Bevalling.

Is een reutje dan geen optie voor je Marianne?

Nee, ik wil echt alleen een teefje hebben.
En dat niet alleen omdat ik teefjes leuker, liever en makkelijker vind. Maar ook omdat er hier heel veel reuen rondlopen én mijn directe buren in de tuin naast de mijne een reu hebben rondlopen.

Marianne...

We hebben het er al een keer over gehad samen..

Ik had tot een aantal jaren geleden ook alleen maar teefjes gehad in mijn leven..
En dan ben je daar tevreden mee..

Je denkt dan reuen niet zo aanhankelijk zijn, overal tegen aan plassen, knokken, de baas willen zijn..
Ruzie maken met de buurhonden omdat hij een reu is..

Zo anders is mijn ervaring dus met mijn reu..
Ik zou er niet voor gekozen hebben als Jip - toen der tijd - niet was komen aanlopen op de leeftijd van 4 maanden..
En er niemand ooit voor hem gekomen is...

Hij was de sociaalste hond van heel de wereld..
Liever tegen elke hond dan ooit mijn teefjes waren..
Die konden nog wel eens kattig reageren..

Jip kon met ALLE reuen overweg..
Was een stabiele hond, qua karakter..
NOOIT in die zes jaar is er een knokpartij geweest...

Jip was beslist géén angsthaas..
Juist onzekere angstige honden zijn de mogelijke bijters en de ruzie makers..

Jip had dé uitstraling dat het gewoon een uitgemaakte zaak was..
Hij dwong respect af zonder er iets voor te doen..
Jip was altijd neutraal, juist omdat hij overtuigd was van zichzelf...

Als Kees nu zo'n type hondje - een stabiele niet angstige hondje in een reu ziet in het nest straks - is het dan toch geen optie..??

Lief en aanhankelijk heeft NIETS met reu of teef te maken...

Een reu kan net zo goed met de buurtreuen opschieten dan een teef met een reu..
Of juist kan een teef kort aangebonden zijn met de reuen omdat ze een kattekop is..

Dit heeft met karakter te maken niet omdat hij reu/ of teef is..

Mijn reu was een grotere knuffelkont dan al mijn teven bij elkaar..

En het plassen/poot op tillen is prima aan te leren..
Mijn reu plaste nooit ergens tegen aan waar ik het niet wilde hebben...
Alles is te leren..

Ik vind het zo sneu voor jou dat je nu wéér de plank mis slaat..

Misschien zet ik je aan het denken..????????

Lieve groet, Ilja

Aaahh tjee wat jammer zeg! dat het dan ook net de eenge teef in het nest moet zijn he, misschien inderdaad een teken geweest, soms kan je ook beter de natuur zijn gang laten gaan, de recht van de sterkste he, en daar hebben wij met zn alle altijd heel veel invloed in, maar soms is het beter de natuur zijn gang laten gaan. Maar hoe dan ook het blijft sneu )als het niks met je doet is het ook niet goed, lijkt me).

Helemaal mee eens wat hier boven beschreven is, je moet (en vind dat je dat altijd moet doen) goed op het karakter letten in het nest. en dan kan een reu prima.

Eros maakt wel wat meer geluidjes dan Jip (als ik het zo lees) maar met 1 oog of grometje is het een duidelijk zaak, geen gevechten. En trouwens je hoeft ook niet met iedere hond maatjes zijn, als ze elkaar maar dullen is het goed.

Groetjes Bianka

Wat jammer is dat nou.

Dat plas/poot op tillen is echt af te leren.
Alle hulphonden leren dat toch ook!
Er werd bij de trainingsbijeenkomsten van de hulphonden extra op gewezen dat het af te leren is.

Ik weet dat een koningsbouvier uit het vorige nest samenwoont met 3 andere reuen en vaak nog 2 die overdag aanwezig zijn.

Enne als het dametje loops is, is het ook geen feest met al die reuen in de buurt.

Heel lief, dat jullie alle vooroordelen tegen een reu proberen weg te nemen, ik blijf echter bij mijn voorkeur voor een teefje.

Er zit namelijk nóg iets achter. Dat wilde ik niet meteen vertellen, maar vooruit dan maar.
Ik hoop namelijk stiekem, nog één keer in mijn leven, een nestje te krijgen van mijn hond. Máár, dan alleen als...
- De hond volkomen gezond is;
- al de benodigde testen goed zijn;
- mijn persoonlijke omstandigheden (huis, familie, gezondheid, álles) het toelaten;
- en er belangstelling voor eventuele pups is.

De belangrijkste van de voorwaarde hiervan is natuurlijk... dat ik een teefje heb!
Ik zeg niet dat dit ook daadwerkelijk zal gebeuren, maar deze wens bestaat. Uiteraard zou ik ook heel graag zelf een pup uit zo'n nestje willen aanhouden. Ooit, vele jaren terug, heb ik een nestje van mijn eigen hond gehad. Daar heb ik destijds een dochter van gehouden, dat was gewéldig!

