Verminderde nierfunctie + tumor. Wat nu?

Mijn lieve hond Strauss (StabijxWetterhoun van 13,5jr) gaat snel achteruit. Een tijdje geleden is een nierprobleem geconstateerd + onrustige lymfekliercellen en nu is daar nog een kwaadaardige tumor (linker achterpoot) bijgekomen.
Ze reageert goed op het nierdieet. Ik weet dat het niet te genezen is, maar het lijkt onder controle te zijn. Maar nu heeft ze dus ook een tumor, waardoor de prognose toch weer slecht is, helemaal ook gezien haar leeftijd.
Ik wil natuurlijk het beste voor haar, zodat haar laatste beetje tijd zo goed mogelijk is. Tegenover pijnbestrijding sta ik wel positief, maar verder niet teveel polonaise aan d'r lijf.

Hebben jullie ervaringen, ideeen, tips/adviezen over pijnmedicatie (en dan hopelijk specifiek ook voor de combi nieren&tumor), misschien zelfs ideeen over welke weg toch nog te bewandelen is, oftewel dus eigenlijk: wat nu??

Alvast bedankt voor het meedenken!

Ik ben aan't meedenken, ik zou als de mogelijkheid bestaat die tumor laten weghalen, zeker als ze het goed doet op haar dieet, is natuurlijk altijd een risico, maar het laten zitten is ook geen oplossing.
Het is altijd moeilijk in zulke omstandigheden iets te beslissen, maar ik zou het proberen.Succes

Lijkt me moeilijk om te kiezen. Ik zou altijd proberen om haar beter te laten worden, maar als de hond veel pijn heeft en er is weinig meer aan te doen, dan wordt het tijd om je hond te laten gaan.

ik heb geen tips maar wil je heel veel sterkte wensen

Ga eens een goed gesprek aan met de dierenarts wat voor de hond nog het besyte is.Ik heb mijn honden ook niet diecht laten inslapen.Als er een optie is om te operen inze heeft dan nog een kans zou ik dat doen.Maar ze mort wel kwaliteit van leven houden.Sterkte voor de komende tijd.

Wanneer je hond 13,5 jaar is, met nierproblemen, onrustige lymfeklieren (dus mogelijk al uitzaaiing) en een tumor in haar achterpoot, dan is in mijn ogen een operatie al uitgesloten, omdat deze de (zware)operatie gezien de leeftijd mogelijk niet zal doorstaan.
Voor zolang het nog mogelijk is, is pijn medicatie een tijdelijke oplossing, maar in de regel is zulke medicatie erg belastend voor de nieren.
Het is vreselijk moeilijk om een keus te maken, ik heb afgelopen vrijdag voor een soortgelijk geval gestaan met mijn oudste van 13 jaar (tumor in de buik) waarbij ik nog kon kiezen voor (pijn)medicatie om het leven te rekken en haar wat langer bij me te houden.
Ik heb de zware keus gemaakt haar te laten gaan, haar leven moest (zelfs op haar oude dag) nog wel hondswaardig, zonder pijn en ellende zijn

Wat fijn, zo snel al jullie reacties te lezen.

De dierenarts is erg betrokken, daar heb ik ook vertrouwen in, en we hebben een en ander al doorgesproken.
Opereren heeft inderdaad geen zin. En inderdaad, bij veel medicatie geldt een nierprobleem als contra-indicatie, maar volgens de dierenarts zou de winst groter zijn dan de nadelige invloed op de nieren.

Strauss, mijn hond dus, is altijd ontzettend gezond en fit geweest, een half jaar geleden konden we nog met gemak wandelingen van 15km maken en dan had ze daarna nog wel energie over. Dat was natuurlijk best bijzonder aangezien ze toen ook al 13 was. Op een baarmoederontsteking na heeft ze eigenlijk nooit medische problemen gehad. Daar zijn we ook wel mee verwend. Ze is in een paar maanden tijd van een wel oude maar zeer fitte en vrolijke hond veranderd in een Heel Erg Bejaarde en zieke hond. En begrijp me goed, ik vind dat een hond best oud en traag mag zijn. Maar ja, er speelt nu wel heel veel meer. Ik verbaas me er nog wel over dat het allemaal zo snel is gegaan.
Ik ben absoluut geen voorstander van (eindeloos) rekken, dat zou ik dan meer doen omdat ze dan nog langer bij me is, maar als ik zie dat zij zich niet goed voelt dan gaat me dat echt aan het hart. Maar ondanks dat het niet goed met haar gaat, ik (en de dierenarts ook, maar die ziet haar alleen in gespannen toestand en gedurende een paar minuten) heb toch het idee dat ze nu nog te goed is om haar te laten inslapen.

