenarts is hij niet helemaal inorde in zijn hoofdje en was dat de rede dat de moeder hem had verstoten.
We hebben hem sinds hij 7weken oud was en vanaf dag 1 zagen we dat het niet helemaal goed ging met hem. Zo liep hij constant achter zijn staart aan tot hij gewoon op de grond viel en in slaap viel.
Dat hebben we hem kunnen afleren door hem een tijdje met een kapje rond zijn hals te laten lopen zodat hij niet meer bij zijn staart kon. Toch als hij overprikkelt raakt durft hij nog eens achter zijn staart aanzitten, maar zodra we nee zeggen stopt hij ook.
Naarmate hij ouder werd kwamen er steeds meer "rare" gedragingen, maar tot hiertoe had ik die goed onder controle. Maar vandaag ben ik echt geschrokken.

Het leek wel of er ineens een knopje in zijn hoofd ingeschakeld werd en hij plots een heel andere hond was.
Zo gebeurt het altijd, hij gedraagt zich eerst normaal en plots begint hij raar gedrag te vertonen. En naar mijn gevoel word het ook steeds erger.

Eerst werd er gedacht aan een hersentumor, maar na een scan te hebben genomen bleek alles normaal. Ook zijn bloedwaarden waren allemaal helemaal goed.

Ik zou idd even langs een da gaan en hem laten checken...
Succes!

Ik wens je heel veel sterkte met je hondje maar ga beslist snel naar de dierenarts en laat hem na kijken.. dit is geen gewoon gedrag wat hij/zij doet

als de dierenarts niets kan vinden, zou je ook kunnen kijken of een gt er wat mee kan.

als hij zich zo vreemd gedraagt, dan is hij ook niet af te leiden met kaasjes of speeltjes? indien dat wel kan, dan zou ik hem gewoon afleiden, en vervolgens aanleren dan rustig te gaan liggen, zodat hij wat tot rust kan komen.

wat voor jezelf erg handig kan zijn is een dagboekje bij te houden van zijn gedragingen. waneer gedroeg hij zich vreemd? wat deed hij precies? wat had jij die dag gedaan met hem? misschien kan je er zo een patroon in ontdekken en een schema voor hem opstellen dat dit gedrag minimaliseert.

veel succes!!

Een kaasje helpt jammer genoeg niet. Zelf de rodiworst waar hij normaal helemaal dol op is kan hem dan niets schelen.

Hij is op die momente echt helemaal gefocust op waar hij mee bezig is en dan hoort of ziet hij niets rondom hem.

HEt enige waarmee ik hem kan stoppen is door hem echt fysiek tegen te houden en dan begint hij na enkele seconden rustiger te worden. Eerst staat hij dan gewoon voor zich uit te staren en plots is hij gewoon terug zichzelf en begint te kroelen en mijn gezicht te likken.

Ik kan het echt niet anders uitleggen dan een knopje dat plots aan en uitgezet word.

Je hebt toch ook bij mensen dat als ze een slechte start hebben gehad met te weinig zuurstof, je dat later terug ziet..? Misschien is het beestje toch een soort verstandelijk beperkt? Of kun je dat zo niet zeggen?

Ik denk wel dat het zoiets moet zijn. Of toch in elk geval een soort van mentale stoornis.
Ik ben altijd blijven hopen dat het fysiek was (dan kon hij misschien geholpen worden met medicatie) maar na zovele onderzoeken zouden ze dan wel al iets moeten gevonden hebben.

De dierenarts rade aan om te proberen met pilletjes waardoor hij rustiger word, maar ik wil ook niet dat hij de hele dag suf in zijn mand ligt.
Hij heeft meer goede momenten dan slechte en ik wil hem die goede momenten niet afnemen om de slechte te onderdrukken.

Ik denk dat het dan echt een geestelijk probleem is. Maar (heb ik net geleerd) wij weten hier heel weinig van de achtergrond en hoe jullie de pup op voeden, hoe de pup reageert op bepaalde dingen etc. Maar van wat ik zo hoor, klinkt het geestelijk. Ook omdat je zegt dat wanneer je hem fysiek tegen houd, hij uit zijn trance komt... Maar ik heb er verder geen verstand van dus ik hoop dat je erachter komt wat het is...

hallo, dat is vervelend zeg, maar ik zou je hondje dan proberen af te remmen, neem hem op schoot en hou hem lekker stevig vast, boris gaat ook wel eens door het lint haha, dan pak ik hem vast of leg hem naast mij neer en dan wordt hij weer rustig, succes,
gr ina

Ja moeders weet het heel goed ,maar wij mensen gaan in de zielig modes en willen alles redden.
En dan zit iemand anders met de gebakken peren .
Het ergste is het voor het hondje zelf.

Er word wel snel geroepen dat mensen de honden zo maken .
Maar er worden heel wat gestoorde honden geboren .
En soms ook zoals hierboven al werd gezegt door zuurstof tekort.