hond uit het buitenland adopteren is dat wijs?

Er wordt wel degelijk gewerkt aan de mentaliteit van mensen, kijk maar eens naar het stierenvechten, snel gaat het niet maar dit is op steeds meer plekken verboden.
Maar zou het ooit in Spanje goed komen dan kan je in Marokko ofzo wel verder.
Oftewel, je doet het niet met het idee dat je de wereld verbeterd maar omdat die hond op dat moment jou aandacht trekt.
Bij de 1 is dat een pup bij de broodfokker, de ander ziet er 1 bij het asiel in de buurt en ik zag een foto op het net.


Overigens kan je de asiels en opvanghonden uit Nederland niet vergelijken met die in bijvoorbeeld Spanje.

Daar gebeuren zulke gruwelijke dingen die als ze hier gebeuren in de krant komen te staan maar daar normaal zijn.

Hieronder een link naar een verhaal waar ik in geloof, er staan wel schokkende beelden bij dus als je daar niet tegen kent NIET KIJKEN: http://www.pupplace.net/waarom.html

@Ivanne Natuurlijk denken we niet allemaal hetzelfde en hebben een andere mening. Anders was dit topic alleen al overbodig geweest.
Ieder zijn ding toch

Heftige link Rob en Sas.. krijg er buikpijn van
Zit me te bedenken hoe verschrikkelijk verwend mijn honden eigenlijk zijn, en die van de meeste mensen hier

@Ivanne

Je kan ze niet genoeg verwennen

Vinden hun zelf ook, hahaha! Krijg er ook een hoop liefde voor terug!

In die landen waar ze zo behandeld worden is het ook zo anders. Die mensen leren al van generatie op generatie zo met dieren om te gaan. Die zijn hiermee opgegroeid en voelen er ook helemaal niks bij volgens mij, echt verschrikkelijk...

Hi,
Daar was ik ook weer eens.
Ik ben het voor de verandering in deze kwestie volledig met Dobry eens: het is maar net hoe je de problematiek van thuisloze honden beschouwt: op nationale of wereldwijde schaal. Ik ben zelf van de laatste categorie.

Een hond=een hond, en als deze de dood, of soms misschien nog erger, staat te wachten terwijl ik denk hem/haar een goed leven te kunnen geven, dan maakt het mij niet uit waar hij vandaan komt.
Ik moet wel zeggen dat ik er niet zomar klakkeloos voor ben om iedere hond naar Nederland te halen, het is wel belangrijk dat een dier zich in deze drukke maatschappij kan handhaven en niet dusdanig getraumatiseerd is dat het een gevaar oplevert. Weer een reden om met een goede stichting in zee te gaan als je kiest voor een hond uit het buitenland.

Groetjes, Mischa

Voor mijn werk kom ik regelmatig in aanraking met uit het buitenland geadopteerde dieren. Mijn persoonlijke ervaring hiermee is dat deze dieren niet altijd even gezond zijn. Dit wil natuurlijk niet zeggen dat er alleen maar zieke dieren uit het buitenland komen!

Daarnaast wordt het door verschillende organisaties in Nederland afgeraden om dieren naar Nederland te halen, omdat deze dieren nieuwe parasieten mee ons land in nemen en hiermee nieuwe ziektebeelden bij onze huisdieren ontstaan.

Feit blijft dat dieren uit het Middellandse zeegebied niet altijd even goed verzorgd zijn, omdat de bevolking daar geen aandacht voor heeft.
Natuurlijk vind ook ik het moeilijk om te zien hoe dieren daar op straat worden gegooid als oud vuil. Maar mijn persoonlijke mening is om deze dieren niet naar ons land te halen, maar wat te doen aan de mentaliteit van de bevolking en geld te steken in castratie-acties in het buitenland.

Ja, maar nogmaals beste Judith
Die hulp die jij voorstelt, dat doe je dus door een hond te adopteren.

Ik denk dat het ook wel aan ons klimaatverandering ligt dat de parasieten hier kunnen overleven.
En mensen verspreiden ook ziekteverwekkers, dnk maar aan de mexicaanse griep, Dat verbood ook niemand

@ Mischa
Ik ben het echt helemaal met je eens! Een goede stichting zet zich ter plaatse in en haalt niet zomaar klakkeloos honden naar Nederland.