Dus een bijkomende nieuwe vraag: hoe waren jullie honden er aan toe toen jullie de beslissing namen om ze in te laten slapen?

Ik laat me honden inslapen als het gewoon niet meer gaat en oud zijn.
Ikzelf laat niet sleutelen aan oudere dieren want het is gewoon hun tyd dan.
En ik denk aan het dier en niet aan mezelf dus ik haal hoe veel ik ook om me hond geef uit zijn lijden.
Heb ik jl maart ook moeten doen dacht aan het dier en niet aan mezelf.
Is wel een hele moeilijke beslissing maar ik laat me dieren geen pijnlijden want pijnstillers hebben ook zijn bijwerkingen trouwens.
Ik rek niet.

Inderdaad als een hond zich niet meer fijn voelt,dan moet je de beslissing maken.
Het doet nu pijn maar over een week of over een maand doet het net zo zeer,alleen heeft de hond die pijn niet gehad.

Het is en blijft een hele moeilijke beslissing,maar je moet,voor de hond!!!
Hij is jou al 13 jaar trouwgeweest,nu is de beurt aan jou.

Heel veel sterkte....

Mijn oudste was afgelopen woensdag nog goed en is zelfs nog in haar 'oude dag' tempo met de 2 jongste meegeweest voor het rondje bos.
Donderdagochtend was ze niet lekker, 's middags ineens verhoging en te hoge pols, naar de DA gegaan met haar. Deze voelde iets in haar buik en door de hoge koorts dat ze mogelijk aan een ontsteking, medicatie meegekregen en een vreselijk slechte nacht met haar gehad.
's morgens stond ze weer te trappelen bij haar voerbak, terwijl ze normaal echt niet at wanneer ze niet lekker was.
Terug geweest naar de DA om buikfoto's en hartfilmpje laten maken en de foto's zagen er niet goed uit. Mijn meisje was ook mijn meisje niet meer, ze had een bloedhekel aan de DA en liet nu zo'n 1 1/2 uur lang alles gelaten over zich heenkomen.
Kreeg een aantal opties aangedragen, operatie, medicatie (voor zolang het mocht duren) of ....

Operatie was voor mij/haar uitgesloten, en medicatie (wat ik uiteraard zou willen proberen als ze hier baat bij mocht hebben) zou een enorme aanslag zijn op haar lichaam, daarnaast bestond de kans met het vreselijke warme weer dat ze een hartstilstand zou kunnen krijgen.
Ik wilde niet egoïstisch zijn en haar nog mogelijk veel pijn en ellende aandoen, ze is 13 jaar lang mijn toppertje geweest en ik wilde haar mogelijk veel ellende besparen

Mijn poedel joepje had ook knobbels, die groeide op het laatst heel snel, ze heeft er geen last van gehad, de laatste paar maanden kreeg ze pijnstillers rymadyl en dat ging prima. Er waren wel uitzaaingen, haar hele borst zat vol. Uiteindelijk kreeg ze toevallen en bij de tweede toeval heb ik haar laten inslapen, ze had zoveel pijn het was uit gezaaid in haar hersenen. Ik heb haar nooit laten opererenwant als je een knobbel weghaalt dan een maand later is hij weer terug en dan nog erger en groter. ze is toch nog 13 jaar geworden.

onze eerste hond (is 12 geworden) had vergroeide rugwervels. Hij kreeg hier steeds meer pijn van maar had een enorme wil om te leven. In eerste instantie hebben we pijnstillers gegeven maar na wat extra research bleken deze erg slecht voor andere interne organen (lever en nieren). Toen hebben wij besloten hem in te laten slapen. Ze hebben hem bij de dierenarts zelfs 2 spuiten moeten geven (2x de normale dosis) zo sterk was zijn hart nog. Wij vonden alleen dat wij onze hond niet in ongeneesbare pijn mochten laten leven of het gaan rekken met pijnstillers die hem van binnenuit kapot maakten. De keuze was verschrikkelijk maar wat mij betreft kies je uiteindelijk altijd het beste voor je hond.