Ik heb moeder en dochter "in tact" gelaten en heb dus de nodige ervaring met het uitlaten van loopse honden. Twee tegelijk nog wel, want ze werden bijna op dezelfde dag loops met z'n tweetjes.
Nou kijk, en ook daarom gaat mijn voorkeur naar een teefje uit. Met een reu is dit niet mogelijk.

Jeetje Marianne wat een triest bericht. Maar ik moet eerlijk zeggen, als ik al 36 jaar op die bewuste kruising zat te wachten ... en het zou me wederom dreigen te ontglippen, dan zou ik zeggen ... whatever, reu of teef, het maakt mij niet meer uit! ALS IK DIE HOND MAAR HEB!

En wat ik hier al veel lees, het valt wel mee met reuen, wij hebben er twee en een teefje. Rowan plast echt niet overal tegenaan, en Micky heb ik nog nooit ruzie zien maken. Juist met de buurhond zou ik niet graag een teefje hebben ... als die loops is wordt het wel heel lastig voor de reu van de buren, en voor jouw dametje dan ook. Ik had zo voor je geduimd, zo gehoopt dat jij ook weer kon en mocht genieten van een hond in je leven ... Overweeg de voor- en nadelen eens met elkaar en denk toch eens over een reutje na. Je bent er zo dicht bij meid!

Hhaha haha..
Oké.. ja, dat snap ik wel hoor Marianne.

Maar toch..
Je kunt ook een puppekind van je reu aan houden als je een leuk teef vind die hij mag dekken....

Maar je besluit staat vast ..
Oké..
Dan hoop ik dat er binnekort nog een Koningsboef ergens geboren word voor jou...

Het overlijden van het teefje doet mij trouwens meer dan ik in eerste instantie toe wilde geven, óók tegenover mezelf!

Niet in de vorm van tranen en janken, maar meer het gevoel van beklemming op de maag. Ik ben namelijk helemaal geen jankerd, nooit geweest ook. Zelfs na de geboortes van mijn drie kinderen, heb ik geen "kraamvrouwentranen" gelaten.
Ik geef alles altijd zo snel mogelijk een plekje, en relativeer alles zo nuchter mogelijk. Het heeft helemaal geen zin om je rot te voelen, je kunt daar een situatie namelijk tóch niet mee veranderen.

Hé wat rot Marianne! Er komt vast nog wel een mooi puppenmeisje in beeld voor jou! Liefs & sterkte!

He Marianne... Wat erg voor je... En natuurlijk ook voor Kees want het is nooit fijn om een pupje te moeten missen...

Ik lees nu het berichtje pas over het teefje dat is dood gegaan. Wat erg voor jullie!

hoi
meschien een rare vraag maar heeft kees maar een poedelteefje waar hij een nest mee kan vormen met deze vader of wilden je echt deze moeder en deze vader voor je pup

Knap hoor dat je blijft volhouden Marianne.

Sire is mijn eerste en mijn laatste reutje. Ik wil hem voor geen goud meer kwijt, maar ik vind dat er wel degelijk een verschil is. Ik bouw veel makkelijker met teefjes dan met reutjes een band op.

Ieder zo zijn voorkeur toch?
Als je je er niet goed bij voelt dan moet je het niet doen!

Nagano.
De moeder van dit nest is een bouvier en de vader een poedel .
En ja ik heb wel meer teven en reuen.
Ik heb 5 poedelteven en 4 bouvier teven.
4 bouvuier reuen en 1 poedel reu.

Ik heb het er al met Marianne over gehad of een nest in mijn plannen passen.
Moet er ook tijd en zin in hebben .

oh wat jammer dat het teefje het niet gehaalt heeft.
voor jullie beide erg jammer.

sorry had het verkeerd op gescheven
had het
wel gelezen dat pa de poedel was
stom van me
hoop dat je er zin in heb om nog een nestje te fokken op korte temijn zou wel leuk zijn voor haar

wat sneu marianne, maar ik bekijk het altijd zo. Alles gebeurt met een reden, hoop dat er binnenkort weer een lieve pup op je pad komt

Ik lees het nu pas weer ... als mosterd na de maaltijd ongeveer! Maar niet minder gemeend. Ik hoop voor jou echt dat ze zeer binnenkort toch een teefje van deze kruising voor je inzit. En ik kan niet anders dan je bewonderen voor je wilskracht en je geduld!

Kees succes met het nemen van een beslissing omtrent eventueel snel weer een nest ja of nee!

Ik ga er over nadenken.
Wil ook nog een echt bouvier nest en poedelnest in de toekomst.
En ik wil mijn teven ook niet over belasten.
dus ik ga even kijken of ik daar tijd en zin in heb en in te passen is in mijn verdere fokplannen.

Hoe is het nu met de vier broertjes, Kees, en met Jeltje?

Die groeien goed en zijn rustig.
Alleen uitlaten en aan de riem lukt nog niet zo. grapje.
hahaha
Nee hoor ze doen het goed.
En ma Jeltje is ook wat rustiger.
Dus Opa hier is wel tevreden.

Fijn dat het goed gaat met moeder en pups!

fijn dat het goed gaat

Zodra je 'n nieuw fotootje hebt van ma + pups, Kees, dan kan ik die wel hier plaatsen voor je.

Goed plan Marianne!
Ik ben benieuwd...