@ Judith
Kom je ook veel in aanraking met broodfokpups die vaak ook heel wat mankeren aan hun gezondheid?

@ Nexzz
Helemaal gelijk, niets aan toe te voegen.

Nog een kleine opmerking die mij persoonlijk opviel: toen ik mijn (rashond met stamboom) duitse herder pupje net had, vond iedereen dat leuk en geweldig. Niemand heeft mij toen ooit gevraagd waarom ik geen hond uit de overvolle asiels gehaald heb.

Nu heb ik een hond uit het buitenland geadopteerd en hoor ik het regelmatig dat dit een fout was en misplaatste dierenliefde is.

Tja als je er ernstig over nadenkt was het eigenlijk fouter om een pupje dat weer nieuw op de wereld moest komen voor mijn plezier en dus niets meehelpt om het grote hondenoverschot op te lossen, te nemen .dan een hond (dier er dus al was) uit het buitenland.

Ik ben er ook niet voor om een zeer angstige hond die nooit mensen meegemaakt heeft zomaar in een gezin te plaatsen bijvoorbeeld. Zo kreeg ikzelf een bepaalde hond die ik eerst uitgezocht had niet omdat de stichting dat niet verantwoord vond. (Goranka ze staat op mijnn profiel)Deze hond wordt nu specialistisch opgevangen. En zo hoort een goede stichting ook te werk te gaan.

Wat betreft de middellandse zeeziektes: ook daar moet goede voorlichting over gegeven worden. Ook al was de hond nu negatief bevonden dat wil niet zeggen dat hij niet meer ziek kan worden, een jaarlijke test is dus aan te raden.

Nog een kleine opmerking die mij persoonlijk opviel: toen ik mijn (rashond met stamboom) duitse herder pupje net had, vond iedereen dat leuk en geweldig. Niemand heeft mij toen ooit gevraagd waarom ik geen hond uit de overvolle asiels gehaald heb.

Nu heb ik een hond uit het buitenland geadopteerd en hoor ik het regelmatig dat dit een fout was en misplaatste dierenliefde is.



Ik citeer je even Dobry, maar dit is dus precies waar ik zo moe van word met dit soort topics. Ik krijg het gevoel me te moeten verantwoorden voor het adopteren van een buitenlandse hond, want de asiels hier zitten ook vol. Als iedereen die een hond wil dan ook eerst eens in het asiel gaat kijken ipv alleen maar een pup te willen...

Ook nog even aanhakend op het vrehaal van exotische ziekten:
Voor zover ik heb begrepen zijn ziekten als Babesiosis, Leishmania e.d. alleen overdraagbaar van hond tot hond als er tussenkomst van gastheren is (specifieke teken, zandvliegen en muggensoorten).
Met andere woorden; deze parasieten moeten zich in Nederland kunnen handhaven om de ziekten te kunnen verspreiden. Het importeren van een zieke hond op zich is niet genoeg om de ziekten te verspreiden.
Aangezien het klimaat in N-W Europa verandert rukken deze muggen- en tekensoorten op naar ons land en brengen zo de ziekten met zich mee. Dit is in mijn ogen dan ook het eigenlijke gevaar.

(Daarnaast is er nog een ding van belang in deze redenatie: als er een ziekte zou zijn die geen gastheer nodig zou hebben en zich zelfstandig kan verspreiden van hond tot hond, is verbod op buitenlandse honden absoluut niet afdoende; denk maar eens aan al die mensen die hun hond gezellig meenemen op vakantie naar Zuid-Europa...)

Dit neemt trouwens niet weg dat ik vind dat de hond op alle mogelijke ziekten getest moet worden voordat hij land van herkomst verlaat.

ik zou het niet weten maar de asiels zitten overal vol!dus dieren die een goede thuis zoeken vind men over al he.Succes Liefs Rina

Even buiten het feit of het wel of niet goed is om een buitenlandse hond naar Nederland te halen.
Ik vind het zo jammer dat er veel Stichtingen zijn die heel veel geld pompen in het naar Nederland halen van (zwerf)honden, maar dat er te weinig geld is, voor de aanpak in het land zelf.