Helaas zie je tegenwoordig dat mensen de meest bizarre kunstgrepen gaan uitvoeren bij een erg zieke hond waarbij je je volgens mij moet afvragen doe ik mijn hond hier echt een plezier mee.

Wat mij betreft hoort de hond altijd op de eerste plaats te staan bij de keuze behandelen of laten gaan.
Bedenk hierbij dan ook dat de hond nog een hondwaardig leven moet hebben geen menswaardig. hier ligt wel degelijk verschil tussen. Behandelen ten koste van alles is voor mij ten minste uit de boze.

Succes met je moeilijke keuze. Wij kunnen die niet voor je maken. Je hoogstens stuenen in de keus die je maakt.

Liefs

Wat moeilijk zijn dit soort beslissingen.

Persoonlijk zou ik mijn hond dan niet laten opereren. De operatie is zwaar. Weliswaar is er de kans dat je hond de operatie overleeft, maar hoe lang duurt het herstel en hoeveel pijn heeft je hond dan?

Weeg dit af tegen de tijd die ze daardoor langer kan leven. Het is al een oude hond en meer dan twee jaar zou ze bij goede gezondheid waarschijnlijk niet leven.

Ik zou mijn hond laten inslapen als ik merk dat de nare momenten zwaarder wegen dan de fijne momenten.

Heel veel sterkte! Ik hoop dat je nog een poosje van Strauss mag genieten.

Hallo Liesbeth

Ik ben vandaag voor het eerst hier en vind het verschikkelijk dat je hondje zo ziek is.

Helaas zit ik met ook met zo;n iets
Mijn hondje Snowy heeft een gezwel in zijn blaas.
en er is niets aan te doen.

wij zullen binnenkort afscheid moeten nemen
want hem pijn te laten lijden kan ik niet over mijn hart krijgen.

alleen nu nog de moed om het te doen.

wij als mensen kunnen denken en moeten dan ook die moelijke beslissing nemen.

ik wens je heel veel sterkte en liefs voor je hondje

liefs Laura

hallo
ik heb een greyhound inmiddels 5 jaar en ze was al 4 toen ik ze adopteerde
nu is ze van verleden zondag ziek geworden
heel veel overgeven,ze drinkt en vlak erna geeft ze weer over heel groen
naar de dierenarts gegaan maandag,
ze is moeten daarblijven aan een infuus,
we hebben bloed laten trekken,en het blijken haar nieren te zijn,nu wachten we dagelijks af of het beterd
vanmorgen had ik gebeld hoe het was.de arts zei niet goed,dus ik met een bang hart ernaar toe met de gedachte dat als ze neerligt en geen kracht meer heeft ,dat het tijd is voor haar,
maar de arts en ik vinden haar nu toch nog te goed om er een einde aan te maken ze komt naar me toe gewandeld en ik heb haar kunnen knuffelen,dus we geven haar nog tijd om te herkomen,wat ik dus van harte op hoop ,ik wil haar terug thuis mijn schat

Hallo Liesbeth,

Een aantal keren hebben we een zieke en/of bejaarde hond moeten laten inslapen. En telkens gaf dit heel veel verdriet. Ze waren allemaal hoog bejaard, maar toch...
Met medicijnen en pijnstillers kun je het nog een tijd rekken. Maar de hond moet het ook zelf willen.
Zodra je merkt dat ze er zelf geen zin meer in hebben,
(en dat zie je) moet je niet verder gaan.
Dan doe je het voor jezelf en niet voor de hond.
Hoe moeilijk het ook is.
Heel veel sterkte
Els

Zoveel lieve reacties, jullie kunnen niet anders dan lief zijn... Bedankt!

Wat erg om te lezen dat jullie al zoveel hondenleed hebben meegemaakt. Bah, bah, bah...
Maar mijn indruk is ook dat er veel zinloos leed voorkomen is.

De afgelopen dagen ging Strauss alleen maar verder achteruit, de pijnstilling sloeg niet aan, er was voor haar nu echt niets leuks meer aan.
Vanochtend is ze ingeslapen. Dat was natuurlijk heel verdrietig, maar ook wel goed. Het ging heel snel.
Het is nu al veel te stil in huis, jakkes...

Bedankt voor het meedenken, voor de steun.
Op mijn beurt zal ik dat ook proberen voor jullie en anderen. Maar nog niet meteen denk ik...



Dag lieve Strauss...