Zwerfhonden castreren en voorlichting geven op scholen, aan de jeugd, over hoe je met huisdieren om moet gaan. Dát vind ik veel belangrijker. Als je het probleem (honden als wegwerpartikel) niet bij de basis aanpakt, is het onbegonnen werk en qua geld een bodemloze put.

Ik begrijp die Stichtingen ook wel, je hebt er natuurlijk veel meer plezier van als je ziet dat zo'n hond in Nederland nog gelukkig kan zijn. Als je de smoeltjes van de honden ziet ben je natuurlijk verkocht, maar in het land zelf helpen vind ik eigenlijk belangrijker.

Zo fok ik zelf poolhonden, maar doe ook wat terug voor de Noordelijke volkeren waar de honden vandaan komen. Ik ben donateur van Stichting Arctic People Alert. Zij zorgen er o.a. voor dat jongeren uit de Noordelijke streken een studiebeurs krijgen en met hun kennis later kunnen helpen de cultuur van hun geboortestreek te kunnen behouden. Dat gaat natuurlijk niet om honden, maar het werkt wel net zo. Je zou ook geld rechtstreeks aan die volkeren kunnen geven, maar zij weten niet wat ze ermee moeten. Nu pak je ook de basis van de problemen aan.

Hallo,

Onze Lady komt uit Polen en ben heel blij met haar ik ben wel gelijk de dag erna met haar naar de dierenarts geweest.Maar dat was ook voor mijn gevoel "heb ook nog katten in huis" ze heeft een boekje en ze had haar spuitjes gehad ze moest alleen nog een wormkuurtje maar dat moet iedere pup-hond hebben.

Ik heb altijd geroepen nooit een hond uit het buitenland maar dat neem ik terug want ik zou het zo weer doen.Want of je nu een hond uit het buitenland haalt of uit het asiel ze hebben beide toch een achtergrond.

Ik vind het hetzefde als met broodfok, ik kan medelijden met zijn pup krijgen en hem daarom in huis halen, het enige wat ik daarmee bereik is dat de broodfok in stand blijft.
Beter kan je vechten voor een betere wet, zorgen dat niemand meer een brood-hond koopt door voorlichting, en zo kan ik nog wel meer dingen verzinnen die je beter kan doen dan zo'n hondje adopteren, je helpt wel de hond maar niet het probleem.

Als de stichtingen nu ipv het geld te stoppe in het naar nl halen van honden, datzelfde geld stoppen in het verbeteren van de asiels ter plaatse, voorlichting geven op scholen, proberen de politici te bereiken, dan pas verander je echt. Nu is er een markt gecreerd, en hoewel goed bedoelt schiet je er niks mee op, spanje is op deze manier alleen blij dat er wat gebeurt, waarom zouden ze zelf nog wat doen nu?

(scherm doet raar)

En ik kan me goed voorstellen dat je op vakantie voor zo'n snoetje valt, of dat je er via via 1 tegen komt hoor, veroordelen zal ik niet, maar ik denk dat het niks oplost.

Ik ben het er ook mee eens dat er vooral in het land zelf geinvesteerd moet worden om het welzijn van de honden daar te verbeteren.
Maar...sowieso, het 1 sluit het ander niet uit. Veel stichtingen gebruiken juist de opbrengst voor castratieprojecten en voorlichting ter plekke.
Dit geld zou zonder de adoptie van buitenlandse honden nooit in die mate beschikbaar komen denk ik. Het is toch een probleem wat bij veel mensen in West-Europa niet echt leeft.

In de praktijk merk ik daardoor nog een andere "functie" van een buitenlandse hond in Nl; doordat mensen vragen wat voor hond Esha is e.d. is er een goede aanleiding hen te vertellen over de schrijnende omstandigheden voor honden in veel landen. Zoveel mensen die daar compleet niets van weten. Adoptie van een buitenlandse hond heeft als prettig neveneffect in ons geval dus dat ook het bewustzijn in de omgeving hier wordt vergroot. En ook dat draagt hopelijk bij aan vergroting van de druk op de landen zelf om iets te veranderen.

Mischa dat kan ik beamen, Wij hebben een hond uit Ierland van de renbaan afkomstig, De meesten weten niet eens hoe het daar aan toe gaat en vinden dat alleen de windhonden uit Spanje zielig zijn. Terwijl het er net zo schrijnend is en juist veel afgedankte grey's naar Spanje gaan. Ik ben nog weinig mensen tegen gekomen die de problematiek in Ierland kent.

Wat bedoel je met "wijs"

Eerlijk gezegt denk ik niet dat iemand die een hond aan het uitzoeken is in eerste instantie bezig is met het oplossen van welk probleem dan ook met betrekking tot hondenleed.En waarom zou dat ook zo moeten zijn? Je wilt toch een klik met je aanstaande vriend! Vaak heb je een bepaalde voorkeur voor ras, kenmerken, karakter, dat soort dingen En dan ga je zoeken WAAR je dat kunt halen. Zullen mensen kopen bij fokkers, omdat die bezig zijn met het zuiver houden van het ras, en handelen in het belang van hun gezondheid etc? Nee, mensen kopen bij hun fokker omdat ze graag een mooie pup van een bepaald ras willen en zo de risico's op een 'vals 'karakter zoveel mogelijk uitsluiten.Omdat ze hechten aan een stamboom, mee willen doen aan shows etc. Los je hondenleed op door bij een fokker te kopen? Ergens wel, ergens niet. Tenslotte worden er dan hondjes gefokt, waardoor asielhonden niet worden afgehaald.Spanje of nederland, bulgarije, polen...Ik ben het ermee eens; als je een hond adopteert los je de landelijke problemen niet op.Wel zie ik dat goede organisaties OOK werken aan een mentaliteitsverandering. En door via hun een hond te nemen, draag je daar indirect misschien ook een beetje aan bij. Ik vind in de nederlandse asiels niet het type hond wat ik zoek.Via Spanje deels wel. en ook via fokkers. Hoe maak ik nu een keuze???? Geen idee nog...Is het heel erg dat geld meespeelt daarin? Natuurlijk wil ik al mijn geld geven voor een prachtige heerlijke geweldige hondenvriend. Maar; kan echt iedereen 1000 euro opbrengen? Verwarrend berichtje misschien...

Hoi,

Als je een hond uit het Buitenland adopteert, is het naar mijn idee goed om vooral veel te vragen over het karakter van de hond, ookal (of juist) als een stichting hier weinig over kan vertellen. Je merkt dan snel genoeg of dat genoeg voor jou is en of je je er goed bij voelt. Sommige organisaties letten meer op plaatsbaarheid in NL dan andere, selecteren honden hier ook op. Ik ben in mijn zoektocht naar hond 2 door verschillende organisaties dan wel goed, dan wel sumier geinformeerd.

Ik heb zelf één hond uit Spanje en ik heb destijds niet genoeg doorgevraagd vooraf(Wat bedoel je met verlegen? Dat soort dingen, Finn was namelijk erg angstig en dat was bekend alleen noemde de organisatie hem verlegen, das gewoon een verschil in opvatting denk ik ). Er hangt een bepaald risico aan en dan bedoel ik persoonlijk het niet kunnen ontmoeten van de hond. Zeker als je een bepaald type hond zoekt. Een hond die al in opvang zit, is dan misschien wel de moeite waard, dan kun je het zien en voelen. Ik ken veel mensen met buitenlandertjes en het gaat vaak erg goed. Tegelijkertijd zijn er ook overeenkomsten in de onvoorspelbaarheid, vaak weet je toch niet echt uit welke situatie de hond komt. Maar ik zie dat ook terug in de Nederlandse asielhonden. Zij hebben net zo goed een verleden. Dat is misschien wel het hele issue.


Of het een probleem oplost in de landen op zich vind ik niet aan mij om over te oordelen. Ik begrijp wel dat als je er met je neus bovenop zit, in elk geval zoveel mogelijk honden van de dood wil redden. Misschien juist wel omdat 'het nooit zal veranderen'. Ik heb er niet al te veel bij stilgestaan dat het zwerfhondenprobleem er niet bij wegvalt. Er zijn organisaties die meewerken op scholen om voorlichting te geven en projecten opzetten, steunen. Dat kan een overweging zijn om het al dan niet te doen. Bij de keuze voor een tweede hond, kwam ik er 'in het buitenland' deze keerr niet uit. Ik wilde zekerheid en en heb uiteindelijk een pup genomen die ik eerst kon beozeken, zonder trauma en met lieve mensen om zich heen.